Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

maandag 31 december 2018

Laatste blogje van 2018

En weer is er een jaar omgevlogen......echt omgevlogen, ik weet niet zo goed wat ik er verder van moet zeggen, een beschouwing van het afgelopen jaar? Het leven gaat met de seizoenen op en neer, en toch is het ook altijd weer anders, zeker als je buiten woont zijn de seizoenen een leidraad van het jaar,geen idee of dat in de stad ook zo is, maar dat denk ik wel.Daar groeien ook bomen en vliegen vogels rond, je moet het willen zien.
Het is voor mij een jaar geweest waarin ik in toenemende mate met allerlei vervelende chronische gezondheidsproblemen te kampen heb gehad, wat het niet makkelijk maakte om dan ook nog steeds weer redelijk positieve en opgewekte blogjes te blijven schrijven elke maandag. Dat geeft stof tot nadenken.........Op 6 augustus 2008 plaatste ik mijn eerste blogje.Dat ging toen nog alleen over quilten.
Het werd met de jaren steeds uitgebreider en mijn gezin en leven kwamen meer centraal te staan.  Ik heb nu ruim tien jaar van mijn leven op het "minilandgoed"met man en zoontje die inmiddels Zoon is geworden, voor een deel met jullie gedeeld.Alles is in die jaren al eens een keer ( of meer) voorbij gekomen, heel veel dingen blijven hetzelfde, jaar in , jaar uit, want "altijd weer, zullen de rozen bloeien " ( gelukkig maar!)
Ik heb een paar keer een blogpauze ingelast, elke week een blogje schrijven, ondanks het fysieke "gedoe" viel niet altijd mee.Veel is er veranderd in "blogland" bloggers waar ik indertijd mee begon, zijn al láng afgehaakt, en andere sociale media, namen de rol van een blog over, sneller, vluchtiger, Facebook natuurlijk, en Instagram.
Het quilten, waar het uiteindelijk mee begon,  bleef altijd een belangrijke plaats innemen op het blog, en ook ander handwerk werd toegevoegd, ik heb in die tien jaar veel bijgeleerd op brei en ander handwerk gebied.
Tien jaar is een hele tijd waarin veel is gebeurd en veranderd.Ik heb het schrijven en fotograferen en het delen van deze zaken met "De wereld" altijd met veel plezier gedaan, maar er komt een moment dat je je af vraagt, wil ik dit nog wel?
Het blogleven is natuurlijk altijd mooier dan de werkelijkheid, het zal altijd in het leven EN EN zijn, diep verdriet bestaat naast intense vreugde maar het moet wel enigszins in balans blijven met wat je schrijft.Ik deelde met de jaren steeds meer over ons privéleven, dat ging zo vanzelf, en dat geeft ook niet, het is geen geheimzinnig of meeslepend leven.
De laatste tijd bekroop me wel steeds vaker een gevoel van, wil ik dit zo nog wel? Wie lezen er inmiddels al niet allemaal mee? ruim 1000 mensen per week, wie zijn die mensen eigenlijk? We hebben een camping, die lezen ook mee, de buren, en mensen waar je het totaal niet van verwacht ( of eigenlijk wilt......) .Je hebt er geen idee van als je "anoniem"achter de PC je belevenissen deelt.
Er zijn in de loop der jaren veel lezers bij gekomen, was het aanvankelijk alleen over quilten en handwerken, allengs werd de blog breder, en zoals gezegd ging het over zoveel meer dingen, over het "lieve leven "in al zijn facetten en de prachtige natuur in al zijn eenvoud. Het blog werd steeds populairder, in binnen en buitenland.
Ik wil nu de tijd nemen om te kijken wat ik hier mee wil en in welke hoedanigheid.Ik zal zeker nog wel af en toe een blogje schrijven, of wellicht een nieuwe blog beginnen, maar dan zal het op een andere manier zijn, niet meer op een vaste dag in de week en de nadruk zal niet meer gaan over ons leven op het minilandgoed maar toch meer quilt of handwerk gerelateerd, zoals in het begin.
De rode draad is steeds geweest om de wereld een beetje mooier te kleuren, met mooie plaatjes en doorgaans opwekte, soms licht kritische  praatjes. Dat sprak kennelijk veel mensen aan. Het is voor veel lezers een vast punt geworden om op maandagmorgen de blog van mij te lezen. Dat is ook zo gegroeid in de loop der jaren.
Ik blijf nog wel op FB, maar ook daar ga ik eens kritisch kijken wie en wat ik nog wil volgen, ruim 600 "vrienden" is me wat teveel geworden.Ik leef liever met een paar mensen in de diepte dan met honderden in de breedte en wil aandacht kunnen geven aan "vrienden" waar je ook echt iets mee hebt, en dan zijn 600 er toch wat veel.
Bij deze wil ik hier iedereen hartelijk bedanken voor alle leuke en lieve reacties en het meeleven, de kaartjes, de mailtjes, de superleuke reacties altijd op onze MIOer ( Molenaar In Opleiding) de bezoekjes, alle leuke contacten de afgelopen jaren en ook de vriendschappen die er zijn ontstaan, (waarvan sommige ook weer over gingen.) Hoge bomen vangen nou eenmaal veel wind, ook dat heb ik ervaren , maar goed, dat is als het leven zelf. Wie zijn hoofd boven het maaiveld uit steekt.....
Ik sluit af met deze mooie woorden voor iedereen in het komende nieuwe jaar. Geniet vandaag van de oliebollen, de appelflappen, de champagne,maar vooral van ELKAAR, en ik wens iedereen dan ook, een spetterend en creatief, maar vooral GEZOND nieuwjaar! 
We komen elkaar vast nog weer wel eens ergens tegen in het leven, op FB, bij een molen of quilt evenement, de camping, of gewoon weer op dit blog, met een handwerkgerelateerd blogje, back to the basic, waarmee het tien jaar geleden allemaal begon :) De tijd zal het leren.

Hartelijke lieve en vooral creatieve plattelandsgroet, Jeannet

maandag 24 december 2018

Kerst 2018

Lieve mensen, toch nog een keer een plaatje zonder praatje, het vege lijf werkte afgelopen week nog niet zo mee, waardoor typen een moeizaam proces werd, het is zo, elke dag bied nieuwe kansen zullen we maar denken! En ik heb mezelf ( en mijn gezin ! ) plechtig beloofd dat ik geen 38 ramen meer ga zemen achter elkaar....#beetjedom# :(
Ik wens een ieder hele fijne warme kerstdagen, wat je er ook van maakt en met wie je dat ook beleeft, ook met jezelf kan het heel waardevol zijn, en wie weet, een praatje op de laatste dag van het jaar, volgende week maandag!

Hartelijke lieve groet, vanaf het minilandgoed, Jeannet

maandag 17 december 2018

Maandagmorgen

Vandaag is het een maandag zonder praatje, maar wel met een mooi plaatje ;)

Hartelijke groet, en wellicht tot volgende week maandag, fijne week allemaal, Jeannet.

maandag 10 december 2018

Van alles wat

Het was een weekje van alles wat, dat was het met het weer ook, het leek wel lente afgelopen dinsdag, en er was storm in het weekend, kou door de week, van alles een beetje, vlees nog vis, we passen ons er maar op aan.Afgelopen zondag heb ik een stoelbekledingsworkshop gevolgd.Bij Farmyard in Rozenburg, bij Gemma.Met zoiets begin je natuurlijk klein....
Een piepklein poppenhuis stoeltje, wat gebruikt kan worden als speldenkussentje in de zitting, en waar je je schaartje in de zakjes ernaast kunt steken, of je naalden, zooooo leuk! Ik heb het met een piepklein popje onder een stolp neergezet. met nog wat oude naaispulletjes.
Dinsdag leek het wel lenteachtig, met 13 graden, dat was heerlijk voor een fietstochtje over het eiland en langs het strand, daar kan je bij ons nagenoeg met een fiets komen met een schitterend uitzicht over zee.
De zwanen die in het voorjaar geboren zijn, zijn al goed gegroeid, ze zwommen heerlijk in de sloot met zijn drieën.
Het duinhuisje aan de rondeweiweg in Rockanje lag er ook heel mooi bij in het waterige winterzonnetje, zo rustiek, gelukkig dat er nog steeds mensen zijn met oog voor historie en daar waarde aan blijven hechten.
In een tijdsbestek van een kleine 20 kilometer heb je alle facetten van het eiland in je op kunnen nemen, duingebied, strand, open polders, en zelfs een stukje bos.Jammer toch dat alles zo onder druk staat door allerlei externe zaken als windmolens en grote villawijken in de zo mooie open polders.Hoe zal het hier over pakweg 10 jaar zijn denk ik wel eens......de Wim Sonneveld gedachte.
Op sinterklaasavond was er kaasfondue, en dan is het heerlijk dat het dorp steeds meer kleine ambachtelijke winkeltjes krijgt! Daar krijg je nog de echte service en een goed advies natuurlijk, de kaas wordt gelijk voor je geraspt, dat was niet gek. We hebben al een groentewinkel, en twee warme bakkers, een heerlijk chocoladewinkeltje, op naar een slager, dan zijn we compleet en niet meer afhankelijk van  slechts één supermarkt.
En er was natuurlijk de adventskalender! Ik heb inmiddels een Wolboom van het Wolbeest. Prachtige handgeverfde strengetjes versieren mijn boompje wat langzaam steeds mooier en mooier wordt. ik ben er weg van, leuk om te bedenken wat ik er straks van ga maken.
Er was ook het project boekenkast....ik weet niet of jullie dat ook hebben, vast wel als je veel leest, dan verzamel je boeken, héél veel boeken, in al die jaren dat je leest, mijn boekenkast was propvol, en nodig aan uitzoeken toe, veel oude revolutionaire studieboeken, Het kapitaal van Marx, High worden Zonder, boeken over het feminisme en het socialisme, opvoedboeken, allemaal verouderde en achterhaalde boeken.
Er is een enorme hoeveelheid boeken weg gedaan, dat ik dat kon......okay, echt weg zijn ze nog niet, ze zijn verplaatst, maar ze gaan wel weg, want ik heb er echt geen plek meer voor, en soms moet je toch eens kijken wat nog bij je huidige leven past. Nieuw inzichten en boeken nemen de plaats in.Het resultaat mag er zijn, een prachtige strakke boekenkast waar nog steeds niet alles op de planken past.
Daar was de week wel mee gevuld, maar goed, na gedane arbeid is het goed rusten denk ik dan maar, en dat kon ook, met dit leuke tijdschrift, koop ik af en toe, en er staan dit keer weer wel erg leuke dingen in.
De kerstkaarten zijn ook weer gemaakt en geschreven, dit keer o.a. een mooie fotocollage die je prachtig kan bewerken met Google foto,s, zo leuk ook weer om de verschillende effecten te zien. 
Ik hoor om me heen dat er steeds minder karten verstuurd worden, toch een beetje jammer, misschien een idee om minder, maar wel mooie te sturen naar de mensen die er voor jou echt iets toe doen. Van die mensen waar je blij van wordt als je ze ontmoet.Gelukkig zijn er daar nog veel van.
Nou, iedereen weer een gezellige week, langzaamaan op naar de Kerst.

Hartelijke plattelandsgroet van het minilandgoed; Jeannet

maandag 3 december 2018

Crea weekje

Er zijn van die tijden, van die weken, dat er niets uit je handen komt, en er zijn daarnaast ook weken, dat het wel lijkt of er geen week meer na de week komt! En dat had ik dus afgelopen week.
Nog een keer over dat molenquilttopje, wat hier al driekwart jaar lag, afgelopen maandag was ik alleen thuis, en ik dacht, hoppa....afmaken die handel niet te moeilijk denken over hoe of wat, gewoon aan de slag en DOEN!Op de machine, gewoon de rechte lijnen doorquilten in de naden.
En in het midden, op de wieken zet ik een knoop om het vast te zetten, dat is het "wiekenkruis"ja echt, zo heet het, om de wieken met de hand in de ditch, en zo kwam het, dat het quiltje na twee dagen noeste arbeid, dat dan weer wel natuurlijk, niets gaat vanzelf in het leven, gewoon echt helemaal AF was!
We vinden het allemaal een hartstikke leuk Hollands ding geworden, 80 cm in het vierkant, mooi maatje om op te hangen.Het altijd weer geweldige Westfalenruitje doet het heel goed hier, altijd eigenlijk, het stofje is, zoals jullie onderhand wel zullen weten, mijn handelsmerk.
Ik heb dan ook een eigen hofleverancier die me dat stofje altijd weer levert, gelukkig, want zo makkelijk is het helemaal niet te verkrijgen, het was er met gezwinde spoed, dus de binding kon ik er ook aan zetten,en wat een lief gebaar, ik had één euro teveel betaald! Nou ja....hoe aardig kan je zijn als winkelier? Heel aardig dus.
Ik was na die twee creatieve dagen goed op dreef, hou al jaren een soort van dagboek bij, soms vaak, soms wat minder, het laatste boek was vol, nieuw schrift gekocht, en dat wil ik dan toch altijd een beetje "eigen"maken, met een tekst erop geborduurd die ik elke dag kan lezen.
En of het nog niet genoeg was, ben ik vrijdag met vriendin weer een ochtend wezen kleien bij Nicoline, dat doen we eigenlijk ieder jaar een keer, er zijn al schalen gemaakt, klaprozen, engelen
En deze week hebben we een huisje gemaakt, ons eigen huisje, ieder zijn eigen huisje, met de prachtigste stempels, en wat heeft ze er véél.....voor mij het huisje van een breister, duidelijk op de voorgevel te zien.
Het was weer geweldig, zo leuk om met een totaal andere techniek bezig te zijn, en Nicoline is briljant in haar vak, kan niet anders zeggen, echt een vakvrouw.En wat doe je dan ook weer een inspiratie op met zoveel creativiteit om je heen.Het huisje kan straks een lichtje onder, het moet nog geglazuurd worden natuurlijk, komt allemaal goed en ik laat het resultaat tzt wel zien.
We hadden in de tuin ook weer dagelijks bezoek van de Ree geit, ze komt elke dag onder de vogelvoederplaats het strooivoer opeten, ze snuffelt met haar neus net zo lang over de grond tussen de bladeren tot ze alles op heeft en houd ons een beetje in de gaten.
Het is al weer December, de eerste adventzondag was gisteren, de Anna Berger ster hangt weer traditiegetrouw in de erker van het huis, jaar in jaar uit, goeie dingen moet je in ere houden, tradities geven houvast en rust.Deze foto is van vorig jaar, zelfde tijd, toen zaten we ingesneeuwd, dat zou je nu niet zeggen, het lijkt wel lente!
Nu is het de December van de adventkalender die ik gekocht heb. In al deze zakjes zit in elk geval één strengetje wol, en daar mag ik de komende 24 dagen er elke dag één van uitpakken.
Het was Zaterdag al een schot in de roos, oudgroen, mijn kleurtje, leuk! Handgeverfde strengetjes van het Wolbeest, ergens in de opslag had ik nog een kekke adventsboom staan, wie wat bewaart die heeft wat...... ( ja, ruimte tekort zouden ze hier zeggen) en straks na 24 dagen heb ik dus een wolboom!
Er is ook een theekalender die ik heb gekocht, 24 zakjes thee, om het nog gezelliger te maken.Het wordt een heuse hype ;) de adventkalenders, ze zijn er inmiddels in alle soorten en maten, thee, quiltstofjes, wol, borduren, chocolaatjes,bedenk het maar........
Ook de echte kerstboom is binnen, nog nooit zo vroeg als dit jaar, het lijkt elk jaar gekker te worden, en "binnen", dat natuurlijk niet, ze staat onder de veranda bij te komen van het "woeste rooigeweld" en straks mag ze een paar weken bij ons binnen staan. De keuze was nu in elk geval nog reuze.
Zo gaan we langzaam naar kerst, met de eerste advent die is geweest, leuk, leuke tijd, rust op het minilandgoed, dat is een fijn gevoel, beestjes om ons heen, gezellige kleine brocantemarktjes overal, en lichtjes, veel lichtjes, om de donkere zaken des levens toch wat lichter te zien.
Iedereen een gezellige sinterklaasavond woensdag, je zou het bijna vergeten dat de Sint er ook nog steeds is, ik vind het altijd het leukst met kleine kinderen erbij, wij gaan kaasfonduen en genieten van een lekkere, echte ambachtelijke boterletter met verse amarenen van de Warme Bakker uit het dorp die tevens hofleverancier is, dus wie weet, eten we wel hetzelfde als de koninklijke familie, toch een leuke gedachte als ik er in bijt ;) .

Fijne week allemaal weer, Hartelijke creatieve plattelandsgroet vanuit het Minilandgoed ;) Jeannet

maandag 26 november 2018

Nieuwe quilt

Niets is zo leuk en heilzaam als aan wat nieuws te beginnen, ik denk zomaar dat velen met mij dat kunnen beamen ;)Op FB had ik al een sneakpeak ( raar woord trouwens) gezet, een nieuwe quilt in wording, wow....en wat voor één.
Eerder had ik al eens gezegd dat we de limitid edition stofjes van een quilt van Margareth Mew hebben kunnen bemachtigen, als één van de weinigen quiltsters, er was een ware run op, en er waren maar een paar pakketten, prachtige mooie oude antiekerige aandoende stofjes in een kleurcombi die ik niet altijd zelf zou bedenken, maar die geweldig is.
Het grappige is dat er maar een paar stofjes overeen komen uit mijn eigen voorraad.Het was om deze quilt te maken, adembenemend mooi van uitstraling.Ik ben al járen fan van de quilts van Margareth Mew en heb er al twee gemaakt.
Maar ik zou ik niet zijn, als ik er dan toch mijn eigen draai aan zou willen geven, want allemaal dezelfde quilt, hoe mooi ook, dat vind ik maar zozo, dus heb ik wel het middenstuk gemaakt, en ga ik bedenken wat voor randen daar omheen kunnen komen.
En het middenstuk heb ik inmiddels helemaal AF! Zo mooi geworden, prachtige pure damast als achtergrondstof, ooit, in een ver verleden bij Bep gekocht, prachtige stof, vond ik toen al, maar ze liep niet zo, ik zag meteen de schoonheid ervan, en nu komt het heel mooi uit in dit middenstuk.
Ik ben er helemaal tevreden over, het was voor mij wel een heel dingetje om al die applicaties er mooi op te krijgen, dat is niet zo waar ik van hou, appliceren, maar goed, een hobby is nooit helemaal alleen maar leuk, het is soms ook gewoon doorzetten, en dan heb je ook wat. Wabi Sabi ( niet perfect en toch goed) Nu nog even nadenken over welke randen ik eromheen ga maken met die Vurrukkulukke stofjes.
Hoewel het nog November is, begint het huis toch langzaamaan al een beetje in kerst te geraken, tegenwoordig is kerst zonder de wilde asparagus geen kerst meer, het vervangt bijna het dennengroen, en inderdaad, ik vind het zelf erg mooi.Op de één of andere manier heb ik dit jaar het gevoel dat het snel kerst mag zijn.
Hoekjes worden weer anders neergezet en gestyld, met dezelfde spullen, en natuurlijk zijn de amaryllissen er weer, uit de welbekende kas van wijlen de oude quiltnaald in Vierpolders.
Zo af en toe koop ik ook het kerstnummer van Jeanne D, Arck, zo sober en sfeervol allemaal, het is heerlijk om te dromen over dingen die je niet hebt, maar die je wel zou kunnen hebben, omdat ze zo bedrieglijk eenvoudig zijn.
En wat er ook weer is, zijn de Flamingo,s op Goeree Overflakkee, bij het haventje van Battenoord.Die komen daar overwinteren, omdat het water daar tussen Goeree en Schouwen Duiveland een stuk warmer is dan in het noorden waar ze oorspronkelijk vandaan komen.
Heel erg leuk om te zien, prachtig plekje daar onder een stralende strakblauwe hemel met een geweldig helder winterzonnetje.
Mooie wereld daar aan dat haventje bij Battenoord, ik geloof dat er een stuk of tien huizen staan, veel meer zijn het er niet.Die Flamingo,s hebben het goed bekeken.
Het simpelste uitgebloeide gras of het eenvoudigste oude, door zee en wind verweerde paaltje zorgt voor een prachtige foto.
Zoonlief was een week thuis, tis wat met studenten hoor, eerst hebben ze toetsweek, nou ja, week....twee dagen dan he....en na de toetsweek hebben ze een hele (!) week vrij, omdat de docenten de toetsen moeten nakijken! Hee.....waar vind je het als je ergens werkt ? Het was hier dus oa "wenteltevenweek" zoooooo lekker! Ik heb altijd een halfje witbrood voor zoiets in de vriezer liggen.
Enne....tis niets dat tie thuis is, wij hebben geen "zoon op zolder" nee, die zit lekker gezellig hier achter de PC beneden in het zenuwcentrum van het huis, het kantoortje, de quiltkamer, het breihok, en bedenk het maar, dus die ziet allerlei , in zijn ogen duffe quilts heet van de naald glijden, behalve zijn eigenste enige echt mooie molenquiltje.......:(
Oeps, dat blijft een dingetje he, zeg maar gerust DING, doorquilten, maar goed, ik heb van de week weer eens ergens raad gevraagd hoe dat nou te doen, en het komt goed, nog voor het eind van dit jaar, ik heb het beloofd! Fijne week allemaal weer, blijf genieten van de kleine dingen, mooier wordt het niet, het geluk kan zomaar in een wentelteef zitten!

Hartelijke creatieve plattelandsgroet, Jeannet