Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

maandag 27 februari 2017

schapendekentje en tuinpret

Ik had het de vorige keer in mijn blogpost over mijn schapendekentje wat ik af had.
Dat is zo leuk geworden! prachtige kleuren met overlopende wol, afgewisseld met de witte schaapjes die er wel over lijken te dansen.Het is een klein babydekentje.
Ik had het als oefenprojectje bedacht, nog nooit een knipbies gebreid, dit brei je in het rond, naalden vier dus best snel, en dat knip je dus later door, en dan komt er nog die mooie rand omheen, ook nog nooit gedaan.In verstek breien en weer terug.
De rand moest wel ook aan de achterkant mooi doorlopen, incl. het ingebreide randje, want je zet de rand om de rafels van de knipbies heen natuurlijk. Ook is het belangrijk dat de achterkant mooi gebreid wordt, dwz om de steek de andere draad meenemen zodat het wel geweven lijkt en er geen losse draden hangen.
Nou, ik ben er uiteindelijk wel tevreden over, jammer dat de witte wol wel behoorlijk dunner was dan de gekleurde wol, scheelde soms wel twee naalddiktes, dat is wel een minder leuk dingetje.Ik wacht nog op antwoord van de winkel........
Het dekentje meet nu ong. 1 meter bij 80 cm.Ik heb er veel van geleerd.Ik lag het van de week naast het quiltje van vorige week, de kleurstelling komt wel mooi overeen.Of wil ik gewoon lente? De vader is de wens van de gedachte, toch, zoiets?
Ik weet niet of dat voor het dekentje geld hoor, ik heb tegen zoonlief gezegd dat ik het in een mooie doos in vloeipapier zal verpakken, voor ja.....waarvoor eigenlijk.....voor ooit? volgens zoonlief voor nooit.....(mottenvoer) voorlopig heeft de jongeling hele andere zaken aan het blonde krullenhoofd hangen.
Want er moet toekomstgericht gekeken worden, wat ga je doen na de middelbare school? Dat is ook een dingetje....een heel ander dingetje dan de te dunne witte schapenwol , maar dus wel een dingetje.....Je moet er toch al over nadenken, volgend jaar weer een examenjaar en dan is het al weer zover.en moet er nagedacht worden over het vervolg,
Dus bezoeken we scholen en wordt er gewikt en gewogen welk beroep interessant is tot je pakweg 73 ( ? ) bent? Waar ben je goed in ? Wat heeft de beste mogelijkheden, waar verdien je het meeste mee, maar bovenal, waar wordt je blij en gelukkig van!Heerlijk als je nog zo jong bent en de wereld min of meer voor je open ligt,Voorlopig genieten we van waar hij nu mee bezig is.
Watersnoodmuseum, naar aanleiding van een werkstuk over de Deltawerken, dat is de uitgelezen plek voor deze informatie, is niet zo ver bij ons vandaan in Ouwerkerk. En altijd weer even indrukwekkend. Overal in het Museum is de beklemming, de wanhoop en de totale ontreddering voelbaar van de mensen die dit hebben meegemaakt.
Hier in Rockanje zijn ze er nipt aan ontsnapt, maar ik heb wel vaak de verhalen van mijn vader gehoord dat ze zandzakken moesten scheppen bij het Voorns Kanaal, dat kan je hier goed zien op deze overzichtsfoto, het kanaal was de redding van Voorne Putten.
Want zeven kilometer verder in Oudenhoorn brak de Oudenhoornse zeedijk door met grote gevolgen.Zie de rode pijltjes.
Altijd als er weer zo,n storm is als vorige week is zoiets in je gedachten. de nacht van 31 januari op 1 februari 1953, 64 jaar geleden, en voor sommigen alsof het gisteren was.....Goed dat dit nog steeds herdacht wordt,
De ene dag was er een woeste en wilde storm die rondraasde, en de volgende dag was het zulk lekker weer dat de tuindeuren open konden en de eerste tekenen van de lente zich openbaarden, hoe groot kan het verschil zijn? Het was voor mij de reden om de ronde tafel naar elders te verbannen en een stoel zo neer te zetten met het uitzicht op de tuin.
Want dat uitzicht is momenteel wel heel erg fenomenaal! ik had het al een paar keer op het feestboek gezet, de damherten van de buurman zijn weer te gast in onze tuin, en dat is LEUK!
Het zijn twee ontsnapte damherten uit de kudde van een buurman, en dus ook redelijk tam en gewend aan mensen.
Zeker als je ze eten geeft....dat hebben ze zo door.Het zijn me twee gezellige olijkerds....Overdag liggen ze zennn in de tuin tussen de sneeuwklokjes in de zon,
S,avonds, als het licht aan gaat en de TV aan, staan ze allebei helemaal gebiologeerd vlak voor het raam van de serre te kijken wat zich bij ons binnen af speelt, want dat zijn ze natuurlijk niet gewend. Of zouden ze gewoon ook van Boer zoekt Vrouw houden op zondagavond? of het acht uur journaal en het verkiezingsdebat?
Wij hopen dat ze nog erg lang blijven, en om nog even het verschil te laten zien tussen hun soortgenoten, de Reeën, die zijn iets kleiner en ranker, andere vacht,en natuurlijk veel schuwer, ze komen ook in de tuin, maar zijn niet zo tam als de damherten.
Het is hier de eerste dag van de voorjaarsvakantie, voordeel van werken in het onderwijs of zitten op school is dat je alle vakanties vrij bent.Fijne week allemaal weer met nog een paar lekkere lentedagen als het even kan...

Hartelijke, creatieve groet, Jeannet

maandag 20 februari 2017

Uithuizig

Het was een uithuizig weekje, deze week, met mooi weer, we hebben een beetje al van de lente mogen proeven, met een kopje koffie in de zon op een beschut plekje in de tuin was het afgelopen woensdag heel goed toeven.
Goed, goed, al willen we het wel, één zonnetje maakt nog geen lente, één bloemetje ook niet, en zelfs een heel aantal bloemetjes kunnen niet verhinderen dat het maar een daagje was, maar dat geeft niet, het was er en als het goed is hebben we er van genoten en het draagt een belofte in zich voor nog veeeeel meer van zulke daagjes in de nabije toekomst.
Afgelopen vrijdag ben ik met zwemmaatje naar Delft geweest, wat is dat toch altijd weer een mooie sfeervolle oude stad.De markt en de schilderachtige doorkijkjes over de grachten.Ik kijk er mijn ogen uit, want deze wereld zie ik niet elke dag.
Helemaal mijn smaak, Rotterdam, daar waren we vorige week, heeft de mooie aparte en speciale architectuur en de bijbehorende hoge gebouwen
Voor mij niet echt een reden om meteen mijn fototoestel te pakken, maar Delft.....Delft is één pittoresk verhaal, die eeuwenoude geveltjes en grachten, die fietsen die het studentengevoel zo mooi weergeven.
Mooie smalle steegjes die duidelijk niet gebouwd zijn op de hedendaagse tijd.
Dan moet ik weer denken aan het boek van Simone van der Vlugt, waarbij Catreyn porselein ging schilderen in het Delft van de gouden eeuw, van wat later de Porceleyne fles zou worden,je  ziet het zo voor je daar in Delft.
Erg mooi boek voor als je van historische romans houd, ik ben sowieso fan van de schrijfstijl van Simone van der Vlugt, niet de oppervlakkige stijl, maar altijd met gedegen onderzoek met historische feiten.
Lange rokken, schorten, hagelwitte kapjes op het hoofd, ik heb ze overigens niet echt gezien.Wij waren hier, aan de Voldersgracht (rollator danste overigens wel vrolijk mee over de keitjes....maar dat mocht de pret niet drukken)
Op zoek naar inspiratie en wolletjes
En dat was er genoeg te vinden, ik heb me keurig gehouden aan dat wat ik echt nodig had voor een paar bijzondere sokken, twee bolletjes, rood en caffe au lait, de chocolat had ik nog zelf, nu nog breien.....komt vast goed.
Na Delft zijn we wezen lunchen op een voor mij nog steeds heel bijzondere spirituele plek, het kerkje van ,Op Hoden Pijl in Schipluiden (klik) k heb er al vast eerder over geschreven, zo ongelofelijk de moeite waard om daar te mogen vertoeven.Om te zien en te mogen ervaren wat deze mensen met bezieling daar neergezet hebben,
Het is een buitenplaats in Midden delfland, het centrale punt is het prachtige kerkje, en het restaurant in de enorme serre waar ze pure eerlijke biologische streekgerechten serveren, er worden inspirerende lezingen gehouden, meditaties, workshops over niet alledaagse onderwerpen.Kortom: Een hele fijne plek om te zijn, zelfs als je met twee benen in de nuchtere zeeklei staat ;
Another star is born......still born....en vele sterren zullen volgen.En iedere ster is weer een feestje om in elkaar te zetten, eerst het zuur....ik heb 56 van deze sterren gesneden van de week, best heftûgh, want dat is ook alle stofjes eerst strijken, en daar heb ik een hekel aan....de sterren hebben één ding gemeen met elkaar, dat is het middenblokje.
Elk middenblokje is van hetzelfde stofje voor de rust en de eenheid in de quilt. Ik snij of knip maar het liefst in één keer de blokken die ik nodig heb, dan zijn de stofjes die ik wil gebruiken in elk geval dezelfde, nu is het ook nog een heel werk om de sterren te maken, maar dat geeft niet, ze liggen klaar en eten geen brood ( zei mijn moeder vroeger altijd)
Ik heb mijn schapendekentje af, en een nieuw paar prachtige lentesokken, zaterdag zijn we naar Zeeland geweest, watersnoodmuseum, ( slechts 5 km van Kerkwerve (Klik) ) en en.....ja, zoveel meer nog,
goh, zei mijn nicht laatst, waar haal je de inspiratie vandaan om elke week te schrijven, tja..........ik dacht, hoe krijg ik een week van het lieve leven in één enkel blogje geschreven?
 Nou, tot volgende week zullen we maar zeggen! Fijne week allemaal.

Hartelijke creatieve groet, Jeannet

maandag 13 februari 2017

Maandagmorgen

Toch??? ik hoor altijd dat veel lezers de maandagmorgen beginnen met een kop koffie en de belevenissen van de plattelandquiltster.
Die nou echt niet zoveel spectaculairs beleeft hoor, het gewone leven is al "belefelijk" genoeg. Enne, plattelandsquiltster, het is een beetje stil op het gebied van quilten moet ik zeggen, en als het stil is, denk ik altijd, iets kleins is ook leuk om te maken.
Small and scrappy, wie kan het beter verwoorden dan Kathleen Tracy, zijn er nog kleine quiltjes die nog niet ergens al gemaakt zijn? geen idee, maar ze blijven leuk, het zijn de kleurtjes die het hem doen.
Dat is altijd snel bij elkaar gezocht vanuit de eigen laden en kasten, lente, roze, blauw en zachtgeel.Dat blauwtje daarboven met dat gele bloemetje, zooooo een geweldig mooi stofje, daar wil ik iets mee.
Blokje maken en tevreden!
En nu dacht ik, ik laat eens geen topje zien, maar gewoon een quiltje! een helemaal af en af, en af quiltje, doorgequilt, met de binding eromheen, gewoon een klein lief quiltje klaar om gebruikt te worden.
Lente op de tafel, bijpassend oud vaasje, takjes van de katjesstruik, en voilla! de zin in het quilten komt zomaar weer terug.Altijd door de leuke projectjes van Kathleen.Aanrader voor als je in een quiltdipje zit, maak iets leuks kleins wat snel resultaat geeft.
Ik heb mezelf een jaarabonnement cadeau gedaan op de nieuwe gedichtenboekjes van Plint. ik weet niet of jullie Plint kennen, maar het is organisatie die zich met poëzie en literatuur bezig houd, maatschappelijk betrokken zijn bij goede doelen en gewoon hele leuke dingen doen. Bevlogen team van mensen en daar hou ik zo van! Je ziet hun posters vaak in scholen of wachtkamers hangen.Deze vind ik erg mooi.
Ik ben zelf al jaren fan van hun kaarten, de rake teksten, ze geven jong dichterstalent een kans om zich te ontwikkelen. Poëzie is niet zo bekend en populair onder de mensheid, omdat je er vaak over na moet denken.De teksten zijn niet altijd even vanzelfsprekend maar wel vaak diepzinnig, of juist luchtig.
Ik vind het zelf juist heel leuk die woordspelingen, en van deze ga je toch als vanzelf glimlachen? Deze vind ik ook zo leuk, hangt in het toilet.
Het is beslist de moeite waard om eens rond te neuzen op hun website, (klik) ze krijgen steeds leukere dingen, ook voor een cadeautje, enfin, ik zei het al, ik ben Fan!
En dan, elk jaar weer, al járen lang, vaste prik.....als Jans "eierlegdrang" krijgt......dan gaat ze aan de wandel, met Gijs in haar kielzog....want ze zijn van de buurman maar ze komen, in tegenstelling tot de buurman zelf, die we zelden zien, graag "buurten"
En dan weten we dat het voorjaar er toch echt aan komt! Okay, Jans zien we graag komen, want met haar aandoenlijke knobbel is ze best vriendelijk,maar die Gijs.......die vréselijke Gijs.....die terroriseert het hele erf! 
Want denk nou maar niet dat je je auto in komt, als Gijs er naast staat......en dat staat hij vaak, laat staan dat je er op de fiets langs komt.....Gijs is een toulousegans. Er zal wel iets aan de match mankeren, want ik heb nog nooit jonge ganzen uit de eieren zien komen.
Deze foto is een opdracht van zoonlief voor zijn kunstlessen, foto,s maken van orde en chaos, nou, als je dit ziet, zie je toch orde en chaos in één? En nog zo,n toevalligheid, is de complementaire kleur van blauw niet oranje? Juist! En dat was de volgende opdracht.
De natuur blijft een prachtig iets, en als je goed om je heen blijft kijken, is er altijd weer die verwondering om iets. Ik dacht, zou ik dan echt een winter beleven zonder enige sneeuw gezien te hebben !?  goed, zaterdagmorgen lag er wat in de tuin.....gauw een foto maken anders geloof ik het zelf niet meer. Fijne week allemaal weer !

Hartelijke groet, Jeannet