Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

maandag 27 augustus 2018

De zomer van 2018

Het was een zomer die we niet snel zullen vergeten en die de geschiedenisboeken in gaat als één van de droogste en heetste zomers, wat je er ook van mag vinden.Voor de één een zegen, voor de andere een crime......er is al zoveel over gezegd en geschreven en georakeld

We hebben het met de camping erg druk gehad, een camping aan Zee brengt altijd al veel reuring met zich mee, maar met deze warmte was het echt af en toe een gekkenhuis, of iedereen de rust en de koelte van de kust zocht, voor een nachtje, of twee of drie.......
Ik vond vooral de zomerse luchten fenomenaal mooi, gewoon, s,avonds op de fiets door de afgekoelde polders en dan dit te mogen aanschouwen, zo mooi kan de natuur dus zijn.
En zo mooi ook, intense blauwe cichorei gaat open als de zon schijnt en als de zon het eens laat afweten sluit ook zij haar bloemen. De berm stond er vol mee.
In de tuin bloeide de rode zonnehoed uitbundig, ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar hier koop ik elk jaar maar een pol bij het tuincentrum, en dat is dan mooi, maar het jaar erna kan ik weer dezelfde gang maken.......hij doet het niet......en waarom? geen idee, maar wel heel jammer.Want ik hou zo van deze plant.
Wat het wel overal doet, is de guldenroede, wij hebben een hele grote en vooral aan de randen wilde en woeste natuurtuin, met de nadruk op natuur, en daar profiteert de guldenroede het meest van.Een mens kan niet alles hebben, doordat de tuin zo woest is aan de randen, hebben we weer wel een ree die elke dag achterin ligt en die we mogen aanschouwen vanuit huis.
Hij, want het is een jonge reebok van dit voorjaar,  eet lekker van de handperen die eraf vallen en waar we zelf niets mee doen, het blijft een bijzonderheid, net als de groene specht die we dagelijks zien.
En de egels die we dit jaar vroeg zijn gaan voeren vanwege de droogte, nou, het is een heel feest hier, inmiddels hebben we er vier ( ! ) onder de veranda.En dan even voorstellen....Woeste Willem! Dit is de meest "woeste" egel, hij ( of zij....geen idee) komt met een vaart aanstekkeren......duwt met zijn snuit de andere, grotere,  egels omver,die rollen als een bal over de veranda.....en vervolgens gaat tie zelf eten....Tssssssss
Met deze warme zomer werden we verrast door best veel vijgen aan de boom, ook die moeten we delen met de vogels natuurlijk, het is altijd de vraag wie er eerder is, soms ben ik het, want een verse vijg van eigen boom.....veel mooier kan het voor mij niet worden.
Heb ik nog wat gedaan met die weken, of nee, maandenlange warmte? niet echt veel, en toch ook weer wel, elke dag een steekje zet ook zoden aan de dijk, grappige stofjes gekocht bij de Quiltster, out of my comfort zone en toch ook weer niet, qua kleur is de match met de repro,s er zeker wel.
Ik heb er een paar blokjes van genaaid voor mijn Jen Kingwel quilt.
En ik heb ook de hoekmandjes gemaakt, leuke quilt weer om aan te werken.Zien jullie het "foute"mandje rechts? Dat heb je van die warmte he,.....de grijze cellen stagneren soms, maar ik laat het lekker zitten! Herinnering aan die warme zomer.
S,avonds heb ik dus wel veel gefietst, en dat was heerlijk, langs de gorzen in het natuurgebied bij Hellevoetsluis, door de eindeloze stille polders en langs en door de duinen.
We stomen op naar de herfst, ik vind het héérlijk, ik hou van de herfst, en na al die hitte hoop ik op een milde, mooie goudgele herfst, lome dagen, frisse wind, de mist over de weilanden  s,morgens , vestje aan en s,avonds ook weer de kaarsjes aan.
Jeetje, als je twee maanden niet blogt is er zoveel te zeggen over van alles, en te laten zien, ik weet niet waar te beginnen, maar gewoon bij het nu dus maar, ik ga weer proberen om elke maandag een blogje te plaatsen, geniet dus weer mee, van het wel en wee, op het minilandgoed Aan Zee!
Als laatste nog een foto van de molen van Rockanje, 300 jaar, van 1718 tot 2018, ongelofelijk als je bedenkt hoe lang alles vroeger mee ging en hoe degelijk gebouwd, als ik geen zoon had met een tik van de molen, zou ik het zelf krijgen, ik vind ze prachtig in het Hollandse landschap!Vandaag is manlief na zes weken "vakantie" weer gaan werken, zoonlief heeft nog een week voordat de studie begint, het gewone leven dient zich langzaam weer aan, en dat is ook goed.

Hartelijke, creatieve groet, Jeannet

woensdag 8 augustus 2018

Na de pruimentijd en een Koninklijk bericht.........

Daar sloot ik mijn laatste blogje mee af, tot in de pruimentijd of iets ervoor of erna. Nou, de pruimen zijn inmiddels weer te verkrijgen, of ze sappig zijn na zo,n hete zomer, betwijfel ik een beetje, maar we doen het er mee.
Ik heb ong. een week geleden een leuk bericht gehad via de mail van de KB, de Koninklijke Bibliotheek, over mijn weblog, ze willen mijn weblog gaan archiveren, om deze te bewaren voor toekomstig onderzoek en als naslagwerk.Wow, dat is best een bijzonder verhaal.
Maar wat houd zoiets nou eigenlijk in? Nou de KB houd zich o.a.bezig met archivering van allerlei websites en ook blogs, kort gezegd digitale media, om die te bewaren voor later voor als we niet meer weten wat een website en een blog is.Het idee erachter is dat je met een website, of een blog, digitaal een beeld neerzet van hoe de wereld, het leven, de cultuur, er momenteel uit ziet, in deze tijd, en de manier waarop je dat deelt met de buitenwereld.En in dit geval dus nav handwerken.
Websites bevatten vaak waardevolle informatie die niet analoog verschijnt, om het met de woorden van de KB te zeggen, en daarom zijn websites als "digitaal erfgoed" het behouden waard, en dat is internationaal erkend in het "Unesco Charter on the Preservation of the digital Heritage uit 2003"
Nou ja, dat is natuurlijk een mondvol en als ik dat dan weer lees vind ik het best leuk om daar voor geselecteerd te zijn, maar er zijn talloze websites die ook net zoveel of net weer andere informatie bevatten, maar die niet opgemerkt worden.Dus nee, ik loop niet opeens naast mijn schoenen.
Het is natuurlijk wel speciaal, over 100 jaar kan je dan kijken naar mijn blog, en je ziet dat zoonlief examen heeft gedaan, en dat er een vlag en een tas buiten hangen, examen....huh, wat was dat toen ook al weer? Dan zijn er vast hele andere manieren en methoden en gebruiken om een examen te doen. Enne....zijn er dan bv nog wel molens?
Het is een beeld wat je neerzet, in mijn  geval, van de omgeving , van je huis, het interieur, het landschap, de natuur, de planten die in deze tijd in de mode zijn, het welbekende pannekoekenplantje, en de manier waarop mensen nu in het leven staan.
Bijvoorbeeld de manier waarop er heden ten dagen,in 2018  het graan van het land gehaald wordt, dat zal over 100 jaar er vast totaal anders uit zien. En natuurlijk zijn er beelden genoeg die dit laten zien, maar ook digitaal is het belangrijk dat dit behouden blijft.
Hoe werd die informatie gedeeld, vooral dat is een belangrijk item voor de KB, Blogs zijn al best een beetje "uit". De digitale wereld wordt razendsnel ingehaald door allerlei andere vormen.
We breien nu weer ( zien jullie hem steeds langer worden) en we quilten, met de hand en met de naaimachine, huh...naaimachine.....zullen ze misschien 100 jaar verder denken, hoe mocht dat dan wel niet gaan, met een voetpedaal, misschien gaat het over 100 jaar wel met een afstandsbediening, kom je thuis, ligt de quilt klaar
en we bakken taarten en maken salades en poffertjes, dat zijn dingen die op dit moment "gewoon, gewoon" zijn.
Het is dus leuk dat de KB dit soort dingen voor het nageslacht bewaard.Het is een stukje webinair erfgoed.De blog van Martine (Klik) is ook geselecteerd, dik verdiend dacht ik zo ;)
We zijn een tijdje terug naar de kunsthal geweest, tentoonstelling Victor en Rolf, superleuk, gaan we ( nou ja we) dat over 100 of meer jaar ook nog zo beleven? Dit is overigens de trouwjurk van prinses Mabel.Trouwens wel een aanrader om nog te gaan kijken, duurt nog tot 30 september in de Kunsthal in Rotterdam.
Enfin, ik heb er toch ook wel even over na moeten denken, maar goed, zoals iemand anders al op merkte, als je blogt, dan ben je al een beetje van de hele wereld, en je let al op wat je wel en niet wil delen, het leven, althans mijn leven, is niet zo spannend en misschien juist daarom leuk voor anderen om mee te lezen, dat het gewone ook goed en zelfs bijzonder kan zijn.
Ik vind het nog steeds leuk om na tien ( ja echt, zo lang blog ik dus al) jaar bloggen stukjes te schrijven, beeldend te schrijven over de gewone dingen des levens, mooie foto,s te plaatsen van mooie echte pure dingen, inspiratie te delen, dus; Wie wil. leest weer mee, wie niet wil, ook goed, zoveel mensen, zoveel wensen.Dat maakt het leven ook boeiend.
Enne, als ik in Den Haaag kom, en daar kom ik niet zo vaak, beter gezegd nooit, wip ik nu wel een keer even binnen bij de KB. Voor nu ben ik erg blij dat ik de oranje lampionnetjes weer zie hangen, dat kondigt mijn favoriete jaargetijde aan, de HERFST! Het kan me niet snel genoeg gaan.

Hartelijke creatieve groet, Jeannet.