Fietsen langs het Haringvliet

Op één van die mooie goudgele herfstdagen, waarvan er de afgelopen weken op getrakteerd zijn, hebben zoonlief en ik s,morgens vroeg de fiets en de camera gepakt om naar het Quackgors te fietsen, reeën spotten.Dat lukt bijna altijd als je goed kijkt.

En inderdaad, er liep een eenzaam bokje te grazen aan de binnenduinrand, je moest wel heel goed kijken. Het was schitterend weer, en het fietspad onder de binnenduinrand langs de gorzen van Hellevoetsluis is in elk seizoen weer prachtig.Ik heb er al vaker over geschreven.

We zijn eens van de gebaande paden afgeweken en op plekken geweest waar we anders zelden of nooit komen,richting de Heliushaven in Hellevoetsluis gegaan, dan heb je weer vanaf een andere kant zicht op het Haringvliet en in de verte de Haringvlietdam. Mooi gebied, en het was er heerlijk rustig.Op die stenen dammetjes in het water zaten honderden meeuwen, aalscholvers en meerkoeten zich te koesteren en te wassen in het zonnetje.

De haven lag nog vol met de meest mooie jachten en jachtjes.De meeste scheepjes lagen er nog in alle rust bij, toen wij aankwamen zagen we net het mooie oude schip "De Windbreker" van spinvriendin Else uitvaren, leuk! Zo veel mooier dan die moderne zeilschepen.Puur nostalgie.

We hebben een tijdje met zijn tweetjes op een bankje gezeten, uitkijkend over het water, in de verte zicht op Stad aan het Haringvliet, op Goeree Overflakkee.Luisterend naar het kabbelende water.

Deze reiger zagen we ook, en hij zag ons, prima plekje om tussen die stenen een visje te vangen.

Het Quackgors is een prachtig natuurgebied waar geen eb en vloed meer is, dat komt door de Haringvlietdam, een project van de Delta Werken, ik herinner me als jong meisje van een jaar of twaalf  nog dat die dam werd aangelegd, daarvoor was er een veerboot van Hellevoetsluis naar Goeree, daar gingen we wel eens mee mee, dat was een hele belevenis als kind, naar de overkant varen.

Er lopen nu paarden op de gorzen, prachtig geïntegreerd in het langzaam grijs kleurende landschap.

Nou ja, grijs.....dit was er ook, fel oranje struiken in herfsttooi gekleurd, en dat was ook deze enorme paddenstoel die we op een wilgenboom zagen zitten, wat een spektakelstuk!

We zijn ergens halverwege een trap opgegaan die uitkwam op het strandje bij het Quackgors, daar fietsen we altijd voorbij, nooit die trap opgegaan, benieuwd wat er achter lag,dat was dus een klein strandje aan het Haringvliet,het was er oorverdovend stil, héérlijk! Mooie verten en uitzichten vielen ons ten deel.In de duinen veel rozenbottels die het landschap kleur gaven, vaak gemend met de bessen van de meidoorn en de zuurbes.

Om bij dat strandje te komen was er wel het laatste stuk een mul zandpad.....oeps......de knieën van mams waren er niet blij mee......mul zand is wel het ergste wat je kan bedenken voor horrorknieën, dat zullen vele knie leiderslijders kunnen beamen.....maar ja, wat doe je als na de bocht het strand lonkt? doorzettuhhhh.........

En dat was meer dan de moeite waard, wat een rust en een ruimte voor ons.

We hebben  ook hier een hele tijd op een duintopje gezeten, saampjes, deze foto deed me denken aan een moderne versie van mijn geliefde schilder Joseph Israëls,

 meisje jongen op een duintop.

Gezellig dat de pubert altijd in is voor een fietstochtje met zijn ouwe moeder, we kletsen wat af onderweg, geen gedoe met telefoons, i pads en weet ik wat nog meer, nee, gewoon, real contact, real life, real nature. We waren op plaatsen geweest waar ik zelden of nooit geweest was, en zo dicht bij huis.

Uren zijn we weg geweest,en hebben we nu veel kilometers gemaakt? nee, integendeel, slechts 15, en toch zoveel variatie gezien op dat kleine stukje, de duinen, de zee, de verten, ( en herten) heerlijk zulke tochtjes, dat er nog maar veel mogen volgen in de toekomst.Fijn weekend allemaal!

Middelburg

Als je naar Middelburg gaat kan je er niet omheen, de lange Jan, overal steekt hij fier boven de huizen en de bomen en de gebouwen uit, prachtig herfstig schouwspel.

Goudgele bomen in hun herfsttooi die heel mooi afstaken tegen de pittoreske oude geveltjes.

Het was ook zo,n echte herfstdag, klein beetje zon, die de stad nog meer kleurde in een goudgele gloed, stil, heel stil, je zag geen blaadje bewegen, zo,n ingetogen herfstsfeer, eigenlijk steeds de vorige week al, echt herfstvakantie.

Ik hou van Middelburg, het kleine knusse en provinciaalse, verwacht er geen grootste zaken, alles wat er moet zijn, dat is er, het is oud, en mooi, en sfeervol en sereen, zeker de zijstraten van de hoofdstraat, want we gaan natuurlijk niet voor Hema, Kruidvat, Bruna en weet ik wat nog meer.

We gaan voor de leuke kleine en bijzondere winkeltjes, die je nergens anders tegenkomt, en dan moet je even van de gebaande paadjes afwijken, dan kom je ze tegen. We gingen ook voor de enorme boekenwinkel waar zoonlief zijn ogen uitkeek.

De dames aldaar vonden het heerlijk om een pubert binnen te hebben die echt veel van boeken af weet, en veel leest, dat zie je niet zo vaak meer op die leeftijd. Hij weet precies wat hij wil en in no time waren er drie dames in de weer met hem ........en ja hoor.......in het magazijn, nog niet in de winkel, daar kwam een spiksplinternieuw boek, historische roman van Rob Ruggenberg ( ? ) nog niet eens ingevoerd in de kassa....., maar helemaal naar zijn zin! Kijk, dat zijn leuke dingen, dat vind je niet bij een Bruna.

Middelburg heeft wel vier molens, ook dat had zijn belangstelling, ik heb er maar één gezien, volgens mij is het de Seismolen, maar ik kan me vergissen.

Het is een prachtige oude stad, met een mooi bewaarde kern, ik krijg hier altijd het gevoel, als ik in een stad zou moeten wonen, dan zou het zomaar Middelburg kunnen zijn, het gemoedelijke gecombineerd met genoeg bijzonders.

En overal waar je kijkt die schattige oude pandjes, ik zou ze wel eens van binnen willen zien, het lijkt me een geweldige ervaring om in zo,n mooi oud pandje te mogen wonen, iemand die er in woont van mijn lezers? Dit was op de vismarkt, in de zomer altijd een leuk antiekmarktje, nu het terras van, jawel.....

We zijn er niet binnen geweest, niet zo het ding voor twee mannen, die hebben liever iets stoerders.....Hoewel, zo,n leuk blond meisje voor het raam met een puber bij je....oh nee....die houd niet van vrouwen ( nog niet.....) die houd nog teveel van zijn moeder ( mag ik hopen......:)

Ook goed, ik was al blij dat ze meegingen, wel heel wat om al die kekke leuke winkeltjes voorbij te moeten lopen als vrouw.......want er zijn grenzen aan hun geduld natuurlijk, vrouwenwinkeltjes hollen ze voorbij..........Gelukkig was er geen quilt of wolwinkel in het zicht.Ideetje voor de Zeeuwen? Kan toch eigenlijk niet, geen wol en quiltwinkel in de hoofdstad, of heb ik het gemist?

En natuurlijk het grote stadhuis op de markt, een prachtig imposant bouwwerk, wat een uren zitten daar in, hoe hebben ze het vroeger zo mooi kunnen bouwen, er was blijkbaar iemand die erg goed kon voetballen.....:)

Ja, het was weer leuk om er een daagje te zijn, de sfeer van de stad gaf zich op deze herfstdag mooi weer.We wonen er niet echt vlak bij, uurtje rijden, maar wel mooi rijden over alle dammen en dijken die de eilanden met elkaar verbinden sinds de Deltawerken..

En echt overal was de lange Jan prominent aanwezig, alsmede de sfeer van de herfst, dit vond ik ook zo,n mooi verstild plaatje.Het geluid van beierende klokken paste zo mooi bij de sfeer, dat horen wij niet zo vaak op het platteland.

Er stond in de Libelle van de afgelopen week een heel stuk over Zeeland en zijn bekoring, met ook dit toepasselijke gedicht.

Genoeg oude bankjes voor "mams"om zo eens even op te zitten en eens goed "rond en te omme te kijken.

En zo is de herfstvakantie weer tot een einde gekomen, jammer, het had van mij nog wel langer mogen duren, en van de twee mannen ook denk ik zo, een weekje is zo om. Het is superdoodgewoon, maar zo gezellig, de rust van het minilandgoed, wat we weer even voor onszelf hebben.Op naar de volgende vakantie zou zoonlief zeggen, duurt nog even, kerst, Mmmmm, ook weer leuk om naar uit te kijken.

Heb ik nog wat leuks gekocht?Ja hoor, de mannen waren al lang uit het zicht, maar in een klein kringloop vond ik dit Keulse potje, voor 4 euries, koopje toch? en thuis gekomen heb ik er gelijk de laatste bloemen uit de tuin in gezet.

Nog één laatste mooie herfstimpressie van Middelburg, we hebben de herfstvakantie afgesloten met een werkelijk prachtig zonnig herfstig weekend, het uur is weer terug gezet, voorbode voor de donkere dagen voor kerst, voor nu; fijne week allemaal weer!

Muts breit muts......

 "me and the breipennetjes" :( Ik schreef het een paar blogjes terug al, breien is leuk, zeker wel, maar je doet het minstens twee keer, en erger nog drie keer.De ene keer is het te klein, dan is het te groot, en als je dan geluk hebt, past het de derde jkeer. En zo was het ook weer met mijn muts. Prachtig patroon van Marie Wallin. kan ik dat? ja hoor.....túúrlijk, gewoon het patroon volgen.

En dat is al tricky, want een quiltpatroon is een quiltpatroon, een inch is een inch en een cm is een cm, simpel,maar breiwerk......dat kan alle maten van de wereld hebben, ondanks een patroon. En zo was het dus ook weer.Muts breide het boord, met maar liefst 128 steken, best veel....maar goed, staat in het patroon he...toch? boord af, helft muts klaar, best wel wijd.....zal toch niet? staat toch écht, écht in het patroon, nog eens lezen, ja hoor, 128 steken....dus tegen beter weten in, passen met de breipennetjes op het hoofd, ehhh.....best wel wijd ja....

Maar toch stug doorbreien he, want wie weet, valt het mee als het klaar is ( alsof de rek in de bovenkant zit.....) , staat toch zo in het patroon? en na het wassen krimpt tie misschien wel.

Nou meisjes, lezers, nee dus, toen ik klaar was, was daar het uur U, en de muts veeeeeels te wijd van boord.Hij zakte tot aan mijn kin en ik zag niets meer.Hij was wel errug mooi.....daar lag het niet aan.

Wat een ellende toch weer, ik dacht nog even, zal ik er ooggaten in knippen....of een lampenkapje van maken, want de wol was niet uit te halen, ook dat nog,schitterende Rowan wol, fine tweed, mooi aards en basic ( net als de stam van onze kweepeer)

Maar niet uit te halen, dat is ook helemaal de bedoeling niet van die wol.Die moet juist vervilten in het dragen.

Om een lang verhaal af te ronden, wat is een mens zonder goeie vrienden? niets, daar ben ik al lang achter, vrienden zijn de smeerolie van het leven, dus met gezwinde spoed kwam vriendin vanuit het dorp naar de polder gezeild, en zij heeft meer geduld dan mij, dus uiteindelijk boord eraf geknipt, úren later.....want het was me een klusszzzzje......

Muts heeft zelf het boord er weer aan gebreid, om 8 uur s,morgens zat ik al te breien, ik heb meteen maar liefst 16 steken minder gebreid, 112 ipv de 128, toen was het moment daar, zou het nu te klein zijn? Ik had alles al de revue laten passeren.

Maar nee hoor, soms zit het ook wel eens mee ! zeker met zulke goeie vrienden. De muts past als een jas en werd na een badje met de eucalan werkelijk een plaatje! De schapen zijn er ook blij mee, dat zie je wel.Geweldig, ik stond versteld dat ik, ik dat zomaar kon, gewoon recht breien, in fair isle, okay, dat kan ik, maar minderen....en dan ook nog zo,n mooi effect krijgen, Poeh Hee.......

Mochten jullie ook weg zijn van de muts, de reacties op FB waren overweldigend, dan kan  het gratis patroon downloaden, patroon is van Marie Wallin ter ere van een wolcampagne.

Enfin, het gaf weer moed om aan wat anders te beginnen, voorlopig wens ik iedereen dit! tot maandag.

"Skattig tasje"

Dat breien, dat prachtige fair isle breien, het heeft me in zijn greep.Dit is toch helemaal super? Die rustige uitgebalanceerde subtiele kleurencombinaties.Daar zie ik meisjes bij, lange slanke meisjes met opbollende lange rokken en rossige haren die achter zich wapperen in de wind........

En hoewel ik best goed ben met kleur in mijn quilts, is breien met kleur toch weer en heel andere tak van sport, soms denk je zeker te weten een prachtige combi te hebben, en dan valt het tegen, en aan uithalen doe ik liever niet, al helemaal geen fair isle.Daar is dus nog heel wat in te ontdekken.

Mooi hoe alles in de natuur matcht met de prachtige wol uit Denemarken, of de Shetlander eilanden, of ons eigen vlakke polderland.En deze práchtige foto van het fair isle breiwerk heb ik van internet al zie ik wel overeenkomsten met de wolletjeskleuren :)Ingetogen vind ik prachtig, maar deze uitbundige kleuren ook.

Dit zijn allemaal bolletjes van het Holst Supersoft van 10 gram, als je ze zo bij elkaar ziet best kleurig, maar als je er een paar selecteert breng je er zo de rust in. Dit was overigens de foto van mijn tel. hoesje van vorige week.

Hier kan ik mijn lol wel mee op, grote looplengte, helemaal leuk, voor van alles, ben begonnen aan een klein rond tasje met allemaal randjes, verslavend, net zoiets als elke keer een ander Dear Jane blokje willen maken, dat gevoel......Ik vind het zo vreselijk leuk om van die kleine projectjes te maken, dan kan je meteen even oefenen, zien of je het leuk vind, hoe het materiaal zich houd en of er eventueel nog wat veranderd moet worden.

Het heerlijke gevoel als je het al af hebt en het lapje of projectje wast in de Eucalan, een soort wolwasmiddel wat gelijk anti motwerend is, ook niet onbelangrijk, daarna laten drogen tussen twee handdoeken op de strijkplank, daar heb ik overigens een speciale techniek voor.....werkt perfect, en droogt snel.......

Deze wol wordt pas echt mooi als je het gewassen hebt, nu zit er nog spinolie in die de wol wat stugger en makkelijker te verwerken maakt.Na het wassen is het helemaal zacht en soepel en voegen de steken mooi samen.Ik had hem op FB al een tijdje geleden op de fair isle groep gezet, wat een overweldigende reacties......

Patroontje? ja hoor, ik deel graag dingen met anderen, zoals ook anderen weer dingen met mij delen, dat gaat zo in de creatieve wereld,en echt, geloof me, dit is niet moeilijk!

Sokken breien, dat is pas moeilijk, maar als je kan tellen en recht kan breien kan je dit ook, dit is namelijk alleen maar recht breien met hooguit twee kleuren, zo eenvoudig!

Je neemt een korte rondbreinaald met een kabel van 40 cm naalden drie en je zet 100 steken op, in het geval van de Holst Supersoft, dan zet je een steekmarkeerder op je naald zodat je weet waar het begin en eind is en ga je gewoon randjes breien, uit een boek, zelf getekend, alles kan, gewoon maar in het rond breien met maximaal twee kleuren en alleen maar recht.Op het eind van je breiwerk maak je gaatjes om een koordje door te halen. 2 steken samenbreien, één omslag, en dat de hele toer herhalen.Daarna nog een toer of zes breien voor een leuk randje.

Ik heb er een bodem ingemaakt van een bijpassend wollen stofje die je nu ook weer overal ziet, ( 13 cm doorsnee) en een binnenvoering van een quiltstofje. Je kan de bodem ook breien, vierkant lapje, bodem rond uitknippen, tegenvoeren met de machine, omdraaien, dichtnaaien en aan het tasje naaien. en klaar is je tasje! Op naar het volgende project!

En het was de afgelopen week ook best weertje om te breien, de winter leek wel voor de deur te staan! Nou, even nog niet hoor, nog even genieten van de herfst. Voor "Beest"geld dat niet, die heeft een donkerbruin leven saampjes met "moeder" thuis, tikkende pennetjes, snorrende kachel, wie doet ons hem wat.......Van de week kreeg ik bezoek van een vriendin van het andere eiland, wat klinkt dat he? andere eiland.........Goeree Overflakkee, enfin, ze bracht dit kalendertje voor me mee.

Net wat voor mij natuurlijk, ik hou van wijze en gezellige, leuke en diepgaande spreuken, die je weer even pas op de plaats laten maken, of je een andere kijk op de zaken geven, alles is namelijk van verschillende kanten te bezien.Gekke mooie foto van een appeltje aan een boom in de tuin.

De herfstvakantie begint vandaag, de mannen zijn allebei vrij. Gezellie!! We gaan wellicht wat leuke dingen doen, hopen dat de zon ons nog even gunstig gezind is, Zeeland, Middelburg, Kinderdijk, maar het kan ook zomaar zijn dat we een "leuterweekje"houden, het is zo heerlijk rustig nu hier,de week ligt nog open.Fijne week allemaal.