Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

vrijdag 31 oktober 2014

Spreuk

Als je goed kijkt kun je in elke dag iets moois zien.

maandag 27 oktober 2014

Welkom

De vorige keer zei ik al dat mijn quilts uit logeren gingen en normaliter ben ik daar niet zo,n grote voorstander van, ik ga liever zelf mee, maar als ze zo dichtbij uit logeren gaan dat ik er met de fiets heen kan om te kijken of het goed met ze gaat kan ik me er wel in vinden.
En zeker als het dan ook nog op zo,n gezellige en sfeervolle plek is bij zulke bijzondere mensen.!
Bij de galerie van de pottenbakkers in ons eigen dorp. Het is grappig hoe het tot stand is gekomen, ik heb al sinds jaar en dag een warme relatie met Hennie en Ruud, (voor ingewijden beter bekend als de de Zeewegpottenbakkers.klik) En dan heb ik het over ruim vijfentwintig jaar, zo lang ken ik ze al en ben ik al fan van hun werk.Mijn huis staat er inmiddels vol mee en het verveelt nog steeds niet.
Als er twee alleraardigste mensen zijn die lief en leed met velen delen, dan zijn het toch wel Hennie en Ruud, tel daarbij hun enorme gastvrijheid op, en hun prachtige steeds wisselende werk, en je begrijpt waarom ik, en velen met mij ( zei Wim Sonneveld), hier graag komen.
Toen Hennie zich ook op het virtuele pad begaf, en we FB vriendjes werden, zag ze opeens dat het quilten, wat stiekem een beetje stoffig imago had bij beiden...... onvermoede kwaliteiten in zich droeg en eigenlijk heel erg goed zou passen tussen hun keramiek!
En zo is het dus gekomen, een afspraak was snel gemaakt, en inderdaad, het zachte warme van de quilts matchte perfect met de mooie kleuren van hun aardewerk..
Hennie kwam langs om een grote stapel quilts mee te nemen, en heeft er een erg leuke en inspirerende expositie van gemaakt.
Ze hebben elke twee maanden wel werk van een gastexposant hangen, en eigenlijk moet je best een beetje bijzonder zijn om daar te mogen hangen, dus ik voel het als een eer dat mijn werk goed genoeg bevonden is.Tenslotte ben en blijf ik maar gewoon een plattelandsquiltstertje die haar eigen weg volgt.
Gelukkig zijn Hennie en Ruud dat ook, daarom klikt het natuurlijk al jaren zo goed!Het toeval wil dat ik zelfs in een grijs verleden, ruim dertig jaar geleden ( en dan wordt je dus echt oud als je zoiets zegt) nog met Ruud zijn moeder op een weefkring heb gezeten!
De Hollandse kippen hangen er ook, en Hennie heeft me beloofd dat ze speciaal voor mij nog een sressszzzkip gaat bakken, met opgestoken veren, huh......voor mij....IK...een stresszzzkip, hoe zou ze daar nou toch bij komen? Ik doe nog wel zo mijn best om Zennnn te zijn worden!? Okay, tussen "worden en zijn" zit natuurlijk een verschil.
Wat is een ambacht en waar begint de kunst? Die scheidslijn is flinterdun, dat zie je wel bij het keramiek, ik denk dat quilten, althans het quilten zoals ik het doe, meer een ambacht is, mijn kleurkeuze is misschien wel meer kunstzinnig te noemen.Een aantal objecten van het keramiek verdient die titel zeker.
Ruud was bezig met het ontwikkelen van een nieuw glazuur en deze bovenstaande potten waren net afgekoeld uit de oven, en ik vind ze me mooi.......geweldig, die kleuren, dat rood en dat blauw wat overloopt in paars in combi met die spikkels van de klei, prachtig! en tja.......er moest er wel één mee naar huis.....
Thuis meteen de tuin in gestekkerd voor de laatste hortensia,s en de hemelsleutel, past perfect bij het keramiek. Ik kan zo blij worden van het echte pure handwerk, van een vaas of een object wat uniek is en waar de liefde van het handwerk in gestopt is. ( gebreide sokken....) Zoiets wat niemand verder heeft, je koop of maakt iets unieks.
Zondagmiddag 2 November a.s. is er de opening van de expositie, er is dan ook gelijk een culturele middag, ik zal iets vertellen over mijn quilts en over quilten in het algemeen, en dat heet géén trunkshow maar een quiltpraatje op zijn plattelands, één en ander zal omlijst worden door harpmuziek van Angeline Schoor en dat alles onder het genot van een (door zoonlief zelfgebakken) hapje en een drankje.
Volgens Hennie zijn er al heel veel lovende reacties en zou ik naast mijn schoenen kunnen gaan lopen, nou doe ik dat al van nature nooit, daar ben ik te nuchter en te calvinistisch voor, doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg, zoiets, en daarbij, we maken allemaal mooie dingen, de één dit en de ander dat, en ik dus "lappies ( en sokken en shawls.....) en blogmijmeringen" die veel mensen blijkbaar aanspreken, juist door het gewone.( vind het natuurlijk stiekem wel heeeeeel erg leuk........;)
Heb je zin om te komen, voel je van harte welkom, de toegang is uiteraard vrij, het hapje en drankje ook, dat is die gastvrijheid waar ik het al over had,het is alleszins de moeite waard, het prachtige keramiek van Hennie en Ruud is bekend in binnen en buitenland, en voor de breifanaten, jaaaa.......deze maakt Ruud ook.....precies hoe je het wilt, enkel, dubbel, en wie weet, ook wel met dat mooie glazuur.....
Iedereen weer een fijne week, hier is de vakantie nu ook over, op naar de kerst zou zoonlief dan zeggen, hij heeft het al uitgerekend, duurt nog acht weken.....wat klinkt dat kort als je het snel zegt, acht weken.....Nog één laatste favoriete foto van mij, hoe zou dat nou komen ? Wie weet tot volgende week zondag!Er is genoeg te zien.O ja, het adres, Zeewegpottenbakkers, Zeeweg 11-13 3235 AX Rockanje. (Aan Zee......;)

vrijdag 24 oktober 2014

Spreuk


Ouder worden gaat vanzelf, persoonlijk groeien is een keuze.

maandag 20 oktober 2014

Herfstvakantie

Het noorden gaat vandaag weer naar school, daar is de koek al op, wij mogen er nog aan beginnen, het weekend was al een goed voorproefje met name zaterdag was het al weer heerlijk weer.Manlief heeft ook een weekje opgenomen, camping is gesloten, het terrein is weer even een heel half jaar voor onszelf.
Ik heb altijd het idee dat de herfst, de echte herfst met regen, kou en windvlagen, na de herfstvakantie begint.Dan gaat het uur een uur terug, dat scheelt meteen met het avondeten, kon je eerst nog zonder een lamp aan eten, dat is na de herfstvakantie toch echt wel over.
Overal zijn herfstactiviteiten, de bieten worden gerooid, gelukkig geen regen want dat geeft me een modderige wegen, niet fijn voor de fiets, en je auto wordt er ook errug vies van.
Het was zoals gezegd heerlijk fietsweer afgelopen zaterdag, beetje wind, maar zo,n holle wind, zo,n beetje warme holle wind die door je haren waait en langs je wangen strijkt,waar je geen last van hebt, een wind die van die mooie vergezichten oplevert, strakblauwe luchten, heerlijk!
Kerkje van Rockanje, één van de kerkjes moet ik zeggen, en het staat nog te koop ook, als ik er langs rij denk ik altijd wat je daar niet voor leuks mee zou kunnen doen, open atelier,creatieve inloop, biologisch eethuis, lezingen, muziek, theater, quilt en breiwinkel,als ik jong, dynamisch en gezond was en een kruiwagen duiten had dan wist ik het wel.......
Ollie genoot ook nog zichtbaar van de laatste warme zonnestralen op het nog net niet opgeruimde ligbed.En ik heb in een creatieve bui een herfstkrans gemaakt, de lampionnetjes aan de deur waren bruin geworden, tijd voor wat nieuws.Zo gedaan!
De vaste tuinbewoners zijn gelukkig ook weer zichtbaar terug, altijd spannend of het niet inmiddels veels te druk is geworden bij ons in de buurt en aan de weg en weet ik waar, maar in de tuin is het blijkbaar nog steeds zennnnn ( en lekker) genoeg voor ze.
In de zomer zijn ze er ook, maar dan zien we ze zelden of nooit, we worden wel enigszins pijnlijk op hun aanwezigheid geattendeerd gezien hun voorliefde voor snijbonen........de bovenbonen zijn voor ons, daar onder zijn ze voor hun....eerlijk zullen we alles delen.
Ik was ben bezig zoals jullie weten aan een shawl, maar het werd niet wat ik er van verwacht had, dat heb ik nou met een quilt nooit, maar met breien.....ik weet het weer, van lang geleden, eerst brei je het te groot, dan brei je het te klein....en als je dan nog de moed op kan brengen om het voor de derde keer over te doen dan mag je van geluk spreken als het past of minstens lekker zit, ook dat nog..... Zo was het bij mij altijd tenminste.
De kleuren van de vorige shawl vond ik niet mooi, je breit vol goede moed door tegen beter weten in dat je het straks opeens, opeens....*ploep* wel mooi vind, gebeurd nooit natuurlijk, er is maar één remedie, uithuilenhalen en opnieuw beginnen, ik heb nog nooit een quilt uitgehaald, als daar iets niet helemaal goed  zit dan kan je er mee foezelen, creatief denken, doet Suzan Smith ook heb ik begrepen, een vrouw naar mijn hart,maar bij breiwerk........elke fout of gedraaide steek wordt genadeloos afgestraft.Daarom heb ik er altijd gemengde gevoelens bij.Ik heb er dit gedichtje naast liggen......voor als ik mijn bloeddruk voel stijgen.
Gewoon stug doorgaan want wat zijn er een mooie wolletjes en projecten, deze deken is iemand aan het maken van mijn FB vrienden.Ik vind hem helemaal G*E*W*E*L*D*I*G, die oude bestorven kleuren, zo retro,de ultieme combi tussen breien en quilten met het pinwheelblokje. Het patroontje is binnen, dus ik zou kunnen beginnen.........
Afgelopen week was ik op bezoek bij een oude tante, zus van mijn vader, en laat zij nou een foto hebben van haar moeder, mijn oma dus, als klein meisje! Dat vond ik zo bijzonder, ik heb wel een foto van mijn eigen moeder als klein meisje, maar niet van mijn oma, geboren in 1895,wat een tijdsbeeld. Hier was ze ong. zes jaar, ze is helaas jong gestorven, 31 jaar en liet maar liefst vijf kinderen moederloos achter.Hard gelag ook, of juist, in die tijd.
Ze geven voor dinsdag storm op, en daar hou ik van, bruine bonensoep met dikke donkerbruine gegrilde boterhammen weer....het kan me niet hard genoeg waaien, dan gaan we naar het strand hebben we bedacht, soms is het goed te zien hoe nietig en onbelangrijk een mens eigenlijk is als je het afzet tegen wat er in de natuur gebeurd. Het brengt je weer met beide benen op de grond.Geniet allemaal nog van de herfstvakantie!

vrijdag 17 oktober 2014

Spreuk

Ik maak al mijn foto,s nagenoeg zelf, dit engeltje kreeg ik doorgestuurd en woont in een Limburgse tuin.

Je kunt beter een nachtje slapen over wat  je wilt, dan wakker liggen over wat je gedaan hebt.

woensdag 15 oktober 2014

Mosterd......

Jaaaaa, das een rare titel voor een blogje zullen sommigen denken, zeker...maar ik dan ook heb het geheim ontdekt waar Abraham de lekkerste mosterd haalt!
In mijn eigen keuken........allemaal verse zelfgemaakte potjes mosterd.
Hoe kom ik nou weer opeens op mosterd? Dat zal ik jullie vertellen, het was vorige week ergens nationale krokettendag, ik las het op FB, ze moeten toch wat verzinnen, want is het elke dag wel iets, maar kroketten......( alleen die van Holtkamp) daar ben ik dol op dus dat blijft hangen.Tuurlijk heb ik meteen het krokettenboek van wijlen Johannes van Dam gekocht, en zo is het allemaal gekomen,
Want een kroket zonder mosterd is als een pannenkoek zonder stroop.Let op: 200 ml witte wijnazijn, 100 gram Mosterdzaad, ( nachtje laten weken) 50 gram rietsuiker, beetje honing, beetje zout en peper,theelepel kurkuma ( voor de gele kleur) en draaien maar!Hoe zou het leven in de keuken zijn zonder mijn heerlijke staafmixertje, daar kan de kitchenaid niet tegenop.
En dat is alles, zo heb je in slechts zeven minuten allemaal potjes mosterd. Nou ben ik wel dol op die kroketten, maar zoveel mosterd was een beetje te gek dus er is ruimschoots van uitgedeeld. Het was ontzettend leuk om te doen.
Na een affe quilttop moet ik altijd een beetje afkicken voordat de inspiratie stroomt om met iets nieuws ( of ouds) te beginnen. Nu de herfstdagen er toch echt aankomen was het deze quilt die me inspireerde om verder mee te gaan. Herfst buiten, herfst binnen, zoiets.( Les soeurs,uit het boek van Petra Prins)
Verder brei ik nog elke dag aan mijn shawl, het lijkt een heel ingewikkeld patroon, dat valt reuze mee als je het eenmaal door hebt, wel veel, héél veel steken, ik brei me een ongeluk om een andere kleur te zien, en ik ben nog niet helemaal in de flow jammer genoeg, komt misschien nog wel ( mag ik hopen.....al dat werk.....
Het is jammer dat een mens maar twee handen heeft waar maar één paar pennen aan of in passen, want tja, als je aan een shawl breit kun je niet ook gelijkertijd aan een sok breien......heb je dat weer.....en die ene sok moet natuurlijk nog wel af als het even kan......
Wie het kleine niet eert....dat is wel één van mijn lijfspreuken, ik heb altijd overal boeketten en boeketjes staan, uit eigen tuin, uit de berm, en ook uit de winkel of een combi daarvan.
Bloemen maken mij blij,een dag zonder verse bloemen in huis voelt als een huis zonder ziel, voor mij dan he, voelen jullie je vooral niet aangesproken, ieder leeft zijn eigen leven op de manier die het hem of haar goeddunkt, met of zonder bloemen.( of zelfgemaakte mosterd)
Dit leuke dingetje scoorde ik bij AH, AH is een winkel die me blij maakt, nou ja, ik moet bijna zeggen maakTE.....want dat gedoe over die zwarte piet in de ban bevalt me niets en nou las ik ook nog dat er een proef was in Hoofddorp dat de caissières voortaan staande hun werk moesten doen......voor de interactie met de klanten, ja hoor......Enfin,dit gaat in elk geval ruimschoots uitgeprobeerd worden in de herfstvakantie.

maandag 13 oktober 2014

Antieke blokkenquilt(top) affo

Van de zomer mee begonnen, en nu klaar, het is best snel gegaan, maar het was een quilt die grotendeels op de machine is gemaakt, dat scheelt een hoop tijd.Er zaten veel puntjes in, maar met de tutorial aan de linkerkant op mijn blog was dat een makkie.
En het was ook een quilt die je op de Amerikaanse manier gewoon kon snijden, je hebt de maten van het blok incl. de naden en je kan het zo snijden, behalve de rondingen natuurlijk, die zijn met de hand gedaan en met behulp van een mal van paternoplaat uitgeknipt.
Het valt nog niet helemaal mee om zo,n grote quilt goed op de foto te krijgen, hij is twee bij twee meter geworden.
Ik ben er helemaal mee in mijn nopjes, ook met de gekke felle blauwe blokken ertussen. De sashings zijn zwart naar het grijs toe, dat absorbeert de kleuren en trekt het mooi naar elkaar toe.
Als je zoveel kleuren gebruikt in een quilt is het een beetje aftasten wat de goeie kleur is voor de sashings, niet te druk, te overheersend, het moet iets toevoegen aan de quilt, het moet de blokken verbinden met elkaar.En dan blijken er heel veel soorten zwart te zijn die allemaal net niet passen.
"Even"nog de achterkant maken, even....en dat valt nou altijd tegen, Ik heb vier stukken geknipt die ik dan verbind met banen van verschillende stoffen uit de voorkant, een kruis dus, dat maakt ook de achterkant de moeite waard.Dan kan hij naar mijn huisquiltsters die hem voor mij machinaal doorquilt.
De binding ligt zoals altijd al kant en klaar gesneden en gestreken en netjes opgerold op een stukje karton, als tie terug komt, en dat is altijd heel snel, kan ik zo beginnen, want als je dan nog de binding moet bedenken en maken.......ik had niet genoeg van één stof, geeft niet, ligt genoeg in de kast. Creatief denken.
Ik kom er wel steeds meer achter dat ik de herhaling van antieke blokken met steeds verschillende stoffen heel erg leuk vind om te doen.Eens even over nadenken waar ik nu mee verder ga, er liggen nog wel een drietal actuele projecten.
Dit patroon vraagt er ook om om weer opgepakt te worden waar ik het liet liggen, ik heb de ondergrondjes al kant en klaar geknipt liggen, van alle blokjes, dat is wel heel fijn, want dan kan je ook zo beginnen zonder eerst weer van alles te moeten bedenken hoe je ook al weer wilde.Alleen nog maar "even" appliqueren.
En toen was het ineens herfst, heerlijke hefst, de kachel hebben we weer aan, de bomen maken zich op na een laatste gloedvolle kleurenpracht voor de verstilling van de winter, zo ook deze malus golden sunburst, staat op de camping, mooi toch? herfstboeket op tafel, helemaal blij!
En ja hoor....ik heb HET weer gedaan, ondanks dat ik had bedacht dat ik dat voorlopig niet meer zou doen......HET.....bij haar (klik)
Soms, heel soms, als ik echt geen etensinspiratie heb, inspiratie die we alle drie appreciëren, vooral dat laatste, dan schotel ik ze hier iets anders voor.......en dan weten ze wat we eten, goudgeel, dun en lang....tja.....Ik ben ook dol op brocante, dus altijd schalen genoeg om de dagelijkse dingen net een ietsje leuker te presenteren.
Nog steeds blij dat ik brei, weer een sok er bij, de tweede op de pennen, heel handig om mee te nemen zo,n klein breiwerkje,en ik heb me toch een reuze handig dingetje gekocht!
Dit is een kartonnen kokertje waar je die korte (bamboe)naaldjes in schuift met je breiwerk eraan, zo kunnen ze niet breken of steken verliezen onderweg, wat ze toch al niet verzinnen.Komt overwaaien uit Amerika, daar breien ze dus blijkbaar ook sokken.......
Mijn quilts zijn uit logeren, niet heel ver weg gelukkig, ik kan er zo op de fiets even gaan kijken, maar wel op een heel gezellige plekje, als ze helemaal hangen zal ik er wel eens een stukje over schrijven.Iedereen weer een fijne inspirerende week! Het noorden heeft volgens mij vakantie,hier a.s. vrijdag, altijd zo,n gezellige knusse week die herfstvakantie.