De enige mooie dag van de week........

Als ze het de hele week al hebben over slechts één mooie dag, op woensdag....op de TV, in de kranten en op allerlei weersites, dan moet je als Nederlander wel het idee hebben dat je wat mist als je niet massaal een vrije dag aanvraagt en je afspraken afzegt of je ziek meld en er meteen massaal op uit trekt, of er nóóit meer mooie dagen komen...........
Wij dachten, de vakanties zijn nagenoeg voorbij in Nederland, onze camping is helemaal leeg, manlief had vorige week nog vrij, dus we zoeken de rust en de ruimte op Tiengemeten op! En dat dachten met ons hónderden andere mensen ook.....hadden wij weer.......Wat heb ik toch altijd een bijzondere doodgewone ideeën.......en ik had thuis nog speciaal gekeken of er geen activiteiten waren, want dan is het er zeker een drukte van jewelste weet ik uit ervaring.

Ik schrok me naar toen ik heel die massa zag, hoog "opa en oma met de kleinkinderen gehalte".....en wilde meteen rechtsomkeert maken, gelukkig haalde manlief, die dat wel gewend is van mij na bijna 25 jaar huwelijk (hutjeopdeheikneuter) stoïcijns de fietsen van de auto en sloten we ons aan bij de meute.

Op het eiland aangekomen ging iedereen rechtdoor naar het bezoekerscentrum en wij heel erg snel linksaf, en eerlijk is eerlijk, daar werden we gelukkig al heel snel geconfronteerd met de zo gezochte en geliefde rust en ruimte en mooie uitzichten.

Want de uitzichten waren weer fenomenaal, overal waar je keek was het water en vertes en vogels en verstilde boerderijen.Wij komen er als het even mee zit één keer per jaar, het is niet zo ver bij ons vandaan.

De guldenroede deed nog zijn best in het late augustuszonnetje, de doorkijkjes waren prachtig.Het Eiland is slechts twee kilometer breed en zeven kilometer lang en er woont nog één vaste bewoner, Hugo, die ook beaamt dat het met de "echte rust" van vroeger, toen het nog een landbouweiland was, wel gedaan is met de komst van Natuurmonumenten.

Overal waar je over het eiland kijkt zie je water, daar is het natuurlijk een eiland voor, scheepjes varen eromheen, aan de ene kant de Hoekse Waard en aan de andere kant Goeree Overflakkee en heel in de verte de contouren van de Haringvlietbrug.

Velden vol met het lichtpaarse munt, het was dan wel geen hei wat er groeide, dat zie ik ook zo graag, maar dit maakte veel goed, het was in elk geval dezelfde kleur.

Wat is het een prachtig eiland, bijna on Nederlands, benevens de drukte dan, dat vind ik echt typisch het overvolle Nederland. Gelukkig blijven de meeste mensen dan toch op die drukke plekken hangen, het is nog steeds zo dat als je uitwaaiert er toch wel die stilte en die ruimte te vinden is.

We merken wel dat het eiland maximaal wordt geëxploiteerd door Natuurmonumenten, en dat het er dus ook steeds drukker en toeristischer wordt, wij komen er al sinds de eerste opening in 2006.en dan is er veel veranderd.Een natuurspeeltuin, pannenkoekenhuis, twee musea,s

Ze verhuren er ook huisjes tegen hele hoge prijzen die voor een normaal mens niet op te brengen zijn, vanaf 750 euro per week in het naseizoen voor een simpel vierpersoonshuisje, fors minpuntje vind ik persoonlijk voor een organisatie als Natuurmonumenten die het qua contributies juist ook moet hebben van de gewone man.

Deze boerderij, de Laurettahoeve, kost velen malen meer, maar goed, dat mag de pret voor ons gewone lieden niet drukken, wij hoefden slechts de overtocht van de pont te betalen.

Op het uiterste puntje van het eiland, aan de oostzijde, vind je herberg Tiengemeten, dat wist manlief nog feilloos te vinden, koffie en een onvervalste hamburger......je krijgt hem overal mee naar toe met dat recept..... het was er heerlijk relaxt op het terras met overal waar je keek de masten van de kleine zeilscheepjes.

Ondanks mijn schrik voor de drukte hebben we het heerlijk gehad, we hadden de fietsen bij, er is niet heel veel te fietsen, hooguit een kilometer of twintig,want het is eigenlijk meer een wandeleiland, je Meindl of Lowa wandelschoenen aan en struinen door de ongebaande paden, daar kom je echt niemand tegen en kan ik van dromen, maar dat is niet meer, die schoenen staan ver weg gestopt achter in de kast.

De dag vloog om, het was een perfecte dag voor zo,n eilandbezoek, zon, weinig wind, prima temperatuur,want geloof maar dat het er ook kan spoken in de winter, zo helemaal kaal middenin het Haringvliet.Tiengemeten staat in de top drie van de donkerste plekken s,nachts van Nederland.Als die huisjes niet zo duur waren zou ik er graag een weekendje vertoeven, maar die prijzen vind ik moreel onaanvaardbaar.

We hebben het Rien Poortvlietmuseum bezocht, ook daar was het erg rustig.Prachtig hoe die man de gewone dagelijkse dingen kon vastleggen.Zijn tekentafeltje stond er nog alsof hij er zo achter was weggelopen.Een aanrader als je toevallig op het eiland komt.

Er heeft een heel stuk in de nieuwste Landleven gestaan over Tiengemeten, ook dat maakt het natuurlijk meteen een stuk bekender voor een heel aantal mensen, het zijn gemengde gevoelens, enerzijds de rust en de ruimte en de fenomenale natuur die je niet wil "massaliseren", anderzijds de commercie die geld in het laatje moet brengen en dus onder de aandacht gebracht moet worden van een breed publiek. Het is een discussie waar Natuurmonumenten momenteel zelf ook mee worsteld tav haar terreinen.

Moe maar voldaan keerden we weer huiswaarts. (Ik zal maar niet zeggen hoe druk het toen weer was op de pont.......ik zat bijkans op schoot bij zo,n stoere natuurmonumentenman....... De rust keerde weer over het eiland en Hugo was de enige vaste bewoner die achterbleef, maar of tie dat nou zo leuk vind.............Het word deze week mooi nazomerweer,de vroege ochtend is al veelbelovend, mannie is weer naar zijn werk, zoon naar school, mama gaat er van genieten, sterker nog......ik ga een week vrijwillig OFF LINE. Okay.......ik kijk één keer per dag in mijn mailbox. Reden? Lees mijn spreuk van afgelopen vrijdag.......fijne week allemaal!