Van alles wat

Het is weer zo,n "van alles wat week", veel dingetjes die de revue passeren, veel kleine dingetjes dan. ik heb de ruitrand van mijn "vintagequilt"weer eens opgepakt, dat lag al heel lang gesneden klaar, je hikt er tegenaan, saai, maar wat is saai, dit ruitstofje vind ik nooit saai.
De top nadert zijn einde, na nog heel veel driehoekjes naaien en de banen eraan zetten is tie klaar, dan laat ik hem wel weer zien.

Gaat nog best veel garen in zitten, ik heb het met de machine gedaan, was mijn garen op, is me dat wat, naaigaren op, schoon op, op vrijdagmiddag, met gezwinde spoed naar Hellevoet, Gunter, leuk winkeltje, met niet alleen garen, maar nog honderdduizenden andere leukigheden meer, waaronder de papiertjes, daar blijf ik een zwak voor hebben.

Het was Koningsdag, en ik zeg het nog weer maar eens, wat hebben we toch een geweldig leuk koningshuis, dat zei ik 40 jaar geleden ook niet, toen was ik fervent aanhanger van de PSP, en voor wie nou geen idee heeft wat dat nou weer was, was.....de Pacifistisch Socialistische partij, al lang en breed ter ziele, en aan politiek doe ik ook niet meer,dus het koningshuis mag gewoon weer leuk zijn.

Ik wam in de erfenis van mijn moeder nog deze beker tegen van het huwelijk van Juliana en Bernhard, 80 jaar geleden, wat leuk toch weer! Kreeg je vroeger op school, jammer wel dat die traditie verloren is gegaan, ik hield er wel van.

Ik vond vorig jaar op de ienieminivrijmarkt op "het durp" het grote popje, en laat ik nou bij diezelfde vrouw dit jaar dat kleintje vinden! nou ja.....er zijn maar twee leuke kramen, en bij de andere kraam vond ik deze oude Keulse pot met de prachtige helleborus, helemaal blij mee.

En over bloemen gesproken, de ranonkelman, zoals ik hem hier maar even oneerbiedig noem, heeft nog een andere gewas in zijn kas, de Alliums! En dat vind ik me geweldig, neeeee....Alliums, uienbollen die niet naar uien ruiken, fantastisch, dit is de Christophi, groot, mooi, imposant en zooooo lekker geurend s,avonds. Al deze kleine knopjes moeten nog lila gaan kleuren 9 en geuren)

De sla in de kas groeit weer als kool, dat wil wel met die warme weken achter de rug. De bloemkool blijft achter, er zijn er twee afgevreten door de mieren, jawel, hebben we geen muizen, dan toch wel mieren, jammer genoeg niet aan de andijvie....die lust ik namelijk niet, en zoonlief wel, dus dat wordt stampotten.............:( Ik snap die mieren wel.....

De eerste asperges van het seizoen zijn weer gegeten, en soms denk ik, wanneer schreef ik dat ook al weer, en weer, en nog een keer, alles lijkt de revue al een paar keer gepasseerd, dat kan natuurlijk ook niet anders als je niet op wereldreis bent en steeds op een andere plek.Ze waren overigens weer helemaal toppie!

En om het nou over de krenten uit de pap van het leven  te hebben, dat zijn in dit geval asperges uit Limburg, we eten ze vandaag weer! Want laat er nu zaterdagavond om 10 uur op de deur geklopt worden.......en daar staat iemand uit S,land zoals we hier Zuidland noemen, met jawel.....een zak vol met het witte goud.......recht uit de Limburgse grond gestoken! nou jaaaa......

Er gaat niets boven een inspirerend tijdschrift, dat blijft een zwakte, mooie tijdschriften en mijmeren over al die mooie plaatjes en wat er allemaal mogelijk is in het leven, dat alleen al.

Nou, wat hier in stond lag bij mij al op de trap! Weten jullie het nog? Mijn adoratie voor een echte wollen handgeweven loper uit Engeland van Roger Oates ( hier klik) kan je het hele verhaal nog eens lezen.Laat nou het hele maakproces en het achtergrondverhaal van deze geweldig mooie loper in de Nieuwe Seasons staan!

Wat leuk weer, en wat ze er over schreven, over op je blote voeten op een pure, echte handgeweven wollen loper van de Merinoschapen uit Engeland lopen, dat is een beleving die ik niet meer wil missen.Goed, ik ben wel de enige in huis hoor, want ik hoor die mannen er nooooit over.

Ik laat hem nog één keer zien, die mooie, echte pure wollen loper van Roger Oates, uit Engeland, op de trap van mijn grootvader.Hij moest het eens weten....

En dan ben ik nog in blijde verwachting! nou ja niet echt natuurlijk, ik ben geen Italiaanse vrouw die op haar zestigste nog een kind wil, maar ik ben in verwachting van DE quilt, die is al ruim een jaar weg, gelijk toen die af was opgestuurd, iemand quilt hem voor me door met de hand, en dan nu eindelijk, lang gewacht, na ruim een jaar, komt tie weer huiswaarts, deze week nog! Ik laat het jullie dan nog een keer zien, zo,n mooie quilt! Binding ligt al te wachten ;)

Het onkruid tussen de tegels van de terrassen....ik kreeg er veel reacties op, tja, het is met alles maar net waar je kijkt, hoe je kijkt, wat je op dat moment opvalt, en hoe je je voelt, want behalve onkruid, groeit er ook geluk tussen die tegels in, symbolisch bekeken dan.

Voorjaarsvakantie.Morgen is mannetje jarig, wat gaan we dan doen zo,n dag? Zoonlief wil naar de Zaanse Schans, ik wil de bloesem zien in de Betuwe rond Mariënwaard, en mannetje....tja, die wil gewoon thuis blijven, en ik ben bang dat dat het zomaar gaat worden......jarigen mogen het zeggen he......Ik sluit maar af met deze wijze spreuk die ik zelf had kunnen bedenken ;) Fijne week allemaal weer,

Hartelijke groet, Jeannet

Zomerweek

De eerste zomerweek zit er op! Het kon niet op, het is alsof de lente een beetje werd overgeslagen, en of we in één klap in de zomer waren beland, de wegen naar de stranden waren weer druk bereden, als vanouds.

De terrassen zaten vol overal en het was genieten voor een ieder, nu weer even naar het gewone weertype voor April naar wat ik begreep.Het zal wennen zijn.

Er waren gelukkig nog genoeg mooie rustige plekken, al was het maar in de eigen tuin. De perenbomen die de ene dag nog met kale takken stonden, waren zomaar, de volgende dag, in bruidstooi gehuld, wat blijft dat toch een geweldig gezicht, en dan die geur, die weeïg zoete geur, mmmmm

Ik vond dat ik wel wat troostlapjes kon gebruiken, het bracht me bij de vraag, ben ik nu quiltster, of zo langzamerhand lapjesverzamelaar? Of is het één gewoon inherent aan het ander? Het gaat gelukkig weer redelijk, ik mag niet klagen, dat doe ik dus ook niet, de schrik zit er nog wel in, dat je zoveel pijn kan hebben, ik was het vergeten, gelukkig vergeet je zulke dingen, maar het zette me wel aan het denken.Daar had ik dan ook alle tijd voor.....:(

Als ik dan niet meer dat giga grote minilandgoed bij kan houden, dan maar tuinieren in het macro en op hoogte, dat wil zeggen.....een oud(  "vintage" heet dat tegenwoordig ) tafeltje van wijlen de oude buurman opgediept uit de schuur en onder de veranda gezet.

Zo,n tafeltje kost in een winkel in Goedereede wel een 200 euro, hier stond het te verstoffen, #goed gevoel#, en ik heb me bij het tuincentrum de welbekende geurgeraniums aangeschaft, klein, netjes, mooi en overzichtelijk, daar hou ik van.Hieronder is een Cola geranium, nou ja, met een beetje fantasie dan.Ze moeten wat bedenken om het te verkopen ;)

Ik kijk niet meer naar beneden als ik door de tuin loop, de paden zijn erg, en die zullen nog veel erger worden, maar het is zo en niet anders.

Het leven blijft inleveren, in het groot en in het klein, de kunst is, zo las ik in het boek van Annejet v.d Zijl, over de Amerikaanse prinses, om flexibel te zijn, en om mee te buigen met de veranderende omstandigheden en daar het beste van te maken , tja, dat is nog wel een dingetje........dat geef ik ruiterlijk toe.

Er is weer gebreid,en dit keer niet achteruit, ik kijk wel goed uit nu, soms is een patroon zo makkelijk, dat je denkt, ach, zonder op het patroon te kijken kan ik het ook wel, nee dus, ik blijf weer beter bij de les, en ook niet onbelangrijk, het einddoel is niet de weg, maar de weg zelf........

Jeetje, wat een zelfinzicht ineens......blijf ik dat volhouden als de rug weer helemaal over is? Het maakt een mens wel nederig en klein als het vege lijf het zo laat afweten, dat moet ik zeggen. Nicht uit Oostvoorne kwam met een weergaloos mooie bos ranonkels, wat heeft ze me daar weer een plezier mee gedaan!

En dan was er nog klein plattelandsleed, ...misschien weten jullie het nog, afgelopen winter hadden we een muis die mee at met de egels, die muis is de hele winter gebleven, prima, ik voerde hem stiekem vetbollen voor de vogels, maar toen, met het mooie weer.....toen bleef de deur van de keuken open, en muis dacht....heeee,daar is het nog leuker en lekkerder, er staat zelfs een bakje katte eten voor me klaar!

Dus was hij of zij binnen komen wonen. Achter de TV. Ach wat scháttig weer, ik was helemaal vertederd, al een stukje kaas gehaald uit de koelkast voor het beestje, maar dat zat manlief helemaal niet lekker! Die houd helemaal niet van muizen! en zeker niet in huis, hij had visioenen van aangevreten eten, muizenkeutels tussen het brood, muizenpies over de aanrecht, of erger nog, een hele muizenfamilie, dus: Muis uit het Huis......ik snap zoiets niet hoor.Zo,n klein muisje.....

Er zijn weer voorzichtig fietstochtjes gemaakt door het ontluikende en uitbarstende lentelandschap, de avondtochtjes met zoonlief worden weer opgepakt. Heerlijk.En een molennieuwtje, de molen van Oostvoorne staat er sinds zaterdag weer fier en knap bij met nieuwe strakke zeilen. Feestje!

We zijn afgelopen weekend nog even in alle vroegte, voor de drukte naar de "overkant "geweest, Goedereede, net over de Haringvlietdam, zo mooi daar, en zo,n serene rust was het nog op het terras van eetcafé Sas, onder een staalblauwe hemel,prachtig stadje.Vakantiegevoel in een notendop.

Ze waren er al helemaal in de ban van het koningsfeest, dat wordt daar nog volop gevierd, en op gepaste gezellige wijze denk ik zo, het zag er zo leuk uit allemaal.Of de tijd er stil had gestaan. Wat een geweldig mooi oud sfeervol stadje.

Fijne koningsdag allemaal vrijdag, met natuurlijk een.....jawel.......

Hartelijke groet, Jeannet

Thuisweek

Het was een huiselijk weekje afgelopen week, ik zag nog net geen roze olifantjes door de tuin huppelen, al scheelt het soms niet veel, ik zag wel wat anders roze, ook mooi, de ribes, kennen jullie hem ook? Oude tuinplant, met een speciale geur, vast nauwelijks meer te koop, en toch hou ik van die struik, om zijn kleur, en zelfs om zijn geur.

Er is gelukkig genoeg te zien in de tuin, dat scheelt.Dit is onze privé tuinhaas, komt elke avond op hetzelfde plekje van dezelfde planten eten, hoezo gewoontedieren?

De fazant is ook vaste gast in de tuin met zijn hennetje, die zich nauwelijks laat zien, wat zijn het toch een geweldig mooie dieren.

De narcissen die nog niet uitgekomen waren kwamen nu in rap tempo uit na dat heerlijke warme zonnetje. We hebben ze in alle soorten en maten en rassen in de tuin staan, zo heerlijk in het voorjaar als er nog weinig groen is.

Net als de blauwe druifjes,  "kraaltjes"zoals we ze vroeger noemden, zo lekker geurend in de tuin.

We hebben ook weer een paar keer buiten gegeten onder de veranda, heerlijk in het avondzonnetje, dat we er maar vaak morgen vertoeven van de zomer.

Ik kreeg van al dat geel buiten een spontane inspiratieboost voor een quilt,die ik ooit ergens heb gezien op het WWW, een antieke quilt, de kleuren vond ik zo mooi, dat geel in het midden, met dat vergrijsde blauw en ik denk dat ik er nu het juiste stofje bij heb gevonden. Patroon meet ik gewoon (ooit) zelf uit nav de tekening.

Het breiwerk ligt even stil, en niet alleen het breiwerk, momenteel al het werk, ik heb een tijdje terug achteruit mogen breien.....geen feestje met inbreiwerk....ondanks de markertjes blijkbaar toch niet goed gekeken en geteld, ik snap er niets van, ik vind dit een supermakkelijk patroon, en juist dan ga je de fout in he....instinkertje.Nou ja, twee keer lol van dezelfde wol zullen we dan maar zeggen he.......

Er is een allerliefst babytje geboren met een prachtig kaartje en een nog mooiere naam, ja, de Jannen en Dirken en Teunen en Arentjes en Jannetjes en Marietjes kom je niet veel meer tegen heden ten dagen, er komt een nieuwe generatie kindjes en namen.

Vriendin kwam langs met een prachtige bos lentegeluk, 

En er kwamen lieve kaartjes, berichtjes, mailtjes, etc. tav mijn vorige blogje, waarvoor DANK! Het zal vast wel een keer over gaan, maar nu nog even niet in elk geval, verre van dat....het heeft tijd nodig, het is uitzitten, o nee, juist zitten is een uiterst moeizaam proces......

En dan wil ik hier ook nog eens zeggen hoe leuk we het vinden, dat velen zo meeleven met het wel en wee van onze MIO. Molenaar In Opleiding. We krijgen hartverwarmende berichten, kaarten, mailtjes,krantenknipsels en zelfs mooie boeken toegestuurd, zoooo leuk!

Het is natuurlijk ook best bijzonder dat een jongeling van zijn leeftijd liever "aan de vang hangt" dan achter een gamespelletje zit. Vorige week zaterdag hebben ze weer 120 kilo tarwe gemalen, en 300 kilo mais voor de plaatselijke veeboer, gedraaid tot aan wel 90 "enden".....Daar kan hij dan zoooo van genieten, en wij dus ook ;)Hij draait als leerling mee bij de maalploeg Oostvoorne.enne.......

De MIO is vandaag jarig! 16 April, 19 jaar, ik kan het zelf nauwelijks geloven, 19 jaar........is het echt wel zo? ja, het staat op zijn geboortekaartje.Dat behoeft een speciale editie van de molenkrant! En Ohhhh.....wat is het goed gekomen met hem, hoe hadden we toen ooit kunnen denken een MIO te krijgen..............

Fijne week allemaal weer, 
Groetjes, Jeannet

In de totaal verkeerde lappenmand

 Wat vinnen heeft zwemt en
  wie benen heeft springt,
 Wat vleugels heeft vliegt en
 wie zingen kan zingt......

Ik denk dat veel mensen dat gedaan hebben afgelopen weekend, want oh, wat werd het opeens lente, en wat waren we er aan toe, aan zon en warmte na al die nattigheid.

Ik heb helaas niet gezongen, gezwommen, gesprongen en gevlogen, het gaat even ( mag ik hopen) niet zo goed, heftige rugpijn, ondraaglijke pijnen uitstralend tot in mijn voet, al zes dagen nu, en een een urineweginfectie gratis erbij, het leven is even niet "vurrukkuluk", ik kreeg mailtjes over het wegblijven van mijn maandagmorgenblogje, dus vandaar.Ik weet dat mensen graag opgewekte stukjes lezen, maar ze zijn er nu in elk geval niet.

Groetjes, en hopelijk volgende week een positiever blogje.

EN EN.............

Het was een beetje rare week op het minilandgoed, we missen het Damhert, onbewust ( en ook bewust) waren we toch veel met haar bezig, s,morgens was het eerste werk als we uit bed kwamen het Damhert eten geven, en ze eten meerdere keren per dag kleine porties, dus hield je het steeds in de gaten of ze er stond, en s,avonds, tussen half 10 en 10 uur stond ze voor het raam, voor het laatste eten.

Aan alles komt een eind, dat maakte de week toch ook een beetje verdrietig, en al filosoferend over de zaken die het leven raken, bedacht ik me, hoe het leven in elkaar steekt, het leven is vaak EN EN, het is nooit een aaneenschakeling van goeie dingen, die zijn er natuurlijk gelukkig wel,maar er is ook altijd een andere kant.

De scheidslijn tussen vreugde en verdriet is flinterdun. Zelfs bij een diep verdriet, kan er ook ergens, al is het maar even, toch ook een gevoel van iets moois boven komen drijven, wat je het gevoel geeft dat er straks, na het verdriet, toch ook weer het licht komt, de goeie en de mindere dingen bestaan altijd naast elkaar, EN, EN

Op een blog laat je een leven zien wat je wilt laten zien aan mensen, en dat leven is er ook, , maar er is ook nog een ander leven, wat mindere kanten heeft. EN het is heerlijk en gezellig om vrienden te eten te krijgen, EN het levert ook stress op om dat allemaal weer voor elkaar te krijgen naast bv de drukte die het begin van een campingseizoen nou eenmaal altijd met zich mee brengt, om een voorbeeld te geven dan.

EN het is hartstikke leuk om een breiwerk onder handen te hebben, zeker, tuurlijk, ontspanning, EN het is aan de andere kant ook niet altijd een feestje als je achteruit breit, of het past niet, of een kantrandje...... Zo zal het hele leven zijn, EN EN, het bestaat naast elkaar. Je laat dat zien wat je wilt laten zien aan de buitenwereld.

Ik heb er nog één, EN het is heerlijk om op een minilandgoed te wonen, de dieren, het buitenleven, maar er is ook een andere kant aan dat leven, wat ook minder is, als ik bv s,avonds toch wel erge rug en knie pijn heb van al die paden schoonhouden.......ook dat is dus EN EN. Misschien is dat wat we meer zouden moeten realiseren, dat het één altijd naast het ander bestaat.

Het is een wat beschouwend stukje geworden, op deze tweede paasdag,ik zal het wat vrolijker afsluiten, EN EN.....Natuurlijk ben ik weer bij die heerlijke ranonkelkwekerij geweest in Rockanje, mooie bossen dikke ranonkels zolang ze er zijn, en er zijn er nog genoeg, kijk maar eens even.

Het is heerlijk om weer in het voorjaar te kunnen genieten van de locale producten.Wij hebben sinds een paar jaar weer een echte groentewinkel in het dorp, het is een absolute aanwinst!Heerlijke verse groenten en veel van de lokale tuinders vandaan, komkommers uit Brielle, de eerste kasbonen en lambada aardbeien uit Vierpolders, verse hagelwitte superzachte kasbloemkool. Daar gaat mijn groentehart van open.

En ik ben ook nog helemaal druk met mijn familiegeschiedenis, daar kwam ik van de week via mijn nicht uit Oostvoorne aan een foto van een Arentje Vijfwinkel, die zou heden ten dagen 137 jaar zijn, zij is geboren in 1881.Deze foto is van haar, en die vind ik me mooi! Een prachtig tijdsbeeld.( en dat breien he.......;0 )

Ik was zo druk met het uitzoeken van de familie, want dat is me een klusszzje.....iedereen heet Arentje, Abraham, Teun, Johannes en om het over de Dirken maar niet te hebben.., en van generaties terug.Het duizelt me soms, maar het is wel erg leuk om de verbanden te zien waar ik eerder het bestaan niet van wist.We hadden s,avonds geen eten...... En En...:)

Nou hebben begraafplaatsen me altijd al geïntrigeerd, als je met zo,n geschiedenis bezig bent ontkom je er niet aan om daar vaak te vertoeven om van alles op te zoeken, zo kwam ik ook op de stichting Funerair erfgoed, een stichting die zich opwerpt om begraafplaatsen te beschermen tegen al te overijverige gemeenten die graag graven ruimen.Dit steentje is van mijn Opa.

Ik ben donateur geworden van de stichting Funerair erfgoed, ze geven het blad Terebinth uit, er stond ook een heel stuk in over onze eigen prachtige begraafplaats midden in de duinen, mooie plek, dat vinden de reeën, de eekhoorns en de vele, vele vogels ook, jammer dat je dat niet meer kan horen als je onder een steen ligt.

Nou, tis een beetje gek blogje geworden, ik wens een ieder nog een fijne luchtige en zonnige tweede paasdag, niet naar de meubelboulevard, maar lekker de natuur in!

Volgende keer weer een creatief blogje.

Hartelijke creatieve groet, Jeannet