Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

maandag 10 december 2012

Blogpauze

Lieve mensen, bij deze wil ik zeggen dat ik voor de rest van dit jaar heb besloten om een blogpauze te houden. Alles rondom het overlijden van mijn moeder grijpt me meer aan dan ik kan zeggen. De feestdagen die er aan komen en die voor mij even geen feestdagen zijn.
Ik wil niet steeds sombere stukjes schrijven, maar de realiteit is wel dat het leven somber is momenteel. Natuurlijk is er altijd een spanningsveld van wat je op je blog zet, en wat zich werkelijk ten diepste in je leven af speelt, maar die kloof is nu voor mij even te groot. Dat voelt niet goed.Ook stuur ik dit jaar voor het eerst in mijn leven geen kerstkaarten, straks moet ik weer een hele stapel bedank kaartjes sturen tav mijn moeders overlijden.De rek is er even uit.
In januari weer nieuwe kansen, het zal vast allemaal wel een plekje krijgen.Ik wens iedereen alle goeds toe de komende weken en in het nieuwe jaar, geniet vooral van de kleine dingen en van diegenen die je na staan. Dank ook voor alle medeleven en lieve woorden en mailtjes etc die ik heb mogen ontvangen, jullie horen weer van me in het nieuwe jaar.

vrijdag 7 december 2012

Donkere dagen voor kerst

De donkere dagen voor kerstmis, dat kun je wel stellen ja, allerlei weerstypen komen in hoog tempo voorbij razen, wind, regen, veel regen,natte sneeuw, kou, niet bepaald echt opwekkend.....
Nou vond ik altijd al dat je in de wintermaanden de warmte uit je tenen moest halen, maar nu helemaal. De laatste blaadjes zijn van de leilinden geblazen.
Het is goed weertje om met wol bezig te zijn.
De natuur lijkt schijnbaar dood, maar in die rust wordt ook het begin van nieuw leven voorbereid.
Terug naar het spinnenwiel en deze schitterende kleuren.Het is echt zo dat als je met diepe, warme gloedvolle kleuren werkt, deze doorwerken tot in je ziel en je van binnenuit weer een beetje warmen.
Je moet het even niet van buiten hebben, de winter voltooit wat de herfst is begonnen en de dingen worden teruggebracht tot in de kern.
Het wieltje draait en draait in het rond en al gedachteloos, of juist niet, wordt er een mooie draad gesponnen.
De winter is een tijd van verstilling.Er zijn nauwelijks bladeren waar de wind doorheen kan ritselen.Een rusttijd waarin de natuur onder de grond opnieuw zijn krachten kan verzamelen voor straks.
Er wordt een mooi wolletje geproduceerd, navajo getwijnd voor de kenners,en breipennen worden opgezocht uit de doos van mijn moedertje.Ze greep nooit mis, zoveel is me wel duidelijk geworden.
Even over nadenken wat je van 100 meter looplengte kan maken, 2 handschoenen misschien? Weet iemand het? Morgen met vriendin naar de kerstmarkt in Goedereede en naar de open dagen van de Quiltster in Dreischor. Ook dat zal warmte geven in deze donkere dagen. Iedereen een fijn (warm) en volgens de meteorologen, wit weekend! Vandaag weeralarm voor de sneeuw, heerlijk, dat mooie maagdelijke serene wit.........laat maar komen...

maandag 3 december 2012

Ufo

Gisteren was het al weer de eerste adventzondag,de  Annabergerster hangt weer op zijn vaste plaats en verwarmt ons met zijn zachte licht.Tradities geven houvast in het leven in goede en in slechte tijden,het is fijn om je daar in te kunnen koesteren.
En toen kwam er nog iets "uit de kast" waar ik hoognodig aan verder moet ( of niet) maar dat even ter zijde.
Herinneren jullie je deze foto nog? Van de afgelopen zomer? Na deze rand is het even gestagneerd, maar er is een tijdje geleden toch nog weer een rand aan gezet.Stofjes weer opgediept van ver.
Ook altijd zoiets, dan ben je aan iets bezig en heb je de stoffen geselecteerd  en dan blijft het liggen....maar niet alleen de top blijft liggen, ook de geselecteerde stofjes.....want tja, die wil je nergens anders voor gebruiken, want je weet niet hoe veel je nodig hebt voor waar je aan bezig bent. Met als gevolg dat er overal op en in bakjes en doosjes met de mooiste stoffen staan......Herkenbaar ?.......
Ik weet niet wat het is met deze quilt, als ik hem zie hangen, of als ik het plaatje zie in de quiltmania, dan denk ik Wauw......maar als ik er mee bezig ben dan denk ik nououou........Het ligt niet aan de stoffen, die zijn prachtig,en al helemaal niet aan de kleuren, die zijn warm en helemaal mijn smaak.
Maar het zijn allemaal van die enorm grote stukken stof, dat zie je misschien niet zo op de foto maar het is toch wel zo, dit rode stuk meet bv aan de rechte lijnen maar liefs 20 cm!Ik dacht er dus eerlijk gezegd over om er mee te stoppen en het zo te houden, rode rand eromheen en klaar.
Toch zint me dat ook weer niet, ik vind het niet zo mooi, en dan is het helemaal niks om aan iets te werken. Ik zet dus maar gewoon door en maak ook de laatste rand eromheen.Dat zijn allemaal driehoekjes zoals ook om de middenrand in het rond zit, misschien trekt die rand het toch nog mooi bij elkaar.Zijn er mensen die deze quilt helemaal hebben afgemaakt?Er was toen veel animo voor wat ik nog weet.
Eerst natuurlijk nog een randje eromheen, en dan die driehoekjes.Doorzetten maar, zo is het ook in het leven, in alle opzichten, ik zeg het vaak tegen zoonlief,dus tja.......opvoeden is voorleven?En dan heb ik ook nog wat leuks te vertellen, de quiltsters die Facebook volgen weten het al, ik ben door Marcha van de Quiltster (klik) gevraagd om over mijn quilts te komen vertellen. Zij heeft sinds kort een superschattig winkeltje in Dreischor, dat is niet zo ver hier vandaan, en daar had ik wel "zin an " We gaan er iets gezelligs van maken!HIER kun je er alles over lezen.
En om verwachtingen te temperen, ik ga niet als een reizende showdiva door het land reizen hoor,zeer zeker niet,ik vind dit leuk omdat Marcha in de buurt woont en zo,n schattig winkeltje heeft in dat leuke Dreischor,ook dat nog, maar het noorden is me veel te ver.Iedereen een goede week!

vrijdag 30 november 2012

Even bijkomen.

Even bijkomen.......
Misschien met dit???
Goed weekend allemaal!

maandag 26 november 2012

Heftige week

Dat was dus onverwachts een heel heftige week afgelopen week, zo denk je dat je naar de regiodag in Zierikzee gaat en zo zit je in een situatie waar je helemaal nog niet had willen zijn, sterker nog, waar je helemaal nooit wil komen.Mijn moeder was al een tijdje ziek,dat wisten we, maar niet dat het allemaal zo snel en plotseling over zou zijn.Je weet dat er een dag komt dat je je moeder gaat verliezen, velen van jullie zijn mij daarin voorgegaan. Maar dat ging altijd over een ander, en nu betreft het opeens mijzelf.
Het is nog moeilijk te bevatten dat de dingen die wij in de kaart hebben gezet, "nooit meer" zullen zijn, dat er overal nu een laatste keer is geweest. Ik wil de mensen bedanken die de moeite hebben genomen om een lieve, mooie of ontroerende reactie op mijn blog te zetten, en ook diegenen die via privémail,telefoontjes en de kaartjes hun blijk van medeleven hebben getoond. Hartverwarmend en zéér gewaardeerd! Juist vanwege de al jarenlange zondagochtenden bij haar op de bank, waar ik hier vaak aan refereerde, vond ik dat ik het wel moest plaatsen op mijn blog.
Ik heb hier vaak gezegd dat de zondagochtend de ochtend bij uitstek was dat ik aan een quilt werkte, bij mijn moeder op de bank........dit is de laatste quilt waar ik bij haar aan gewerkt heb.De tumbling blocks, bij uitstek een quilt om op de bank aan te werken, allemaal blokjes met de hand gemaakt.Ik was er eigenlijk al twee jaar mee bezig en hij heeft een hele tijd in een la in de kast gelegen.
Toen ik hem weer uit de doos haalde was het gewoon een hartstikke mooie quilt die ik graag wilde afmaken.Ik had er ook ooit zo,n prachtige randstof van Moda voor gekocht, helemaal perfect in deze gloedvolle herfstkleuren.
En het grappige aan deze quilt is, dat het weer om een sterretjespatroon gaat. Door met de kleuren te spelen wordt het een Escher achtig blok, door het effect van het witte blokjes steeds bovenaan, maar als je goed kijkt zijn het steeds sterrenpunten van het zespuntige sterretje.Wat kan er dan toch veel met steeds hetzelfde malletje.
En dit is de rand eromheen.Het is niet zo,n groot quiltje en meet totaal ongeveer 130 x 120 cm.
Vorige week zondag had ik bij haar op de bank de top in elkaar gekregen, en s,middags heb ik meteen de randen er aan gezet, juist die randen was ik zo benieuwd naar. Tis er nog niet van gekomen om de verstekhoeken met de hand vast te zetten.Ik doe dat altijd met de hand, vind ik zo moeilijk om met de machine exact op de hoeken te krijgen.
En dit is dan de hele quilt. Ik vind hem zelf echt prachtig geworden. Veel van de stofjes zijn van de series van Jo Morton, dat blijft naast Judy Rothermel toch één van mijn favoriete stofontwerpsters.Het zal een quiltje worden met een speciaal tintje. 


vrijdag 23 november 2012

Verdriet.

Afgelopen maandag is mijn moeder overleden.
Vandaag gaan we haar begraven.

maandag 19 november 2012

Appeltaartentijd.....en zo meer....

Kennen jullie het boek nog? Volgens mij heeft half quiltend Nederland dit boek nu in zijn kast staan gezien de reacties die ik er toen op gekregen heb, en voor wie het nog niet heeft,die kan nu dus in de herkansing, hier schreef ik er over...
Doen al diegenen die het nu in de kast hebben er ook wat mee? Daar ben ik eigenlijk best benieuwd naar.Hier is het nog steeds een favoriet boek, de ene taart is nog niet lekkerder en leuker dan de andere en we zijn nog lang niet uitgebakken.
Zoonlief is hier van de bak, de woorden "zijdezachte roomvulling" deden hem het water in de mond lopen dus die moest het worden, Het was niet even één twee drie gebeurd,( hoewel die wel drie keer in de oven moest...)  maar dan heb je ook wat......
Vorige week was er weer zo,n zeldzaam mooie herfstdag, net als gisteren,op de grens met de winter waarin de herfst nog even vlamt,zo,n dag dat je hartstikke blij bent als je om kwart over 7 s,morgens op de fiets door de polders rijd en de zon zo veelbelovend ziet opkomen.Het opstaan gaat een stuk makkelijker na de verzetting van de klok eind oktober.
Een intens rood kleurde de hemel, een geweldig uitzicht strekte zich voor me uit, in combinatie met de frisse ochtendlucht, paardenmest, de dampen van de koeien in hun open stal, en de geur van de ontwakende aarde, is er iets mooiers voor te stellen om de dag mee te beginnen? dankbaar kan ik er om zijn dat ik er op dat moment deel van uitmaak.
De ochtendzon die speelt door de laatste gele bladeren van de leilinden,
Het vervellen van de berk in de tuin waardoor hij zijn prachtig witte winterse kleur weer terug krijgt.Juist in de winter zijn er weer andere dingen  die opvallen in de tuin  in de natuur, niet meer of minder dan in de zomer, maar anders.En daar hoort ook die appeltaart bij.
Het kan niemand ontgaan zijn, HIJ is weer in het land......( en in het huis)
Ik heb wel moeten lachten om een crisisgedicht.

Sint en Piet hebben zitten denken
Om dit jaar maar eens niets te schenken
Dus zing maar niet van een kapoentje
Want er komt toch niets in je schoentje

Nou is daar hier geen sprake van, getuige de klomp(jes) van zoon en man lief, het gedicht gold overigens wel voor mijn schoen.........Sinterklaas zal wel gedacht hebben....die mama zorgt wel voor haar eigen schoen ......en zo geschiedde het.
Passen ze goed bij de goudgele kleuren van de herfst of niet? Iedereen weer een goeie week, waarin weer maar vele steekjes geprikt mogen worden, doe ik ook hoor, tussen de bedrijven door, er nadert een herfstige affo........
Woensdag naar de regiodag van het gilde in Zierikzee, ben ik nog nooit geweest, benieuwd wat dat nou is, zijn er nog meer mensen die gaan? Er komen maar liefst 117 quiltsters heb ik me laten vertellen, zal dat een lange show en tell worden als iedereen twee werkstukken bij zich heeft..........

vrijdag 16 november 2012

Mijmeringen op de trap

Soms ben ik ook wel eens met een ander soort stof bezig, en dan bedoel ik momenteel het schuurstof van de trap.Al vijftien jaar hebben we een okergelige trap en hal, en dat moest maar eens veranderen, vonden we.
Het is nog geen sinecure om hier in het achterland de verf te kopen die je wilt, gelukkig bood het andere eiland, de overkant zoals we dat altijd zeggen, Goeree Overflakkee,uitkomst! Wij hebben heel ons huis al geverfd met deze prachtige Pure serie van flexa en dat bevalt uitermate goed.Wat is watergedragen verf dan toch een geweldige uitvinding! Na een paar uur is het droog en kan je de trap weer belopen, dat was vroeger wel anders, om en om de trede verven, en natuurlijk stapte je met je wollen sok een keer mis.....en dan die stank.......
Ik wilde graag een andere kleur, en manlief neemt de kwast ter hand....zo gaat het toch zeker overal wel mag ik hopen.....De trap is in een mooi zandkleurig grijs geschilderd, je hebt grijs naar het blauw, en grijs naar het geel, een heel verschil, wij hebben het naar het warmere geel gekozen, al zie je dat niet zo op de foto.
Het resultaat is helemaal super, en ik heb me toch een grandioos plannetje met die trap......daar komt een loper op, een echte "ouderwetsche" wollen ( Dol op Wol...) visgraat geweven loper........van vroegûh.....en dat doen ze in Nederland nergens meer. Half december komt tie, met de boot, vanuit Engeland,dus het verhaal wordt nog vervolgt.
Ik heb overigens zelf ook de kwast ter hand gehad en de muren gedaan.Ik hou zo van verven, je kan er zo goed bij nadenken, hierover bijvoorbeeld.....
Dit is een oud patroon uit de winkel bij Petra Prins, trouwe bezoekers aldaar herkennen hem vast, niets nieuws, behalve dat ik hem al jaren mooi vind, en blijf vinden, mijmer de mijmer........hij staat ook in haar boek.En die stofjes van Bep laatst, aangevuld met eigen stash...mijmer de mijmer.......dat zou toch zo maar kunnen ( opletten dat de kwast niet uit schiet......)
Meestal begin ik rond kerst met een nieuwe quilt, dat is een beetje een traditie, maar eerst nog even over nadenken, dat op zich is al heerlijk! al die mogelijkheden de revue laten passeren....ook van hetgeen nog afgemaakt moet worden....Het weekend komt de sint weer in het land!Tradities geven houvast in ons vaak overvolle roerige bestaan.
Zo heerlijk, die "ouderwetsche"moraliserende kaarten die je toch dat gevoel van nostalgie en warmte geven, je kan ze weer overal kopen tegenwoordig. Ik heb inmiddels een hele verzameling.
En dan ben ik ook nog (net) van die generatie van je schoen zetten bij de kolenkachel.....zo,n ronde als je hier ziet, ik kan het gevoel van toen zo weer oproepen,nog eentje dan...de rest heb ik in een kaartenrek opgehangen in de hal, dat wissel ik steeds met de seizoenen mee.
St. Michael heeft de aftrap gegeven in september voor het eerste feest, daarna St, Maarten, de adventtijd, Sinterklaas, en als hoogtepunt kerst, om het af te sluiten met drie koningen in januari. Héérlijke tijd weer! Zelfs als het leven even niet zo meezit, en dat hebben we hier soms ook wel.
 Dan toch kan een kaarsje op de schouw,het vlammenspel van de kachel,een lichtje in de donkere dagen, het leven zó verwarmen dat je er weer moed uit kan putten. Ik wens het iedereen toe. Fijn weekend allemaal!