Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

maandag 24 september 2018

De laatste mooie dag............

Er wordt wat af georakeld over het weer.....de heetste dag, de natste dag, de koudste week, het ene na het andere record sneuvelt....en nu was het gesprek de afgelopen week de hele week over de laatste mooie dag, of er niet meer zouden komen, je zou er depri van worden! Dat werden wij in elk geval niet van die laatste heerlijke dag afgelopen donderdag
Zoonlief was vrij, altijd op donderdag, een hele dag in de week vrij van de studie, tuurlijk is vrij een rekbaar begrip, maar op de laatste voorspelde mooie dag is het toch wel lekker om even mee te fietsen en de wind door de blonde krullen te voelen na al dat gereis in het muffe OV ;)
Dus dat hebben we gedaan, het was héérlijk, zo rustig op de wegen, een warme "holle"wind om je oren en door je haar, die het water van het Haringvliet toch wat opzweepte, je rook de intense geur van het zeewater al van verre.
Hellevoetsluis is zo mooi als je aan de westkant blijft, de haven met zijn mooie geveltjes en prachtige schepen en natuurlijk onbetwist het Quackgors.
We doen er ook altijd de Turkse winkel aan, voor ons een feestje, lekkere bijzondere dingen kopen, vijgen, cactusvijgen, de yoghurt natuurlijk, en een heerlijk broodje spinazie fetakaas.
In anderhalf uur waren we weer thuis, 17 km, het hoeft niet ver te zijn, of meeslepend, ook die 17 km was een héérlijk tochtje, de fietspaden voor ons alleen, daar hou ik van, want ik wil wel graag zien wat er om me heen te beleven is, en als het druk is, moet ik teveel op tegenliggers letten.
Onderweg pluk je een bloemetje mee voor thuis, daar heb ik altijd de snoeischaar voor in de tas zitten.
De mannen hebben naar aanleiding van die barre en boze voorspelde weerberichten de appels geplukt, de wintervoorraad is weer binnen, het feest van de zondagse appeltjes met rundvlees kan weer bijna beginnen!
Had ik laatst niet verteld dat ik naar een workshop top down breien zou gaan? nou, dat is inmiddels geschied, met zwemvriendin die ook breit, hier zitten we er, in Rotterdam. En het was hartstikke leuk en gezellig, daar niets van gezegd.
Maar daar blijft het dan ook bij, het was voor ons allebei abacadabra.......een trui breien die past op je eigen lichaam, meten is weten, het zal allemaal vast wel, maar wij hebben los van elkaar besloten dat wij het simpel houden..... wie weet, in de toekomst, zeg nooit nooit. We meten gewoon op een oude trui, en dan weten we het ook.Wel zo snel en makkelijk ;)
En ik heb tóch top down gebreid! en nog wel met een inbreirandje ook.Van die mooie wol die ik nog over had van mijn puntshawl.
Een beer die het paste en er blij mee was al kijkt tie hier wat bedenkelijk, was ook gauw gevonden in het huisje vol met spullen op de zolder,.Het is goed om te weten tot waar je kennis reikt en dat te accepteren, grenzen verleggen, is ook prima hoor, maar de lol moet wel blijven, het leven is regelmatig al ingewikkeld genoeg.
Over een 100 dagen is het weer zo ver, de kerst....je, je kan er maar vroeg genoeg mee bezig zijn, nou ja, bij wijze van spreken dan, de adventstijd begint vier weken voor kerst .....en dat is als vanouds de tijd van verwachting, verwondering, ik heb mezelf maar eens een leuke wollige adventskalender cadeau gedaan.
En om de lol van het uitpakken nog wat lolliger te maken ook een thee adventskalender, de spreuk die ik al jaren in mijn tuinhuis heb hangen, luid dan ook niet voor niets, het leven is een feest, maar je moet wel zelf de slingers ophangen. Of in dit geval, de thee zetten!
Of de stofjes kopen, ik ben eigenlijk best een beetje "om"als ik die leuke stofjes bij de quiltster zie, toegegeven, wel de vintageachtige, stoffige, op ongebleekte katoen gedrukte stofjes, daar zie ik allemaal leuke dingen in.En zo was de week weer om, je kan er wel drie blogjes over schrijven, het was niets, en het was alles, zelfs de dag na de mooiste dag leverde nog wat moois op met windkracht acht!
O ja, en het laatste nieuws van de molenaars van de molen van Oostvoorne, nee, ze hebben nog niet gewonnen, dat weten ze pas 1 oktober, maar tot die datum kun je nog stemmen als je dat al niet gedaan hebt, het laatste nieuws is dat ze een draaimarathon houden, aankomend weekend, 36 uur lang achter elkaar draaien met die molen, nou, dan moet je volgens mij wel een fikse klap van de molen gehad hebben!
Als er geen wind is duwen en trekken en blazen ze hem in het rond...... ze beginnen zaterdagmorgen om 8 uur s,ochtend tot zondagavond 8 uur, wees allen welkom op de molen in Oostvoorne aan de, juist ja....Molendijk natuurlijk!! Er is van alles te doen, van oliebollen tot bitterballen tot wijn en gewogen worden.....en hier kun je nog stemmen: www.molenprijs.nl/oostvoorne 
En vanaf morgen......okay, dinsdag, dan zijn ons al weer een aantal laatste mooie dagen beloofd ;) Ik ga er gewoon weer van genieten en dat wens ik een ieder toe!

Hartelijke creatieve groet, en tot de volgende week ! Jeannet

maandag 17 september 2018

Wie wat bewaart..........

Die heeft wat! Een waarheid als een koe, en die zeker op mij van toepassing is, bewaarderig als ik ben, maar dit spant toch wel de kroon.Vroegûh, in een vér verleden, toen ik nog jong, slank ( dat vooral) en fris en fruitig was, met lange benen in een strakke spijkerbroek en lang blond haar, ergens begin 20, zat ik als jongeling op de weefkring in Brielle, en daar was iemand, Hilda, die had aan de voorstraat een prachtig mooi oud monumentenpand, "Vol met Wol"
Hilda had de mooiste pure echte wolletjes die je je maar kon voorstellen, een soort voorloper van Trollenwol in Driebergen,  het was er een walhalla voor weefsters en breister, ik weet het nog zo goed, enfin, toen dus, nu ruim 35 jaar geleden, kocht ik er deze wol. Uit IJsland, geen idee wat ik er mee ging doen, maar het hebben en kijken en voelen aan de wol, was voor mij de grootste lol!
In de mooie kleur Heidepaars, toen ook al mijn grote voorliefde, maar ja, hoe gaat zoiets? Je koopt wol, en wat ga je er mee doen? Waar is het geschikt voor, hoe ga je de verdeling doen? het heeft dus al die jaren her en der gelegen hier in huis, en minimaal één keer per jaar kwam het uit de doos, om het vervolgens weer terug te leggen
Ik weet niet waar de inspiratie opeens door kwam, door de mooie paarse kleuren die je nu overal buiten in de natuur ziet.
Van de mooie vetplanten bijvoorbeeld met de welluidende naam van hemelsleutel en van de hele kruiwagen vol met valappeltjes. De mannen zijn overigens het weekend druk geweest met plukken voordat alles op de grond ligt.
Het doet er ook niet echt toe, ik denk dat ik het nu weet, daar moet een mooie trui van komen, het proeflapje is al gebreid, het is toch wel weer ongelofelijk dat wol, zo oud, nog niets aan kwaliteit heeft ingeleverd, nog steeds de mooie glans, de pure echte uitstraling, de motten hebben het ook gelukkig nog niet gevonden, daar zorg ik natuurlijk wel goed voor, dus: Wie wat bewaart....juist ja.....
En ik had jullie beloofd dat ik zou laten zien wat ik van die lapjes uit dat leuke boekje gemaakt had, tja, dat is eigenlijk ook weer een oud verhaal in een dito oud jasje.....Ik heb er een schattig klein quiltje van gemaakt, zo leuk die kleine quiltjes, 30 x 30 cm, en wat een voldoening,
En helemaal doorgequilt, okay, ik moet nog een paar naadjes voor het mooie, het is maar een klein quiltje dus dat is zo gedaan natuurlijk, maar toch zie ik daar altijd het meeste tegenop, er liggen hier nog tal van kleine quiltjes op dezelfde behandeling te wachten.
Het kan niemand ontgaan zijn dat de herfst er weer is, paddenstoelen komen overal weer op, zelfs gevuld met marsepein, uit het welbekende winkeltje op het dorp...Mmmmm
en dit zijn de allermooiste als je ze tegenkomt, de echte, rood met witte stippen!
Deze zijn er ook weer, grote parasolzwam, momenteel ook overal te zien, maar het mooiste gefotografeerd vanaf de onderzijde.
En deze, prachtige zwam ergens vlak bij ons huis aan een schilderachtig dijkje, elk jaar weer groter, tot de boom het begeeft.Dat dan weer wel, in de natuur is het ook al En En.......
En aan datzelfde dijkje, loopt me toch een leuk beest in een weitje, we zwaaien haar altijd even aan vanaf de fiets,ze is zo vriendelijk,je snapt nu wel waarom ze varkensneuzen stopcontacten noemen.....
Degene die me volgen op het Feestelijke Boek leven en lezen mee met het twee sterrenrestaurant van Egelsteyn, ik heb het er als souschef gewoon druk mee! Hier geen uitgehongerde arme egels, maar dikke, weldoorvoede stekelballen, een kilo stekels ruim aan de haak!
En het kroop zomaar over mijn aanrecht heen. Egels, wat zijn ze ongelofelijk leuk en mooi en grappig en ik denk zomaar dat ze in iedere tuin zitten, kartonnen doos op zijn kop zetten, gat erin knippen, voer erin, en genieten maar, wel op een zichtbaar plekje neerzetten natuurlijk.
Het is een heerlijke, warme, lome en rustige herfst, wat hou ik van deze dagen, s,morgens de mystieke mist over de velden en de prikkelende kruidige lucht in je neus, je weet dat het (gelukkig) niet heel heet meer wordt, ( behalve van de week nog begreep ik..... ) alles hangt vol rijpe bessen, appels, peren, noten, druiven, héérlijk seizoen, geniet er allemaal weer van deze week met de "Nazomerherfst" in dit prachtige jaargetijde!

Tot volgende week, hartelijke creatieve groet, Jeannet

maandag 10 september 2018

Dankjewel allemaal!

Dank jullie allemaal hartelijk voor je stem op de molen, namens alle molenridders, broeders, zusters,MIOers, molenaars, oud jong en sappig, kortom, dank namens een ieder die molens een warm hart toedraagt! Het is zo leuk om zo veel respons te krijgen op iets wat je vraagt, met volle overtuiging, en niet voor jezelf, maar voor een ander, of nee, voor vele anderen, zo is het ook nog!Zoonlief was gewoon even een klein BNertje, de pers heeft er veel aandacht aan besteed.
Maar goed, het blijft voor hem een hobby, naast de studie, want sinds vorige week is hij ingelijfd van het platteland naar de grote stad, "Le jeune meunier" studeert Frans aan de Hogeschool Rotterdam. De studie, dat is héérlijk, maar de reis......dat is geen feestje, boemelbus die bij elk huisje stopt en dat een uur lang en dan die hele metro met beroerde stoeltjes en op elkaar gepakt zitten......tja, dat is het leven van een student op het platteland.....zijn we niet zo gewend.
Het is ook niet te geloven in wat voor uithoek wij wonen, 40 km van Rotterdam af en daar doen we dan twee uur over met het OV en ook met de auto of zelfs nog langer, met al de bruggen en tunnels en om het niet te hebben over parkeren...er zijn studenten die uit Zeeland, Rilland Bath en Vlissingen komen, veel en veel verder in kilometers dan Rockanje, maar die stappen daar in de trein en stappen nauwelijks een uur later op Centraal Station in Rotterdam uit.En een trein, daar hebben we hier dus nog noooooit van gehoord :(

Het leven begint zich langzamerhand weer te zetten naar het gewone, gewone, dat treft, want ik hou van gewoon. De eerste week was wel erg druk en hectisch, iedereen moet in het ritme van alledag komen en er waren veel afspraken overal en natuurlijk is ook de camping en het huisje er nog in de maand September, dat is eigenlijk allemaal wat teveel, maar goed, tis bijna 1 oktober., dan hangen we de vlag niet uit, maar halen we hem binnen!Ik heb mijn shawl af, net voor de echte herfst,
Het was een geweldig leuk project om aan te breien, mijn eerste grote driehoekshawl, en helemaal niet moeilijk, echt niet, meerderen en breien met slechts twee kleuren in een herhalend patroon. Het is een hele grote shawl geworden, bovenkant meet ruim 2 meter (!) en de lengte is 1 meter gemeten van rug naar punt.
En er zitten veel effen toeren ertussen, het lijkt moeilijker dan het in werkelijkheid is, dus wie er ook al lang over denkt, gewoon beginnen! Mijn witte wol is handgesponnen, dat vind ik dan weer wel een enorme meerwaarde! Bij deze een foto van de binnenkant.Elk steekje de draad meenemen he ;) 
Echte pure wol van een mooi schaap dat je hebt zien grazen, dat is toch de basis van het leven, daar kan ik ook enorm van genieten, dit is trouwens een brilschaap, staat hier vlak bij ergens in een weitje.

Voor mijn nieuwe project, een top down trui, heb ik dan ook 100 % wol besteld, Noorse wol, uit een klein fabriekje wat al vier generaties wol spint, ook weer zoiets, dat klinkt toch een stuk idyllischer dan te zeggen, de wol komt van de Zeeman......Brrrrr (ieder zijn ding hoor, laat dat duidelijk zijn, maar das niet het mijne)
Ik heb weer een paar "hang"sokken af, ik vind sokken breien nog steeds hartstikke leuk, maar dragen, dat is wat anders, die sokken zijn te dik in mijn schoenen, of ze zakken af, ik weet het allemaal niet, maar ik hang ze dus op, ik heb onverslijtbare hangsokken en zal eerdaags op zoek moeten naar een langere stok.
Ik was ook nog ergens jarig geweest, dat is op het Feestboek feestelijk gevierd!Ik ben heel goed in het mezelf cadeautjes geven.....dus heb wat geshopt in het welbekende Zeeuwse winkeltje! De nieuwe serie van Di Ford, niet alles wat hier te zien is heb ik nu geshopt hoor, maar het kleurde zo mooi bij elkaar in het oude houten bakje. Bijna zonde om te gebruiken.
De week was zo druk, dat de inspiratie en de rust ontbraken om iets te doen op handwerkgebied, dat heb je zo wel eens, tijd is een dingetje, maar rust is een ander dingetje, rust in je hoofd om de dingen met aandacht te doen, tis er even nog niet en komt weer wel.Tot die tijd maar even papieren inspiratie.Mooie plaatjes van een nog mooier wolletje wat er al jaren ligt.....
En nou ja, mooie plaatjes maken, ik hou er van, het leven wat mooier kleuren dan het is, en graag met de dagelijkse dingen, brocante bij de Hoeve in Goedereede, bij die gastvrije Marijke, en tja, deze pot staat nu bij mij!18e eeuws aardewerk.Niet perfect, en daar om zo mooi in zijn eenvoud.
En nog een mooie foto van de affe shawl.
Ik heb mezelf op de valreep toch nog de welbekende schop onder mijn achterste gegeven, PC uit gelaten, en gewoon knippen en snijden en naaien in deze stofjes.
Het resultaat laat ik volgende week zien, maar het komt uit dit boekje. Elke quiltdip wordt meteen in de kiem gesmoord na het bekijken van al die TE leuke kleine quiltjes van Kathleen Tracy. Ik ben fan, al vanaf het eerste uur boekje.
Okay, misschien voor sommigen tot vervelens toe....dan maar gauw afsluiten, maar nog één keer voor wie het gemist heeft, de molenridders, wie nog niet gestemd heeft, gráág.....vóór 1 oktober.
(klik op deze link) want het kan zomaar één stem zijn die het verschil maakt tussen winnen of niet ( al is elke stem goed voor een euro en ik gun het alle molens van Nederland ;)
Lieve mensen, een fijne week allemaal weer, met veel herfstige inspiratie, pompoenen, hop, herfstasters, paddenstoelen,het kan niet op en een héérlijke Hollandse temperatuur met fenomenale luchten, ik geniet er weer van!Van mij mag het drie weken zo nog duren, jammer dat de "vakantie" over is.

Hartelijke quiltgroet, Jeannet

maandag 3 september 2018

Ik vraag een gunst..........

Lieve mensen, lieve meelezers, lieve allemaal, en dat laatste meen ik dit keer echt........het is zo, na tien jaar bloggen, belangeloos bloggen, na tien jaar mooie verhaaltjes en foto,s met jullie delen, vraag ik jullie een gunst.....een totaal belangeloze gunst.
Het is altijd makkelijk om iets te vragen voor een ander, een zeker als het een gunst is voor een goed doel, voor ons Nederlandse culturele erfgoed, enfin, orakeltaal, ik ga het jullie allemaal uitleggen.
Het kan jullie niet ontgaan zijn, dat zoonlief al een tijdje als MIOer ( Molenaar In Opleiding) in de weer is op een molen, de molen van Oostvoorne, als vrijwilliger uiteraard, want heden ten dage is er in het echte molenaarsvak geen droog brood meer te verdienen natuurlijk
Ik weet het, andere jongelingen gamen met hun vrienden, lopen achter de meisjes aan, gaan uit en naar wilde oorden op vakantie, maar we zijn (gelukkig) niet allemaal hetzelfde,onze jongeling heeft zijn passie, en tot nu toe ook zijn hart, verloren aan de molens.
Gelukkig zijn er nog wel zulke jongelingen, al zijn ze niet echt dikgezaaid, want het vak van molenaar dreigt uit te sterven, de vrijwilligers die de opleiding doen zijn veelal pensionado,s, en die leeftijd gaat steeds verder omhoog zoals we allemaal wel weten, moeilijk klimmen in de wieken met nieuwe knieën en heupen.....en stilstand is achteruitgang, zelfs bij een molen!
Dus hartstikke belangrijk dat er jonge sappige molenaars toetreden tot het gilde, jawel, het gilde, want het is een gilde van vrijwillig molenaars waar tot je toetreed. En dat is afgelopen voorjaar ook nog tot cultureel erfgoed verklaard, ik heb dus een culturele erfgoedzoon ! Hee, wie kan dat nog meer zeggen ? enfin, om een lang verhaal kort te maken, hij zit dus als leerling op de molen van Oostvoorne.
Oostvoorne heeft de kleinste molen van het eiland, maar ze hebben de grootste plannen! Ze willen de maalderij die naast de molen staat, en nu is ingericht als een oude rommelschuur, helemaal opnieuw opknappen en daar een bezoekerscentrum van maken waarin ze alle ins en out (d)s van het vroegere molenbestaan kunnen laten zien aan toekomstige generaties molenaars ( dat hopen ze natuurlijk) allereerst in de vorm van schoolklassen etc.
De oude maalwerktuigen zoals  de maalstoel ( geen idee wat het is hoor...) en de oude Hamermolen worden in volle glorie hersteld en in werking gezet.Ambitieus als ze zijn als maalploeg Oostvoorne, die uiteraard ook allemaal weer uit hardwerkende vrijwilligers bestaat, hebben ze dit project aangemeld bij de Bank Giro loterij
Die hebben namelijk elk jaar een vijftal molens geselecteerd die hun wensen mogen indienen, en waar een geldbedrag aan vast hangt, als hun molen, cq plannen, de meeste stemmen krijgt, dan staat daar een geldbedrag van € 95.000 tegenover voor de realisatie van de plannen
Maar dat is nog niet alles.....want ook als je niet wint, er kan er tenslotte maar één winnen....dan krijgen ze voor elke stem toch een euro! En laat ik nou elke week weer ruim duizend lezers hebben van mijn blog, dus een klein rekensommetje leert mij dan dat er minimaal € 1000,- zou moeten binnen zou kunnen komen voor dit geweldige project alleen al via mijn blog !
De overheid trekt zich steeds meer terug ten aanzien van subsidies en onderhoud van ons Cultureel erfgoed in de brede zin des woord, dus het is voor het behoud ervan broodnodig dat er particuliere initiatieven ontwikkeld worden door vrijwilligers.

En dat is dus de gunst die ik aan jullie vraag, niets meer en niets minder, geen gedoe achteraf van mailings van de Bank Giro loterij, niets van dat alles, via deze link (klik) kan je direct je stem uitbrengen op Molen Oostvoorne, dat kan tot 1 oktober 2018 en mag met meerdere e-mailadressen.
Die stemmen worden via het opgegeven mailadres geverifieerd en dan komt er nog wat leuks! Onder de stemmers wordt een luxe weekendje verloot ter waarde van € 450.- ergens in een molen in den lande! Hoe leuk is dat, stel je voor dat je daar lekker in zo,n oud monument tegen de hanenbalken ligt te mijmeren over hoe het leven vroeger was......
Lieve mensen, zelfs als je alleen maar van quilten en breien en weet ik wat hou, molens zijn toch wel een stukje stoffering van ons prachtige Hollandse landschap, dat zijn we toch wel met elkaar eens? laten we ze behouden waar dat mogelijk is. ( en nee.....mijn quiltje is nog niet doorgequilt, big shame :( )
Jeetje, ik lijk wel de PR dame van de Maalgroep Oostvoorne......nou ja, met een MIOer aan tafel krijg je zelf ook een klap van die molen, zonder trouwens ook zouden ze hier soms zeggen.....
Is er nog ander nieuws? ja, zat, echt waar, maar dat komt volgende week weer, en ik beloof jullie dan weer mooie plaatjes, van sokken, shawls, schitterende wolletjes, mooie fietstochten, vergezichten, onze privé ree in de tuin,
en weet ik allemaal niet wat meer, we genieten nog even van de héérlijke nazomer op deze maandag. Fijne week allemaal weer.

Tot volgende week, hartelijke groet, Jeannet ( enne, ik de molen kan op jullie rekenen he....)