Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

maandag 31 augustus 2015

Heikneuteren.........

Dit gevoel overheerste afgelopen zaterdag bij mij,Ik ben zo ongelofelijk dol op de Heide, die paarse kleur, zo prachtig, maar ik zie het als kustbewoonster met een "Kemping" dus nooit meer, want als de Hei bloeit is hier het seizoen nog in volle gang en tegen de tijd dat dat over is, is de Hei uitgebloeid.......( en het mooie weer doorgaans ook)
Dus nu, na vijfentwintig jaar "Kemping" ( ja echt.....) dacht ik, ik wil naar de HEI! Voor mijn verjaardag hoef ik niets te hebben, als ik de Hei maar mag beleven.....De telefoonbeantwoorder werd vroegtijds aangezet, het werd zonnig volgens de weermannen en vrouwen , en dat houd hier altijd drukte in, we zaten ineens vol..... hebben de fietsen opgeladen en zijn in alle vroegte naar de Hei afgereisd. Best nog een eindje rijden vanuit het achterland.
Maar dan heb je ook wat! Het was in één woord G*E*W*E*L*D*I*G......kan niet anders zeggen, de Hei...het was vroeger bij ons thuis de gevleugelde uitspraak van mijn moeder, jij moet in een hutje op de Hei gaan wonen, en dat zei ze niet vanwege de kleur paars.......
Nou moet ik wel zeggen dat de kleur paars zeker overheerste, maar dat de kleur grijs ook fors vertegenwoordigd was, allemaal grijze bolletjes op zoemende E bikes bevolkten als bijen zonder honing de Hei, maar eerlijk is eerlijk,het viel me mee, we reden nog niet in colonne.
Het was een heerlijke dag om te fietsen, we hebben dan ook ruim 45 km over die Hei getoerd, ik had niets aan het toeval overgelaten, thuis al alles helemaal voorbereid, het was al Hei wat de klok sloeg, Heide, zo ver je kon kijken, prachtige diep paarse velden en die strakblauwe lucht afgewisseld met witte Hollandse wolken.
Het stuk Hei rondom Vierhouten en Elspeet schijnt wel heel mooi te zijn volgens kenners, zonder vergrassing en kale stukken.De Veluwe bestaat niet alleen maar uit Hei al is dat wel het eerste waar je aan denkt bij het woord Veluwe,we hadden een heel gevarieerde fietstocht, door prachtige loofbossen,
afgewisseld met kleine meanderende stroompjes waartussen koeien lopen onder de lommerrijke bomen, prachtig gezicht.
Je komt her en der landgoederen tegen. Heel bijzonder dat je op 45 km zoveel variatie kan zien, daar moet je voor in een klein land als Nederland wonen.Prachtige boerderijtjes op het landgoed Staverden
Er was in Elspeet boerendag, dat leek de mannen wel wat natuurlijk, boerendagen staan meestal ook synoniem voor hamburgers en dito friet.......dat zagen ze wel zitten, rondom de werkelijk schitterend gerestaureerde molen vond het hele spektakel plaats.
De schapen, die normaal op de Hei vertoeven, waren ook niet vies van een feestje en deelden en deinden mee in de feestvreugde en de muziek op de boerendag!
Het was wel grappig, ik kwam er een stel oude klompen tegen, van een boer die er naast had gewoond, die was overleden, en nu werden door de erfgenamen de spullen verkocht, ze kosten vroegûh F 3,55 en ik kon ze kopen incl. houtwurm, voor het luttele bedrag van € 2.00! Beetje schoonmaken, beetje Hei erin, antihoutwurmsmeerseltje en ze lijken wel nieuw.Het waren misschien zijn zondagse wel......(euhhh...verjaardagscadeautje van mijn man aan mij ;) 
Het was adembenemend mooi, en dik genieten, ik heb het altijd al gezegd, het strand en de zee, ik kom er zelden of nooit, maar de Hei........kom ik helaas ook zelden of nooit, ik doe het met Hei uit een potje...Hei inspireert tot brei (bij mij) ik had nog wolletjes meegenomen om ze daar te fotograferen, mooi of mooi......Toeval dat ik altijd zo op paars val? Die Hei he.......
En dan mijn sokken! Jaaaa, ze zijn af, de bessenpluksokken van Dirkje Koenders, het heeft wat voeten in de Hei aarde gehad, maar ze zijn klaar, de mannen thuis vinden dat ik nu weer maar eens gewone sokken moet gaan breien onder het journaal, dan kunnen ze dat ook weer verstaan......dus dat zegt wel genoeg.......
Verder heb ik mezelf ook een verjaardags cadeautje gegeven,de nieuwste stofjes van Petra Prins, secret garden, de naam alleen al.Die paarse en oud blauwe vind ik onweerstaanbaar, tja, en die rode en beige eigenlijk ook.
Want ja, ja, ja ik ben vandaag, 31 augustus, jarig! en hoe oud ben ik geworden? 55 jaar, wat moet ik er van zeggen....jong genoeg om nog een aantal zaken van mijn bucketlist af te werken, te krakkemikkig oud om allerlei nieuwe uitdagingen aan te gaan, als ik dat al zou willen natuurlijk met mijn natuurlijke hang naar de rust, ruimte en regelmaat.Omdat het best wel een eind rijden was, en dan ook nog de hele dag fietsen, dachten we, we blijven een nachtje over op het heerlijke Mennorode.Wat een fijne spirituele plek om weer te zijn, je voelt je daar inderdaad meer dan welkom.De sfeer voelt als thuiskomen en toch weg zijn.
Hoe een klein plantje de mensheid zo in vervoering kan brengen, en allemaal mensen van deze kant gesproken, uit Oud Beyerland, Barendrecht, Ouddorp, grappig wel, en allemaal op "de Kemping" op de Veluwe.Het was een heerlijk relaxt weekend met een gouden randje zo met zijn drieën, en ik hoop maar dat het niet weer 25 jaar duurt voordat ik de Hei zie..............
Vooruit, nog één foto van de grote stille Heide, die we gelukkig toch ook hebben mogen ervaren, geweldig, ik heb er bijna geen woorden voor, ze zeggen wel eens, van ruilen komt huilen, maar doe mij maar die Hei, dus wie er wil ruilen tegen een soortgelijk huisje wat we nu hebben ( dat wel natuurlijk) met de zee in de achtertuin, en een gratis " Kemping"er bij, ik wil graag die Hei in onze achtertuin....ik hou me aanbevolen! Fijne week allemaal weer.En heb je tijd over ? Gáán nog naar die Hei!!

maandag 24 augustus 2015

Augustus oogstmaand

Augustus oogstmaand,oogstmaand....alles wat je in het voorjaar hebt geprepareerd, of het nou sokken zijn( nou ja.....) of meloenen of een paprika, of graan, uien, aardappelen, oogsten doe je het in augustus.Wij hebben dit jaar onze eigen oogmeloentjes geoogst in de kas, een onvervalst meloentje van Nederlandse bodem, 
Die zie je niet zo vaak in winkels, hier op het platteland zijn ze wel te koop bij tuinders, maar in  de winkel kom ik ze niet snel tegen.Daar zijn het van die de buitenlandse harde ballen die de boventoon voeren.Je moet er wel wat voor doen, voor zo,n meloen,elke dag ruim water geven, want dat moet natuurlijk wel in een kas.En sla ze geen dag over omdat het best druk was bijvoorbeeld, want daar houden ze niet van, een kas is gortdroog in de zomer, dus  moet iedere dag bewatert worden, dat is best een dingetje......iedere dag......ja, iedere elke avond.Maar dan heb je ook wat.
Het moment dat je een nog warme, van de zon doorstoofde meloen, vers uit de kas,uit een schaaltje eet, dat is echt geweldig! Ik kan het niet anders zeggen, een beleving, daar kan geen buitenlandse bal tegenop!
Daar zijn de dames het roerend mee eens! ze zijn er ook als de kippen bij om de zaden van het middenstuk op te eten! Zijn ze gek op.Lijken wij op zij, of zij op wij?
En de paprika,s natuurlijk, helaas worden die alleen door mij zeer gewaardeerd, weten jullie trouwens dat rode paprika,s gewoon eerst groen zijn, en als je ze maar lang genoeg laat hangen, worden ze rood ( en zoeter)
Lekker in een pastasalade, rooster ik ze eerst een beetje zodat ze zacht zijn en dan zijn ze heerlijk. Laatste Hollandse kersen van deze zomer, kersen uit de Betuwe, Geldermalsen stond er op het kistje, het lijken wel pruimen zo groot en sappig.Mmmm, nog even van genieten!
Nou, ik heb dus heel de zomer her en der lapjes geoogst voor van de winter en meer, dat moge wel duidelijk zijn, lapjes en bakjes........
En natuurlijk word er van die lapjes wel wat gemaakt, al doe je met een FQ ( 1/4 van een meter) best een hele lange tijd als je zulke kleine rondjes maakt bijvoorbeeld, daarom hou ik ook erg van Fat Eights, ( 1/8 van een meter ) die zijn de helft van de Fat Quarter.Mooie rand voor mijn nieuwste quilt zonder naam, daar ga ik me nog eens op beraden.Ik doe maar wat, erg leuk om een quilt onder je handen te zien groeien zonder vooraf een beeld te hebben hoe hij of zij er uit komt te zien.Hangt tie weer he....tegen DE boom......;)
In het nieuwste nummer van de Q&Z  (nr. 35) staat weer een column van mij, over de lol van een hobby, want dat het lol is zijn we het allemaal wel over eens, wat voor hobby je ook uitoefent, zelfs als je geen hobby hebt is het een lol om over een ander te lezen.
Ik zeg maar zo, Een hobby brengt altijd vreugde aan, is het niet bij iets bedenken, dan wel bij het ontstaan, toch ? En soms, dan is het helemaal niet lollig, maar dan is het de clou om de lol er weer in te vinden! Dat lukt me gelukkig elke keer weer.
En om het nog eens over oogsten en augustus te hebben, boerenwormkruid groeit overal in grote getale langs de natuurgebieden hier, dat vind ik zo,n mooie plant, ik heb het geplukt, je kan er mee verven, je kan het drogen, zo op de vaas zetten, ik wil het verwerken in een herfstkrans.
Het spreekwoord zegt, een kinderhand is gauw gevuld, nou, de mijne ook hoor! Had ik me daar een wilde bof vorige week, buurman stukje verderop teelt uien, ik ben niet zo dol op uien eerlijk gezegd,en de lucht bij het rooien is ook fors minder, maar toen ik langs fietste zag ik dat er een enorme hoop schillen buiten lag! wow
Ik gauw rechtsomkeert naar huis om een lege vuilniszak te halen en vullen maar!! want weten jullie wel hoe lang het duurt als je al niet van uien houd voor je een plastic zakje vol hebt? nou, lang, dat weet ik wel....en wat ga ik er mee doen? Wol verven, uienschillen geeft een prachtige diep goudgele kleur, zoiets als van het boerenwormkruidgeel.Het bederft gelukkig niet.Je kan maar ergens blij van worden.
Kom ik thuis, vind ik bij de achterdeur zeven megagrote potten Meekrap! Nou, dan wordt je nog veel blijer, ook voor de wolverf, dat verft een beetje rood/oranje op. Werk aan de winkel dus, maar eerst werk aan het spinnewiel.Ik heb me er het hele weekend mee vermaakt onder de Veranda, ideaal! Buiten binnen en binnen buiten, laat de wind maar waaien en de vogels fluiten!
Hier begint vandaag het "harde leven"weer voor de bakpuber, aan de schier eindeloos lijkende vakantie is een eind gekomen, tis voorbij gevlogen,het is zijn examenjaar, spannend, en ook weer een mijlpaal. Fijne week allemaal weer, tweede helft komt de zomer al weer helemaal terug( zeggen ze........)En dan gá ik me wat leuks doen het weekend.......tis paars...........en wordt vervolgd.

vrijdag 21 augustus 2015

Boompje groot......

Een bekend spreekwoord, zeker voor het platteland is, Boompje groot, plantertje dood.....en meestal is dat ook zo, maar bij ons zat het een ietsje anders, daar was het; Boompje groot, plantertje pech, zonnetje weg.....:(
Wij hebben een prachtige walnotenboom in de tuin staan, dat was niet altijd zo, het verhaal begint vijfentwintig jaar geleden, toen wij dit huis overnamen van mijn ouders, toen kregen we van de oude overbuurman van dik in de tachtig een loot gezaaid van zijn eigen notenboom ter verwelkoming.
Daar waren we natuurlijk heel blij mee! Is me dat leuk, een echte notenboom, van de oude buurman, ook niet onbelangrijk,vijfentwintig jaar geleden, waren we nog jong, mooi en onbezonnen, wisten wij veel dat zo,n boom zó groot zou kunnen worden, hadden we toen maar op Wikipedia gekeken, dan hadden we het geweten, maar dat leefde toen nog niet zo.Er werd een mooie plek gezocht met veel ruimte eromheen.De boom groeide en groeide en had het duidelijk reuze naar de zin op die plek. steeds breder en groter, er werd een serre aan het huis gebouwd en die kwam naar de boom toe, en het was andersom ook zo, de boom kwam dichter naar de serre, eerst zeiden we tegen elkaar, fijn he? wat hebben wij een mooie natuurlijke zonwering.
Maar toen werd het later, járen later, de boom gaf ons elk jaar meer noten, de opbrengst was in sommige jaren enorm, de bladval ook, en langzaamaan werd het steeds donkerder in de lente en kwam het licht weer terug in de winter.De echte zonwering was bijkans overbodig geworden en hing groen te zijn.......
En dat werd toch een beetje jammer, want zeg nou zelf, zonlicht is belangrijk voor de mens, zeker in het voor en najaar.Manlief had er dit voorjaar al wat takken onderaan af gezaagd, ja, dat knapte zeker op, maar laat de zon nou niet van onderen maar van bovenaf komen......
Er werd deze zomer een heerlijke overkapping aangebouwd met de bedoeling om uit de wind te genieten van het avondzonnetje, want een avondzonnetje, dat is het allerfijnste zonnetje vinden wij dan, om lekker buiten te eten, maar ja, maar ja.....een avondzonnetje zagen we maar krap een half uurtje, en dan was tie weg achter de boom.
Dat kon toch eigenlijk zo niet langer, manlief haalde de zaag al uit de schuur,voortvarend als hij soms is, korte pijn noemt hij dat.....jaja....zoonlief en ik schrokken ons een ongeluk, want de héle boom weg! Nou, dan maar een trui aan en in de schaduw zitten, enfin, om een lang verhaal kort te maken, er kwam en compromis, zoals dat wel meer is in een goed huwelijk,een "bomenredbedrijf" werd gebeld, en zo is het gekomen......
Van de week was het zover, twee stoere mannen met de klinkende opleiding van European Tree Worker waren om half 8 s,morgens paraat.een walnotenboom moet je snoeien als hij vol in het blad staat, dus ze hadden het eens bekeken, ja hoor, dat zou wel gaan lukken, in de boom klimmen met een speciaal klimtouw,een kettingzaag en een zaagpak .
Ik kreeg er hartkloppingen van.....gelukkig was ik zwemmen s,morgens dus was ik er niet lijfelijk bij, zou dat nou wel goed komen? stel je voor, ben toch wel heel erg vreselijk gehecht aan die boom, aan elke boom, nog wel aan een grasspriet......jakkes darrie.
Maar niets van dat alles, vakkundig werd de boom rondom van de overtollige takken ontdaan, het is net het werk van een kapper, maar dan anders.De boom krijgt een soort van nieuwe look....enne...zoveel blaadjes als hier op deze stofjes staan, zoveel zijn er zeker van de boom af gegaan....( Psstt....gekocht op de FB groep voor een koopje)
Wat ik niet had gezien door al het blad was dat er dit jaar wel heel erg veel noten aanzaten, en dat is toch wel een ietsje begrotelijk.Dat zal de komende jaren ook nog wel zo zijn vrees ik, ieder voordeel....juist ja.....
Na een paar uur noeste arbeid en keurig alles opgeruimd was er het moment suprême.....eens even goed bekijken.
De boom is een boompje geworden, nou ja boompje....dat nou ook weer niet helemaal, maar hij is wel een stuk lichter en luchtiger, er is echt ongelofelijk veel afgekomen en enigszins beteuterd staat hij er nu zo bij. Hij lijkt een beetje op een uit de kluiten gewassen puber met deze kroon.
Een groot verschil met de eerste foto, we hebben veel licht extra in huis en in de tuin gekregen, ik ben blij met het resultaat, want oplettende lezers zullen zien dat ik regelmatig quilt en breiwerkjes aan zijn prachtige stam hang ter decoratie.
Wat zullen we in de nazomer genieten onder de overkapping, komend weekend de vuurdoop op een warme dag waarop we de vakantie uit luiden met jawel.....natuurlijk.....een barbecue(tje).....nou hoop ik één ding.....dat manlief niet straks zegt, na dit mooie zonovergoten weekend, dat we misschien iets aan zonwering moeten gaan doen onder de veranda, want het is er nu best wel warmerig......:) Geniet allemaal van het mooie weekend ! Hier is het weer érg drrrrrruuukkkkkk......

maandag 17 augustus 2015

Zeeuws genieten

Zo kun je het wel noemen, afgelopen zaterdag naar Zierikzee en Dreischor geweest, de open dag van de Quiltster, vaak vragen mensen mij, waar koop jij nou altijd je stofjes? Nou, overal en nergens maar vooral in Dreischor.Marcha heeft het gewoon in de vingers om uit de nieuwste collecties net die mooie te selecteren en dat zie je overal terug in de sfeer van de winkel.Boekje kocht ik in Zierikzee, mooie ware tekst.
Het was een feest van herkenning met heel veel mensen, ook veel Belgische Bloglezers, leuk, om te horen dat zoveel mensen van mijn blog genieten, zelfs uit Duitsland, daar sta je niet altijd bij stil achter je PC. Dat juist het "gewone lieve leven" zoveel plezier en herkenning op roept.Ook mijn bakpuber werd overal herkend aan zijn blonde krullenbos.
Ze heeft daar ook zo,n mooie idyllische plek voor dat schattige winkeltje, middenin de Zeeuwse Polders, deze foto is overigens van Marry.
Iemand wiens naam ik gans vergeten ben in de drukte liet een prachtige versie van de Gossip zien. Want wat was het druk! Wij waren er s,middags, dus toen was het al een stukje minder druk, s,morgens kon je amper naar binnen naar wat ik hoorde! Maar het overtrof weer alles, weinig foto,s genomen, veel gepraat en gekeken en genoten van alles, dat vooral.
Deze prachtige quilt van Jeanneke hing er ook, schitterend!Het was altijd al een fijne winkel, en nu nog fijner, nogmaals, ik vind haar stofkeuze geweldig, kan ik zeggen dat het lijkt op de Petra prins van Zeeland? Wie er nog nooit geweest is, gáán, Superwinkel! Zelfs de stoffen van Petra zijn er vertegenwoordigd.
En een leuke foto van "Marry en Me" in de winkel, gemaakt door Inge uit Belgie, bij het stempelen van Jeanneke.We hebben een quiltdate gemaakt voor van de herfst/winter.
Ik ging ook voor Verweven, al voor de derde keer op rij gehouden in Zierikzee, een wol/weef/vilt/spinmarkt, beetje te vergelijken met de weefmarkt in Hoorn, maar dan veel kleiner, eigenlijk prima voor mij. Het hoeft niet zo groot en overweldigend, goed is goed genoeg.Zierikzee is sowieso de moeite van het bekijken waard met zijn mooie haven.
Er waren prachtige producten en materialen.Wat een creativiteit zo bij elkaar.De bakpuber werd ook hier meteen herkend op de markt in Zierikzee, zo leuk, iemand wie ik een keer een recept van de worteltjescake had gestuurd, ze wist het nog precies!Ook daar veel wollige bekenden gezien, en vast ook nog gemist.
Deze jonge alpaca had zicht op de haven van Zierikzee, geen idee wat hij dacht en zag, maar het leek er wel verdacht veel op dat hij de schepen daar in de verte erg aanlokkelijk vond........als het hek er niet stond had hij vast het ruime sop gekozen.
Schitterende wolletjes die je wel allemaal wilt meenemen, maar ja, de kasten en dozen zijn vol! Gelukkig komt de herfst er weer aan, dan kunnen de pennen weer definitief uit de kast.En bij een daagje uit hoort natuurlijk ook eten, of juist eten, zeker met mijn twee bourgondische mannen.
Dus zijn we op de terugweg aanbeland bij restaurant Akershoek in Ouddorp, echt een adresje voor de locals, zijn wij niet echt, maar daarom niet minder lekker, ook al zo enorm druk overigens.Het was nog overal vakantietijd en wat is Zeeland dan toch een drukke provincie in de zomer.( zien jullie de TWEE schaaltjes sla bij het linkerbord......)
Je moet de mannen ook een plezier doen he, anders gaan ze niet meer met me mee en ik vind het altijd wel heel gezellig zo met zijn drieën, zij zijn naar de molen geweest in Dreischor, en naar de vlasmarkt en het museum aldaar, dus verveeld hebben ze zich zeker niet.Die vlasmarkt leek me anders ook zeer de moeite waard, maar ja de benen een mens kan nou eenmaal niet alles.Wat ik ook een ontzettende leuke winkel vind, is Mien Domus aan het havenplein in Zierikzee, altijd wat bijzonders daar, net van die gekke mooie dingen  die je elders niet vind.Is dit een mooi bakje of niet? Manlief verslikte zich haast in de koffie toen hij het zag, een sloophouten bakje........dat gooit hij bij het grofvuil....
Kijk, zo,n schattig bakje kun je toch overal voor gebruiken? Ik heb op de markt mijn voorraadje Jamieson Tweed weer wat aangevuld, ( slechts drie bolletjes hoor, rest had ik al) ook al zo,n mooi wolletje van de Shetland eilanden.Mooi vaasje bij Mien gezien, voor de verzameling......
En dan dit.........taadaaaaa.......dit vind ik me helemaal superdebuper! een gevilte kol/shawl van het Wensleydale schaap! Geweldig, en leuk dat tie staat, die ga ik dus gewoon om doen, daar keek ik altijd al met bewondering naar.
Op een kek zwart jurkje is het gewoon een sjiek ding.En met een leuk strak shirtje eronder, of over een spijkerjasje. Of gewoon als object op de hanger is het al mooi.Het Wensleydaleschaap komt uit Yorkshire, Engeland en heeft dus van die prachtige gekrulde lokken die heel mooi gevilt kunnen worden.
Laat de herfst dus maar komen.Voor spinster waren er heel veel verschillende vachten te koop van diverse schapenrassen, leuk te zien dat spinnen weer zo in opmars is.Al met al weer een leuk dagje Zeeland en veel inspiratie opgedaan, voorlopig genoeg wol en stofjes gescoord om de lange winter door te komen. Eerst eens even alles laten zakken en bezinken, het denken aan nieuwe dingen is ook al leuk..Laatste vakantieweek hier, schoolvakantie is omgevlógen!Fijne week allemaal weer, enne.....de zomer komt woensdag terug.( en de kampeerders ook)