Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

maandag 10 december 2012

Blogpauze

Lieve mensen, bij deze wil ik zeggen dat ik voor de rest van dit jaar heb besloten om een blogpauze te houden. Alles rondom het overlijden van mijn moeder grijpt me meer aan dan ik kan zeggen. De feestdagen die er aan komen en die voor mij even geen feestdagen zijn.
Ik wil niet steeds sombere stukjes schrijven, maar de realiteit is wel dat het leven somber is momenteel. Natuurlijk is er altijd een spanningsveld van wat je op je blog zet, en wat zich werkelijk ten diepste in je leven af speelt, maar die kloof is nu voor mij even te groot. Dat voelt niet goed.Ook stuur ik dit jaar voor het eerst in mijn leven geen kerstkaarten, straks moet ik weer een hele stapel bedank kaartjes sturen tav mijn moeders overlijden.De rek is er even uit.
In januari weer nieuwe kansen, het zal vast allemaal wel een plekje krijgen.Ik wens iedereen alle goeds toe de komende weken en in het nieuwe jaar, geniet vooral van de kleine dingen en van diegenen die je na staan. Dank ook voor alle medeleven en lieve woorden en mailtjes etc die ik heb mogen ontvangen, jullie horen weer van me in het nieuwe jaar.

vrijdag 7 december 2012

Donkere dagen voor kerst

De donkere dagen voor kerstmis, dat kun je wel stellen ja, allerlei weerstypen komen in hoog tempo voorbij razen, wind, regen, veel regen,natte sneeuw, kou, niet bepaald echt opwekkend.....
Nou vond ik altijd al dat je in de wintermaanden de warmte uit je tenen moest halen, maar nu helemaal. De laatste blaadjes zijn van de leilinden geblazen.
Het is goed weertje om met wol bezig te zijn.
De natuur lijkt schijnbaar dood, maar in die rust wordt ook het begin van nieuw leven voorbereid.
Terug naar het spinnenwiel en deze schitterende kleuren.Het is echt zo dat als je met diepe, warme gloedvolle kleuren werkt, deze doorwerken tot in je ziel en je van binnenuit weer een beetje warmen.
Je moet het even niet van buiten hebben, de winter voltooit wat de herfst is begonnen en de dingen worden teruggebracht tot in de kern.
Het wieltje draait en draait in het rond en al gedachteloos, of juist niet, wordt er een mooie draad gesponnen.
De winter is een tijd van verstilling.Er zijn nauwelijks bladeren waar de wind doorheen kan ritselen.Een rusttijd waarin de natuur onder de grond opnieuw zijn krachten kan verzamelen voor straks.
Er wordt een mooi wolletje geproduceerd, navajo getwijnd voor de kenners,en breipennen worden opgezocht uit de doos van mijn moedertje.Ze greep nooit mis, zoveel is me wel duidelijk geworden.
Even over nadenken wat je van 100 meter looplengte kan maken, 2 handschoenen misschien? Weet iemand het? Morgen met vriendin naar de kerstmarkt in Goedereede en naar de open dagen van de Quiltster in Dreischor. Ook dat zal warmte geven in deze donkere dagen. Iedereen een fijn (warm) en volgens de meteorologen, wit weekend! Vandaag weeralarm voor de sneeuw, heerlijk, dat mooie maagdelijke serene wit.........laat maar komen...

maandag 3 december 2012

Ufo

Gisteren was het al weer de eerste adventzondag,de  Annabergerster hangt weer op zijn vaste plaats en verwarmt ons met zijn zachte licht.Tradities geven houvast in het leven in goede en in slechte tijden,het is fijn om je daar in te kunnen koesteren.
En toen kwam er nog iets "uit de kast" waar ik hoognodig aan verder moet ( of niet) maar dat even ter zijde.
Herinneren jullie je deze foto nog? Van de afgelopen zomer? Na deze rand is het even gestagneerd, maar er is een tijdje geleden toch nog weer een rand aan gezet.Stofjes weer opgediept van ver.
Ook altijd zoiets, dan ben je aan iets bezig en heb je de stoffen geselecteerd  en dan blijft het liggen....maar niet alleen de top blijft liggen, ook de geselecteerde stofjes.....want tja, die wil je nergens anders voor gebruiken, want je weet niet hoe veel je nodig hebt voor waar je aan bezig bent. Met als gevolg dat er overal op en in bakjes en doosjes met de mooiste stoffen staan......Herkenbaar ?.......
Ik weet niet wat het is met deze quilt, als ik hem zie hangen, of als ik het plaatje zie in de quiltmania, dan denk ik Wauw......maar als ik er mee bezig ben dan denk ik nououou........Het ligt niet aan de stoffen, die zijn prachtig,en al helemaal niet aan de kleuren, die zijn warm en helemaal mijn smaak.
Maar het zijn allemaal van die enorm grote stukken stof, dat zie je misschien niet zo op de foto maar het is toch wel zo, dit rode stuk meet bv aan de rechte lijnen maar liefs 20 cm!Ik dacht er dus eerlijk gezegd over om er mee te stoppen en het zo te houden, rode rand eromheen en klaar.
Toch zint me dat ook weer niet, ik vind het niet zo mooi, en dan is het helemaal niks om aan iets te werken. Ik zet dus maar gewoon door en maak ook de laatste rand eromheen.Dat zijn allemaal driehoekjes zoals ook om de middenrand in het rond zit, misschien trekt die rand het toch nog mooi bij elkaar.Zijn er mensen die deze quilt helemaal hebben afgemaakt?Er was toen veel animo voor wat ik nog weet.
Eerst natuurlijk nog een randje eromheen, en dan die driehoekjes.Doorzetten maar, zo is het ook in het leven, in alle opzichten, ik zeg het vaak tegen zoonlief,dus tja.......opvoeden is voorleven?En dan heb ik ook nog wat leuks te vertellen, de quiltsters die Facebook volgen weten het al, ik ben door Marcha van de Quiltster (klik) gevraagd om over mijn quilts te komen vertellen. Zij heeft sinds kort een superschattig winkeltje in Dreischor, dat is niet zo ver hier vandaan, en daar had ik wel "zin an " We gaan er iets gezelligs van maken!HIER kun je er alles over lezen.
En om verwachtingen te temperen, ik ga niet als een reizende showdiva door het land reizen hoor,zeer zeker niet,ik vind dit leuk omdat Marcha in de buurt woont en zo,n schattig winkeltje heeft in dat leuke Dreischor,ook dat nog, maar het noorden is me veel te ver.Iedereen een goede week!