Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

vrijdag 29 maart 2013

schapen

Wij hebben sinds van de week ook schapen! En makkelijk dat ze zijn, je hoeft ze niet te voeren, ze bléren niet, geen schapenpoep, niets van dat al, goed, toch een minpuntje......tis jammer dat ik ze niet kan scheren voor de wol. Wil je ook van deze makkelijke schapen gaan houden? Kan zelfs op een flatje of in een klein achtertuintje.Je snijd 24 vierkantjes van anderhalve inch van een lichte stof.
Die naai je vervolgens aan elkaar tot een lapje.
Vervolgens strijk je er een patroon op van freezer paper, je knipt het uit met een naadje en rijgt het om het papier heen.
En het gaat om dit patroon.
En dan krijg je uiteindelijk dit!!
Als je hetzelfde doet met bruine lapjes gaat het er zo uitzien......
Als je die handelingen een paar keer herhaalt komt er zomaar een hele kudde tevoorschijn.....
En als je nog een stukje verder gaat met het patroon, moet het uiteindelijk dit worden!
En dan hoop ik van ganser harte dat het volgende week DIT eindelijk eens gaat worden!!
Iedereen fijne paasdagen, warm of koud, altijd gezellig als je je omringt met diegenen waar je van houd!( ik ga het wéér NIET over het weer hebben....grrmm&&666$$## )

maandag 25 maart 2013

Dutch Design, offe....ootjes goed.....

Allemaal heel erg bedankt voor de lieve en ontroerende reacties op mijn keuken, dat was met recht een "kijkje in andermans keuken" Ik vond het zo leuk om te lezen dat het lepelrek echt iets uit die tijd was en dat ik niet de enige ben die het herkent en gebruikt.Om nog even in de keukensferen te blijven,Ik heb hier een heerlijk stapeltje oer Hollandse theedoeken en andere weefsels.Nou, zullen jullie denken, die hebben we allemaal in de kast liggen.
Ja, dat zal zeker waar zijn, ware het niet dat dit stapeltje helemaal handgeweven is door ondergetekende.Van de week bestelde ik deze prachtige handgeweven keukendoek van cottoline bij Marion. (klik)
Gewoon omdat ik haar een erg leuke vrouw vind, ik heb haar "in het echie"ontmoet op de Landelijke Spindag vorig jaar en dat klikte heel leuk. Marion weeft allerlei moois wat ze op Etsy verkoopt. Het geeft mij een fijn gevoel om je te omhullen met spullen die met liefde gemaakt of gebruikt zijn.Dat geld ook voor dit vaatdoekje rechts.
Dat is geweven door iemand van de instelling voor verstandelijk gehandicapten Orion in Rotterdam. Heel bijzonder. Maar dat bracht me op de gedachte dat ik vroegûh zelf ook geweven heb, en hoe........ allerlei moois kwam er van het getouw wat nu keurig in dozen ligt omdat ik het zonde vind om het te gebruiken.....
Deze schitterende linnen theedoek in blokpatroon bijvoorbeeld. Ik weefde toen al heel erg dun, minimaal 22 draden op een cm, liefst nog dunner.Dat is ongeveer net zo dun als een klos Yli garen waar je mee door quilt.
Deze heb ik ook geweven, helemaal van katoen, 50 cm breed, wat een werk......het meeste werk is het opzetten van zo,n getouw, want 22 draden maal 50 cm is 1100 draden die je allemaal één voor één door een hevel moet rijgen.Maar dat voelde voor mij wel als heel meditatief, je kan er zo heerlijk je gedachten bij laten gaan.
Dit zijn er twee met een paar kleurtjes erin geweven. En hier onder heb ik drie wat grovere cottoline theedoeken geweven, dat is ongeveer 12 draden op een cm, dus dat scheelt behoorlijk.
Het is toch eigenlijk te gek dat dit moois allemaal zomaar boven op zolder in een doos ligt te leggen !? Zo kom je inderdaad nooit van je spullen af.
Dit kwam ik ook nog tegen, vier prachtige soepele superdunne placemats met een linnen ingeweven randje.
Dat staat toch helemaal prachtig en stijlvol op de keukentafel?
Wat zonde toch eigenlijk dat het zo maar ligt, en toch.....ik weet het nu al dat het me niet meevalt om het te gaan gebruiken, een vriendin van vroeger zei het laatst ook tegen me, gewoon DOEN, wie kijkt er later nog naar "Ootjes Goed "om? En ze heeft wel gelijk natuurlijk.
Hier nog zo,n mooie, wat felle kleuren voor mijn doen, maar dit was dan ook een gezamenlijk project.Hadden we met een paar mensen één schering opgezet en iedereen weefde zijn eigen patroon in de keukendoek.Nou ja, je zou haast weer gaan weven, ware het niet dat ik alles heb weg gedaan. Ik krijg het getouw van een oude kennis uit Rockanje als ze niet meer weeft, maar misschien ben ik dan inmiddels ook te oud daarvoor geworden. Één ding is me wel duidelijk,een mens  hoeft zich nooit te vervelen met zulke leuke hobbys in wat voor vorm dan ook.Ik ga het NIET over het weer hebben............

vrijdag 22 maart 2013

Wat je van ver haalt......

Ik heb jullie de afgelopen maanden helemaal laten meegenieten van de verschillende soorten stof die hier in huis rondwaarde  nu het stof is opgetrokken, en je werkelijk weer kan zien wat er gebeurd is laat ik dat ook maar even zien.Weten jullie het nog?
Er werd een stukje aan het huis gebouwd van pakweg 6 vierkante meter en binnen werd een muur doorgebroken tussen de eetkamer en de keuken zodat er één ruimte kwam en een soort van L vormige woonkeuken werd gecreëerd. En dat is het dus inderdaad geworden.(we kijken nog naar andere stoelen)
Mijn gordijnen zijn ook nagenoeg klaar, Simone weet waarom ze net nog niet helemaal klaar zijn*UH* Het linnen met het rode bloemetje komt uit Hal ( maar ze heeft het helaas niet meer......) en het helemaal schattige kantje dus van Simone,en het hele Soete idee kwam van mezelf.Met gordijnen kun je van die leuke dingen doen, zonde om je te beperken tot één stof.
Toen kwam er ook een nieuwe keuken, en wat voor één......we hebben eerst aan Ikea gedacht, die stond er ook in en daar waren we tevreden over, maar toen we per toeval in de Landleven de prijzen zagen op de website van Gerard Hempen,was het gauw bekeken......daar kun je nauwelijks voor naar Ikea.(overigens een fantastisch bedrijf, er is niets, maar dan ook niets mis gegaan, helemaal toppie!!)
We hebben zelf de kleuren en de tekening van de schouw uitgezocht, dat vond ik het leukst en het spannendste, de kleur, je bent snel geneigd om een kleur uit de showroom te nemen, of wat veel mensen doen, wit of creme,Lekker veilig.
De bussen had ik al eens gekocht ergens op "het net"en je bent quiltster of niet.......toch? Hoewel de twee mannen hier in huis het meer zagen als extra handdoekje, dus of het blijft hangen......
Zo,n mooi geïmpregneerd ( ! ) hardstenen blad van Belgisch hardsteen, met dito wasbak, wij hebben eigenlijk twee aparte stukken keuken schuin tegenover elkaar en dus ook twee kranen en wasbakken.Dit is het tweede deel.Met mijn al jaren gedroomde Smeg koelkast.
En ik ben altijd erg van de details..........plakletters.nl..........zo leuk voor van alles en nog wat.Friese witjes achter de schouw, dat doet manlief dus eventjes zelf.
Met zo,n waanzinnig bordenrek, dat hadden we ook in de andere keuken, had manlief toen zelf gemaakt en het beviel erg goed.
Wij kunnen het amper bevatten dat we zo,n mooie keuken hebben, helemaal van hout,van binnen dezelfde kleur gespoten, ook van hout, er zit geen kunststof in of aan,ook het fornuis is geweldig, toen ik het zag zei ik meteen, zet het oude fornuis maar in de schuur, kan ik daar op koken.....
Maar alles went, en er zijn al heel de week heerlijke ovenschotels uit gekomen, ( manlief komt steeds vroeger thuis....) het werkt perfect, twee heteluchtovens en een gril, het weekend gaan we een kippetje proberen.En als je mij nou vraagt wat me het meest dierbaar is in de keuken, dan is het dit lepelrek......
En hier nog eens extra uitvergroot.
Het lepelrek van mijn moeder, want ondanks de vreugde van de keuken maakt het mij ook wel pijnlijk bewust van het feit dat er herinneringen worden geboren die niet meer gedeeld kunnen worden met dierbaren die er niet meer zijn, in mijn geval met mijn moeder, velen zullen dit herkennen. Er is een leven vóór en na......Dat is ook de natuurlijke loop van het leven, maar dat zegt niet automatisch dat het ook makkelijk is.Vreugde en verdriet liggen nog steeds héél dicht bij elkaar.
Om het af te sluiten met een sfeerhoekje, over die suikerpot hoef ik niets te zeggen........We kregen van de keukenman het compliment voor het prachtige geheel qua kleuren, dat was wel leuk. Ik ben echt verlieft op mijn eigen huisje, we hebben wel eens over verhuizen gedacht in verband met het vele werk om het huis, maar neuh....laat maar....We hebben het zo kunnen doen omdat we heel veel zelf hebben gedaan, manlief is heel erg handig en ik heb zelf ook de laatste maanden vaak de verfkwast ter hand gehad,dat scheelt natuurlijk alles.Fijn weekend allemaal!

maandag 18 maart 2013

Temecula

De laatste blokjes van de temecula zijn ook gemaakt, mooie kleuren van evenzoveel prachtige stoffen.Meteen maar de koe bij de horens gevat en alles in elkaar gezet, anders weet ik het wel, het zoveelste doosje in de kast.....
Ik wilde er een ronde rand omheen maken, het grappige was dat het zo net een hart lijkt, dat zag ik pas toen het in elkaar stond.
Ik heb een mal gemaakt, halve rondjes geknipt en die op de stof geappliqueerd.
Helemaal leuk geworden.Ik had laatst ergens plakhobs gekocht, dat zou me toch "je van het" zijn....ik werd gewoon meewarig aangekeken dat ik dat nog nooit gebruikt had .......Had ik het daar nou maar bij gelaten.....want uiteindelijk wil niemand een soort van "quiltloser"zijn, dus ik kocht een meter van dat geweldige fenomenale plakhobs, nooit meer rijgen en opspannen, gewoon strijken en klaar is Jeannet, eh, Kees.......
De werkelijkheid was een ietsje weerbarstiger..........ik maar strijken en maar strijken, strijkbout vijf minuten op de heetste stand op de stof gehouden, de rook kwam er bijkans af....en de hobs ook........Grrrmmffff.....heb ik dat weer, enfin, ik heb het gewoon maar geregen, en dat plakhobs? wie het restant hebben wil roept maar.......
Nu nog doorquilten, het lukte me niet met de machine, dus ik ga maar met een grove draad in de ditch langs de rondingen heen. Gelijk de binding gesneden.Dus dat komt mettertijd helemaal goed.Wat er ook goed komt is het volgende......
Catproof.....ik heb van armoede mijn stoelen in het "plastiek"gepakt, beroerd wordt ik er van dat die twee monsters steeds in mijn stoelen hangen, en in het stoeltje van mijn moeder, altijd als ik er niet ben en het niet zie, maar oh die halen overal, dat willen jullie niet weten.en als je goed kijkt zie je dat ze meteen weer in het rechtse "plastiek"hebben gehangen, alleen dat beviel gelukkig niet zo.
En dan te bedenken dat ze naar buiten kunnen, dat ik twee krabpalen heb, zout wordt ik er van, ik heb er al spul opgespoten van de dierenwinkel wat zou moeten afschrikken, nou echt niet, je zou er schrikdraad opzetten ware het niet dat ik dan zeker weet dat ik er zelf een keer in ga zitten........
Ben ik nou echt de enige die daar last van heeft!?Ik ben stapelgek op ze, en ik zou ze niet willen missen.....maar Ohhhhhh..........dat krabben aan die stoelen...........( nou zag ik toch gisteren bij Ansje (klik) een geweldig idee....) alleen.......of mijn DH dat nou ook voor me doet.............er zijn grenzen hier in huis en die beginnen bij de katten....heikel punt.....Enfin, ik broed op een betere oplossing, gordijntje er omheen misschien? Wat krijgen we elk jaar weer meer sneeuwklokjes in de tuin! Het is altijd weer een prachtig gezicht. Iedereen een fijne week.

vrijdag 15 maart 2013

Van alles wat

En zo is het maar net, er passeert van alles de revue op het platteland, druk met van alles en nog wat. Weten jullie nog van mijn naalden 20 shawl? Die ook als bloemenvaas kon dienen? Ik heb hem weer uitgehaald omdat hij te wijd was voor om mijn hals, dat is makkelijk met naalden 20, daar maal je niet om, nu heb ik vijf steken opgezet, lang en smal, en kan ik hem prima twee keer om mijn nek draaien.
Op quiltgebied gebeurd er van alles en niets, eerst afmaken....Brrrr......topjes maken is nog wel leutig, maar dan.....enfin, ze moeten ook nog worden doorgequilt, en de Mrs. Grey nadert gestadig de eindfase.
Deze rand komt er nog helemaal omheen, blokjes zijn genaaid, nu nog bijsnijden en naaien, komt goed!Ik heb een tijd geleden dit mooie boek gekocht. Wat een eyeopener is me dat, wat is er veel mogelijk met textiel, en wat zijn mensen toch ongelofelijk inventief om zulke mooie dingen te maken.
Er staat veel in van vilt en wolletjes, echt een prachtig boek om textiel eens met andere ogen te leren zien.
Verder hou ik me nog steeds bezig met de kleuren van de keuken en alles wat daarom heen hangt, dit is momenteel mijn kleurenpaletje, vergrijsde, zanderige tinten, die groengrijze zal de keukenkleur gaan worden.
Ik heb een deur die dateert uit het allereerste begin van het huis van mijn overgrootouders een nieuwe kleur en plaats gegeven in het huis, prachtig gegraveerd glas, is nu verworden tot kelderdeur, ben er helemaal superblij mee.
Manlief heeft de lampjes opgehangen boven de eettafel, drie oude Franse glazen lampjes helemaal in stijl met een grijslinnen snoer,gekocht bij 19Toen in Sommelsdijk,mijn favoriete lampenwinkel, zij heeft zulke mooie dingen en je wordt er zo geweldig geholpen, echt een aanrader als je wat bijzonders wilt.
Toch een heel verschil met deze foto.....dat was dus op dezelfde plek nu ruim twee maanden geleden, links van het blauwe hoekkastje zit die mooie deur nu.Hebben we hard gewerkt of niet?
Gisteren zijn ze begonnen met de installatie van de spiksplinternieuw keuken, vanuit Ter Apelkanaal, ik wist heel niet waar dat lag, de monteur had om vier uur de wekker gezet en was om half negen bij ons.Vandaag maakt hij het hele verhaal af en dan nadert de verbouwing toch echt zijn einde,als alles ingericht en op zijn plaats staat zal ik het nog wel eens fotograferen
Tot heden toe kan ik het amper bevatten dat ik werkelijk zo,n mooie (woon) keuken heb gekregen, het lijkt wel een reportage uit het landlevenblad, zelfs de damherten stonden in opperste verbazing naar binnen te kijken naar de mooie keuken......Fijn weekend allemaal, de lente komt terug zeggen ze ( alleen weten ze niet wanneer.....)