Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

vrijdag 9 augustus 2013

Terug in de tijd.

Iedereen kent wel het openluchtmuseum in Arnhem of heeft er minstens over gehoord, maar laten wij nou in ons kleine dorpje, om precies te zijn, tussen Oostvoorne en Rockanje in, ook een klein groots openluchtmuseum hebben.Afgelopen zondag waren we met vrienden even "terug in de tijd".

Dromerig tussen de duinpannetjes verscholen staan er vier alleraardigste duinhuisjes van vroeger bij elkaar geplaatst die allemaal hun eigen verhaal vertellen van de laatste bewoners en hoe het leven vroegûh in de duinen was.

Hoe heerlijk knusjes moet het hier gelegen hebben, saampjes in de bedstee met het babytje aan het voeteneind.Het is nu allemaal niet meer voor te stellen dat het zo ging in deze tijd van groot,groter, breed en breder.
Het was met recht achter de geraniums zitten.en iedereen had een regenput. Wij kwamen met de laatste  keukenverbouwing die put nog onverwachts tegen onder de vloer, vol met water, waren we even vergeten.
De was hangt te wapperen aan het lijntje, hoe nostalgisch allemaal.
Natuurlijk moet je niet al te realistisch denken over die tijd, hier, op een zonovergoten zondagmiddag in die duinen, lijkt het een paradijsje op aarde, maar of dat vroeger ook zo was...mwah.....
Het maakt het er niet minder leuk op. En dan, zijn er niet heel veel mensen dol op deze grijze gewolkte pannetjes en dito regaal in de keuken? De hang naar nostalgie en ambachtelijkheid viert hoogtij momenteel.Interessante vraag hoe dat nou komt.........
Hele mooie sokken, ik herinner me nog dat mijn moeder zei dat ze altijd een tiental toeren moest breien aan een sok als ze uit school kwam voordat er iets anders gedaan mocht worden.
Maar het leven was in die tijd vast wel overzichtelijk, betrokken en gestructureerd en op een bepaalde manier ook gezellig, dat geloof ik wel.
En de slager, die helaas geen slager meer is, kwamen we er ook nog tegen voor de vrolijke noot. Al met al een heel gezellig middagje zo in het duin.En toen kwamen we weer terug in de moderne tijd.
Slechts drie kilometer van datzelfde duin verwijderd, de moderne tijd. De Maasvlakte, één en twee, ik ben de tel er soms van kwijt, ziet ook allemaal hetzelfde uit.En dan denk ik bij mezelf....
Gelukkig zijn er dan nog altijd die schattige duinhuisjes.Goed dat er een stukje geschiedenis bewaard blijft voor het nageslacht en voor de mensen die hier allerlei herkenning vinden van de tijd van toen.
En dat er nog zoveel vrijwilligers zijn die dit een warm hart toedragen.Vrijwilliger, Zou dat ook een uitstervend beroep zijn denk ik wel eens?Ik zie altijd alleen maar grijze bolletjes ( waarvan ik er één ben...Grijs en vrijwilligster, of vrijwillig grijs...) Fijn weekend allemaal!Ik ga vandaag naar de markt "Verweven"in Zierikzee, 55 kramen met allemaal wolletjes, lappies, garens en vast hele leuke inspirerende mensen en ideeën ( alsof ik die nog niet genoeg heb.....)

26 opmerkingen:

  1. Wat een mooi verhaaltje!
    En over de vrijwilligers: dat is zekr geen uitstervend ras, het schijnt zelfs zo te zijn dat de meeste vrijwilligers onder de jonge gezinnen zitten. Ik denk alleen dat het uitmaakt waar je dat vrijwilligerswerk doet, dat je zoveel grijze hoofden ziet. De jongeren zie je bij het vrijwilligerswerk op de scholen, de sportverenigingen, maar ook heel veel in de kerk.

    Groetjes,
    Sjoukje (een nog niet grijze vrijwilliger op de basisschool en kerk)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Héél goed om te lezen Sjoukje!Het is waar wat je zegt, op scholen en sportverenigingen wordt ook veel vrijwillig gedaan, het zou niet zonder kunnen ( hoewel we op de school van mijn zoon ook veel opa,s en oma,s zagen.......)

      Verwijderen
    2. Ja jeanette zo ging dat vroeger, mijn moeder moest hetzelfde doen als ze uit school kwam. Eerst een aantal toeren breien, en dan spelen, vandaar dat ze altijd zo snel breidde!! En ja vrijwillig werken is altijd mooi om te doen, en geeft ook veel voldoening. Gisteren nog gearmd samen met de oude buurman van 87 onze bob uitgelaten (moet revalideren is van de trap gevallen)als je dan ziet hoe dat mannetje geniet geweldig gewoon, en zo'n kleine moeite.
      Fijne tijd in Zierikzee wie weet kom ik je nog tegen. gr Anneke

      Verwijderen
  2. P.s. Het is dan wel weer zo dat het meeste vrijwilligerswerk door een relatief kleine groep wordt gedaan en dat zouden natuurlijk wel de grijze hoofden kunnen zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mijn oma heeeft lang van die kniekousen gebreid; ik kreeg ze voor mijn dochter. Zelf mocht ik ze vroeger aan als het buiten 15ºC was. Leuke herinneringen! En met je vrijwilligers werk ben ik opgegroeid. Alhoewel ik ook altijd denk dat het dezelfde mensen zijn... Fijne marktdag vandaag!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een pracht verhaal heb er van genoten en ik wens je een hele fijne dag vandaag

    Groetjes Nellie

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Markt in Zierikzee mmmmhhhh....
    Ik zit tussen de tandjes ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Toch fijn om zo even een middagje te kunnen doorbrengen. Al is het nog zo mooi, voor langer zou het waarschijnlijk vreselijk tegenvallen. Ik moet in éne ook weer aan Bartje denken, je weet wel, het jongetje van de brune bonen.
    Veel plezier in Zierikzee!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik wou dat ik wat dichter bij Zierikzee woonde.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een heerlijk verhaaltje toch weer! Veel plezier in Zierikzee. Hier in Drenthe ook veel markten en zo, maar helaas zelden op stofjes-gebied....Hoewél...laatst, de schapenmarkt in Orvelte...zou voor jòu een paradijsje geweest zijn, met al dat wol, spinnen en vilten. Ik hoop dat je een paar leuke dingetjes weet te 'scoren'. Goed weekend en groetjes van Trudy

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Fijne dag in Zierikzee en wat een mooi verhaal en prachtige foto's

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Leuk dat je ons even mee terug nam in de tijd met die mooie plaatjes. In denk dat de betrokkenheid vroeger groter was omdat men veel meer op elkaar was aangewezen. Men kwam het dorp toch niet uit? Vrouwen werkten niet buitenshuis dus de band met buren etc was ook groter. Elk voordeel heb z'n nadeel. De wereld werd groter en groter maar de betrokkenheid veel minder.
    Ik wens je een leuke dag en een goed weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. lijkt me leuk om eens te gaan kijken, al die oude spulletjes vind ik ook zo leuk, ook die tijd was hard maar ik denk wel dat de mensen saamhoriger waren.
    heel veel plezier op de markt en fijn weekend. groetjes ada

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een heerlijk blogje heb je geschreven, gezellig die plaatjes van vroeger, ben er gek op.
    Maar nu ga je naar de snoepmarkt ook leuk, lekke genieten daar maar..............liefs.Conny

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Gezellig zo'n stukje terug in de tijd, ik kan daar ook zo van genieten.
    Maar denk dan terug aan de tijd, dat mijn oudste oma nog leefde en die hadden nog zo'n huisje, een bedstee in de keuken en een in de woonkamer, boven een kleine zolder waar de rest van de kinderen sliepen.
    Ze had nog zo'n plompplee en als wij zondags op bezoek kwamen dan moest ik de kranten verknippen tot wc papier, in het begin had ze ook nog geen elektra en zaten we heel lang in het donker, want op het laatst ging de gaslamp pas aan doodeng vond ik het er altijd.

    Groetjes
    Ines

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Mooi stukje Jeannet. Het is inderdaad een interessante vraag hoe het nou komt dat veel mensen terugverlangen naar die 'goeie ouwe tijd'.
    Want vaak was die tijd toch verre van gemakkelijk.
    Wel merk ik bij mezelf dat wanneer ik tussen die spulletjes loop die nu 'brocante' genoemd worden, ik vaak een beetje verdrietig word. Dan voel ik ook wel heimwee naar vroeger (klinkt alsof ik al 80 ben hé?). Wanneer ik me afvraag hoe dat nou eigenlijk komt, denk ik dat het ook wel te maken heeft met dierbaren die je inmiddels verloren bent. Die 'oude' spulletjes laten me altijd terugdenken aan de tijd dat mijn moeder er nog was en ik nog haar kind.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. ben eens naar Eindhoven geweest ook daar is zo een plek, eerlijk vond het niet zo mooi als wat jij laat zien
    ook bij ons in Belgie is er zo een mooie plaats nl Bokrijk

    BeantwoordenVerwijderen
  16. O, wat een heerlijk blogje! Ik heb vroeger ook nog in de bedstee van mijn grootouders geslapen, op de boerderij.....zo knus, achter die deurtjes...

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Altijd weer leuk om zoiets te bezoeken. Hier hebben we ook zo'n heel dorpje uit vroegere tijden waar we regelmatig heen gaan.
    Veel plezier vandaag !

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Heerlijke nostalgie, die duinhuisjes. En wat een
    interessant patroontje in die sokken aan de waslijn,
    eigenlijk nog helemaal van nu. Hoop, dat je een
    gezellige en inspirerende dag hebt vandaag.
    Fijn weekend en groetjes van Ageeth

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Wat ziet het er leuk uit. Ik hou wel van deze dingen.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Maar voor die was zo schattig aan een lijntje hing moest die eerst geweekt in de soda of Henco. Na het avond eten gespoeld en in de wasketel en houtjes hakken. De volgende morgen vroeg die houtjes aan steken en die loodzware ketel op de kachel en hopen dat die (rot)kachel niet de hele keuken in de rook zette. Rond koffietijd die ketel legen in de tobbe die buiten op een schraag stond en als het een uurtje (of wat) later was afgekoeld..... wassen....op de hand... en spoelen, drie keer in ijskoud water. Daarna, dan was het middag, de overalls (die ook op de kachel hadden gestaan op straat en boenen en spoelen. Het laatste sop ging over straat om te schrobben en als de was niet goed droogde ging dat 's avonds op het "rak' en kroop je in bed met handen die rood en rauw waren. Niks nostalgie hoor, loodzware tijden. Trouwens, die bedsteden waren klein en wij werden steeds groter en samen met mijn zus op zo'n bulterige stromatras dat was ruzie maken om elke centimeter.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. the box bed brought back memories!!!I grew up in a cottage in shetland uk and in the winter I would sleep in the box bed in the living room as the attic room was too cold!!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. heerlijk heh even terug in de tijd, de hang naar die zekerheden en routine is in deze tijd overduidelijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Knibbel knabbel knuisje.... wat is dat een snoeperig huisje!

    BeantwoordenVerwijderen

Gezellig dat je langs komt en een reactie achterlaat! altijd zéér gewaardeerd! Ik vind reacties en interactie erg leuk, maar....anonieme reacties zonder naam worden verwijderd, alsmede berichten waarin reclame gemaakt wordt.

Er is helaas een gedoe met het plaatsen van reacties, mensen krijgen foutmeldingen, of kunnen helemaal niet plaatsen, en ik krijg wekelijks reacties van Piseth San die ik niet ken.....jammer.Ik kan er helaas niets aan doen, ik ontvang ook geen mails meer van jullie berichten, dus kan er ook niet meer op terug reageren :( computers........

Hartelijke Plattelandsgroet, Jeannet

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.