Iets nieuws

Het is werd eens tijd voor een onvervalst op en top quiltblogje. Het was in mijn beleving tijd voor weer wat nieuws, iets wat al heel lang ergens in mijn achterhoofd zat.

Tijd geleden dat ik daar over schreef, dat wil niet zeggen dat er geen steekjes geprikt worden.

Niet ieder steekje is even interessant om hier te laten zien natuurlijk.

Maar veel steekjes maken er een interessant geheel van.En veel steekjes zijn veel stukjes, daar hou ik van! Veel stukjes, liefst kleine stukjes, met veel verschillende stofjes in bij elkaar passende tinten, dat maakt een quilt spannend.

Van deze steekjes ben ik niet helemaal fan, maar wel van het resultaat als het af is.Het middenstuk van een quilt is toch vaak een blikvanger.

Wikken en wegen welke kleuren er omheen passen, hoewel ik dat niet zo heb, ik doe dat intuïtief, en het komt eigenlijk altijd mooi uit.

Al wordt er ook best wel eens gewisseld als het toch niet helemaal DAT is wat ik precies voor ogen had.Net niet de juiste kleur blauw, te matjes, te grijzig.Hoewel het verder een geweldig stofje is.

Ik vind het een heerlijke bezigheid, de stukjes één voor één met de hand aan elkaar zetten, bijna meditatief,In het gezelschap van mezelf, geen afleiding, geen mensen om je heen die menen dat het toch net wat anders moet, terwijl je zelf weet dat het niet zo is maar dat niet meer goed durft te zeggen.....zoiets dan.

Mooie CD op de achtergrond van een volledige stilte en prikken maar!Het resultaat gaat zo bijna naar de achtergrond , Alleen het "Zijn" en de muziek tellen op zo,n moment.Je kunt je gedachten zo heerlijk laten voortkabbelen.

Als je eenmaal bezig bent komen de ideeën qua kleur als vanzelf.Randjes knippen vind ik ook heerlijk, mooi gestructureerd al die stukjes netjes in een mapje bewaren tot ze aan de beurst zijn.

Oude, hele oude en ook nieuwe stofjes worden door elkaar gemixt.Al die stofjes worden allemaal eerst gestreken, werkt wel zo nauwkeurig en je blijft in beweging.

En wat geweldig als dan alles uiteindelijk als een puzzeltje in elkaar past.

Weer een randje er bij.Ik maak deze quilt niet zo groot, wil hem in de keuken kunnen hangen aan de wand, en daar past een maat van 130 cm het best, al die grote quilts zijn prachtig, maar ze belanden op zolder, toch best jammer.

Verder was het een werkelijk héérlijke week waarin mooie dingen werden gedaan.Ik had het op FB al laten zien, herfstkrans gemaakt, beetje van mezelf en beetje vanuit de tuin.Ooit een keer door de plaatselijke pottenbakker een ring van keramiek laten maken, die vul ik met oasis en prikken maar, kan niet mislukken.

Het was een geweldig mooi weekend, zo,n weekend waarvan er s,morgens vroeg al zoveel mogelijkheden zijn dat je gewoon even niet weet waar je zou moeten beginnen, De mannen wisten het wel.........

En ik? ik begon de zaterdagmorgen met het fotograferen van dit paddenstoelen groepje in de tuin,

Zo simpel kan het leven dus zijn! Camera eronder en klikken, meer is het niet, en toch is het alles, alles waar het leven om draait.Geniet allemaal weer van de week, elke dag heeft iets moois in zich als je maar wilt zien!

Hartelijke groet, Jeannet

Leven op het platteland

Dit keer weer eens een echt onvervalst plattelandsblogje, en wat voor één, dit keer ook het moderne platteland. Een paar maanden geleden is er bij ons een paar dorpen verderop een melktap geplaatst

Ergens aan dr Drieëndijk voor de liefhebbers, in het pittoreske buitengebied van Abbenbroek bij een moderne vooruitkijkende veehouder.Wij erop af zaterdagmorgen.

Ik vroeg me af wat dat nou wel zou zijn, je kunt hier 7 dagen per week zelf je eigen verse melk tappen, uit de automaat, flessen staan er bij, en je kan je eigen fles meenemen.

En inderdaad! Daar stond de automaat, gloednieuw en glimmend en keurig netjes en hygiënisch. De melk kost 80 cent de liter, je gooit net zoveel geld in als je melk wilt hebben, fles eronder en tappen maar!

Wat een leuk initiatief, het is met een crowdfundingactie tot stand gekomen naar wat ik er van gelezen heb.

We reden weer terug en genoten onderweg van de prachtige Hollandse luchten en het gelukkig nog weidse polderlandschap.Thuis gekomen meteen een glas geproefd, en ja hoor, echte ouderwetse melksmaak, geen vlakke fabrieksmelk die al gepasteuriseerd is en die overal van Tuitjenhorn tot aan Valkenburg aan de Geul hetzelfde smaakt

Ik weet wel dat mijn ouders vroeger melk haalden in de buurt en het op een gegeven moment zelf konden tappen uit de melktank, maar helaas zijn er bij ons de laatste jaren veel boeren verdwenen, en dat lijkt wel een landelijke trend te zijn.Straks hebben we melk uit Kroatië ( of zoiets)

Onderweg kwamen we nog ergens een kip tegen met een toom schattige kuikens die scharrelden in de berm.Enne, ik wist het natuurlijk al láng

Maar als het eenmaal in de Libelle staat weet heel Nederland het ook en weet je zeker dat je "goed bezig bent" Ik kan nou niet meteen zeggen dat heel deze lofzang van het breien op mij van toepassing is, met name dat breien en haken in groepen....., maar goed, wat je niet met het blote oog kan zien is soms toch aanwezig denk ik dan maar.

En wat ook toch wel heel plattelands is in mijn beleving is sokken breien, mijn moeder had altijd een paar op de pen staan, mijn vader droeg altijd zelf gebreide sokken, ik ben ook weer met een paar bezig, effen wol dit keer met een patroontje via een KAl op FB

Zo s,avonds ligt er altijd een handwerkje naast mijn stoel op een oud tafeltje, dat hebben we toch zeker allemaal wel als handwerksters? een handig tafeltje of bankje naast de stoel?

De Colchium bloeit weer, en dat geeft herfst aan, heerlijke herfst, ik ben er helemaal klaar voor, mandje herfstbollen tevoorschijn gehaald en in het zicht gezet, patroon uit de TRUI.Ook een KAL, een vest met een knipbies, nooit gedaan, mooie uitdaging voor de komende winter.

Laat de herfst maar komen. Als doorgewinterd herfstmens had ik de afgelopen zomer lange tijd niet te klagen, op een enkele tropische oprisping na, bleven de mediterrane temperaturen achterwege en ik had al opgelucht gezwaaid naar de nauwelijks gebruikte airco, niet wetende dat er nog een zinderende nazomer aan kwam. Nazomer heerlijk hoor, maar niet meer boven de 22 graden.

En als laatste had ik van de week een interessant en filosofisch gesprek met een vreselijk aardige  ( en wijze) medequiltster, de essentie waar we het over hadden, zit helemaal in deze spreuk gevangen.

Moeilijke opgave, maar het leven is er niet altijd om als makkelijk te ervaren, het blijft een strijd die vaak draait om het gestand houden van je eigen waarden en normen en die geen geweld aan te doen.Ik wens het een ieder toe deze week, geniet er weer van!

Hartelijke creatieve groet; Jeannet

Herfst op Tiengemeten

Een week vliegt zo voorbij, ik sta er elke week weer paf van, hoewel het misschien betrekkelijk is, als het leven gevuld is met leuke of gewone dingen, vliegt de tijd voorbij, maar als je op een uitslag wacht, of een operatie, of iets anders naars lijkt de tijd toch vaak stroperiger.

Het ging gelukkig mijn deur voorbij deze week, leuk bezoek van de schoonzussen, de gezellige tantetjes zoals zoonlief ze altijd noemt. En gezellig zijn ze,  Brabants he......niet dat ik nou zou willen zeggen dat iedereen in of uit Brabant nou zo gezellig is, integendeel, maar de tantetjes zijn het wel!

We hebben afgelopen zaterdag heerlijk met ze gefietst op het eiland Tiengemeten, het feesteiland van Natuurmonumenten, elk jaar is het er drukker, nog meer auto,s. nog meer mensen op de pont.

En laat dan de enige Herberg op het eiland die ook nog op de mooiste plek staat vanaf 13.00 uur dicht zijn voor jawel, een besloten FEEST! Dat vonden wij en velen met ons, wel wat minder feestelijk......

Goed, we waren op tijd voor een broodje "vlug", maar het echte Zennnn gevoel is toch weg als je dat in een half uurtje op moet hebben.

Het neemt niet weg dat het Eiland een prachtige plek blijft waar gelukkig tussen de drukte door ook nog genoeg plekken zijn waar je in betrekkelijke rust kan genieten van het fenomenale uitzicht overal rondom.Je moet alleen niet denken, Natuurmonumenten, natuur, rust, want dat is het al lang niet meer.

Het was niet alleen op het eiland druk, maar ook rondom het eiland op het water, honderden zeilbootjes vaarden om Tiengemeten heen. Als koe heb je er nauwelijks privacy.....maar wel een geweldig uitzicht.

Privacy hebben deze grote jongens ook niet, maar het lijkt ze niet echt te deren, onvoorspelbaar gedrag en niet te dicht bijkomen staat er op het bord op het hek, maar wie leest dat nou in de natuur?

We fietsten er op een gegeven moment vlak langs, nou, ik vroeg me wel even af hoe hard ik kon trappen ten aanzien van een run van het beest. Want ze zijn wel bijzonder imposant, en fotogeniek.Je kreeg er een Afrikaans Savannegevoel bij.

Vanaf de kant van het Eiland was de molen van Zuid Beyerland zichtbaar die prachtig draaide met een heerlijke warme bolle wind in de zeilen.Het was een heerlijke dag.Tiengemeten is in mijn beleving zon, wind, warmte en geel.

Thuis zijn we met de naderende herfst, en de daarbij behorende doodstille avonden, in de ban van de Bosuil. Er waart hier een bosuil rond, en als de schemer intreed, hoor je zijn melancholieke roep (klik) Ook s,nachts worden we er wakker van als hij dicht bij huis zit.Deze foto heb ik helaas niet zelf genomen, was het maar waar, want wat zouden we hem graag een keer zien.

De laatste bloeiende rozen doen hun best om er nog wat van te maken.

De veranda wordt met herfst gedecoreerd en je komt weer de prachtigste pompoenen tegen.En dat bedoel ik nou dat de week voorbij vliegt. De tantetjes waren er vanaf woensdag tot zondag, lekker met ze gegeten, weer bijgepraat over de wonderlijke mix van de uitgebreide Brabantse familie van manlief.Zo gaat dat.

Zaterdagavond gezellig met ze uit eten bij de Meidoorn middenin de Voornse Duinen, en zondag zijn ze weer vertrokken.

Nou, ik mag het dan over de naderende herfst hebben, de zomer keert in volle vaart terug, waar menigeen ( ik niet hoor) in Juli naar snakte, de warme dagen, worden we nu rijkelijk mee bedeeld! Vandaag 28 graden en morgen tropisch. Hitterecords lijken verbroken te gaan worden, tja...........wat moet ik er van zeggen....niets eigenlijk...Fijne week allemaal weer! Geniet er van!

Hartelijke Groet, Jeannet

Nazomeren

Wat een heerlijk nazomerweekje, goudgele zonnestralen zetten het eind van de zomer in een verwarmend licht.Het is nog niet officieel herfst, maar toch voel en ruik je het al.De geur van het verval van de zomer hangt zo nu en dan onmiskenbaar over de aarde.Jeuhhhh, de meteorologische herfst is begonnen!

De avonden worden kouder, vorige week konden we onze jas nog thuis laten, nou, eind van de week hadden we toch echt een jackje nodig op de dagelijks avondfietstochten, en het is opvallend dat we ook steeds vroeger moeten vertrekken of korter fietsen want het is al best snel donker

Nou heeft het ook weer wel iets om s,avonds in de eindschemering door de polders te fietsen, het heeft iets magisch, je voelt warme en koude onderstromen als je fietst, en waar dat aan ligt? geen idee.Je wordt getrakteerd op prachtige luchten, de zon zet zijn beste beentje voort.

De tuin is doordrenkt van de geur van de tabaksplant, de nicotiana een enorme plant die overal spontaan opkomt, hele grote kleverige bladeren, het is een opvallend onopvallende plant, maar de geur......s,avonds.Die heerlijk zoete geur, alleen daarom is hij de moeite van het zaaien al waard, je moet er wel een grote tuin voor hebben want hij neemt nogal ruimte in.

We fietsten van de week s,avonds langs een uienveld, wat gerooid was, maar waar zomaar een stuk bloeiende bollen nog stond, heel mooi van sfeer.Juist die laatste mooie dagen geniet je dubbel van, omdat het weer een hele tijd duurt voordat het weer lente wordt, zomer, zonnig, elke mooie dag nu waar je echt zomaar zonder jas aan kan genieten van de zon is een cadeautje,

Zonder de verwachting die zo bij de zomer hoort.Er waren dagen of momenten bij van heerlijk in de tuin liggen met alleen de geluiden van rondcirkelende buizerds hoog tegen een strakblauwe lucht.

Ik ben inmiddels ook weer een jaar ouder, weer een jaar ouder, wat klinkt dat, weer een jaar meer herinneringen toegevoegd aan het leven.Nieuwe herinneringen zijn gekomen waarin mensen die er niet meer zijn geen rol meer in spelen.Dat blijft een taaie materie waar ik mijn weg nog niet in gevonden heb.

En heb ik eindelijk weer eens bowl kunnen maken van vers fruit in deze prachtige oude schaal.

Kreeg ik van vriendin toch een superhandig cadeautje! magnetisch speldenkussen, iedere rechtgeaarde quiltster of naaister heeft er natuurlijk al lang één, maar ik ben geen rechtgeaarde quiltster, ik ben een quiltster van "Doe maar wat en dan komt het ook vast goed " dus voor mij een prettige openbaring!

De mannen zijn weer aan het werk respectievelijk op school, de één in een nieuwe baan en de ander op een nieuwe school, en ik fiets heerlijk alleen over het langzaam leger wordende eiland en geniet van de mooie luchten en het frisse Hollandse polderlandschap.

En van het perfecte niet meer perfecte wat je onderweg ook tegenkomt en wat dan toch weer een mooi plaatje oplevert.

De Hei is het niet meer van gekomen, wie weet, als we met pensioen zijn, als manlief met pensioen is, HEIkel onderwerp eerlijk gezegd, pensioenen......maar als het zo ver is of komt, want dat is maar af te wachten, hij moet nog ruim 10 jaar, dan willen we dichterbij die Hei, we weten het zeker, of nou ja, we denken wel dat we het nu zeker weten.

Ik heb de polswarmertjes vast gebreid, voor de frisse avonden die er aan komen, het was best een dingetje, ik dacht weer, doe ik even.....en als ik dat denk moet ik gaan oppassen....even....vaak zijn de dingen die simpel lijken, zo simpel niet, en iets waar je tegenaan kijkt valt mee.Moet ik beter onthouden.De clou zit hem hierin dat je het breit met vier naaldjes,

dat is al iets, maar er zitten veel averechtse steken cq naalden in, en averechts beginnen....mwah...op vier naaldjes, dubbel mwah...Maar tis me gelukt! vijf keer opnieuw begonnen, en zeggen jullie nou zelf, toch helemaal op en top de heidesfeer?Wie ze ook wil breien, Ik heb Jamieson & Smithwol gebruikt, nld. 3 en 52 steken.

En ze zijn er weer.......de echte supergrote, honingzoete verse vijgen, als je het nou hebt over geluk, wat kan ik daar dan gelukkig van worden.Fijne week allemaal weer!Het belooft weer een week te worden met van die gulle goudgele zonnige dagen.Geniet er allemaal van.

Hartelijke groetjes, Jeannet