Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

maandag 26 november 2018

Nieuwe quilt

Niets is zo leuk en heilzaam als aan wat nieuws te beginnen, ik denk zomaar dat velen met mij dat kunnen beamen ;)Op FB had ik al een sneakpeak ( raar woord trouwens) gezet, een nieuwe quilt in wording, wow....en wat voor één.
Eerder had ik al eens gezegd dat we de limitid edition stofjes van een quilt van Margareth Mew hebben kunnen bemachtigen, als één van de weinigen quiltsters, er was een ware run op, en er waren maar een paar pakketten, prachtige mooie oude antiekerige aandoende stofjes in een kleurcombi die ik niet altijd zelf zou bedenken, maar die geweldig is.
Het grappige is dat er maar een paar stofjes overeen komen uit mijn eigen voorraad.Het was om deze quilt te maken, adembenemend mooi van uitstraling.Ik ben al járen fan van de quilts van Margareth Mew en heb er al twee gemaakt.
Maar ik zou ik niet zijn, als ik er dan toch mijn eigen draai aan zou willen geven, want allemaal dezelfde quilt, hoe mooi ook, dat vind ik maar zozo, dus heb ik wel het middenstuk gemaakt, en ga ik bedenken wat voor randen daar omheen kunnen komen.
En het middenstuk heb ik inmiddels helemaal AF! Zo mooi geworden, prachtige pure damast als achtergrondstof, ooit, in een ver verleden bij Bep gekocht, prachtige stof, vond ik toen al, maar ze liep niet zo, ik zag meteen de schoonheid ervan, en nu komt het heel mooi uit in dit middenstuk.
Ik ben er helemaal tevreden over, het was voor mij wel een heel dingetje om al die applicaties er mooi op te krijgen, dat is niet zo waar ik van hou, appliceren, maar goed, een hobby is nooit helemaal alleen maar leuk, het is soms ook gewoon doorzetten, en dan heb je ook wat. Wabi Sabi ( niet perfect en toch goed) Nu nog even nadenken over welke randen ik eromheen ga maken met die Vurrukkulukke stofjes.
Hoewel het nog November is, begint het huis toch langzaamaan al een beetje in kerst te geraken, tegenwoordig is kerst zonder de wilde asparagus geen kerst meer, het vervangt bijna het dennengroen, en inderdaad, ik vind het zelf erg mooi.Op de één of andere manier heb ik dit jaar het gevoel dat het snel kerst mag zijn.
Hoekjes worden weer anders neergezet en gestyld, met dezelfde spullen, en natuurlijk zijn de amaryllissen er weer, uit de welbekende kas van wijlen de oude quiltnaald in Vierpolders.
Zo af en toe koop ik ook het kerstnummer van Jeanne D, Arck, zo sober en sfeervol allemaal, het is heerlijk om te dromen over dingen die je niet hebt, maar die je wel zou kunnen hebben, omdat ze zo bedrieglijk eenvoudig zijn.
En wat er ook weer is, zijn de Flamingo,s op Goeree Overflakkee, bij het haventje van Battenoord.Die komen daar overwinteren, omdat het water daar tussen Goeree en Schouwen Duiveland een stuk warmer is dan in het noorden waar ze oorspronkelijk vandaan komen.
Heel erg leuk om te zien, prachtig plekje daar onder een stralende strakblauwe hemel met een geweldig helder winterzonnetje.
Mooie wereld daar aan dat haventje bij Battenoord, ik geloof dat er een stuk of tien huizen staan, veel meer zijn het er niet.Die Flamingo,s hebben het goed bekeken.
Het simpelste uitgebloeide gras of het eenvoudigste oude, door zee en wind verweerde paaltje zorgt voor een prachtige foto.
Zoonlief was een week thuis, tis wat met studenten hoor, eerst hebben ze toetsweek, nou ja, week....twee dagen dan he....en na de toetsweek hebben ze een hele (!) week vrij, omdat de docenten de toetsen moeten nakijken! Hee.....waar vind je het als je ergens werkt ? Het was hier dus oa "wenteltevenweek" zoooooo lekker! Ik heb altijd een halfje witbrood voor zoiets in de vriezer liggen.
Enne....tis niets dat tie thuis is, wij hebben geen "zoon op zolder" nee, die zit lekker gezellig hier achter de PC beneden in het zenuwcentrum van het huis, het kantoortje, de quiltkamer, het breihok, en bedenk het maar, dus die ziet allerlei , in zijn ogen duffe quilts heet van de naald glijden, behalve zijn eigenste enige echt mooie molenquiltje.......:(
Oeps, dat blijft een dingetje he, zeg maar gerust DING, doorquilten, maar goed, ik heb van de week weer eens ergens raad gevraagd hoe dat nou te doen, en het komt goed, nog voor het eind van dit jaar, ik heb het beloofd! Fijne week allemaal weer, blijf genieten van de kleine dingen, mooier wordt het niet, het geluk kan zomaar in een wentelteef zitten!

Hartelijke creatieve plattelandsgroet, Jeannet

maandag 19 november 2018

Sinterklaastijd

Dit soort verpakkingen en dito theetjes wordt ik helemaal blij van als ik ze tegenkom bij AH. Mooie verpakkingen hebben een magische aantrekkingskracht, en zeg nou zelf? Dit is toch superleuk op een koude grijze maandag?
Al is het nog November, toch is de goedheiligman inmiddels aangekomen, en nog wel op de Zaansche Schans.  Ik moet zeggen dat het steeds heftiger wordende gekrakeel rondom de komst van de goedheiligman, en vooral zijn gevolg,  me ver de keel uit hangt, en ik stel voor dat hij voortaan maar alleen komt, en zijn "gekleurde"gevolg gewoon in Spanje laat.Tis niet anders.
Gelukkig heb ik het, toen zoonlief klein was, allemaal op een fijne warme manier mogen beleven, zonder nare discussies over wat en wie en wat voor kleur dan ook.Je zal heden ten dagen maar kleine kinderen hebben. Vroeger keek je naar iets uit, en nu kijk je tegen iets aan........:(
Ik heb mijn eerste sintcadeautje al binnen, nou ja, sintcadeautje, soms moet je gewoon jezelf verwennen, ( zeker als compensatie voor "gedoe") en ik kwam ergens deze oude beboterde antiekerige sauskom tegen, die had ik nog niet!
Ik heb een rijke fantasie, alleen gebruik ik die wel eens op de verkeerde momenten, maar niet hier, ik zag in deze terrine al de dampende aardappeltjes liggen op de kersttafel, of een stoofpotje, of, nou ja zoiets dus, manlief ziet alleen een oude terrine die dan met de hand moet worden afgewassen.......en dus toch maar in de kast blijft staan, tja.....
En om nou maar gelijk bij de oudheid te blijven, vlak bij ons, paar kilometer verderop, staat een werkelijk prachtige oude monumentale boerderij, de Esterenburg" Een boerderij uit 1738, indertijd een pachtboerderij, eigendom van een rijke familie, die de boerderij en de gebouwen in pacht uitgaf aan een landbouwer.
Wat een prachtig mooi bouwwerk, op de foto,s is het heel mooi, de plek waar de boerderij heden ten dagen staat is helaas veel minder, ingebouwd tussen kassen en grote hoge elektriciteitsmasten, maar goed, het is wel bewaard gebleven.
Het pand is eigendom van de Vereniging Hendrick de Keyser, ( klik) die heeft ten doel om bepaalde monumentale waardevolle panden uit cultuurhistorisch belang door heel Nederland te bewaren voor de toekomst, ze knappen ze op in de oude staat, en je mag dan zo,n pand huren van ze. Het is leuk om op hun website te kijken wat ze allemaal in de verhuur hebben.
En met een quiltdate op de maandagmorgen komt er ook nog eens iets uit mijn handen, ik heb alle vier de randen van de Jen Kingwel quilt af.
Nu komt er een rand langs van 52 shoe fly blokjes, ik heb er al een aantal af, met die hitte van afgelopen zomer, maar er moeten er nog veel, toch wel even doorbijten 
( eh, doorbijten....tis toch een hobby !? ) Tuurlijk, en na elk project lonkt er weer een nieuw project! van de week de nieuwste Quiltmania gekocht, en die was gelukkig weer sfeervol als vanouds.
En er stond me een geweldig mooie quilt in, waar ik al heel lang ademloos naar kijk als ik hem ergens voorbij zie komen, van Edyta Sitar, Stars upon Stars, een exacte kopie van de reproductiequilt uit de collectie van het museum van Grand Rapids in Michigan.Eén blok bestaat maar liefst uit 300 losse stukjes, en waar meesterwerk en heel knap gemaakt.
En zo af en toe, kom je de meest creatieve ideeën tegen, ik had het zelf niet kunnen verzinnen....ik las ergens op een blog de nieuwste definitie van samen werken! ....Dat bracht mij op een geweldig idee, ( beter goed gejat dan slecht verzonnen....toch? ) Als ik nou eens een aantal mensen uitnodig voor een Bee op het minilandgoed in huisje weltevree?
Ik zet een emmer klaar met van alles erin, mogen ze zelf kiezen welk hoekje van mijn héérlijke stoffige huis ze schoonmaken en wie er geen zin heeft in binnen werk, die mag bladeren komen harken en dan zorg ik voor een lekkere lunch na afloop, en ik bak natuurlijk die karamel shortcake van vorige week, nou....deal? Enne.....als het goed bevalt, is iedereen over een half jaar weer van harte welkom!..... Ik had het zelf niet beter kunnen verzinnen....;)Nou dames, wat denken jullie? komt het nog goed voor de kerst? 
Fijne week allemaal weer, de kou komt met gezwinde spoed dichterbij, en volgens Piet Paulusma donderdag sneeuw, eerst zien, dan geloven ;) Vergeet niet in deze tijd je schoen, klompje oid te zetten he, want je weet maar nooit.......

Hartelijke quiltgroet, Jeannet

maandag 12 november 2018

Het lieve leven

Er zijn van die weken, of langer, dat ik het moeilijker vind om een blogje te schrijven, omdat er wel van alles gebeurd, zoals altijd in een week, maar soms zijn het zaken die je hoofd vullen met  gedachten die je niet deelt op een blog, zo is het "lieve leven" nou eenmaal.
Het leven is niet altijd rozengeur en maneschijn, daar kunnen we allemaal over mee praten, en soms is het gewoon "gedoe", ik heb er geen ander woord voor.Het zal weer wel over gaan, het meeste "gedoe"gaat gelukkig een keer over, maar dat is niet altijd zo, soms moeten er offers voor gebracht worden en laat het sporen na.
 Eerlijk gezegd zie ik een hoop "gedoe"om me heen bij mensen, op velerlei fronten, verwacht en  totaal onverwachts, je hebt er mee te dealen, of je nou wilt of niet.Ligt het aan mijn leeftijd? Was er ooit een tijd, van jong zijn en alles onbezorgd zien en ervaren? Dat geloof ik niet, ook als je jong bent komt het "gedoe"op je pad.
. En deze spreuk is dan ook een waarheid als een koe, zowel in positieve als in negatieve zin.
Maar goed, er is ook nog "leuk gedoe" Ik ben afgelopen vrijdag naar de Noorse Bazar geweest in Rotterdam met zwemvriendin, voor de derde keer al weer, en het was weer, of nog steeds, erg leuk.Het blijft een fijne warme sfeer daar in dat lieve kleine stoere kerkje, en de plek waar het ligt, aan het park, met die mooie grote bomen, is ook altijd een prachtig gezicht in het gouden herfstlicht.
Wat liggen er daar toch een prachtige mooie ambachtelijk gemaakte dingen, dan bekruipt me altijd het gevoel dat ik mijn wiegje wel heel graag in Noorwegen gehad had willen hebben. Een land waar de tradities en de ambachten nog gekoesterd worden.
En nou zou ik natuurlijk gráág hier zeggen met een zekere nonchalance dat ik deze schitterende wanten zelf heb gebreid op een achternamiddag, maar nee......al drie jaar zie ik ze liggen, en zucht ik dat ik dat zelf moet kunnen, en nu dacht ik, met die min 20 van Piet Paulusma in het vooruitzicht, ik koop ze gewoon!
De kersttraditie is veilig gesteld, ze eten hier graag van die zoete Noorse geitenkaas met karamel uit het Gudbrundsdal, nou, die heb ik gekocht. En wie weet, kunnen we die binnenkort ook wel in Rockanje kopen, want er is een heus Kaashuys in ons dorp gekomen! En daar zijn we een partij blij mee! Ik hou van kleine bijzondere ambachtelijke winkeltjes en helemaal als er zulke aardige mensen in staan, of hoort dat gewoon bij elkaar?
Maar ik had het over dat breien,die wanten vind ik echt te moeilijk, op vier naalden, en dan die duim, en inbreien, op die vier naaldjes dus, mwah.....Ik heb wel een ander breiseltje op staan, een col moet het worden, met een gebreide effen voering van Alpaca. Gewoon in het rond gebreid, niets gedoe met vier naaldjes.( dit komt overigens straks na het wassen helemaal mooi glad eruit te zien)
En vandaag, op maandag, normaliter de dag van het opruimen en kuisen van het huis na het weekend, hou ik me weer met het andere stof bezig met mijn miniBEEmaatje en ga ik deze stofjes vast naaien zodat ze niet meer rond kunnen vliegen.
Heel anders van kleur en sfeer dan wat ik doorgaans doe, maar toch de stofjes uit eigen Stash ;) en ach, een mens bestaat immers ook uit vele kanten en kleuren, daarin ben ik niet uniek, soms hou je van het ene en soms van het andere, fijn om een hobby te hebben waar dat in tot uiting kan komen, toch?
De herfst lijkt nu toch serieus te zijn ingevallen, de herfst zoals een herfst hoort te zijn, goudgeel, dwarrelende bladeren, op een nat geregend het fietspad en in de lucht, het voelt goed voor mij.
En hebben jullie allemaal die geweldige karamel shortcake van Ramon in Binnenstebuiten gezien afgelopen week? Het is weertje om met een heerlijk stukje ( of twee....) voor de kachel te zitten, en dat hebben we ook gedaan het weekend, en die shortcake.......TE LEKKER.....

Fijne week allemaal weer! Hartelijke plattelandsgroet, Jeannet

maandag 5 november 2018

November

En zo zitten we weer in November, we stomen langzaamaan op naar de winter, van goudgeel naar heel veel tinten grijs en verstilling, die heerlijke koude prikkelende verstilling van de winter, er zijn geen bladeren meer waar de wind mee kan spelen of doorheen kan ruisen, het leven is in al zijn naaktheid te ervaren.
Het uur is weer teruggezet naar de wintertijd, dat houd in dat het al snel zo zal zijn, dat je in het donker vertrekt naar je werk, en s,avonds in het donker thuis komt, raar idee dat je dan alleen het weekend maar je woonplek in het licht ziet.
We hebben 2 november Allerzielen gehad, mooi programma op TV over voor wie jij een kaarsje op zou steken vanuit de begraafplaats en crematorium Westerveld. Het is iets waar ik elk jaar bij stil sta en waar steeds meer namen bijkomen, dat is inherent aan de ouderdom he....of noem het de voortschrijdende tijd.
 Je ziet op het moment zo ongelofelijk veel vogels overal druk rondvliegen en zich klaar maken voor de winter, hier in Nederland, of elders in Europa.Ik heb eens geteld hoeveel vogels er in onze tuin bivakkeren jaar rond, en dan kom ik op ruim 43 ( ! )  soorten, groot en klein, dat is toch wel heel veel.
De winter is de zondag van het seizoen las ik ooit ergens. Het is een rusttijd, waarin de natuur onder de grond opnieuw zijn krachten kan verzamelen. En daar gaan we langzaam naar toe, elk seizoen heeft iets in zich van het seizoen er voor en er na komt. Het leek afgelopen weekend wel weer even zomerachtig!
Er werd hard gewerkt achter op de camping door de twee mannen, er moet een hele heg uit, staan er twee achter elkaar, dat is er één teveel, maar het was gewoon warm in het zonnetje uit de wind.Het was weer heerlijk relaxen op de eigen camping! Hoe mooi kan je het hebben.
Maar tis ook nog best herfst, en er zitten nog genoeg mooi gekleurde bladeren aan de bomen, 
Langzaam zie je de afbraak in de tuin plaats vinden, paddenstoelen die eerst nog fier rechtop stonden, gaan teloor met de kou en de regen.Ik vind het zelf wel heel mooi om die imperfecte afbraak vast te leggen en te ervaren.
Van een prachtig oranje lampionnetje blijft dit uiteindelijk over.
Het is ook een tijd waarin eten en gegeten worden dicht naast elkaar liggen, dat is ook de natuur, van de week was er deze Woeste Harry op een boomstam vlak naast de voedertafel, jeetje...ik wist niet wat ik zag! Ik had hem al wel door de tuin zien scheren, maar zo dichtbij....je zou er bang van worden!
Het is de natuur, natuurlijk had hij in rap tempo een vinkje van de grond geroofd, wat moet je er van zeggen? Heeft niet ieder levend wezen op deze aardbol zijn nut en het recht om te bestaan, dat is mijns inziens niet alleen aan de mens voorbehouden al denken we het zelf vaak wel.De wereld wordt er vaak niet beter van.
Dat gaf me ook weer stof tot nadenken met de egelvoedering, toen ik daar een rat in tegenkwam.....wie ben ik om er wat van te zeggen?
Tuurlijk is het leuker om naar de spechten te kijken die aan de pindakaaspot zitten
Of om haar door de tuin te zien lopen, na een tijdje niet gezien te hebben, ze slaapt er wel, dat zien we duidelijk, maar het is nu zo vroeg donker, en ze leeft een beetje in de schemering. Op deze foto is het trouwens duidelijk te zien dat het een ZIJ is, aan het plukje staart wat alleen een reegeit heeft.
Het is ook de tijd van het naar binnen keren, letterlijk en figuurlijk, je warmen aan een houtvuur, aan lekker warm eten, aan de mensen om je heen, en ook aan mooie warme stofjes en wolletjes bijvoorbeeld :) Dit streepje van Jo Mortons nieuwste collectie kon ik echt niet weerstaan, de andere had ik al in de eigenste kast.Deze tekst kwam ik tegen op het feestelijke boek, gelukkig kom je er nog steeds ook nog genoeg leuke dingen tegen, en ik kon me er wel in vinden.
Fijne week allemaal weer, geniet van het zonnetje, de wind, elkaar, en de herfstgeuren, ik hoor dat het deze week nog naar de 18 graden gaat, mooi cadeautje van de herfst,veel beter zal het niet meer worden. Piet Paulusma voorspelt een winter van min 20 graden, nouou....zou het?

Hartelijke plattelandsgroet, Jeannet