Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

maandag 30 januari 2012

Met de billen bloot...........

Aan het einde van iedere maand maken we de stand van zaken op inzake het winkelen in eigen kast project, en heb ik het gehaald? 
Ehhhh.NIET..............het is heel erg, ik moet jullie tot mijn schande bekennen dat het me tot nu toe, deze maand januari,niet is gelukt ( ja, dat winkelen in die eigen kast ging prima, maar de rest....wat er ook nog aan vast zat....) 
Ik kan natuurlijk wel zeggen dat het me wel gelukt is, ( wie controleert het tenslotte? ) maar smoesjes zijn niet aan me besteed, eerlijkheid duurt het langst......ik  hoor bij die 95 % die Miranda al voorspelde die de nieuwe voornemens niet vol zouden houden. Het voelde net als bij een verstokte roker.......ik werd helemaal onrustig bij het zien van mooie stofjes op het net...........ik sliep er slecht van, en het hielp niet echt om de PC uit te zetten....wat een ellende...
En daar kwam weer zo,n appetijtelijk stapeltje voorbij bij HAAR.........ik had er nog niet één in de eigen kast van liggen........Ik had al half januari eens in verwarring aan manlief gevraagd of het al bijna " oudejaarsavond "was omdat ik trek had in oliebollen......maar hij keek me vorsend aan van boven de krant en zei dat het jaar nog maar net begonnen was....HELP! en normaal vliegt de tijd!? Duurt een jaar zo lang? Hoe kan een mens zichzelf zulke rare dingen aandoen ( vroeg zoon zich ook al af..)
En toen ik ook nog las dat deze stoffen niet meer aan de rol verkrijgbaar waren kon ik de verleiding echt niet langer weerstaan.....vraag mij om een week niet te eten, een jaar niet te snoepen, 10 kilo af te vallen, geen chocolade meer te eten,niet met vakantie te gaan, vraag me desnoods om elke dag de ramen te zemen of naar die sportschool te gaan...... ( Grrrrr) maar vraag mij niet om geen stofjes meer te kopen! Ik ben de ergste verslaafde van jullie allemaal, ik weet het zeker! Wat was het een opluchting toen het "vlopje" op de mat plofte.
Van al die honderden stoffen uit de kast, had ik echt, echt, dit mooie grijsblauwe stofje nodig voor de Phebe, en dat wat er boven ligt ook. Ik had het ook met de onderstaande "combi uit de kast" kunnen doen ( en zeggen jullie nou alsjeblieft niet dat je die eigenlijk mooier vind, ook dat nog.....)
Ik trek het boetekleed aan, ik ga diep door het quiltersstof voor heel quiltend Nederland en ver daarbuiten...., Ik sta nog steeds achter de actie, want wie ooit gelijnd heeft of gestopt is met roken,weet het ook, het is geen ramp als je één snoepje eet, of één sigaret op steekt, ( of één waaiertje koopt....) dan raap je gewoon jezelf bij elkaar en begint opnieuw, en zo is het ook met mij! een nieuwe maand met nieuwe kansen. Maar jullie zijn het toch wel met me eens dat deze blokjes van die stofjes perfecto in de Phebe passen???
Ik hoor jullie denken.....hoe komen die kasten daar dan leger en waar laat ze het "waaiertje"....in vredesnaam weer......Goed, ik heb een plekje bedacht, er lag wat anders wat er plaats voor moet maken, sla je slag.......Give Away....Sssstttttt, helemaal leuk voor de huizenwave die rondwaart. lieve bloemetjes achter raampjes van mooie lentehuisjes, charmpakketje van Moda Nostalgia! en jullie weten het he, volger worden MOET hier niet, ( dat MAG alleen als je het zelf ook leuk vind ) volg vooral je eigen dromen en niet een ander!, vrijdag maak ik de gelukkige bekend.
Enne.....wie weet "mag" ik nu ook weer op het bloglijstje staan van een paar BBers....eh.....dit keer geen Blije Bloggers maarre... "Bozige Bloggers"die mij vanwege de actie hadden geroyeerd...Tsssshhhhs..... Ik ga morgen eens even kijken bij collega Conny en de anderen hoe die het er hebben afgebracht! ( vast beter dan mij.....) Fijne week allemaal! ( het noorden de schaatsen al uit het vet?)

vrijdag 27 januari 2012

Over een "oude Affo" en de knie....

In een grijs verleden, ik denk wel 25 jaar geleden, ergens in 1986, toen de knie nog niet zo heel erg protesteerde als nu,toen had ik een andere hobby dan quilten, toen weefde ik. Op een groot houten zweeds weefgetouw van Glimäkra. Ik was lid van een toen nog bloeiende weefkring, allemaal grijze bolletjes, ik had als enige nog een blond bolletje! (ongeverfd dan he) We hebben toen met een twaalftal dames een sprei geweven met een cottoline (katoenen) schering en een wollen inslag
Toen was ons bed een stuk smaller, we hebben nu een megabreed bed, dus tis een beetje smal geworden voor deze sprei, Ohhhh, als jullie eens wisten hoeveel spreien ik al heb.........in alle soorten en maten en technieken.En weet je waar we onder liggen? een gekochte van riviera maison......dat heeft een reden.....maar nu dwaal ik af.
Iedereen zocht een kleur uit van wollen tweed wat we kochten bij het textielmuseum in Tilburg. En een patroon uit het "boek der boeken" in die tijd,  je weefde dus 12 blokken van 12 verschillende kleuren die je later met elkaar ruilde zodat je uiteindelijk 12 dezelfde kleur blokken had in verschillende patronen. Vatten jullie quilters het allemaal nog?
Het patroon werd uitgevogeld en ingeregen op het getouw, een schering van ongeveer 12 meter,de blokken waren 70 cm in het vierkant.Ik had niet één weefgetouw, welnee, ik had er wel vijf van groot tot klein, want net als nu met quilten was je toen ook met minimaal vier projecten bezig. Het grootste weefgetouw was mijn Glimäkra standaard, 160 cm breed met een dubbele kettingboom en de mogelijkheid tot 16 schachten. Een enorm indrukwekkend apparaat, en het is niet te geloven, maar vorig jaar is hij ( tot opluchting van manlief....die was altijd de klos bij het ketting bomen......)opgestookt in de kachel, niemand wilde mijn Glimäkra hebben, zelfs niet voor niets!!
Dit was het patroon wat ik had uitgekozen, maar ik wilde de sprei groter hebben, voor een tweepersoonsbed, ( toen hield ik al niet van kleine projecten....) dus ik heb vier extra blokken geweven op de hoeken.
Dit vond ik ook een heel mooi patroon, beetje Escher achtig.Ik weet niet meer van wie deze was.Wie weet leest er iemand mee die toen ook heeft meegedaan en weet die dat nog.
Maar......met het weven van al die 16 blokken was je er nog lang niet....die blokken moesten ook nog aan elkaar, en daar zat hem de kneep. We hebben dus meters en meters smalle cottoline banden geweven, voor de sashings er tussen, zowel aan de voor als aan de achterkant. ( vandaar dus die meerdere getouwen....) Ongelofelijk wat een werk was me dat! en wat een saai werk, al die neutrale grijzige banden, als ik er nog aan denk......een mens heeft toch wat over voor zijn hobby?
En natuurlijk de rand er omheen, een brede cottoline band waarvan de streepjes precies in het verstek moesten passen op de hoeken zowel voor als achter.Ik weet niet meer hoe ik het voor elkaar heb gekregen, wat was me dat een megaklus! die banden.....al die banden, ik denk wel een meter of 25, allemaal met het handje geweven he.
Het was een waanzinnig leuke hobby. Helaas door de knie ellende ging het niet meer, op je knietjes onder en achter het getouw inrijgen en aanbinden, en dan dat intrappen, hoe meer schachten hoe zwaarder het werd. En tja...ik kon ook toen geen maat houden he......als ik eenmaal achter dat getouw zat kwam ik er de hele dag niet meer achter vandaan.......waren de knietjes toen al "nie blij" mee.......Ik weefde ook damast, hoe fijner hoe mooier, 27 draden op een cm, linnen en katoen,tafelkleden, theedoeken, bedenk het maar, ik zal het nog wel eens laten zien in een ander logje. Als ik dood ben kunnen ze wel een museum inrichten van alles wat ik al gemaakt heb!
En nu ik het toch over een knie gerelateerd verhaal heb, dan maar de allerlaatste knie update: Ik ben gisteren voor een second opinion naar Dr. J geweest, want het blijft knudde met de knie. Daar zijn de fysiotherapeuten het inmiddels ook wel over eens.Dr. J is een stuk communicatiever en prettiger in de omgang dan zijn collega Dr. D,maar aan het resultaat is helaas niets meer te verbeteren. De buiging en vooral de strekking blijven ver onder de maat, ik zal volgens Dr. J altijd een stijf been houden en beperkingen bij het staan,lopen, traplopen, fietsen, met alle gevolgen van dien.Een nieuwe operatie is helaas geen optie.
Helaas pindakaas en vette pech. Dit is een risico wat juist bij jongere mensen vaker voorkomt. Dr. J is een jonge Belgische arts die met modernere operatietechnieken werkt, snede aan de zijkant ipv over de knie met aanzienlijk minder schade aan weefsels en pezen. Maar goed, ik heb zoals jullie weten voor een hele goeie orthopeed gekozen. foute keuze geweest, maar dat weet je altijd pas achteraf. Het zij zo, ik zal mijn leven lang klant blijven bij de zo gehate sportschool om de knie niet nog meer te laten verstijven en ik zal mijn toekomstbeeld fors moeten bijstellen, en niet alleen dat van mezelf, dat geld ook voor man en zoonlief, want hoewel de pijn voor een groot deel weg is, kan ik jullie verzekeren dat een stijf been ook "geen feestje"is, en een minilandgoed met een camping runnen met een stijve knie....Mwah......Het is in elk geval nu wel duidelijk en dat geeft ook een stuk rust.

maandag 23 januari 2012

Ohio stars

Wat een leuke reacties op mijn stukje over het tehuis voor quilters later! Eerlijk gezegd heb ik er wel eens serieus over nagedacht of het niet mogelijk was om in plaats van een camping hier een soort van leef/woon/werk gemeenschap te beginnen, waar iedereen zijn eigen huis heeft, en voor alle leeftijden,maar met gemeenschappelijke ruimten, moestuin etc. Waar je dingen alleen kunt doen, maar waar ook de ruimte is om dingen gezamenlijk aan te pakken. Dat lijkt mij nog altijd een geweldig concept, een moderne variant van de vroegere commune, zoiets.Misschien eens met de gemeente gaan praten, wie weet, ik hou jullie op de hoogte....
Ik heb vorig jaar ( wat klinkt dat ver weg he ? ) gekozen om de Ohiostars te gaan maken uit het onderstaande boek.Project voor 2012.Hier kun je het nog eens lezen.( klik)
Het zijn blokken van 12 x 12 inch, 30 x 30 cm en ze bestaan uit 81 stukjes per heel blok, het leukste is natuurlijk het combineren van de kleuren en de stoffen, net dat ene stofje op de juiste plaats,maar dan moet je ze wel goed kunnen zien liggen en niet ergens in laatjes hebben liggen, dat geeft geen inspiratie, maar ja........dat is hier een probleem........overal waar een stofje ligt, ligt meteen "beest" bovenop en ik ben er bepaald niet blij mee, tegen jullie gezegd,ik werd er gewoon chagerijnig van......al dat haar en zand en modderpoten in mijn stofjes.Dus vandaar de onderstaande oplossing!
Een bak met stofjes afgedekt met de bekende grijze zak. Floep, zak er af en kiezen en keuren met al
die kleuren!Ik moet alleen niet even vergeten de zak er weer overheen te liggen, want "Beest" ruikt het meteen....
En als jullie nou denken dat "Beest"zich uit het veld laat slaan door mijn plannetjes, ....neuh.......integendeel, zo,n verse zak ligt eigenlijk ook prinsheerlijk! Grrrrrrr........
En natuurlijk is het zo dat als de één het ontdekt heeft, de ander die er noooooit ligt er nu ook meteen heel sneaky gebruik van gaat maken......Er is niet alleen onderlinge rivaliteit bij mensen, ( of quiltsters...) ook katten kunnen er wat van.........
Deze blokken heb ik al gemaakt, het worden er in totaal iets van 16 en een aantal halve.Ik probeer voor mijn en doen redelijke andere combinaties te maken dan wat ik anders zou doen, minder voorspelbare, beetje afwijken van het gebaande paadje, is ook wel eens leuk, in alle opzichten overigens.
Ik maak de quilt voor het grootste deel met de hand, ( vinden  Singertje en Pfaffie wel een beetje jammer....)en eigenlijk gaat het dan nog snel. Het is een ideaal patroon voor je scraps want alles kan er in verwerkt worden.Dit vind ik zelf een heel mooi blok, ben weg van dat rode stofje, en mijn rode lievelingsruitje natuurlijk.
En hier heb ik nog twee blokken, dit is echt verslavend......het strijken,snijden en bij elkaar zoeken van de stoffen is haast nog meer werk dan het in elkaar naaien.
En dan de laatste, vind ik zelf wel erg gewaagd met dat paars erin verwerkt, misschien een beetje overenthousiast.
En als laatste nog een overzichtfoto van alle zes de blokken bij elkaar.
Daar komen natuurlijk nog sashings tussen anders zou het wel een erg drukke quilt worden, ik vind het zo op de foto ook weer erg bont, dan twijfel ik weer.....maar in het echie valt het mee.Het is een totaal andere quilt dan die ik gewoonlijk maak, of de kleurstelling dan, terwijl het toch nagenoeg allemaal civil wars zijn.. Er staat ook een foto van deze quilt in de nieuwste Quiltmania, hebben ze een prijs mee gewonnen.Fijne week allemaal!

donderdag 19 januari 2012

Wonen aan het strand en Q&Z

En daar lag tie dan toch in de brievenbus! De nieuwe Quilt & Zo, spánnend...bladeren....eh, pag 23, WAUW!Daar zit "tante Truus" in vol ornaat achter het oude Singertje. Ik vind het wel gek hoor om mezelf zo in een blad te zien staan, maar wel KEI leuk!Al die gekke uitspraken, is het niet te gek denk ik dan weer, jullie weten na het lezen van dit stukje in elk geval hoe mijn kasten zo vol geraakt zijn.....net zoals die van jullie, en net zoals straks bij de beginnende quilters het geval zal zijn. Er zijn veel verschillen tussen quilters, ( daar lijk ik wel steeds meer achter te komen.....) maar één ding hebben we gemeen met elkaar: De liefde voor het lappie.........En er staat me een leuk nieuw project in........Brrrr, dat gevoel  bedoel ik nou precies he.......Tineke, bedankt!
Wonen aan het strand lijkt altijd voor iedereen het summum van zaligheid te zijn, en ik moet tot mijn schande bekennen dat ik er niet of nauwelijks kom, en als ik er al kom, dan is het in de winter. In de zomer vind ik het er meestal te druk, je ligt hier aan de Voornse kust, in de achtertuin van Rotterdam zeggen wij dan altijd, toch vaak hutje aan mutje, we hebben niet zo,n breed en groot strand, dan moet je een eiland verder naar Goeree.
Vorige week zijn we met de fiets een stuk langs het strand gefiets, en het was heerlijk met die wind om je oren en de zoute smaak op je lippen.
Dit vind ik altijd zo,n mooi vers.
     Waar de blanke top der duinen
     Schittert in de zonnegloed
     En de Noordzee vriendelijk bruisend
     Neêrlands smalle kust begroet
     Juich ik aan het vlakke strand:
     'k Heb u lief, mijn Nederland!

Want dat vind ik zeker, ik heb Nederland ontzettend lief, of het nou de kust, of de Brabantse bossen, Friesland en Groningen of de heerlijke Veluwe en achterhoek is, bedenk het allemaal maar, overal vind ik het prachtig, je hebt van alles het goeie,het enige jammere is dat het een klein land is met veel mensen en dat je zelden of nooit ergens helemaal alleen bent.( nou ja, hier lijkt het er wel op als je het strand ziet)
Het was prachtig, de vergezichten, de algen op de bazaltblokken, je zou zo kunnen zeggen dat je op vakantie bent geweest aan de kust van Bretagne of "Where else", alleen de krijtrotsen ontbreken.
We hebben echt vlak langs de zee kunnen fietsen, onder de harinvlietdam langs naar het begin van de sluizen.
Dit zijn dus van die imponerende sluizen die onderdeel vormen van de Delta werken en die zorgen dat we hier droge voeten houden. Als kind heb ik de aanleg van de sluizen nog gezien, van die grote bazaltblokken die allemaal in zee werden gegooid. Ik word er altijd een beetje stil van als ik hier sta en dat geweld zie. De sluizen waren gesloten vanwege de hoge waterstand, komt niet zo vaak voor.
De duinen kleurt oranje van de duindoorn, mooi als de zon er doorheen speelt, de bessen zijn zo zuur dat de vogels ze wel laten hangen
Maar dit is ook een deel van onze achtertuin....het is niet altijd goud wat er blinkt, we wonen zeker mooi, maar in een klein land als Nederland is ook het "minder mooie" vaak op kijkafstand.........15 km gaans van hier....en tegen jullie gezegd is dat nou één van de reden dat ik toch liever naar " boven de rivieren" zou verhuizen, straks, als we gepensioneerd zijn ( nou ja...straks......) De ander reden is natuurlijk al die leuke quiltwinkels daar.En dat quilthuis voor ouderen.....daarover hebben jullie kunnen lezen in de Quilt en Zo.Dat gaan we daar natuurlijk wel ergens situeren he....op rolstoelafstand van de Zutphense binnenstad... ( Vakanties plannen we dan wel aan zee) zullen we dan maar een belangstellende groepje opstarten? Tis vast zo vol.....
Iedereen alvast weer een heel fijn weekend, vergeet vooral niet te genieten van wat je om je heen ziet, overal is het mooi, als je maar met een open en nieuwgierge blik om je blijft kijken, dan kan zelfs het kleinste stukje natuur groots worden.

maandag 16 januari 2012

En de winnaars zijn........

The heart that loves is always young , is dat geen mooie spreuk om de maandagmorgen mee te beginnen? Hij staat op het haasje gestitcht.De grappige is dat de winnaar van het hazenpatroon ook in het echt van hazen houd als ik dat zo las op haar blog, erg leuk! als tie er straks maar niet achteraan gaat....het is FLEUR  uit de polder. Ik zie de hazen ook overigens iedere dag rondhollen in de tuin, met de lente in het vooruitzicht,zo,n mooi gezicht,gelukkig ( tot nu toe ) ontsnapt aan de kogels van de jagers....Het kippenpatroon is gewonnen door RENNIE Allebei veel plezier bij het maken, mailen jullie nog even je adres?
Manlief en ik zijn zaterdag samen wezen fietsen, een prachtige tocht langs de binnenduinrand langs de haven en de vuurtoren naar Hellevoetsluis, héérlijk, wat dat betreft hebben we een prima winter waarin je veel buiten kan zijn, maar het allermooiste komt nog: toen we terug kwamen had zoonlief helemaal in zijn eentje een geweldige appeltaart gebakken!! en de keuken was spik en span, vaatwasser uit en weer ingeruimd......We stonden allebei paf en wisten niet wat we zagen! ( en proefden....)Komt het dan toch nog helemaal goed met pubers?
Ageeth en ik hebben vast vooroverleg gehad over ons megaproject, de Phebe, ik heb best bewondering voor al diegenen die er mee bezig zijn, want wat is me dit een meesterwerk zeg, en dan te bedenken dat Di Ford het zelf heeft ontworpen! Dan ben je wel een vakvrouw, en dat vind ik van alle dames die de Pehe straks af hebben. Zelfs de ohioblokjes zijn maar 4.5 inch (10 cm) in het vierkant.Dat is op zich goed te doen, maar het zijn er wel 136.
We moeten er heel goed over nadenken wat voor achtergrond stof we willen, dat is belangrijk, en welke tinten je uiteindelijk wil, er zijn vele wegen die naar Rome leiden, je moet er niet aan denken dat je halfverwege het applicatie patroon er achter komt dat je beter een andere achtergrond had kunnen gebruiken....., daar moet goed over worden nagedacht!Ik ga absoluut voor "stoffig"
Ik heb nu 1/183ste  deel ( of zoiets) van de quilt af........namelijk twee ohioblokjes, zijn ze  lief of zijn ze lief? En weet je wat er nog meer vreselijk lief is? die twee stofjes die er onder liggen....gehad van de Mevr. met het leukste winkeltje in Hall........Die begrijpt helemaal hoe taai ik het er mee heb geen stoffen meer te kunnen kopen, maar gelukkig mocht ik er nog wel krijgen..........LIEF!general wives van Windham, weergaloos mooie serie.......
We kwamen ook nog achter een saillant detail......Ageeth maakt de Camelot met haar eigen stoffen, had ze een blok van bij zich,en ik heb het patroon van King George de III.
En wat schetst onze verbazing toen bleek dat de ronde blokken van het ene patroon precies hetzelfde waren als van het andere patroon.....later hoorde ik dat de beide ontwerpers dezelfde antieke quilt als uitgangspunt hebben genomen, het origineel hangt in het Victoria&Albert museum.
Hebben jullie de Quilt en Zo al gelezen? Nou, ik dus nog niet, gelukkig fiets ik nog steeds graag want ik sjees iedere morgen vol verwachting over s,herens wegen en dijken naar de Bruna, is tie er al of is tie er nog niet.....? De cover belooft overigens een erg leuke inhoud met een nieuw project.Fijne week allemaal, geniet van het vriezende weer en het bijbehorende zonnetje!

vrijdag 13 januari 2012

Van een kastje en een give away!

Omdat ik me nu vrijwillig heb opgelegt geen stofjes meer te kopen wil dat nog niet meteen zeggen dat ik de hand op de knip hou natuurlijk, er zijn diverse redenen om tot zo,n besluit te komen, en één daarvan was dat ik de stof niet meer kwijt kon en de kasten en laden letterlijk uitpuilden van de stoffen en ik door het bos de bomen niet meer zag, of toepasselijker gezegt: door de overdaad de juiste stoffen niet meer kon vinden......en dat is ernstig.....
Nou heb ik een echtgenoot die daar altijd een oplossing voor weet......steevast als ik daarover klaag zegt hij; dan koop je er toch een kast bij? Het moge wel duidelijk zijn dat hij van het rasechte Brabantse bourgondische soort is en niet houd van consuminderen, bezuinigen en wat dies meer zei, dat is beslist niet aan hem besteed.Ik kan er wel eens meesmuilend over doen, maar.........soms is het gewoon hartstikke handig en doe ik er mijn voordeel mee!
Bijvoorbeeld als je ergens op het WWW zo,n kastje voorbij ziet komen.....zo,n felbegeerd echt houten fourniturenkastje, ook nog een Nederlands exemplaar,met van die héérlijke laatjes, niet één, nee, maar liefst vier! Ohhh jee, wat kan ik daar allemaal niet in wegbergen? In gedachten berg ik er vijf keer zoveel in weg als het kastje groot is, maar dat mag de pret niet drukken.....Jullie raden zeker wel wat mijn Brabantse echtgenoot zei toen ik de foto liet zien aan hem.....?Kopen!
Echt meisjes, ik gun iedereen zo,n man! want waar we ook ruzie over krijgen, het zal nooit over (kastjes) aankopen zijn.......Tis wel een beetje beschadigd vind ik zelf, maar goed, het is een oud kastje, dus dat mag..En dan nu de give away;ik zie ze opeens weer overal voorbij komen, stofjes geef ik natuurlijk niet weg, dat begrijpen jullie ook nog wel, maar patronen heb ik ook al in overvloed, als ik die allemaal nog moet maken.........en met  het naderende voorjaar heb ik nog wel een paar leuke voor jullie.
Als eerste deze haas van Els van Bobbin.En voor wie er nog een kippetjesquilt wil maken in een andere stijl dan de Hollandse, dit patroon van Meme, maar die kun je natuurlijk ook in Hollandse stofjes maken.Ik heb even kippen genoeg.
En het allerbelangrijkste! je hoeft er hélemaal niets voor te doen, geen linkje op je blog, en al helemaal geen twee, je hoeft het niet in de krant te zetten, of tegen je buurvrouw te vertellen, of "fan "van me te zijn,of volger te worden........(!) dat is een ieders vrije keuze, ( zelf volg ik alleen mijn eigen man, jullie begrijpen nu vast wel waarom) Allemaal niets van die flauwekul, je hoeft alleen het patroon leuk te vinden en aan te geven welk patroon je wilt, of allebei,dan maak ik twee lootjes met je naam,en laten we nou wel wezen.....eigenlijk kun je het ook maar beter voor jezelf houden deze give away, des te meer kans maak je om wat te winnen, toch? als er maar twee mensen reageren hebben ze alletwee een prijs.Maandag maak ik de winnaar bekend! Fijn weekend allemaal.