Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

donderdag 13 juli 2017

*Zomerstop*

Zomerstop, en wie weet,tot na de zomer met weer nieuwe verhaaltjes op het oude vertrouwde blog, misschien in een andere setting.
Hartelijke groet aan iedereen een een hele fijne zomer, Jeannet 

maandag 3 juli 2017

Quilten

Quilten, hoewel ik ooit in een grijs verleden mijn blog de naam quilting Jeannet heb meegegeven is het al lang veel  en veel breder getrokken, het lieve leven rondom het quilten is er aan te pas gekomen en heeft een vaste plaats ingenomen in mijn blog, die door heel veel niet quiltsters gelezen wordt, maar dat wil niet zegen dat ik niet meer quilt
Ik ben altijd wel aan iets bezig, niet te veel, dat vind ik chaotisch en onoverzichtelijk, maar een paar projecten toch wel altijd, één ervan is de Hertfordshire, uit het prachtige boek van Quiltmania van Carolyn Konigs.
Maar ook bekend als DE Billings, twee nagenoeg dezelfde quilts, patronen, uitgeschreven vanuit een originele antieke quilt, zoals je wel meer ziet natuurlijk.
Het blijft een geweldig mooie quilt, en helemaal mijn stijl, ik hou van patchen, ik ben een patcher, ik vind appliqueren ook heel mooi, en hexjes, en weet ik wat niet meer allemaal, maar mijn hart ligt toch bij patchen, lapjes aan elkaar naaien, medaillonquilts
Soms doe ik er wat anders bij, en dat is goed, maar de grootste hap moet toch wel patchen blijven, het quiltersleven is te kort om je ook bezig te willen houden met dat waar je hart niet ligt, daar is de hobby ook te veelzijdig voor
Rand voor rand komt een quilt tot stand, het is heerlijk om aan te werken, de reacties op FB waren overweldigend, wow....okay, soms denk ik ook wel, jeetje, heb ik dat gemaakt? Kennen jullie dat gevoel?
Vooral als je er weer een tijdje niet naar hebt gekeken, dan is er weer dat gevoel.
Zo ver is het nu, de lap meet ong. 1.10 x 1.10 en nu komt er een dubbele rand van grote wybers, maar daar moet ik even moed voor verzamelen, honderden en honderden hele en halve wybers snijden en tekenen en knippen en bij elkaar zoeken.Ik heb er al één gemaakt als voorbeeld.
Ik knip eigenlijk het liefst alles in één keer, alles, voordat ik ga naaien, geknipte stukjes die "alleen nog maar"aan elkaar genaaid hoeven te worden en klaar liggen geeft me rust, in mijn hoofd en op tafel.De doos staat klaar, het komt goed, en voor elkaar, op een keer, even nu genieten van dat wat er al is.
Genieten ook weer van een bloemetje in de pas gekochte vaas, eh, Hongaarse inmaakpot.
En wat anders doen, ik heb een zere arm als ik niet brei, en ik heb een zere arm als ik wel brei, dus ik brei maar gewoon, zal wel weer iets zijn wat je gratis krijgt en wat tot in de pruimentijd blijft......altijd zo fijn zulke dingen.Dit is een heerlijk simpel patroon, ik heb het al wel drie keer over gedaan, daar niet van, maar dat mag de pret niet drukken, dat is inherent aan breien he......dat verhaal kennen we inmiddels.
Ik heb ook nog een paar van die leuke project tasjes gemaakt, voor als het breiwerk ergens mee heen moet, of even opgeborgen, heel erg handig, in de fietstas, op een duintop, op een bankje, aan een vennetje.....helemaal zennetje...Mmmm
De dames zijn er ook nog steeds, ze zien er weer prachtig mooi uit in hun gouden zomervacht met de witte stipjes, ze hebben inmiddels ons eetritme aangenomen, drie keer per dag komen ze om eten, tja.....het zijn net mensen........
Hier zit er ook één te kijken naar eten in de boom....zou hij nog met het dikke lijf in die boom durven klimmen? Dacht het eerlijk gezegd niet, maar je kan er natuurlijk wel over dromen als kat dat er een vogel uit het nest valt, en jij er helemaal klaar voor ben om hem op te vangen.....
Van de week dacht ik even dat Yvon Jaspers van Boer zoekt vrouw langs kwam toeren, zou zomaar kunnen, er zitten nog best een aantal vrijgezelle boeren en buitenlui hier in de buurt, maar nee, het waren twee alleraardigste Engelsen voor een nachtje, zo leuk! Dat zijn de krenten uit de campingpap voor mij.
Het is ook nog steeds Vakantiewoning wat de klok slaat, hoop gedoe.....met Cool Blue :( ook veel beslissingen nemen, en soms de verkeerde, bank gekocht, ziet er mooi uit, zit voor geen meter, gauw retour! Welke kleur gaan we de nieuwe eetkamerstoelen bekleden? Beetje retrostofjes, wat denken jullie?
Enne....Psstt....niet verder vertellen, maarre....ik heb een dahlia gekocht....een echte herfstdahlia......want ik ben me toch stiekem BLIJ met dit weer...héérlijk, tuuuuurlijk zeg ik met een uitgestreken gezicht tegen al die hele warme zon minners dat het toch jammer is dat het geen strandweer is, en we merken het zeker aan de boekingen op de camping ( het regent afmeldingen vanwege persoonlijke omstandigheden, jaja....).....maar ondertussen......koester ik stiekem toch mijn dahliahahahahaha
Nou, nog een laatste blik op de quilt, voorlopig komt te niet weer voorbij.Allemaal weer een fijne creatieve week, want je kan zeggen van het weer wat je wilt, je wordt er wel weer creatief van. En gelukkig schijnt hier aan de kust , nog steeds elke dag de zon zodat we toch ook lekker buiten kunnen zitten.

Hartelijke groet, Jeannet