Winters fietstochtje

Er is geen dag zo kwaad, of de zon schijnt wel vroeg of laat, waarheid als een koe, maar toch niet helemaal een waarheid, ik vind het maar een sombere grijze winter tot nu toe, we ontberen sneeuw en ijs en die heerlijke prikkelende vrieskou, hoewel het vanmorgen dan toch even wit en "errug" glad was om half 8 op weg naar het zwembad........

Ik probeer toch wel elke dag minstens een half uur te fietsen, voor de broodnodige buitenlucht en beweging, anders weet ik het wel, dan zit ik heerlijk voor de knapperende houtkachel met een quilt of breiwerk en ben ik s,avonds helemaal duf.

Dat is het gevaar van als je er niet echt uit hoeft, dan is het wel verleidelijk, maar dat doe ik dus niet.En als je eenmaal buiten bent en je voelt de wind om je heen, dan is het ook weer heerlijk, zelfs in de winter.Van de week las ik in de krant dat de molen van Oostvoorne weer ging draaien na lang stil te hebben gestaan,

Twee jonge actieve molenaars waarvan de ene dan ook nog Molenaar van zijn achternaam heet, hoe krijgen ze het verzonnen....gaan de gang er weer in zetten, leuk, ik hou van een draaiende molen, en zoonlief nog meer, want als tie 16 is wil hij de opleiding vrijwillig molenaar gaan volgen.

Onderweg blijft het mooi om oude originele boerderijen te bekijken, hoewel schijn hier bedriegt, deze boerderij staat helemaal ingebouwd tussen de kassen van de Buurtschap Tinte, zo zonde, dit soort boerderijen zijn bij ons dan ook zeldzaam, de glasindustrie is vanuit het Westland naar hier fors opgerukt.

En voor de fervente Boer zoekt vrouw kijkers......ja, het is hem echt, we passeren in datzelfde Tinte de komkommerkwekerij van Boer Arthur!! Dat kan dus ook helemaal niet missen, toeristische attractie van formaat, een echte BNer in het buitengebied, komkommers van Arthur.....Maar volgens mij zat tie lekker warm binnen bij moeders de vrouw.

Het is bij ons in de omringende polders wel echt kaal, kaler kaalst in de winter, je moet er van houden als je bv de beschutting van de bossen gewend ben, er staat hier altijd wind op de vlakte en op de dijken.Veel beesten zijn er nu niet buiten, ja, de schapen, die kom je tegen met een dikke wollige winterjas aan.

En zwanen, die zie je ook overal opduiken in de sloten, ZIJ is ook weer terug, jaarlijks om deze tijd komt ze vlak bij ons huis, 

Ze weet natuurlijk dat ze hier op een gastvrij onthaal kan rekenen., ze stekkert door de heg heen en roept ons aan zodat we weten dat ze wil eten......Boerenkool en een boterham

En dan toch, eind januari, het stond er echt, de bloeiende narcissen in de berm.Ik moest even twee keer kijken, je verwacht sneeuwklokjes, die heb ik toch zeker niet gemist? 

Nee hoor, het waren ze echt.Gauw van mijn fiets af en er een paar plukken, mag dat eigenlijk wel? Ik las van de week ergens op een blog een hele discussie over het wel of niet meenemen van een houtblok uit het bos, dus hoe het met bloemen zit in de berm.......?

Eenmaal thuis gekomen zag ik net voor het raam, in het weiland van de buurman, die van het mooie oude boerderijtje dan wel te verstaan.............

Vier reeën lopen, een prachtig gezicht, ik zie ze vaak in de verte, achter op de camping hebben ze een rustplek in de winter, en wij voeren ze ook met appeltjes. Van de week lag er één dood achter in de sloot, dat komt dus helaas ook voor.

Ik fiets het liefst alleen, want met die twee mannen is het niks, die zetten er thuis al de spurt in, zo hard als ze kunnen, 24 km per uur, ze kijken niet op of om en zijn binnen een uurtje of minder weer thuis en dan hebben ze niks gezien onderweg, laat staan dat ze zin hebben om te stoppen voor een foto, dan zou ik gauw uitgeblogd zijn over het heerlijke platteland.........Fijn (winters?) weekend!

Schapen (breisel)

Schapen, ik hou van ze, als ik ze in de verte in een wei zie staan gaat mijn "Hollandse Hart" open.Tel daarbij op dat ik zelf ook in bepaalde kringen regelmatig het "zwarte schaap" ben omdat ik nogal eens placht te zeggen wat anderen denken.......... Dus reden genoeg om weer eens aandacht aan het héérlijke wollige beest te schenken!

Ik kijk al lang met grote bewondering naar de schapenshawls die ik op het feestboek voorbij zie komen, het leek me zo moeilijk, een schaap breien, maar toen het fair isle breien enigszins onder de knie was kon het niet uitblijven.

Schapen op de pennen!! eerst gewoon zomaar voor de lol, kijken of het echt wel een schaap werd, gauw aan kritische pubert laten zien, die neemt nooit een blad voor zijn mond en zegt het recht voor zijn raap...( net zijn moeder) en ja hoor, hij zag gelukkig ook een schaap...Pfftttt

Ik had zomaar 90 steken opgezet op een rondbreinaald 3.5 van 40 cm, en wat moet je dan verder? Nog meer schapen, ja, dat kan, maar al breiende dacht ik, Hollands breitasje, dus een paar patroontjes opgezocht uit de stapel boeken en bijpassende eeuwenoude wolletjes van de weefhobby van vroeger er bij, en voila.

Ik heb ook getracht molentjes in te breien, je moet het zeggen waar de wieken zitten, en dat het blauw de lucht is, , maar dan zie je ze toch met enige fantasie wel draaien.Foto van de achterkant, om te laten zien dat dat er ook echt wel fair isle achtig uitziet. Oefening baart kunst, kan niet anders zeggen.

Aanvankelijk had ik de onderkant al dicht genaaid, maar toen dacht ik later, s,nachts in bed, het zal eens niet zo zijn.....eigenlijk wil ik een ronde onderkant, ik weet niet of het aan het nachtelijk uur lag, of de wind die langs het huis raasde, maar ik kwam er niet uit.

Tegen de ochtend begon het me een beetje te dagen, ik kan niet rond breien, geen idee hoe dat moet, en wie niet heel handig is moet slim zijn, dus:Ik heb een vierkant lapje gebreid, 15 cm in het vierkant, en dat rond geknipt diameter 14 cm, tuurlijk eerst een voering erop genaaid, omgedraaid en het paste precies.Hoeveel mazzel kan je hebben?

Bij de bovenkant maak je gaatjes, ook makkelijk al had ik het nog nooit gedaan, twee steken samen breien, en dan de draad omslaan en dat herhalen, en waarachtig, dan ontstaat er een gaatje!Koordje gemaakt, leuke kralen er aan en is het leuk of is het leuk!!Een mens kan toch maar ergens blij mee zijn? Dat is toch het voordeel van een hobby en steeds iets nieuws proberen. Ik gebruik het om mijn sokkenwolletjes mee te nemen, en zeg nou zelf, je kan niet genoeg van die grappige tasjes en buideltjes hebben. Dus, pennen opzoeken en breien maar!

En wie er nou ook dol is op schapen, kijk eens op mijn pinterstpagina onder het schapenbord, zo ontzettend leuk wat je daar allemaal ziet,wat een fotogeniek beest is het toch, dan houd je spontaan ook van schapen, je zou wel een schaapherderin willen zijn of worden.Ik wel tenminste, maar het loopt zo hobbelig met een rollator over die hei.........(grapje)

En dan tot slot nog een hele leuke onverwachtse ontmoeting! Ik had het op FB gezet, mijn prachtige Noorse vest zaten twee gaten in,tussen een rits gezeten of van de motten, ik laat het in het midden, maar ze zaten er wel en ik dacht serieus het vest te laten verdwijnen in de welbekende kliko.Korte pijn.

Toen kreeg ik een alleraardigst berichtje van Lida en die wist er wel raad mee zei ze en ze kwam als vliegende keep vorige week hier thuis de gaten even dichtmazen onder de koffie! Is me dat een snelle service of niet? Dus dames, als je nog ergens wat gemaasd moet hebben......Graaaaaaapje..... maar wat geen grapje is, is dat ik er hartstikke blij mee ben!Fijne week allemaal weer!

Daagje Zeeland

Mensen denken altijd dat Rockanje vlak bij Zeeland ligt, nou wil ik niet zeggen dat we er mijlenver vandaan wonen, Friesland is verder uit de buurt, maar het is hier vandaan naar de hoofdstad Middelburg toch nog wel anderhalf uur rijden over al de dijken en dammen.

Het was na de vele regen van vorige week een verademing om ook weer eens een strakblauwe lucht te aanschouwen, juist in Zeeland waar die lucht nog zo oneindig lijkt en er zoveel verten zijn is dat des te mooier.Wij noemen dat dan ook altijd "Zeeuws weer"

Onderweg passeerden we veel molens met de zeilen aan de wieken draaiend op de Zeeuwse wind, zo ook in Arnemuiden.Ja, Arnemuiden. Daar waar dat leuke winkeltje van Jeanet is van blij dat ik brei.

Bekend bij velen van ons omdat zij trouw elke dag weer wat leuks om te maken op haar blog zet. Hartelijk ontvangen en wat leuk om een gezicht te zien achter al die dagelijkse inspirerende blogjes.Die shawl die ze hier om heeft wil ik overigens gaan breien.

Blij dat ik brei, dat ben ik dus ook nog steeds,helemaal als ik allemaal van deze prachtige Rowan wolletjes tegenkom in een kast.Het blijft mijn favoriete garen.En dan de Zeeuwse meebreideken waar al weer honderden mensen aan meedoen.

De ene breihype is nog niet over of de andere dient zich al weer aan, wat is dat toch dat we allemaal massaal aan hetzelfde willen breien of haken of borduren of quilten? Is dat de knusse tegenhanger voor de steeds sneller veranderende wereld om ons heen? Wij met zijn allen tegen de boze wereld, zoiets ? Geen idee, ik ben maatschappelijk werkster, Quiltster, geen psychologe, hoewel ik dat ook wel erg leuk had gevonden.

Heb ik weer............. "Handige Hennie"....ik had een paar bollen Norogaren mee om er iets bij te zoeken, kwam ik thuis, met de bol die ik er had bijgezocht, pennen opgediept, en toen zag ik dat ik de meegebrachte bollen nog bij Jeanet had liggen, ja hoor......goed bezûuuuug........dan maar verder aan de nieuwste sok.....

Ik heb wel erg gelachen om al jullie reacties op mijn chocoladeverslaving en de doosjes.....dit is een sok waar je niet dik van word, het patroon heet een chocoladeblok, met een beetje fantasie zie je de blokjes van een verkadereep erin.Na nog een blik op de kerk van Arnemuiden te hebben geworpen zijn we richting Veere vertrokken.

Veere is ook altijd leuk om even aan te doen, sfeervol oud stadje met mooie monumentale panden, zelfs in de winter, het zonnetje scheen en de mensen zaten buiten te lunchen op een terras, dat ging me een beetje te ver in Januari, dan zit ik liever binnen eerlijk gezegd.

Voor mij staat Veere ook synoniem voor de Schapenkop, ik kan me niet heugen dat die er niet zat, al jaren een begrip voor iedereen die houd van het pure, ambachtelijke, eerlijke materiaal, truien en vesten uit Ierland, prachtige wollen dekens.......Ohhh.....ik weet zeker dat ik zonder de misprijzende blik van de twee mannen zo,n kleurrijke deken had gekocht.

Het scheelt in de portemonnee, dat wel natuurlijk......altijd handig om nuchtere mannen mee te nemen als je gaat winkelen, dat wordt vast zo her en der ook wel herkent, tis niet dat ik het niet zou mogen kopen, zeker niet, maar de lol is toch ineens een stuk minder als iemand je er aan herinnert dat je al vier wollen plaids hebt bijvoorbeeld......

We gingen naar Middelburg voor zoonlief, want daar waren de open dagen van het Scalda, de school voor de opleiding tot brood en banket bakker, het zal niemand die mijn blog regelmatig leest verbazen dat hij er serieus aan denkt om Brood en/of banketbakker te worden, tja, dan vrees ik dat die kilo,s er helemaal nooit meer af gaan........

Het zal dan wel een hele reis voor hem worden van pakweg 2 uur heen en twee uur terug, maar ja, je moet er wat voor over hebben als je in het achterland woont en je wilt bakker worden!Eenmaal thuis hadden we een heerlijk schaal Pom Tajer die zo in de oven geschoven kon worden, heerlijk, heerlijk, wat is lekker eten toch ook een zegen van de dag, daar zal ik ook nog eens een blogje over schrijven. Geniet allemaal van de komende week, want naar wat ik begrijp zal het overal "Zeeuws weer"gaan worden.

Van doosjes en kilo,s

Wat heeft een doosje met kilo,s te maken? op het eerste gezicht helemaal niets, maar voor mij toch heel veel.Want waren het nou nog maar alleen kerstkilo,s, dan zou het nog meevallen.Het is veel erger.

Het zit namelijk zo, wij hebben sinds ruim een jaar in ons kleine dorp een heerlijk nieuw winkeltje gekregen, en dat is al bijzonder in deze barre tijden waarbij winkels eerder verdwijnen dan opkomen.Dat maakt een mens nieuwsgierig, dus ik was er als de kippen bij om te zien wat dit wel niet was,want je wilt natuurlijk ook de lokale ondernemer steunen, toch?

Ik zag het meteen, dit winkeltje verkoopt doosjes, práchtige doosjes.Doosjes waar wij quiltsters of handwerksters helemaal blij van worden, mooie stevige kartonnen doosjes in allerlei maten en kleuren, perfect geschikt om blokjes in te bewaren, van de stonefield, of sterblokjes, of zandlopertjes, geloof me, voor elk blokje hebben ze een doosje.......

Maar wat heeft dat met die extra kilo,s te maken, nou, de clou zit hem hierin,die doosjes worden niet los verkocht, die zijn gevuld met een inhoud, waar je als quiltster ook helemaal blij van wordt......

Want dat winkeltje, dat heerlijke winkeltje, is tot aan de nok toe gevuld met de heerlijkste bonbons, truffels en pralines!Heb ik weer.....in mijn eigen dorp, en waren het nou nog nare mensen, dan fietste je er zo aan voorbij met je neus in de lucht, maar dat is het ook al niet, twee alleraardigste jongens runnen dat heerlijke winkeltje.

En vooruit, zat het nou maar helemaal aan de rand van het dorp verstopt, dan zag je al die verleidingen niet. maar nee hoor, het zit tegen onze enige supermarkt aan, dus je kan er echt niet omheen, nou ja, IK dan niet he, voor die doosjes......vriendin in het dorp slaat altijd net vóór dat winkeltje linksaf, naar de sportschool, die is er nog nooit geweest.....maar ze quilt niet, dat scheelt een bult.

Jullie begrijpen het al, het is te gek om daar naar binnen te gaan en te vragen naar een leeg doosje, voor mijn quiltblokjes, en het is nog veel gekker om te vragen of ze in zo,n schattig doosje slechts twee roomtruffels doen.......dat kan toch echt niet? Dan sla je toch een flater? Wat dachten jullie van deze, grootmoeders rode kool, ja echt, zo heten ze....die vragen er toch om in een doosje terecht te komen? mijn doosje bijvoorbeeld.

In het kleinste doosje passen geen blokjes, minimaal het gemiddelde doosje moet je nemen. maar dan heb je ook wat, stapels blokjes passen er in die doosjes, ze staan overal in huis, en in de kast, zo reuze handig, dat willen jullie niet weten, maar wat jullie nu wel weten, waar die (kerst) kilo,s vandaan komen.

En ik weet het niet zeker, maar ik geloof zomaar dat zo lang dat winkeltje daar zit, met in de zomer het meest "verrukkelukke" zelfgemaakt ijs, in combi met die bonbons, die extra kilo,s ook niet zullen gaan verdwijnen.Of ik moet voortaan met vriendin meefietsen natuurlijk.

Sterretjes

Op eerste kerstdag werd, heel toepasselijk, een sterretje gemaakt, de ster van Bethlehem? Wie zal het zeggen, stralend was het in elk geval.

En na de eerste volgde er meer, ik had mezelf een redelijk strak schema gesteld van twee sterretjes op een dag, twee hele sterretjes, tekenen, knippen en naaien.Dat moet toch te doen zijn zou je zeggen, voor zo,n doorgewinterde quiltSTER als mij *U*. Elk sterretje is er één, en als je niks doet heb je er geen........quiltmantra.

En zo ging het voort, sterretje na sterretje zag het daglicht, en soms dacht ik het onderstaande,een hobby moet natuurlijk leuk zijn, en dat is het, laat dat vooral gezegd zijn, maar soms is het ook gewoon doorbikkelen en doorzetten, ook niets mis mee overigens, leer je ook weer van.

Ik doe precies een uur over zo,n sterretje, half uur om het helemaal klaar te maken, en een half uurtje over het naaien, met de hand allemaal, en ik let héél goed op de puntjes, want een sterretje zonder puntjes is als chocolademelk zonder slagroom en daar houden we hier niet van.

Zo ontstond er in huis een ware sterretjespoort langs de deurpost.Stttttt........mama is bezig aan een, juist ja.....sterretje....

Er moeten voor deze prachtige quilt 34 sterretjes gemaakt worden als rand eromheen, en jullie weten het nog wel, eerst dacht ik, ik doe wat anders, maar dat anders was bepaald niet mooier, en daarom ging ik gewoon beginnen aan dat wat de bedoeling was.

Hier komen die 34 sterretjes langs, ik heb er nog een randje extra omheen gemaakt, dit randje ben ik zo "flieft* op, dat vind ik me toch een mooi oud aandoend antiekerig randje wat er helemaal bij past.

Mijn sterretjes komen dan niet meer helemaal perfect uit in de hoeken, daar werd ik al weer fijntjes op gewezen door zoonlief, maar soms moet je een concessie doen, en voor dit randje was ik daar helemaal toe bereid.

Dit is wat ik bedoel met de hoekjes, er komt niet in elke hoek een sterretje, ze verspringen.Saai blogje alleen maar over die sterretjes voor de niet quiltsters ? Nou ja, saai Tis wat je saai noemt, kan ook inspirerend zijn, toch? En daarbij, oplettende lezers weten het inmiddels al, ik ben gek op saai!

Dan is er nog wat leuks te vermelden, "Beest"en ik  staan in het Bloggershoekje van de nieuwste quiltmania!ik heb het hem even laten lezen, tenslotte warmt hij de lapjes altijd voor :( Het is altijd een hele eer om in een blad te staan of voor een blad te mogen schrijven. Zelf heb ik altijd het idee "dat ik maar wat doe"en dat anderen dat veel beter doen, maar feit is natuurlijk wel dat ik doordat ik alles zo enthousiast beschrijf, ook veel mensen inspireer, en dat is heel erg leuk. ( dank iedereen voor alle aardige reacties op FB en de mail)

En inderdaad, ik wil graag zelf quilts gaan ontwerpen, voor mezelf, en om te delen, ik merk dat ik het na zoveel jaar quilts van patronen maken toch ook erg leuk vind om mijn eigen weg daar in te gaan ipv allemaal hetzelfde te maken, daar ben ik misschien wel te individualistisch voor, dus wie weet wat er nog voor leuks uit komt rollen, plannen genoeg.( en stof ook..........)

Maar eerst afmaken waar ik mee bezig was, ( ik moet nog acht sterretjes) en de volgende rand, dat zijn 72 zandlopertjes, zijn al geknipt.Dat is bij lange na niet zoveel werk, maar het zijn er wel 72, enfin, ik nader het einde en dat is al weer een heerlijk vooruitzicht. Ik vind het nog steeds een prachtige quilt in zijn eenvoud, maar dat is ook vaak de kracht van antieke quilts, die eenvoud.