Eindejaarslogje

Als alles duister is
Ontsteek dan een lichtend vuur
dat nooit meer dooft
Lied uit taizé (klik)

Lieve lezers, al weer het laatste logje van het jaar 2011. Het jaar is echt omgevlogen, het was voor mij persoonlijk een turbulent jaar met de knieoperatie, ik weet wel dat ik toen dacht; was het maar vast kerst....dan is alles achter de rug en ook weer goed, dat eerste klopt dan wel, maar het laatste( nog ?) niet. Mochten jullie nog twijfelen aan mijn oefeningen....hier sta ik in volle actie naast de fysiotherapeut, kijk maar eens hoe trots hij kijkt naar zo,n gemotiveerde cliënt....ondanks dat ik een vreselijke hekel heb aan sportscholen kom ik er wel trouw drie keer in de week.....ik sta dus tot mijn verrassing in het krantje van de praktijk!

Toch zijn er ook gelukkig weer veel steekjes geprikt dit jaar.Ufo,s zijn tot affo,s gemaakt, veel leuke en warme ontmoetingen meegemaakt, mensen van een kant leren kennen die onverwachts leuk en warm was.Het is heerlijk om een hobby te hebben, ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn zonder hobby, in wat voor vorm dan ook.

2012 lijkt een beetje raar jaar te worden als ik het zo kan zeggen, in de media word je overspoeld met nare berichten over de recessie en de barre bezuinigingen die aankomen, gelukkig lees je daar niets over in de Libelle en de quiltbladen. De krant en het journaal zijn wel genoeg. Afwachten maar, het leven gaat toch gewoon door, wat er ook gebeurd, al denk ik dat het er voor veel mensen niet makkelijker op word, als je moet rondkomen van een uitkering, of alleen staande ouderen met alleen een pensioentje etc.

Ik laat jullie nog eens even een paar prachtige Jo Morton stofjes zien die ik nog net op de valreep van mijn voornemen heb gekocht....ik werd er ineens zenuwachtig van! heb ik wel zoveel in die kasten zitten eigenlijk......of lijkt het nou maar zo....Nou ja, ZIJ zegt dat 98 % van de goede voornemens strand, zou ik dan echt bij die overige 2 % horen......:)) Dat mooie smeedijzeren schaartje heb ik van mijn moeder gehad voor kerst en het werkelijk prachtige ornamentje heeft Carin voor me geborduurd.

Vele kleine lichtje maken één groot licht, de quiltwereld is toch ook gelukkig nog een overwegend warme wereld, figuurlijk, door de quilts die we maken, ook voor zieken en kinderen,en letterlijk, omdat er toch een enorme cohesie is tussen zoveel verschillende mensen die een zelfde hobby delen. Ik heb het zelf tot mijn verrassing mogen ervaren door alle warme reacties na mijn operatie.

Warm is ook mijn shawl geworden van de Kaffe Fasset mohair waar ik al eerder over schreef, mijn moeder heeft hem voor me gebreid, dat geeft toch wel een extra dimensie er aan. Het is een combi van mohair en zijde en dat is zo lekker zacht en het kriebelt niet.Warm zijn ook mijn voeten door deze prachtige  sokken die Jossie voor me heeft gebreid!Allemaal hele lieve warme lichtpuntjes.

Ik wil iedereen bij deze ook bedanken die mijn blog leest en zeker ook de mensen die trouw de moeite nemen om een reactie achter te laten, altijd zéér gewaardeerd.Op naar een nieuw, volgend creatief jaar met z,n allen!

Ik wens jullie allemaal héél véél lichtpuntjes in het nieuwe jaar waar je je korter of langer aan kunt warmen, en ik hoop ze vaak tegen te komen ergens!