Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

maandag 30 juni 2014

Het landGOEDleven

Af en toe bekruipt mij wel eens het gevoel dat de mensen die mijn blog lezen, een heel geromantiseerd beeld hebben van het landgoedleven wat ik leid. Wij wonen hier op een geweldige plek, dat staat als een paal boven water, dat voel ik ook zo, ik ben er dolgelukkig mee,en een deel ervan deel ik met de vele lezers van dit blog, al dan niet quiltend.
Maar soms krijg ik het gevoel dat er een beeld ontstaat dat ik hier de hele dag als de freule een beetje zit te patchen, af en toe eens een bloemetje pluk voor op de vaas met een zilveren schaartje uit mijn verzameling, beetje lunchen en loungen bij Aan Zee, liggen onder de perenboom, en dat is het dan wel. Donkerbruin leven op perfect onderhouden landgoed.
Dat stukje leven is er ook, zeker wel, zoals bij de meeste van ons mag ik hopen, maar ik woon dus niet op een keurig aangelegd landgoed zonder onkruid en met strakke heggen waar niets onder groeit en waar de netjes gesnoeide en opgebonden rozen je tegemoet geuren, Niet helemaal.....wel een beetje.....
Het leven hier is gewoon aanpoten, en zelfs met aanpoten kom je nooit helemaal rond. Het is simpelweg heel hard werken, en dan nog zul je een Wabi Sabi mentaliteit moeten hebben, anders kan je er niet meer van genieten. De echte buitenmensen weten dan wel wat ik bedoel,en soms moet je je  idealen bijstellen,want ja, ........wij spuiten de terrassen tegen onkruid......400 vierkante meter terras overal verspreid is best veel (en dan nog blijft er gelukkig elders meer dan genoeg onkruid over voor bijen en vlinders en vogels.)Voor wie dit heel erg vind, voel je welkom om te komen wieden!
De vraag is of ik dan wel zo perfect zou willen leven, nee dus, om een voorbeeld te geven, we hebben vorige week een heg laten snoeien van 50 meter lengte, 4 meter gekort en nu staat er nog twee meter hoog, maar zal ik jullie eens vertellen dat de vogels er zwaar van in paniek waren? En dat als dank voor hun prachtige gezang.....het speet me wel enigszins toen ik dat zag, maar soms moet je dus wel.
We hebben 10.000 vierkante meter grond om te onderhouden, manlief heeft een full time baan, en een camping, en een vakantiehuis, een tuinhuis, een atelier in de tuin, de kas,het eigen huis, schuren, héél veel heggen, nog meer gras, veel te verven, ik kan nog wel even doorgaan........we stoken 20 kuub hout per winter, het is nog steeds niet zo dat we na een fietstochtje het houthok gevuld thuis zien.
O ja, en dan hebben we het nog niet over hobby's gehad, gelukkig heeft manlief die niet, als die ook nog net zo,n hobby zou hebben als zijn vrouw zouden we serieus aan verhuizen moeten denken....want als ik een hele dag bv met haar achter de naaimachine zit in mijn "werkhok", wat overigens héél gezellig en inspirerend was.
Dan komt er iets prachtigs uit aan het eind van die dag, iets prachtigs van stof dan wel te verstaan, en dat lijkt dan allemaal heel relaxt, dat is het dan ook wel op dat moment.
Maar dan kan ik bijvoorbeeld niet ook nog een gezonde verantwoorde maaltijd koken voor mijn twee mannen, oh shame......en schuldgevoel. Nou ja, we aten groentefriet ( waar ze helemaal niet blij van werden.....) en het wel zat in een heel verantwoord schaaltje........( Mmmm... of ze daar nou oog voor hebben.... )
Ik ben dus geen superwoman en kan gewoon niet alles, en de tuin keurig op orde, en mijn huis wat er altijd wel opgeruimd en met verse bloemen prima uit ziet en dus prioriteit heeft, er zijn gewoon in de tuin ook dit soort hoekjes, de kantjes zijn niet allemaal even keurig afgestoken, er groeit onkruid op plaatsen waar ik het liever niet zag.So be it.......
Daarbij heb ik nog mijn horrorknie(en) en dat is ook de reden dat de orthopeed mij een tweede operatie af raad omdat ik verwachtte dat ik met een tweede operatie wel superwoman kan zijn en alles weer kan, en daar heeft hij zo zijn twijfels over want alles wat ik hier al doe met die horrorknieën is volgens hem al velen malen meer dan wat een gezond mens aan kan......okay......
We zouden niet anders willen, je hoort ons niet klagen, soms wel natuurlijk.....want het is af en toe best veel,maar dat gaat tot nu toe altijd weer over, als ik de vogels hoor s,morgens, en ik zit buiten met mijn kopje thee, Mmmmm.
En eerlijk is eerlijk.....ik ben ook dol op relaxen onder die perenboom bij tijd en wijlen of mijn quiltstofjes.Mijn moeder zaliger zei altijd dat de "plicht voor de pret gaat" nou, dat zie ik wel enigszins anders.
Dus beste meelezers, zo is de werkelijkheid, we wonen hier fantastisch, buiten kijf,wie ziet er nou de lepelaars overvliegen en kan met een zekere nonchalance zeggen dat de reeën zijn bonen opeten in de tuin? Of de krokussen kort houden in het voorjaar ? Maar zoals altijd zitten aan elk verhaal minstens twee kanten.
Ik ben dus ook maar gewoon "een mens" net als jullie allemaal, en als ik achter de stofjes zit, zit ik niet in de tuin, hele mindfulle gedachte overigens.....Het is een "way of life" die je moet aanspreken en waar je voor moet gaan, en het houd in dat je ook niet altijd weg kan, want het werk blijft liggen.
We blijven ons best doen! Fijne week allemaal weer.

vrijdag 27 juni 2014

Spreuk


Wacht niet op bijzondere momenten maar maak de gewone momenten bijzonder.

woensdag 25 juni 2014

Moderne platteland en nieuwe inspiratie

Er wordt soms door "die en gene "nog wel eens gedacht dat het platteland een tikkie achter loopt, dat we hier voornamelijk nog op klompen lopen, in lange rokken met een strooien hoed.
Nou zullen dat soort mensen er vast ook nog wel zijn,onze lieve heer herbergt rare kostgangers, maar voor het moderne Hollandse platteland zijn ze niet meer beeldbepalend, behalve in streekmusea,s.
Dat geld ook voor de aardbeien,,, werden deze vroegûh nog geplukt, kruipend op de knietjes met die strooien hoed op het hoofd ja, dat is nu totaal niet meer aan de orde, integendeel......
Tegenwoordig is het platteland bevolkt door heuse automaten, ofwel, het platteland is geautomatiseerd!Ook de boer en de tuinder zijn gesteld op hun rust en hun privacy en zitten graag met bv een gekoeld wit wijntje s,avonds achter hun huis op de loungeset ( in plaats van voor het huis op de bank onder een notenboom, wachtend op een buurpraatje) en dan is het best handig als de centjes gewoon binnen blijven rollen.
Die aardbeien zijn niet het enige wat in die automaat zit, we zitten ver van de Betuwe vandaan, maar dat we hier aan ons eigen landweggetje toch wel de geneugte van heerlijke sappige Hollandse kersen hebben, ook al uit die automaat. En zo rukken de moderne veranderingen ook op, op het platteland!
In de stad hebben ze stoplichten als het de bedoeling is dat je stopt. Hier in de polder doen ze dat gewoon zo.........
Gelukkig blijven er dingen die niet veranderen, de eigen groenten in de kas, van de zes bloemkoolplantjes hebben we maar liefst één hele bloemkool geoogst! Het is hier altijd een beetje bijzonder met bloemkool, zoveel mensen zoveel wensen.....gelukkig zijn we maar met drie, maar het begint er mee dat ik zeg, heerlijk, bloemkoolsoep met blauwe kaas! manlief zegt, hee, bloemkool met gehaktbal, en zoonlief....zegt, lekker gehaktbal(len).......tja, het kan verkeren, jullie weten wel wie het onderspit delft.......
De radijsjes daar eten de slakken weer lekker aan mee........eigen groenten heb je nooit alleen, altijd  zijn er kapers op de kust.
We hebben overal nestkastjes ophangen voor de vogels, leuk, maar nu is er één gekraakt door een hommelfamilie! Ik dacht even een foto te maken, nou ja......steeds dichterbij, werden ze niet blij van.......en woeps....er zaten er al drie in mijn grijze haar, en de rest om mijn hoofd....je wilt niet weten hoe hard ik dan toch nog kan lopen met de horrorknie! De orthopeed zou zijn hoofd schudden, Brrrrr
Het is deze zomer de zomer van de hommelnesten, wespen hebben we dit keer niet, maar op ons hele terrein wel drie hommelnesten, ook één onder de onderdorpel van de deur, als je een praatje maakt met mensen vliegen ze om je benen.
En dan dit, het is een quilt uit de tijd van 1875 - 1890, een repro dus en gemaakt van allemaal scraps.Dat vind ik toch wel zo leuk, die grote antieke blokken.Elk blok is anders en dat maakt het werken met dit soort blokken zo verslavend.
Dat was met de Gossip natuurlijk ook, maar toch weer totaal anders, enne....Pssttt.....ik ben ook de Antieke van Sue Dailey niet vergeten hoor......komt volgende week weer eens een update van, alles op zijn tijd zeggen we dan op het platteland,wordt vervolgd..........fijne dag allemaal weer.

maandag 23 juni 2014

Gossip in the garden

Wauw.....ik heb de top van de Gossip helemaal af! heerlijk, in de zomer van 2014.
Hangt tie mooi te wezen over opa,s oude wasrek. Vorige week de randen randen eraan gezet, dat was overigens nog wel een heel klusje om dat goed te krijgen.
Eerst dacht ik nav het patroon dat de twee bijbehorende mallen verschillend van maat waren, maar dat is niet zo, de randen zijn overal gelijk, waarom dan toch twee mallen op het patroon staan weet ik eerlijk gezegd ook niet, beetje verwarrend.
Ik had een rand gestreken, oeps.......gestreken met al die naadjes....die was dus lichtelijk te groot geworden, had ik nou maar beter naar die quiltster geluisterd die zegt dat ze nooooit strijkt........pech!Tobben.......stug doorzetten, een hobby is niet altijd met alles even leuk, tis niet alleen stofjes aaien en kopen.....
Wat ik ook anders heb gedaan bij het originele patroon is de hexagonnen laten vervallen, ik hou wel van hexagonnen, maar vond de blokken hier te druk en te zwaar in, ik heb dus van één blok dit gemaakt, label op de voorkant, en het andere blok ook met een stitcherie.
Het middenblok vind ik erg leuk, maar ik heb dus wel ruimte in die sterren, tis niet anders, hopen maar dat het nog goed komt met doorquilten,dat denk ik overigens wel,zelf zie je er van alles aan, hoe langer je er mee bezig bent, hoe meer fouten en onrechtmatigheden je er in ziet, hebben jullie dat nou ook?
Dan vind ik de hele quilt gewoon even niet meer leuk!En later denk je, wow......heb ik die quilt gemaakt? Dat komt straks bij deze quilt ook, vast wel, aan de stofjes ligt het niet.Voorlopig snak ik ernaar om weer even met de antiekerige stofjes te gaan werken.
Niet dat dit geen oudachtige stofjes zijn, zeker wel, het zijn allemaal repro,s en het is de combi die het em doet, fris, maar toch niet wit, zeker niet, gedekte kleuren maar wel kleuren naast elkaar, helemaal mij.
Ik heb de achterkant ook meteen gemaakt.Deze stoffen heb ik in een baan voor de achterkant gebruikt, en de rest is het beige stofje met de rode stip.
Restte mij nog de quilt door te rijgen, te sandwichen heet dat toch? En dan quilten....eh, ja, dat wel natuurlijk, van de zomer, in de tuin, Gossip in the Garden......met wie er langs komt. Dat is vandaag in elk geval Astrid, heeft geen blog, heerlijk verfrissend is dat, ze is niet van het blogwereldje maar wel van het quilten!
Dat gaat vast heel gezellig worden, ik weet het zeker, heel de week logeert ze in mijn vakantiehuis, haar man doet aan Geo coaching (?) en wij....wij gaan Gossippen......en drinken potten vol thee, en fietsen naar Aan Zee.......Hoe zou Anni Downs er toch zo op gekomen zijn? quilten en Gossippen.......mwah.....
Onze bakpuber had zich opgegeven voor een bakwedstrijd bij de Bollaarshoeve in Oostvoorne, dus we waren zaterdagmorgen al vroeg uit de veren om op tijd klaar te zijn.Hij had een redelijk ingewikkeld recept van roommastellen, tuurlijk alles helemaal ambachtelijk, zelf de room maken van een vanillestokje en eidooiers.
En toen werd hij ook nog vierde! En dat tussen allemaal volwassenen, dat hadden we niet in de gaten gehad, die allemaal semi professioneel taarten en chocolade maakten. Een hele prestatie als je dan als onervaren bakpubertje van 15 jaar op de vierde plaats staat.Wat leuk dat iedereen op FB zo meeleefde!!
Het geeft weer rust dat de Gossip nu zover klaar is. Ik vind het een mooie quilt, maar eerlijk gezegd ook wel erg druk in zijn geheel.
Het is nu weer tijd voor wat anders, want eigenlijk vind ik quilts waar steeds hetzelfde blok terugkomt en dan in een andere kleurstelling ook wel heel erg mooi.Past misschien wel beter bij mij.En ik heb het donkerbruine vermoeden dat met de komst van Astrid die inspiratie er aan komt.............Ik heb nog een paar laatste erg leuke patronen in de verkooppagina staan (klik)Fijne week allemaal weer.

zondag 22 juni 2014

Patronen en boekenverkoop

Even een tussendoorbericht. Ik had op FB gezet dat ik mijn verkooppagina heb bijgewerkt, boeken en patronen, maar ik zal het hier ook nog even vermelden. Kijk onder verkooppagina (klik) of er misschien iets voor je bijzit.






woensdag 18 juni 2014

Zennnn aan Zee

Het was vorige week zo,n heerlijke lekkere zonovergoten week zonder al te veel extremen in het weer, gewoon zonnig met een strakblauwe lucht, zoals wij nuchtere Hollanders het graag hebben.Dan kun je ook nog wat doen in plaats van alleen maar zitten.
Manlief was vrij, de zon scheen, dus we hebben de boel de boel gelaten en de fietsen van stal gehaald en waar was de reis heen? juist ja.....Aan Zee........
Het was een prachtige tocht door een werkelijk fenomenaal duinlandschap, één van de weinige fietspaden waar je door de duinen mag fietsen bij ons vanwege het kwetsbare gebied.Fluoriserend geel tegen dit intense blauw, wat een wauw combi!
Typische duinbloemen, de gele toorts, het mooie van die duinen is dat er steeds wat anders bloeit wat het beeld totaal anders doet aanzien, nu is het geel, van de toortsen, de brem, het koolzaad, straks is het blauw van de wikke en het slangenkruid, roze van de valeriaan, en in de herfst kleurt alles oranje van de duindoornbessen.
Echte koekoeksbloem tussen het gras, MOOI!!Maar waar we voor gingen was de heerlijke aparte kaart bij Aan Zee, onze favoriete plek, en dan het liefst met de fiets, door die duinen, met de auto vind ik er niets aan, en het ging weer!
Wat een dankbaarheid kan je dan voelen als je daar zo nietig weer tussen al dat moois mag fietsen wat je met gulle hand gratis geschonken word.Niet meer kunnen fietsen is dáár niet meer komen, in die prachtige duinen,ik moet er niet aan denken........
Die kaart.....dat spreekt toch helemaal tot je verbeelding? opperdoezen met zevenbladsaus............ik zal eens vragen of ze nog wat onbespoten zevenblad nodig hebben, heb meer dan genoeg in de tuin staan, of wat dachten ze misschien van heersmoesthee.......dat mogen ze voor een koopje hebben.Mijn tuin staat er vol mee.
Een stukje verder fietsen zien we de windmolens van de Maasvlakte staan, daar heb ik gemengde gevoelens bij,windmolens in het landschap, tis een controversieel onderwerp, volgens mij zijn er drie inmiddels dingen waar je beter niet je mening over kan geven in Nederland........politiek, het geloof, en sinds kort windmolens.
Iedereen die bij ons op de camping komt staan krijgt meteen een fietskaart mee, genieten van het mooie Voornse duingebied, met een grote rijkdom aan planten omdat het hier geen waterwingebied is.
We kwamen nog een sympathiek initiatief tegen, overal langs de Noordzeekust vind je dergelijk soort bakken, om de zee te redden, te redden van al het plastic en troep die de mens daar in gooit en wat vervolgens aanspoelt op het strand, eenmaal daar kan je het in zo,n bak gooien die op gezette tijden geleegd worden. Leuk toch dat er nog zulke idealisten zijn?
Dat het echt een lome dag was viel wel te zien aan de vrijlopende konikpaarden in de duinen, slaperig stonden ze achter elkaar op het fietspad.
Zennnnnnnn..................helemaal Zennnnnnn aan zee.En na al deze duinbloemetjes heb ik ook nog wat andere bloemetjes gemaakt, voor de Gossip.......
Eigenlijk ben ik nog één woordje vergeten, en dat ga ik er nog bij stitchen, Real  friends are the flowers in the garden, met de nadruk op Real. Allemaal weer een fijne inspirerende week en geniet van de zon!O ja, voor degenen die dit hele blok niet herkennen in het Gossippatroon en nu naarstig zoeken.......ik heb het er zelf bijgevoegd ipv de hexagonnen.