Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

maandag 31 oktober 2016

Herfst

Er is geen seizoen waar ik liever over schrijf dan over de herfst, Herfst staat voor mij synoniem voor intens genieten van de natuur, waar op dat moment zoveel gebeurd, niet alleen wij mensen hebben het druk met alles klaar te krijgen voor de winter.
De vogels die je in de zomer veel minder ziet, komen in grote getalen in de tuin, zo mooi als je bij ons in de serre zit en het vanachter het glas allemaal kan aankijken.De peren die gevallen zijn, zijn de winterkost voor hun.
en dat ze het zich allemaal lekker laten smaken, ook al gaat het daar niet altijd, of meestal niet, zonder heibel en geharrewar gepaard.Koperwieken zijn echte baasjes.
Ze zijn niet de enigen die zich dik en rond eten voor de winter, we hebben ook nog een egel uit het nest van van de zomer die elke dag de tuin even aandoet.Zo superleuk!!
In de herfst zie je veel meer beesten dan in de zomer, het is een ogenschijnlijk rustige tijd , op zo,n zonovergoten herfstdag hangt er een bijna mystieke serene doodstille rust over de tuin, zo mooi, zo helend, als je dan een poosje op de bank zit in het zonnetje,
verwarmd door de laatste herfstzonnestralen die nog iets van de zomer in zich hebben en je ziet en hoort en voelt het zo allemaal aan, her en der vallende gele blaadjes,uitzicht op de laatste peertjes die aan de bomen hangen.
Dan is dat mijn opladen voor de winter.
We hebben een appelboom geplant, de spreuk is, A apple a day, keeps the docter away, manlief neemt deze spreuk erg letterlijk, die denkt, six apples a day, keeps the docter away
En het zou zomaar kunnen, want dokteren doet hij niet of nauwelijks, dusszzz. Hij houd van jonagold appels, dus die boom hebben we geplant, en mooi groot hoogstam exemplaar
Tuurlijk helpt de pubert in huis ook mee aan de appelbomenplant, mams geeft commentaar vanaf de zijlijn, je bent tenslotte hovenier of niet.....en legt het vast voor het nageslacht en hoopt straks van de bloesems te genieten.
Als je bezig bent in de tuin, is het roodborstje er altijd bij, dat zal voor een ieder wel herkenbaar zijn, in de zomer zie je hem nauwelijks, maar zodra het herfst is, laat hij zich overal en elke dag zien, met zijn prachtige zang, ook dat nog.
Je kunt wel overal mooie plaatjes van schieten, wij hebben een wilde wingerd staan tegen het huis, die groeit ongelofelijk uit de kluiten, de hele fietsenschuur zit er al onder en als we hem niet regelmatig weg trekken had hij al binnen gezeten, ach,hij is zo mooi in de herfst dat ik dat bijna niet erg zou vinden.....
Je kan wel van alles  mooie composities van maken, alles is even mooi, kleurrijk en sfeervol.
Paddenstoelen die er ineens zijn op oude rotte boomstammen.Die we daar speciaal voor laten liggen.
Het is heerlijk in de herfst op het minilandgoed, en na elke mooie dag denk je, komt er nu nog één?
Om nog even terug te komen op mijn vorige blogje, mensen dachten dat ik wilde stoppen met bloggen, ik hoef niet bewierrookt en "bedweept" te worden hoe zonde dat wel niet is, niemand is onmisbaar, maar het was voor mij een punt om na te denken, waar mijn grenzen lagen en of ik het nog leuk genoeg vond om op deze manier verder te gaan, of dat er wellicht een andere manier zou moeten komen.
We zijn dik verwend met de herfst, zeker afgelopen weekend,is de zomer tegenwoordig vaak verworden tot een seizoen waarin bloedhitte zich af wisseld met hoosbuien en benauwdheid, de herfst lijkt wel warmer, gouder en milder te worden, van mij mag het zo nog een poosje voortduren.Fijne week allemaal weer.

Hartelijke groet, Jeannet

maandag 24 oktober 2016

Taak af

De herfstvakantie is weer voorbij, omgevlogen, gevleugeld woord inmiddels, het hele leven lijkt om te vliegen, behalve als je ergens mee bezig bent wat je niet zo leuk vind, dan is het taakje stellen he, en dat heb ik gedaan deze vakantie.
Ik had mezelf als taak gesteld om de hexagonnenrand rondom de Hertfordshire af te krijgen en langs de quilt te zetten, daar ben ik al vanaf de zomer mee bezig, met allerlei uitstelgedrag wat daar bij hoort.
want na 48 hexagonnetjes ben ik er nog steeds niet *flieft* op, ja, wel op het resultaat, dat vind ik geweldig, maar het maken van die gonnen.....ondanks de support van de oppergonnenmaakster uit Brummen als ik het weer even niet meer zag,
Het wordt het niet tussen mij en de hexagonnen, geeft niet, er is meer dan genoeg ander leuks te prikkesteken, ik ben trots op mezelf dat ik de taak af heb, en dat de rand eromheen zit.Nu de rest, maar ik ben even niet zo tevreden over de kleurige blokjesrand.even over nadenken.
Die blokjesrand had ik natuurlijk al lang af, uitstelgedrag he.....Maar wat er nu komt lijkt haast nog erger dan de hexagonnen..Broderie Persé! Ook al zo prachtig als je het goed kan, maar daar zit de kneep.....kan IK dat ook?
Of zal ik het zo doen? eigen draai aan geven?Enfin, er zit ook weer een uitstekend supportpunt van Broderie persé niet zo heel ver hier vandaan, dus dat moet uiteindelijk goed komen.
Verder zijn we in de vakantie naar het nieuwe winkeltje van Marcha geweest in Kerkwerve.Dat was weer een aangename ervaring, schattig winkeltje, maar dat was het natuurlijk al in Dreischor, na vijf jaar is ze nog steeds niet de grootste, maar voor mij wel één van de beste, en daar gaat het toch eigenlijk om?
Ik zie daar nooit iets wat niet mooi "blend' met wat anders, nieuwe prachtige serie van Jo Morton, Gratitude,in het echt nog mooier en warmer dan op de foto,s,Judy Rothermel, oude serie in een nieuw jasje, dat blauw daarboven blijft het goed doen. Behoud het goede en omarm het nieuwe, zo is toch die spreuk?Leuk meisje in een leuk winkeltje, toch?
En dan dit.....dit is toch de ultieme wens van elke quiltster? foto van Pinterest, volgens mij een best bekende onder quiltsters. De kast kopen en vinden is niet echt een probleem, dat zou nog wel kunnen, genoeg leuke bij " Mien gezien " Maar nu nog de ruimte om hem leuk neer te zetten, dat is heel andere koek.
Ik heb de oplossing gevonden! ook bij Mien gezien, en gekocht, een piepklein kastje, wat je dan wel niet met quilts kan vullen maar toch wel met stofjes! Wat een uitvinding.De uitstraling is hetzelfde en je kan het zo lekker makkelijk kwijt!Kastje meet slechts 19 x 17 x 8 cm diep. Helemaal leuk voor een stapeltje kleine quiltlapjes.
Wat een gezellige winkel ook weer van Mien domus, heel sfeervol en altijd weer bijzondere dingen, ze hadden net twee dage een nieuw pand betrokken, een aanrader als je in Zierikzee bent, nog even een sfeerfoto.Ze verkopen ook oude Indiaase doorgestikte lappen, ehhhh...zijn dat geen quilts?
Verder veel gefietst in de herfstvakantie, genoten van het landschap wat langzaam andere kleuren aan neemt, de eerste herfststorm is over het land geraasd, de laatste noten zijn van de boom gewaaid, het heeft gegoten van de regen, en de eerste nachtvorst is geweest,maar het was tussendoor ook nog mooi en aangenaam warm.
Dit vind ik zo,n mooie foto, toevalstreffer,oud sloepje ligt hier vlak bij het natuurgebiedje, prachtig dat rood/roestbruin op de achtergrond, dat zag ik pas toen ik de foto gemaakt had,en toen vond ik ook nog een toepasselijke kaart bij Mien, bij de herfst, en bij het sloepje.Ze hebben daar een hele collectie bijzondere kaarten en tekstborden.
De kas is schoon gemaakt, bollen zitten in de grond, een belofte voor het voorjaar, héérlijk, juist in het voorjaar wil je bloemen zien, wij boffen met een bollenkweker hier in de buurt waar je "veel voor weinig"hebt, en dat is wel fijn voor het minilandgoed.
En zo was de week weer voorbij en is het weer maandag, maandag Sjaandag, nog steeds, al ruim acht jaar,in die tijd heb ik het leven op de blogs zien veranderen, zeker het laatste jaar, en de vraag dringt zich meer en meer op, vind ik het nog steeds de moeite waard om een deel van mijn privé leven te delen met zovelen anderen ? Iets om ernstig over na te denken. Ik wil met mijn blog mensen inspireren, zonder commercieel oogmerk, en de wereld een beetje mooier kleuren dan wat het leven doorgaans is, ook met de foto,s die ik op FB plaats. Dat zullen mijn FB  "vrienden" kunnen beamen.
Hoe blijf ik dat op een goede manier gestalte geven ? Dat is een vraag die me bezighoud.Nou, als afsluiting bij deze nog een mooie, naar ik hoop inspirerende foto gemaakt bij die leuke Mien, roze en blauw...prachtige combi! Een goede week allemaal weer, ik had me nog een taakje gesteld, ten aanzien van mijn breiwerk, dat heb ik ook gehaald, volgende keer meer daarover!

Hartelijke groet, Jeannet

maandag 17 oktober 2016

Herfstig oranje

De herfst is in volle gang, heel mild nog steeds,het wordt langzaam een beetje kouder, prettig kouder,prikkelende kou s,morgens vroeg, zonnetje er bij wat de wereld in een goud oranje gloed zet,
Sommige bomen verliezen hun blaadjes, maar nog niet heel veel. Langzaam kleurt de wereld om ons heen een beetje Oranje, gemixt met geel en bruin.Dit oranje laat zich ook weer veelvuldig zien.
Als je mij vraagt, hou je van de kleur oranje dan zeg ik mwah, dan moet ik even nadenken.Maar als ik er dan over nagedacht heb, zeg ik toch volmondig ja!
Want van elke kleur zijn er de mooiste kleurschakeringen te vinden, dus ook van oranje, en dat zie je juist heel goed in de herfst, als ik dan in mijn kast ga kijken,....Dan zie ik de meest prachtige combi,s liggen, De kleuren in de natuur zijn een bron van inspiratie.
Deze foto had ik vorige week al op FB gezet, bij deze ook nog even voor mijn bloglezers die geen FB hebben, is het mooi of is het mooi?
Als ik dan gelijk even langs mijn wolletjes loop en her en der een wolletje uit haal, dan denk ik ook, wauw......wat een mooie warme kleur. Oranje. Ik ben natuurlijk nog steeds aan het breien aan mijn vest.Momenteel met oranje bezig.
Het blijft zo leuk om te doen, verslavend, je wilt steeds verder om te zien hoe een randje of een kleurtje uit komt, dat kan je maar beter loslaten met een stekenaantal van 266 en met het idee van vest af ergens in het vroege voorjaar.Niet goed voor de nek en de schouders.
Oranje staat ook synoniem voor stoofpeertjes, de eerste grote pan is hier al weer gekookt, kaneelstokje er bij, het streven is om elk  weekend zo,n pan te koken en de peertjes in te vriezen, manlief schilt de peertjes, zoonlief houd het goed bij of het wel gebeurd, en die geur in huis, daar kan geen geurkaars tegenop.
De schaapskudde is weer neergestreken in de duinen van Voorne, gelijk erheen gefietst natuurlijk, want dat zie ik niet dagelijks hier in het westen,zo héérlijk om nu nog te fietsen over de meest schilderachtige dijkjes en weggetjes die Voorne rijk is en de kruidige herfstlucht in te ademen.
Wat zijn schapen toch fotogeniek, heerlijk in het late herfstzonnetje, plaatje om te zien. het valt me trouwens op dat er veel meer mensen van de herfst houden dan je zo op het eerste gezicht zou denken.Die verwachting van de warmte van de zomer die vaak tegenvalt is voorbij.Nu voelt elke mooie dag als een cadeautje.
Schapen....ik lust er wel pap wol van! En dat ze mooi zijn met hun markante koppen. Wat hou ik van ze!Er was één zwart schaap bij, hoe toepasselijk weer.Dit zijn Kempische Heideschapen en die lopen er nog de hele maand oktober. Vandaag gaan ze naar de slikken, vlak bij restaurant Aan Zee in Oostvoorne.
Prachtig om ze te zien grazen door het duinlandschap.De duinen van Voorne zijn een prachtig gebied om te wandelen of te fietsen, ik was er dan ook niet alleen gewoon op een doordeweekse dag in oktober.........en dan tel ik de schapen niet eens mee.
Onderweg kwam ik nog een grote paddenstoel tegen, en ik kan er niets aan doen, maar de onderkant, dat wat je niet ziet, boeit me altijd meer dan de bovenkant, heb ik trouwens bij mensen ook, de binnenkant boeit me meer dan de buitenkant.
Zoonlief had bij die aardige Nicoline in haar atelier van de zomer een bijenkorfje gemaakt, geglazuurd met een oxide, in de kleur, jawel, zacht oranje! Gewoon, zomaar, grappig dingetje, opgebouwd uit klei ringen, techniekje leren.
En zo is er weer een week voorbij gekabbeld, een week waarin het me weer eens pijnlijk duidelijk werd hoe ik helemaal geen verstand heb van de huidige dagelijkse techniek waar het leven mee verweven is.....dat begon zo, de krant was er niet s,morgens, das al een minpuntje hier in "huize krantenlees"....dus ik dacht het even te melden via de PC, enfin, moest ik voor inloggen.....Arrgghh, geen code, wel het mailadres bekend....
Dan maar een nieuwe code aanvragen via de mail.....ging niet goed.....steeds hetzelfde schermpje, okay, dan maar bellen, telefoon bestaat tenslotte ook nog, niet! die deed het niet, overal lag het ding eruit, vier toestellen kreeg ik de in gesprek toon.Het was idd wel erg rustig geweest de afgelopen week.....kreeg inmiddels wel dit soort primitieve gedachten....
Hee, dacht ik, voor geen gat te vangen, dat mobiele beest ligt toch ook nog ergens? ja, dat wel, onderin een vergeten laatje....ledig..........Pffttt....Ik weet het, er zijn ergere dingen, en de verslaafden onder ons aan hun "foon" en het internet zullen nu wel besmuikt lachen over zoveel onbenul.....
Nou ja, gelukkig heb ik die twee mannen nog in huis, zoonlief zegt het wel eens.....wat moet jij ooit in je eentje? geen idee, koude voeten zal ik niet hebben, want sokken breien kan ik als de beste :) Fijne week allemaal,  de router is weer gereset, we zijn weer te bereiken, de herfstvakantie is begonnen.Met hopelijk nog meer van die mooie goudgele/oranje zonovergoten herfstdagen, want wat was het gisteren een weergaloos mooie dag.

Hartelijke groet, Jeannet

maandag 10 oktober 2016

Wolweek

Hoe is het toch mogelijk, al weer een week voorbij gevlogen, een week waarin van alles en nog wat gebeurde, nog steeds mooi herfstweer, heerlijk! het kan niet op. De laatste bloemen in de tuin,druk met het winterklaar maken van het minilandgoed, dat is altijd weer een klusszz, maar ook heel gezellig zo met zijn drieën.
De notenboom geeft gelukkig weer noten, ik was even bang dat tie zo verbolgen was over de snoei van vorig jaar (klik dat het nu gedaan was met de noten, en dat was wel erg jammer geweest. Wij kraken hier dus nogal eens een hard nootje, en hebben nu een superkraker gevonden!
Om het nog eens over zoonlief te hebben, als je als moeder op school door de docente Duits wordt aangesproken dat zoonlief zich in de klas liet ontvallen dat hij zich er vreselijk op verheugd als zijn vader gekookt heeft want die kookt de oer Hollandse pot.....oeps....
Sloof ik me uit om een courcettesoep te maken als vooraf,dan een roux van champignons en hardgekookte eieren  met rijst, gebraden kipfiletjes er bij, en een gevulde witlofsalade, werd het niet gewaardeerd...Dat kon ik niet op me laten zitten, ....dus ook de grote pan maar eens tevoorschijn gehaald, andijviestamppot met spekjes... :( dat is zo helemaal niet mijn ding....Okay, wel twee blije gezichten aan tafel.
En dan over mijn wolweek, al lang stond het in de planning om een keer naar het Koperdraadje in Alblasserdam te gaan en naar Trollenwol in Driebergen, gewoon voor de leuk, om mooie wol te zien en te voelen en te kopen.Tuurlijk, de noodzaak ontbrak volkomen, of nou ja, is dat zo? Ik ben begonnen met de KAL van de Vecka vanuit het blad Trui. Eerst was het plan een driehoekshawl, maar die punten ben ik minder weg van, en toen was er de Vecka.Tis geen shawl, tis geen vest, het zit er tussenin en heeft wel mouwen.
Je breit een rechte lap in de vorm van een koker, knipbies erin, nog nooit gedaan, mooie gelegenheid om dat eens te oefenen, ik had nog een heleboel felted tweed van rowan liggen, ooit in de uitverkoop gekocht, wilde er nog een paar kleurtjes bij, dus voilla.
Geslaagd bij het koperdraadje, vier mooie kleuren er bij, dit gaat vast een heel mooi project worden met deze geweldige wol. Prachtige winkel van Lia, wat een mooie kwaliteiten wol zeg, van hand geverfd tot, ja, wat eigenlijk? bedenk het maar of het is er.En dan die leuke workshops, ik wist het wel als ik dichterbij woonde.
Deze shawl met de molens van kinderdijk is ook aan het 'To Do" lijstje toegevoegd.Gelukkig had ik contant geld bij me toen het pinapparaat weigerde........Pffttt, het zal je gebeuren zeg.
Aldaar kwam ik Christel tegen, die ken ik van FB, zij breit zo ongelofelijk mooie projecten, daar valt mijn mond van open, en nu ontmoette ik haar dus in het echie, wat een aardige enthousiaste vrouw, of zijn alle breisters dat? FB kent vele groepen, dat maakt het daar zo leuk, ik ben van een aantal breigroepen lid, zeer inspirerend, of moet ik zeggen; TE inspirerend?
En dan wordt dit het definitieve "Palet van Jeannet", ik ben heel benieuwd of het wat gaat worden met de Vecka, heb hem gepast bij Trollenwol, en stond erg leuk! Beetje gek ding, maar goed, dat ben ik zelf ook.
Trollenwol, ook al zo,n mooie winkel, ik wil deze Mitaines gaan breien, staat een gratis patroontje van op hun website, verhaal achter deze wol is heel mooi, pure wol van de shetlander eilanden, Uradale. Alle bewerkingen die de wol ondergaat, zijn zonder gebruik van chemicaliën of processen die de natuurlijke eigenschappen van de wol kunnen aantasten. Wat wil een mens nou nog meer om zijn vingers hebben? hier (klik) kan je het patroontje vinden.
Het was een superleuk dagje, niet in de laatste plaats om weer door Driebergen te rijden en te lopen, een feest van herkenning, ik heb er vijf jaar gewoond tijdens mijn studie aan de sociale academie aldaar, vele voet en fietsrondjes liggen er nog, er zijn dingen veranderd uiteraard, goeie dingen bleven gelukkig, vroeger aten we wekelijks bij Lembas, dat heet nu Groenland, het eten was er niet minder leuk om.
Toen was het een biologisch dynamisch en vegetarisch restaurant, opgericht vanuit de antroposofische filosofie, nu is het een biologisch restaurant waar ze ook vlees serveren.
Sandwich van gerookte kip, avocado, oude reimer ( ? ) kaas, en geroosterde amandelen, op een gezonde bruine boterham, mjammie.....
Okay, als laatste nog een mooie foto van de geweldige kast met felted tweed in het Koperdraadje, dat is voor mij een winkel om graag nog een keer terug te komen, met stip de H van Hartelijk in het logo,voorlopig hoef ik me niet te vervelen, maar daar had ik toch al nooit last van.
Enne...tja,,,.thuisgekomen was "mams" eigenlijk best wel een beetje moe.....dusszzzzzz, wat zal ik er verder over zeggen......vonden ze thuis natuurlijk wel héél erg vervelend ;)
Fijne week allemaal weer!

Hartelijke groet, Jeannet