Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

maandag 30 januari 2017

Januari

januari is al weer bijna om, laatste dag, het mag van mij, ik hou niet van januari, het botert niet tussen de maand januari en mij, nooit geboterd, al ben ik een erg buitenmens, januari associeer ik met grauw en grijs aan de kust.
Dat is het ook vaak, ik schrijf al jaren het weer op, en steeds weer kom je daar op uit, mistig, grijs, koud en vooral erg nat, met soms een paar mooie dagen, tuurlijk, vooruit, maar het zijn er slechts een paar.Als ik s,morgens het pittoreske huisje van de buurman niet kan zien en de misthoorn hoor van over zee weet ik weer wel hoe laat het is......
De witte reiger lijkt het niet te deren, die stapt fluks door de wei heen vlak voor mijn raam, als tie niet verjaagd wordt door zijn grijze broeder, wat meestal wel het geval is. Prachtig gezicht! Dat brengt mij bij een ander probleem.Het prachtige Hollandse landschap waar ik zo van hou, ( en met mij vele anderen) staat zwaar onder druk,
Natuurmonumenten heeft een petitie opgesteld om aandacht te vragen voor de verregaande verrommeling van het buitengebied, door oprukkende industrieterreinen, lelijke bebouwingen en gebrek aan visies bij gemeenten. Als we niet opletten verliezen we voor altijd de mooie landschappen en vergezichten die ons land zo speciaal maken, en dat zou heel jammer zijn.Hier (klik) kun je die ondertekenen
Is er ook nog wat leuks te vermelden? tuurlijk, zeker, ik heb een prachtig boek gekocht van Margaret Mew, ik had er eerst geen erg in, maar laat ik nou al jaren fan van haar zijn! bij het opendoen van haar boek kwam ik deze quilt weer tegen.
De simply vintage ergens in 2012 gemaakt met heel veel plezier, toen begon het appliceren een beetje in in opkomst te komen, want zelfs bij quilten zijn patronen, technieken, stofjes aan de mode onderhevig.Helaas staat deze quilt niet als patroon in het boek maar de andere patronen zijn ook zeer de moeite waard.
Het hemdpatroontje of de Tessalation is al een heel oudje en heet eigenlijk, vorige week had Barbara Brackman er een leuk stukje over gezet op haar blog (klik) met een gratis patroontje van het hemdje.Als je even naar onderen scrolt onder het vorige bericht staat daar een foto van de midnight century, ook een patroon van haar wat ik gemaakt heb.
Januari was ook laarsjesmaand, ik heb een collectorsitem weten te scoren vanwege het honderdjarig bestaan van de ANWB. Het was een ware hype (oeps....:) ) en het leek wel alsof iedereen de knalgele kekke laarsjes wilde hebben! Dus een hele toer om ze te bemachtigen, wie van mijn lezers heeft ze ook?
Kekke laarsjes om mee door de tuin te struinen, want ik het natte gras op mijn birckenstock klompen worden mijn voeten toch nog nat, dat is nu verleden tijd.En wat kom je dan zelfs in de tuin een mooie dingen tegen.
Afgelopen week kwam ik nog iets leuks tegen, ik spaar al heel lang rode school lapjes, niet heel fanatiek, maar soms kijk ik weer eens of ik ze zie, en zo kwam ik deze week dit lapje uit 1928 tegen,
heeee.....dat is leuk! Mijn man komt namelijk uit Reusel, en heeft ook nog op deze school gezeten, het lapje was hier in de buurt te koop, is dat bijzonder of niet? Het hangt hier nu aan de muur.Hoe komt zo,n lapje nou hier denk ik dan.
Verder vind ik januari een maand om in de tijdschriften te duiken, ronde de snorrende houtkachel te mijmeren over mooie vergrijsde en verschoten interieurs, het toeval wil dat er in deze brocante ook een heel stuk stond over de rode merklapjes.
Ik heb er een aantal aan de muur hagen, ingelijst en wel, en daar wil ik er een paar bijvoegen, dus ik ben van de week naar de lijstenmakerij geweest in Brielle om een lapje wat ik had liggen in te laten lijsten, in een strak sober mahoniehoutenlijstje, zal nog wel eens een foto maken als ze allemaal goed hangen.
Maar ik heb van de week ook de eerste akoniet gezien! Daar kan ik dan weer zo blij van worden, dat piepkleine felgele bloemetje tussen de verdorde bladeren door, dan weet ik het weer, Het gaat er echt van komen.
Even doorbijten door februari, met wie ik ook geen warme band heb, maar daarna komt maart,en daar hou ik van! Maart en ik zijn vriendjes! dikke vriendjes. Ik weet het, maart roert zijn staart, April doet wat zij wil,
het kan vriezen en het kan dooien en het kan sneeuwen, maar toch, de natuur trekt zich er niets van aan, want er zijn ook altijd een paar van die fraaie lentedagen waar je met een kopje koffie in de zon kan zitten buiten. Okay, eerst februari doorworstelen.Enne.....ik heb de mezen hun hoogste lied al horen zingen! Fijne week allemaal weer.

Hartelijke creatieve groet, Jeannet

maandag 23 januari 2017

It giet oaon....

Nee, die elfstedentocht "giet nooit meer oan" volgens mij, dat is vergane glorie, de goede oude tijden van weleer, keren niet weer, voordat het ijs zo dik is dat heel Nederland en iedereen ver daarbuiten daar op kan staan, moeten er heel wat nachtjes vorst overheen gaan, en daar zit hem de kneep, je zegt vorst, en gelijk erachteraan Dooi, enfin, wat giet er dan wel oan.....
Nou, dit giet er oan, ik heb de lap van mijn Vecka al een poosje af, en afgehecht, en toen kwam de koudwatervrees, het doorknippen, en vooral het zigzaggen, tja, op een goede dag speelden deze woorden door mijn hoofd. Wie altijd op de wind let, komt nooit aan zaaien toe, en wie altijd naar de wolken kijkt, niet aan oogsten, dat past helaas wel een beetje bij mij , dus ik dacht, gewoon maar DOEN ipv erover blijven nadenken.
Eerst een draad rijgen links en rechts net binnen de steken van de knipbies zodat het een beetje stevig wordt en niet rekt bij het naaien
Dan onder de naaimachine, precies op de geregen draad, brede zigzag en gewoon gaan met de machine!Dan komt daarna natuurlijk het griezeligste, ik heb de hele lap om de strijkplant gedaan, want ik zag de bui al hangen dat ik de achterkant gelijk mee zou knippen, of zoiets.
En zo is het gekomen, vlijmscherp schaartje, ging helemaal prima, en dan is het nog zo, breiwerk rafelt naar onderen, maar niet naar de zijkanten, dus wat kan er eigenlijk gebeuren? Niets dus.En toen was er dit.
Een hele grote lap van ong. 120 cm in het vierkant, fase zoveel van het project Vecka, wat een vest gaat worden, maar eerst even genieten van dit resultaat, prachtig om het zo te zien hangen in het winterzonnetje, en dan de achterkant, wow.....het lijkt wel een weefwerkje.
En waar haal ik mijn inspiratie qua kleur altijd vandaan vragen dan vaak mensen, nou, eh, hier uit de tuin bv ? Is tie mooi of niet?
 De natuur blijft voor mij een enorm inspiratiebron van kleuren en texturen om me te laten inspireren.Blad van de notenboom, gedroogd tussen een boek, weer gevonden, in een vaasje op de vensterbank, zooooo mooi als het zonlicht er doorheen schijnt.
Zo mooi nu in de winterse verstilde polders met een zweempje wit en nevelig licht.Want was was het de laatste weken schitterend weer buiten, overal zag je de mooiste plaatjes voorbij komen op FB.
Het blijft een ontzettend leuk werkje dat patroontjes breien met twee kleuren, als je er mee begint, dan kan je niet ophouden, ik ben zelf erg benieuwd naar de afloop van dit project en met mij vele anderen. Komt vast goed.
En er moet natuurlijk voor s,avonds wel wat op de pennen blijven staan, of moet ik zeggen, aan de kabel hangen? want die pennen zijn korte pennetjes geworden, het breiwerk wordt in het rond gebreid, heerlijk, alleen maar rechte steken, deze wol had ik al heel lang in de kast liggen, voor een babydekentje, eigenlijk om de knipbies te oefenen, maar dat is al gebeurd, dus ik brei lekker voort aan een hele kudde schapen.Geen straf.
Je moet wel enigszins opletten, want het lijkt weer zo simpel, dat is het ook, steeds hetzelfde patroontje,maar dat is tricky, het ene schaap heeft langere poten dan het andere, oeps, verkeerd geteld, nou ja, in een kudde valt dat niet op denk ik dan maar weer, bij mensen loopt de één ook harder dan de ander.
En er kwam aan het eind van de week nog gezellig bezoek uit het Buurland Belgie! Heerlijk in de wat sombere januarimaand, toen was de week al weer bijna om en was het weer weekend, en in het weekend wordt er hier altijd gebakken en gebraden door de mannelijke keukenbrigade!
Is het geen Boeuf  Bourguignon, of oma,s draadjesvlees,dan zijn het wel Albondigas, ofwel Spaanse gehaktballetjes, alles is goed als het maar vooral vlezig is.Want de mannen zijn hier, zoals jullie inmiddels wel weten, van het vlees.
Hoewel we het weekend ook de stoofperenblues hadden, kilo,s, zijn er door manlief geschild,gekookt en ingevroren in de spiksplinter nieuwe vriezer voor als de crisis komt.
( want je weet het maar nooit met de nieuwe Amerikaanse president) Daar kwam ik me een leuk, raak stukje over tegen op FB, stond in de NRC van afgelopen zaterdag.Fijne week allemaal weer!

Hartelijke groet, Jeannet

maandag 16 januari 2017

Court House step

Ik heb het nog niet eens verteld, maar er was in het begin van het jaar toch al een heuse echte helemaal Affo te melden. Ik was zo druk met het opruimen van van alles dat ik er niet meer aan dacht.
De Court Housse step is helemaal klaar.Die is dus op de valreep van het oude jaar af gekomen, en af is af is helemaal af, doorgequilt, binding erom, gewassen en een label erop wat voor zich spreekt.Als dat geen positief begin is van 2017 en het smaakt naar meer.
Het is een absolute aanrader, strookjes snijden, op een theezakjesondergrond naaien, en dat is alles, later zet je de blokken aan elkaar, ik heb bij deze quilt alles met de machine gedaan. Daar leent het patroon zich ook mooi voor.En natuurlijk voor restverwerking.
Ik ben er van het voorjaar mee begonnen, en gaandeweg vond de jongeling in huis het toch wel een hele mooie kleurrijke quilt worden
, tja, het kan verkeren, nou ligt het in de lijn der verwachtingen dat hij enige erfgenaam word van al mijn quilts als enige oudste en jongste zoon, maar deze was heel speciaal voor hem, dat kan natuurlijk, mams labelt het wel voor hem.
Eerlijk is eerlijk, hij is ook prachtig geworden! zoveel kleuren en stofjes, allemaal kris kras door elkaar genaaid en toch een eenheid, misschien ook wel door de redelijk rustige punten.Er was alleen nog wel een dingetje....
Ik had namelijk al de strookjes op theepapiertjes genaaid, en het was de bedoeling dat deze gewoon zouden blijven zitten in de was en met het quilten, want ze zijn erg dun, maar ja, toen sloeg de twijfel toch opeens toe....
En bij twijfel uithalen, oftewel, afhalen, gewoon doen, aan beginnen, CDtje van Ennya op de achtergrond en je gedachten de loop laten, er was wollige hulp, niu ja, hulp...aanwezig.
Dan is het eigenlijk zo gepiept.
Ik denk eerlijk gezegd dat het achteraf niet nodig was geweest, de quilttop hoorde wat knisperig aan,maar na het wassen zou dat echt wel verdwenen zijn, ook bij een proeflapje maar goed, bij twijfel......
Je blijft er naar kijken, steeds maar weer. Het patroon lijkt een log cabin, maar het is een courthouse step (klik) dat houd in dat je niet echt in het rond werkt, maar steeds boven, boven een strookje naait, en dan weer naast, naast, ook hier zijn vele varianten in mogelijk.
En daar staat de jongeling trots naast zijn quilt, kleurrijk als tie zelf is, net als de quilt. Ja, zo vind hij sommige "stoflappen"zoals hij ze oneerbiedig noemt, stiekem toch wel erg mooi.
Het is echt een verslavend werkje,en leuk voor tussendoor, voor er bij,  je snijd stroken en zorgt voor een hele stapel papiertjes met het patroontje erop,
en zo tussen neus en lippen door, als je even niets te doen hebt, of wat simpels wil doen, dan naai je een blokje in elkaar.
Is het geen enorme megastorm waar je bijna bang voor zou worden die de metereologen voorspelden, dan is het wel de aankomende Elfstedentocht omdat het in Nederland een keer vriest.....we gaan het weer beleven, ik laat me niet meer gek maken, alhoewel mijn schaatsen vast wel aan de appelenboom hangen, want je weet natuurlijk maar nooit......en dan weet ik waar ik ze moet zoeken:)
Fijne week allemaal weer, Hartelijke groet, Jeannet

woensdag 11 januari 2017

Kaartenactie

Ik ben nog steeds aardig in de opruimmodus *U*, het bevalt helemaal niet slecht, tijdens het opruimen van de kasten kwam ik nog een laatste doosje tegen met kaarten die ik verkocht heb op de OEQC van mijn zelfgemaakte quilts.
Ik wil ze verkopen voor 2 euro per set, koopje toch? leuk cadeautje, om zelf te houden, of om weg te sturen. De verzendkosten voor één set zijn €1.56 en voor alle twee de sets € 2,34
Als iemand belangstelling heeft dan graag via de mail reageren: j.j.j.delaat@planet.nl

Hartelijke groet, Jeannet

maandag 9 januari 2017

Goed Bezûghhh

We zijn het nieuwe jaar best goed begonnen, tis maar wat je onder goed verstaat natuurlijk, dat is voor een ieder weer anders, we zijn niet op wintersport geweest en de Rocky Mountains zijn ook aan ons voorbij gegaan, maar toch....ander soort goed is ook goed.De gang is helemaal klaar in het nieuwe jaar.
Het is een ruimte van ong. 3 bij drie meter, dus niet groot, maar wel intensief, ook in gebruik, want in de hele ruimte zitten maar liefst zeven deuren, en een houten plafond, en dito kozijnen, dusszz, best een klusszzz. Het was eerst oud geel/oker met oud blauwe deuren, ook mooi, kan niet anders zeggen, zeker ook mooi en sfeervol.
Maar nu is het lichter, zandkleur, met wat grijze tinten, geen wit, want er zijn twee kleuren waar ik niet van hou, dat zijn ook officieel geen kleuren, namelijk zwart en wit.Het is een heel andere ruimte geworden, best wel even wennen ook.
Maar het blauw is wel terug gekomen, in de sjabloonrand,en in het bankje wat onder de kapstok staat, ook allebei een keer zelf gemaakt natuurlijk, je bent getrouwd met een handige timmerman of niet....en handig is dat met een oud huis.
We zijn er blij mee, een mooie opgeruimde strakke functionele entree, daar hou ik van, en opruimen is mijn tweede hobby naast het creatieve, gelukkig heb ik er geen hekel aan. ik hou van orde in het huis.maar wel gezellige orde, de Marie Kondo orde, waarin iedereen in hetzelfde soort huis woont, nee, dat is niet helemaal mijn gevoel van ordelijkheid.
Een huis moet wel je persoonlijkheid blijven uitstralen, en een mens veranderd in de loop der jaren, behoeftes worden anders, je leefstijl veranderd, je blik op bepaalde zaken neemt een andere wending, prima! Er voegt zich af en toe een nieuwe kleur in je leven.En dat is ook goed.
Ze zeggen altijd, als je haar maar goed zit, dat zal vast wel, maar ik denk altijd, als er maar bloemen staan, verse bloemen in mooie potten of vaasjes.Nou, die staan er hier dus altijd
Dat veranderd nooit, hooguit de soort bloemen.En wat lijken we toch eigenlijk allemaal hartstikke op elkaar als je dat op blogs leest.....;)
De kerstkaarten zijn weer verdwenen, ik heb dit jaar, zéér ongebruikelijk, gewoon de meeste kaarten weg gedaan, weg, in de grijze kliko, tuurlijk, de zelfgemaakte zijn bewaard, en ik had ze ook vast ergens kunnen brengen, maar ik had er geen zin in, de oude bak waarin ze lagen is nu gevuld met geborduurde speldenkussentjes die ik ooit van "lieverds" kreeg
Jaren geleden, toen Elvire van de Ufo,s ophield met haar winkeltje, heb ik een pakket gekocht van kartonnage, van een pennendoos, ik vind het zo leuk, die kartonnage, ik heb er altijd wel wat moeite mee om te beginnen, want om het keurig netjes te doen, met die lijm en die stof, is best een dingetje en wel een heel belangrijk dingetje.
Het werd gelukkig toch een mooi dingetje, ik had  stof gekocht bij Marcha van de Quiltster in Dreischor, (klik) was ik zomaar helemaal weg van, van deze rode stof met die bloemen, daar wilde ik iets mee, dit dus, pennendoos voor (sokken)breinaalden.
Na de mist waren er ook nog heldere dagen in begin januari, de natuur blijft een bijzonder verschijnsel, op een gegeven moment leek het hier wel of we in een aflevering zaten van Alfred Hitchkok! Er zaten honderden en honderden kauwen op en rond ons huis, op het erf, op de schuur, in de bomen,ongelofelijk!
Zo zie je in geen weken een kauw, en nu, echt hónderden, het was een leven als een oordeel.Waar dat nou allemaal opeens vandaan kwam, en de volgende dag was er weer de serene rust van weleer, geen kauwtjes meer te zien.
Het was even, héél even, genieten voor deze twee mannen, ooit bij Els van Bobbin gemaakt, er is hier aan de kust niet zo vaak sneeuw, en als het er al is, dan is het ook zo weer weg, dus ze hebben pech dat ze in dit deel van het land wonen hoewel ook dat maar net is hoe je er tegenaan kijkt.
En er is deze kerstvakantie opgeruimd, héél veel opgeruimd, misschien wel teveel opgeruimd....overal in het huis, kasten werden herschikt, mijn eigen " creatieve hok" uitgemest,een mens bewaard wat tijdens zijn leven,er ligt bv nog wol van 35 jaar geleden, en die is echt nog steeds mooi, dus die doe ik niet weg, het stapelt zich gewoon op met de jaren, er komt alleen bij,maar goed, we weten nu weer wat we hebben, en nog belangrijker, waar we het hebben.
O ja, er was deze week nog een geluksmomentje! Als je zoals ik, maat "zwemband" hebt, dan is het bepaald geen feestje om een broek te kopen,toen ik zwanger was, ging het nog wel een beetje maar nu... te strak, te stijf, trekt in het kruis, rare billenpartij en zo kan ik nog wel doorgaan, als het dan zo is, dat je via het WWW een broek koopt, ( voor de helft, ook dat nog!) thuis aantrekt, en meteen, direct, onmiddellijk  het gevoel hebt dat je hem al járen aan hebt en dat de zwemband spontaan is leeg gelopen.....geloof me, dat is voor mij echt een ultiem geluksmoment!
Ik sluit af met deze mooie kaart, van Hennie en Ruud, die twee aardige aimabele pottenbakkers uit ons dorp waar ik al eerder over schreef, gedicht maakt Ruud altijd zelf, het hangt hier op het toilet, om het hele jaar te lezen, kan de dag beter beginnen? Dat is ook geluk in een notendop.

Hartelijk groet, Jeannet