Door de mand gevallen.......

Ja, ik beken het, ik ben door de mand gevallen, ik was het niet van plan, maar het ging gewoon vanzelf.....dat kan je op vele manieren uitleggen, ik ben niet figuurlijk gevallen ( al struikel ik over elke doperwt of broodkruimel...) maar  dit keer was het een letterlijk geval.

Ik was van de zomer al een keer gestruikeld over deze stofjes, die lagen wel zeer nadrukkelijk te roepen om iets mee te doen, dat wel...vooral die speciale groenige/blauwe  kleur intrigeerde me.

De herfstbloem uit de tuin bood uitkomst....Ja, Nee, Ja, Nee, Ja, Nee, zal ik wel....of zal ik gewoon maar niet...JA! Ik viel er als een blok voor!

Ik heb het boek al een hele tijd in huis en steeds als ik er in keek was het deze quilt waar ik weg van was, met al die zelfde verschillende mandjes.

En ik heb er nog nooit één gemaakt, een quilt dan wel te verstaan, zie ze wel steeds voorbij komen, maar liep er niet echt warm voor, tot ik dus dit boek in handen kreeg.....Daar moet je je eerst eens even helemaal in verdiepen, in die snijmaten in het Engels, in inches,niet per blok maar per 20 blokken beschreven, het leek allemaal vrij eenvoudig.....k had het een ietsje onderschat.....daar heb ik wel meer last van......Als je namelijk aan dit blokje een zijkant naait, limks en rechts, heb je dus afgeknotte puntjes.....ik had geen naadtoeslag over om een onverklaarbare reden.......( niet secuur genoeg geweest.....)

Nou ja, bovenstaande spreuk zette me wel weer op de beentjes, waar hebben we ik het over?Toch zat het me niet helemaal lekker, met nog 24 blokken te gaan.

Nog eens meten, uithalen, tekenen op de stof, weer meten, weer uithalen, stof was al gerekt op de schuine zijde,.....jakkes darrie......vind ik dit leuk en ga ik er mee door? Kan ik dat zeggen na één poging? doorzetten ........daarom is een hobby zo gezond, je leert er van doorzetten!

Gelukkig ben ik lid van de Libelle, ja echt......Of ze het wisten van de worsteling.....het draait allemaal om wilskracht volgens de Libelle, en als de Libelle het zegt, dan is het zo, toch?

Een kopje "Stress Weg" thee gehad bij de Quiltster ( waarom verkopen ze dit bij een quiltwinkel....gewetensvraag aan een ieder.....) hielp me stressloos door het tweede blok heen, Een mens zou gaan twijfelen aan zichzelf.Maar dit werd helemaal perfect, en het ging nog goed ook.Oefening baart kunst.

Perfectionistisch als ik ben heb ik het hele patroon eerst eens blok voor blok vertaald vanuit het Engels met de snijmaten voor één blok, wel zo handig, ook als je tussentijds stopt, kan je het zo weer oppakken, want ik heb niet alle blokken gelijk gesneden, ik werk blok..........

Voor blok ( ohhh....deze vind ik zo mooi van kleur.....) en ja....het hengseltje zit hier nog niet helemaal goed vast....dat doe ik s,avonds onder het journaal.

Voor blok,voor blok...oeps, zit hier het hengseltje niet precies in het midden......een kniesoor die daar op let.

Dit is echt superdebuperleuk, ik ben weer helemaal op stoom, was ik van de zomer te moe in mijn hoofd en met de camping om veel te doen, nu is het weer héérlijk om in de flow te raken van de stofjes, de combi,s bij elkaar zoeken per blok.Deze sfeer wil ik er in vangen, mauve, heide, zeegroen, bruinig, grijs,roze maar vooral stoffig en antiekerig.

Het wordt geen grote quilt, de blokken meten ruim 25 cm, ik maak er 25, dus een quiltje van 130 x 130 cm, helemaal goed voor de wand in mijn keuken. Ik naai ze op de machine en daar leent dit blok zich prima voor.

Wat ik wel doe is de puntjes afknotten met de cornertrimmer van Marti Mitchel, zo,n handig dingetje, dan heb je geen gedoe met die lange punten van de driehoekjes, dit past altijd als een puzzeltje.En ook de vierkantjes van twee driehoekjes maak ik als een blokje wat ik later op maat snij (zie tutorial )(klik) Ik hou zo van dit soort blokken, steeds hetzelfde blok cq patroon, maar toch ook weer elke keer anders door de spannende combi,s van stoffen, dat maakt dat je door wil, nog één........

En nog ééntje.........ze worden steeds mooier en makkelijker te maken en het smaakt naar meer.Hele oude stofjes zijn gecombineerd met bijvoorbeeld de allernieuwste van Di Ford, er veranderd qua kleur en uitstraling eigenlijk niet eens echt veel met iedere nieuwe collectie.

En zo was ik dus door de mand gevallen, want eigenlijk.....heel eigenlijk.....zou ik eerst nog wat meer quilts afmaken..........ach, dit is gewoon even een leuk tussendoortje wat zeker af komt.

Ik ben helemaal op stoom,  als ik nou maar op stoom blijf, en dat de stoom maar niet weer uit mijn oren komt, want naaimachine en ik zijn niet echt vriendjes, laten we zeggen, gewapende vrede......oliespuitje bij de hand, zoiets.......enfin, nu weet ik het van die thee.Bij deze had ik overigens niet genoeg stof voor het hengseltje, dan pas ik dus het Wabi Sabi principe toe.....de perfectie van het imperfecte........

En nog een laatste foto waar ik er inmiddels negen bij elkaar heb opgeprikt in willekeurige volgorde.Nog zestien te gaan, jippie! En dan zie ik dat ik bij één blokje eigenlijk wat te weinig contrast heb, geeft niet, daar moet je dus op letten, leerpuntje.

Het was een héérlijk herfstweekend, die frisse prikkelende kou, die ook weer niet echt koud is, dat heb je alleen in de herfst, niet de klamme warmte van de zomer, nee, dat prikkelende gevoel s,morgens vroeg, gevolgd door het goudgeel stovende herfstzonnetje. Mmmmm, het was dik genieten, veel gedaan met de mannen in de tuin, en ze beloven dit weer ook nog voor de rest van de week! Wat een bof na al die regen, geniet er allemaal van!

Creatief

En wat denkt nu iedereen die mijn laatste blogje heeft gelezen? Wat een desillusie in dat sprookjesparadijs op het minilandgoed daar in Rockanje aan Zee ( nou ja.....Zee....? ) Valt wel mee hoor, ik zei het al, het ligt er maar net aan welke kant je uit kijkt  en met welke blik, en er zijn naast de industriële kant, gelukkig ook nog vele andere kanten!

Jeetje, doe ik nog wel eens wat op creatief gebied? Nou ja, best wel hoor, tussen de bedrijven door wordt er gebreid en zelfs gequilt, maar eerlijk is eerlijk......momenteel ook vooral genoten van de herfst en de betrekkelijke rust.Paar weken geleden fietsen we over de Hei, en daar horen schapen bij, ik heb ze niet op de hei zelf gezien, maar het inspireerde me wel om ze te breien in deze schapenmuts.Nou lijkt dat altijd een simpel klusje als je al die mutsen ( niet te letterlijk nemen....) op FB voorbij ziet komen, maar het begon al bij de juiste naalden.....

Die had ik natuurlijk net niet in de la liggen, rondbreinaald vier met een kabel van 60, tja.....ik had wel vier sokkennaaldjes vier, maar dat gaat toch niet zo makkelijk als met een rondbreinaald, steeds ben je ( ik dan) de tel kwijt bij de overgangen van de naaldjes en dan worden er fouten gemaakt en moet je terug steken, enfin, tis uiteindelijk wel een muts geworden. Goed gereedschap is het halve werk, dat geld eigenlijk voor alles.

In de kleuren van de herfst, toch? De muts is een gratis patroon voor wie het ook eens wil proberen, van de Shetland wool week En ik denk zelf dat ik hem als theepotwarmer gebruik voor mijn kleine Japanse theepotje.

Peren hebben we zelf ook weer meer dan genoeg hangen, het is een goed perenjaar, stoofpeertjes, straks werk aan de winkel in oktober.De perenplukpuber heeft er een handeltje in sinds dit weekend.

Ik heb een nieuwe camera, met een redelijk groot zoombereik, dus dat brengt dit soort mooie plaatjes binnen bereik, leuk! ook creatief.

Op een marktje ergens vond ik een letterlapje liggen voor een leuk prijsje, precies honderd jaar oud, uit Maasssluis, niet zo ver hier vandaan, ik heb een bescheiden verzameling van deze lapjes, ook een aantal ingelijst in de woonkamer hangen.De tijd van inspiratie opdoen voor binnen komt er weer aan, héérlijk, ik geniet zo van de herfst, de rust keert steeds meer weder op het minilandgoed, en ook in de natuur zie je dat terugtrekkende, de vogels zingen meer ingetogen, minder uitbundig, minder verwachtingsvol en we zien de ganzen weer overvliegen. Prima!

Er is weer zoveel moois in de natuur om naar binnen te halen en te bewonderen.

Al is het alleen maar deze ene enkele zonnebloem, of de colchium, ik heb er ook nog bollen van liggen op een schaal, maar of die nou uitkomen......Wat er ook al heel de zomer lag was deze stof voor kussens op mijn bank te wachten om verknipt te worden. Ik wilde nieuwe kussens op de bank, wat ik mooi vond kostte 75 euro per kussen, tsssss......

dacht het niet, doe ik wel Selluf....binnenkussens van Ikea, stof van Sofa.com, ochtendje knippen en naaien, voor minder de prijs van één kussen heb ik er nu drie.......En als ik dan toch bezig ben, ik kijk al anderhalf jaar ( ja echt....) naar dit prachtige, sobere puur linnen tafelkleed van Libecolinnen uit België, de sfeer, de kleur, ik ben er wég van, en steeds weer als ik het zag dacht ik, nú ga ik het echt kopen......staaltje van de stof al een keer opgevraagd, het viel helemaal niet tegen.Wat een prachtige herfstsfeer geeft dit kleed, en dan het ambachtelijke, geweven linnen van Belgisch vlas, de geur als je de doos opent........

Ik ben zo gek op linnen, dat kreukelige, shabby, het met de luchtvochtigheid mee bewegen van de stof, mmmmm, alleen was er één dingetje.....het kleed was vierkant en hier houden ze niet van die lange punten, het moest dus wel eventjes rond gemaakt worden, eventjes.....met dat gladde soepele linnen, toen ik me een keer echt hélemaal Zennnn voelde, ben ik er aan begonnen, en het resultaat is helemaal zoals ik het me voorstelde, blij mee!

De herfst was er snel bij dit jaar, weinig goudgele zonnige lauwwarme dagen,wat een regen is er gevallen zeg, niet leuk meer, de tuin is een zompige natte vlakte, wat er deze zomer niet is gevallen kregen we in september over ons heen. Dit vond ik overigens ook creatief, gezien ergens op een blog,maakten we vroeger op de vrije school, leuk, de spiraal van het leven, mooi uitgelegd in een herfstige schikking.

Momenteel even niets op de pennen, dat bevalt niet zo. Deze shawl, vind ik wel heel erg vreselijk supermooi..........net als het meisje en de hele sfeer, laat dat maar aan Rowan over.Of ga ik de sampler van Wieke van Keulen breien?

Ook heel erg leuk en inspirerend,Zou zomaar kunnen, met mijn eigen wol en kleuren.Even over nadenken, geniet allemaal van de komende septemberweek!

Toerist in eigen regio

Dat was ik afgelopen week, want was het geval, mijn twee Brabantse schoonzussen waren drie dagen te logeren bij ons, en dat was heel erg leuk! In allerlei opzichten. Als trouwe lezers van mijn weblog kwamen ze om die mooie plekjes eens met eigen ogen te zien die ik doorgaans op mijn blog publiceer.

En zodoende waren wij, manlief en ik, even toerist in eigen omgeving, want natuurlijk gingen we met gezwinde spoed door de prachtige Voornse Duinen op de fiets naar, jawel....Aan Zee......Het was er wel verdacht stilletjes daar boven op die duintop, nu hou ik daar erg van, dus ik had niet meteen argwaan,.........

Maar het duurde dit keer wel erg lang voor er iemand de bestelling op kwam nemen....en niet alleen bij ons.....Laten ze nou DICHT zijn! Ze zijn alleen open als de zon schijnt op dinsdag......nou, die scheen tussen de buien door toch "ech wel" volop, fors minpuntje.....

Op de fiets dus maar naar de Maasvlakte, de slufter, een oord waar manlief en ik ons eigenlijk altijd wars van houden, we zijn niet van de industrie, we houden er kortweg gezegd niet van, maar goed, nu, met bezoek uit Brabant die het wel eens wilde zien konden we niet achterblijven.

Ik moet zeggen, het was een indrukwekkende tocht met gemengde gevoelens,aan de ene kant natuur, en zelfs hele mooie natuur, en aan de andere kant die vreselijke enorme industrie en die slufter die vol gif gestort is en tot recreatieoord is verheven.Die hele waterplas wordt en is dus volgestort met giftig havenslip en meer, en daar kan je dan straks op zitten.....Er is met de komst van de Maasvlakte Twee een heel nieuw gebied ontstaan, en ook een heel nieuw strand, het is het nieuwste strand van Nederland zoals ze het zelf noemen.

Toegegeven, de uitzichten naar de goede kant waren fenomenaal mooi, prachtige luchten wisselden zich af met mooie waterpartijen en de zee met heel in de verte de enorme oceaanreuzen die koersten naar de haven van Rotterdam.Toch heb ik zelf een wat ander beeld bij een strand in Nederland.

We kwamen niet uitgekeken, want er was veel te zien.Het strand was stil en verlaten, en dat schijnt wel vaak zo te zijn, zelfs op erg zonnige dagen, dus als je rust zoekt.......

Je moet wel de goede kant op blijven kijken....., want dit is het uitzicht als je achterom kijkt........de ertsoverslag met het vele fijnstof.

Een stevige donkere zonnebril wil vast ook wel helpen als je daar naar strand gaat, ik vind het naast de prachtige natuur, ook een desolate omgeving die mij niet vrolijk stemt, de vrolijkheid brachten mijn schoonzussen gelukkig aan, dat scheelde wel.

Ik weet ook weer waar de elektriciteit vandaan komt als is het niet de onze.En dan vooruit, nog een mooi plaatje van het mooie strand,als je de trap op en weer af was, dan zag je niets meer van de industrie, tot je je hoofd weer boven het maaiveld uit stak.

We vervolgden de fietstocht langs de noordoever van het Oostvoornse meer, een prachtig fietspad waar we de zeer zeldzame sneeuwwitte parnassia tegenkwamen.Kan het contrast groter zijn?

Maar waar er ook zo af en toe een wolkje verrees, voor de zon, ook dat was voorspeld door de weermannen, maar dit was toch een wat ander soort wolkje,van de nabijgelegen industrie......is overigens nooooit schadelijk voor de volksgezondheid hoor! Tsssss Schoonzus moest er niet veel van hebben.

Er waren al heel veel roodgekleurde rozenbottels,

Het was zeker een bijzondere ervaring, want nogmaals, wij plachten nooit die kant op te gaan, ik vind het confronterend dat ik dat ook in mijn achtertuin heb.Manlief was mee, en die was blij dat we na het debacle van Aan Zee, en de Maasvlakte waar in de verste verte geen horeca te bekennen was, hij hier achter kon schuiven.

Het werd me onder het maken van een quiltblokje weer wel duidelijk dat het maar net is van welke kant je de dingen bekijkt en fotografeert.

Dat geld overigens niet alleen voor de Maasvlakte maar ook voor het dagelijks leven.Het goede en het mooie wisselen zich af met de mindere kanten, zonder regen geen zonneschijn, zoiets.....zo is het met veel dingen, en dan is het altijd weer de kunst om het goede het nare te laten overheersen. Het maakt het leven wel boeiend zullen we maar denken.Fijne week allemaal weer!

Nazomeren

Ik vind het een heerlijk woord, nazomeren, de ergste intense hitte van de zomer lijkt voorbij, jeuhhh,de meteorologische herfst is begonnen, de echte kwam er dit jaar wel meteen achteraan,iedereen is weer aan het werk, vakanties zijn aardig voorbij en de rust komt langzaam weer binnen druppelen, in het dorp, op de camping.De waan van de strandgekte lijkt ook weer wat geluwd.Ik hou van dit seizoen.

Je ziet het aan de natuur, er is een terugtrekkende golf aan de gang, er hangt een goudgele sfeer over de natuur, herfst wordt langzaamaan zichtbaar.Je ziet het aan de bloemen die in de winkels en tuinen verkrijgbaar zijn, andere soorten bloemen,dahlia,s, heerlijk, pomponnetje is mijn lievelinsgdahlia.

Je zal toch zo,n geweldig bonte tuin hebben vol met dahlia,s. Het lijkt me alleen wel een enorme klus om al die bollen goed te prepareren in de winter, want tja, die bevriezen natuurlijk wel.Maar dan heb je ook een kleurenspektakel waar Kaffe Fasset van zou watertanden! .Heerlijk om zo een beetje rond te toeren met de fiets op het eiland zonder echt doel.

Het was op een woensdag, en dan is de snuffelloods van de kerk open, nou, wat je daar allemaal niet ziet, ongelofelijk! Je kan er zo je hele huis inrichten voor weinig geld. Ik werd overigens wel meteen herkend als die Mevr. van die leuke blog, die van die gezellige verhaaltjes schrijft.

Leuk! Ik ben trouwens met nagenoeg lege handen deze snuffelloods weer uitgegaan.Knap toch weer.De eerste pompoenen zijn gesignaleerd, daar kan ik ook niet voorbij zonder er één mee te nemen in de fietstas.

Afgelopen zaterdag weer de pompoenfair bij Kwekerij Roest in Vierpolders, het jaarlijkse herfstuitje voor als het niet regent.Nou regende het dat het goot, maar tussen de buien door was het er droog en gezellig.

Wat zijn er toch veel verschillende pompoenen, en de meeste eetbaar, heerlijk, pompoensoep straks, kan ik me ook weer op verheugen.

Er is zelfs pompoenijs! Gemaakt door restaurant "Aan Zee"en dat was me lekker, je zou het niet geloven als je het niet geproefd had! Ik ga deze aankomende week in de herkansing........

Tuinders verkopen her en der hun waren in stalletjes aan huis, tomaten voor een koopje, zes kilo meegenomen.Want we hebben de afgelopen winter een megagrote pan gekocht in de uitverkoop bij kookpunt van Le Cruiset, gietijzer, dus onverslijtbaar, erfstuk, weer één zou zoonlief zeggen.....met een ijzeren deksel, handig voor de handjes ( en de soep) De vriezer zit nokkievol met van die heerlijke soepies.Mooie plaatjes onderweg , de molen van Oostvoorne in het Septemberzonnetje, prachtig in de verf, mooi dat oud okergeel tegen die strakblauwe lucht.

Onderweg kom je in de sloot uit de kluiten gewassen jonge zwanen tegen, mooi, nu nog grijs/bruin, volgend jaar sneeuwwit net als de ouders.En die ouders houden het allemaal stevig in de gaten.....ook al zijn de jongen best groot, ze komen er toch even voorliggen als je een foto maakt......Het zijn niet alleen mensen die hun kroost beschermen, zie je haar een beetje "bozig"kijken?

Er staan al twee paddenstoelen in de tuin, het zijn de grote parasolzwammen, volgens de boekjes kun je ze eten, je bakt de hoed net als een schnitzel, nou, is dat boffen voor die twee mannen hier in huis!......die houden toch zo van schnitzel?

Ik zal ze deze week wel eens bakken voor ze, jammer dat het er maar twee zijn, anders nam ik er ook één, maar ja, je moet een ander ook wat gunnen.Wat zullen ze weer blij zijn met mijn culinaire aspiraties.En over bakken gesproken, wij zijn hier van de kook en de bak, van het bourgondische leven en van het lekkere,

En dus zijn we ook van Jeroen Meus (klik) waanzinnig, wat die op tafel tovert, het was een boek naar zoon zijn smaak, en dat krijgt hij dus ook mee als tie ooit nog eens " het ouderlijk nest verlaat " , gelijk met die pan.Belgisch, dat alleen al staat voor bourgondisch, het stoofvlees met eigengemaakte friet en mayonaise staat hoog op het lijstje......1 maart is in Vlamingen uitgeroepen tot nationale friet met stoofvlees dag, ben bang dat die traditie hier ook gevolgd gaat worden, en ver daarvoor al, je moet tenslotte oefenen.......en het weer is er ook naar.........

Maar eerst dit,we hebben merengeus ( wat een moeilijk woord voor zoiets eenvoudigs!) gebakken, eiwitschuim met suiker en een beetje kleurstof, dat ging me goed en ze waren lekkerrrr, toegegeven, je moet niet het Paleo dieet volgen........dan zijn ze ten strengste verboden, kijk, en daarom volg ik geen diëten, want ik hou teveel van eten.........:) en hou/heb ik maat 46

Van de week kocht ik ergens een bordje, met een wel zeer toepasselijke spreuk, ik denk dat vele ondernemers er wel iets in herkennen, of je nou een camping, of een quiltwinkel, of een strandtent hebt.......of what ever.......iedereen meent het altijd beter te weten dan dat jij het doet.........:) mens eigen? Fijne week allemaal weer, volgens de meteorologen kan het nazomeren beginnen morgen.