Toerist in eigen regio

Dat was ik afgelopen week, want was het geval, mijn twee Brabantse schoonzussen waren drie dagen te logeren bij ons, en dat was heel erg leuk! In allerlei opzichten. Als trouwe lezers van mijn weblog kwamen ze om die mooie plekjes eens met eigen ogen te zien die ik doorgaans op mijn blog publiceer.

En zodoende waren wij, manlief en ik, even toerist in eigen omgeving, want natuurlijk gingen we met gezwinde spoed door de prachtige Voornse Duinen op de fiets naar, jawel....Aan Zee......Het was er wel verdacht stilletjes daar boven op die duintop, nu hou ik daar erg van, dus ik had niet meteen argwaan,.........

Maar het duurde dit keer wel erg lang voor er iemand de bestelling op kwam nemen....en niet alleen bij ons.....Laten ze nou DICHT zijn! Ze zijn alleen open als de zon schijnt op dinsdag......nou, die scheen tussen de buien door toch "ech wel" volop, fors minpuntje.....

Op de fiets dus maar naar de Maasvlakte, de slufter, een oord waar manlief en ik ons eigenlijk altijd wars van houden, we zijn niet van de industrie, we houden er kortweg gezegd niet van, maar goed, nu, met bezoek uit Brabant die het wel eens wilde zien konden we niet achterblijven.

Ik moet zeggen, het was een indrukwekkende tocht met gemengde gevoelens,aan de ene kant natuur, en zelfs hele mooie natuur, en aan de andere kant die vreselijke enorme industrie en die slufter die vol gif gestort is en tot recreatieoord is verheven.Die hele waterplas wordt en is dus volgestort met giftig havenslip en meer, en daar kan je dan straks op zitten.....Er is met de komst van de Maasvlakte Twee een heel nieuw gebied ontstaan, en ook een heel nieuw strand, het is het nieuwste strand van Nederland zoals ze het zelf noemen.

Toegegeven, de uitzichten naar de goede kant waren fenomenaal mooi, prachtige luchten wisselden zich af met mooie waterpartijen en de zee met heel in de verte de enorme oceaanreuzen die koersten naar de haven van Rotterdam.Toch heb ik zelf een wat ander beeld bij een strand in Nederland.

We kwamen niet uitgekeken, want er was veel te zien.Het strand was stil en verlaten, en dat schijnt wel vaak zo te zijn, zelfs op erg zonnige dagen, dus als je rust zoekt.......

Je moet wel de goede kant op blijven kijken....., want dit is het uitzicht als je achterom kijkt........de ertsoverslag met het vele fijnstof.

Een stevige donkere zonnebril wil vast ook wel helpen als je daar naar strand gaat, ik vind het naast de prachtige natuur, ook een desolate omgeving die mij niet vrolijk stemt, de vrolijkheid brachten mijn schoonzussen gelukkig aan, dat scheelde wel.

Ik weet ook weer waar de elektriciteit vandaan komt als is het niet de onze.En dan vooruit, nog een mooi plaatje van het mooie strand,als je de trap op en weer af was, dan zag je niets meer van de industrie, tot je je hoofd weer boven het maaiveld uit stak.

We vervolgden de fietstocht langs de noordoever van het Oostvoornse meer, een prachtig fietspad waar we de zeer zeldzame sneeuwwitte parnassia tegenkwamen.Kan het contrast groter zijn?

Maar waar er ook zo af en toe een wolkje verrees, voor de zon, ook dat was voorspeld door de weermannen, maar dit was toch een wat ander soort wolkje,van de nabijgelegen industrie......is overigens nooooit schadelijk voor de volksgezondheid hoor! Tsssss Schoonzus moest er niet veel van hebben.

Er waren al heel veel roodgekleurde rozenbottels,

Het was zeker een bijzondere ervaring, want nogmaals, wij plachten nooit die kant op te gaan, ik vind het confronterend dat ik dat ook in mijn achtertuin heb.Manlief was mee, en die was blij dat we na het debacle van Aan Zee, en de Maasvlakte waar in de verste verte geen horeca te bekennen was, hij hier achter kon schuiven.

Het werd me onder het maken van een quiltblokje weer wel duidelijk dat het maar net is van welke kant je de dingen bekijkt en fotografeert.

Dat geld overigens niet alleen voor de Maasvlakte maar ook voor het dagelijks leven.Het goede en het mooie wisselen zich af met de mindere kanten, zonder regen geen zonneschijn, zoiets.....zo is het met veel dingen, en dan is het altijd weer de kunst om het goede het nare te laten overheersen. Het maakt het leven wel boeiend zullen we maar denken.Fijne week allemaal weer!

Nazomeren

Ik vind het een heerlijk woord, nazomeren, de ergste intense hitte van de zomer lijkt voorbij, jeuhhh,de meteorologische herfst is begonnen, de echte kwam er dit jaar wel meteen achteraan,iedereen is weer aan het werk, vakanties zijn aardig voorbij en de rust komt langzaam weer binnen druppelen, in het dorp, op de camping.De waan van de strandgekte lijkt ook weer wat geluwd.Ik hou van dit seizoen.

Je ziet het aan de natuur, er is een terugtrekkende golf aan de gang, er hangt een goudgele sfeer over de natuur, herfst wordt langzaamaan zichtbaar.Je ziet het aan de bloemen die in de winkels en tuinen verkrijgbaar zijn, andere soorten bloemen,dahlia,s, heerlijk, pomponnetje is mijn lievelinsgdahlia.

Je zal toch zo,n geweldig bonte tuin hebben vol met dahlia,s. Het lijkt me alleen wel een enorme klus om al die bollen goed te prepareren in de winter, want tja, die bevriezen natuurlijk wel.Maar dan heb je ook een kleurenspektakel waar Kaffe Fasset van zou watertanden! .Heerlijk om zo een beetje rond te toeren met de fiets op het eiland zonder echt doel.

Het was op een woensdag, en dan is de snuffelloods van de kerk open, nou, wat je daar allemaal niet ziet, ongelofelijk! Je kan er zo je hele huis inrichten voor weinig geld. Ik werd overigens wel meteen herkend als die Mevr. van die leuke blog, die van die gezellige verhaaltjes schrijft.

Leuk! Ik ben trouwens met nagenoeg lege handen deze snuffelloods weer uitgegaan.Knap toch weer.De eerste pompoenen zijn gesignaleerd, daar kan ik ook niet voorbij zonder er één mee te nemen in de fietstas.

Afgelopen zaterdag weer de pompoenfair bij Kwekerij Roest in Vierpolders, het jaarlijkse herfstuitje voor als het niet regent.Nou regende het dat het goot, maar tussen de buien door was het er droog en gezellig.

Wat zijn er toch veel verschillende pompoenen, en de meeste eetbaar, heerlijk, pompoensoep straks, kan ik me ook weer op verheugen.

Er is zelfs pompoenijs! Gemaakt door restaurant "Aan Zee"en dat was me lekker, je zou het niet geloven als je het niet geproefd had! Ik ga deze aankomende week in de herkansing........

Tuinders verkopen her en der hun waren in stalletjes aan huis, tomaten voor een koopje, zes kilo meegenomen.Want we hebben de afgelopen winter een megagrote pan gekocht in de uitverkoop bij kookpunt van Le Cruiset, gietijzer, dus onverslijtbaar, erfstuk, weer één zou zoonlief zeggen.....met een ijzeren deksel, handig voor de handjes ( en de soep) De vriezer zit nokkievol met van die heerlijke soepies.Mooie plaatjes onderweg , de molen van Oostvoorne in het Septemberzonnetje, prachtig in de verf, mooi dat oud okergeel tegen die strakblauwe lucht.

Onderweg kom je in de sloot uit de kluiten gewassen jonge zwanen tegen, mooi, nu nog grijs/bruin, volgend jaar sneeuwwit net als de ouders.En die ouders houden het allemaal stevig in de gaten.....ook al zijn de jongen best groot, ze komen er toch even voorliggen als je een foto maakt......Het zijn niet alleen mensen die hun kroost beschermen, zie je haar een beetje "bozig"kijken?

Er staan al twee paddenstoelen in de tuin, het zijn de grote parasolzwammen, volgens de boekjes kun je ze eten, je bakt de hoed net als een schnitzel, nou, is dat boffen voor die twee mannen hier in huis!......die houden toch zo van schnitzel?

Ik zal ze deze week wel eens bakken voor ze, jammer dat het er maar twee zijn, anders nam ik er ook één, maar ja, je moet een ander ook wat gunnen.Wat zullen ze weer blij zijn met mijn culinaire aspiraties.En over bakken gesproken, wij zijn hier van de kook en de bak, van het bourgondische leven en van het lekkere,

En dus zijn we ook van Jeroen Meus (klik) waanzinnig, wat die op tafel tovert, het was een boek naar zoon zijn smaak, en dat krijgt hij dus ook mee als tie ooit nog eens " het ouderlijk nest verlaat " , gelijk met die pan.Belgisch, dat alleen al staat voor bourgondisch, het stoofvlees met eigengemaakte friet en mayonaise staat hoog op het lijstje......1 maart is in Vlamingen uitgeroepen tot nationale friet met stoofvlees dag, ben bang dat die traditie hier ook gevolgd gaat worden, en ver daarvoor al, je moet tenslotte oefenen.......en het weer is er ook naar.........

Maar eerst dit,we hebben merengeus ( wat een moeilijk woord voor zoiets eenvoudigs!) gebakken, eiwitschuim met suiker en een beetje kleurstof, dat ging me goed en ze waren lekkerrrr, toegegeven, je moet niet het Paleo dieet volgen........dan zijn ze ten strengste verboden, kijk, en daarom volg ik geen diëten, want ik hou teveel van eten.........:) en hou/heb ik maat 46

Van de week kocht ik ergens een bordje, met een wel zeer toepasselijke spreuk, ik denk dat vele ondernemers er wel iets in herkennen, of je nou een camping, of een quiltwinkel, of een strandtent hebt.......of what ever.......iedereen meent het altijd beter te weten dan dat jij het doet.........:) mens eigen? Fijne week allemaal weer, volgens de meteorologen kan het nazomeren beginnen morgen.