Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

vrijdag 30 november 2012

Even bijkomen.

Even bijkomen.......
Misschien met dit???
Goed weekend allemaal!

maandag 26 november 2012

Heftige week

Dat was dus onverwachts een heel heftige week afgelopen week, zo denk je dat je naar de regiodag in Zierikzee gaat en zo zit je in een situatie waar je helemaal nog niet had willen zijn, sterker nog, waar je helemaal nooit wil komen.Mijn moeder was al een tijdje ziek,dat wisten we, maar niet dat het allemaal zo snel en plotseling over zou zijn.Je weet dat er een dag komt dat je je moeder gaat verliezen, velen van jullie zijn mij daarin voorgegaan. Maar dat ging altijd over een ander, en nu betreft het opeens mijzelf.
Het is nog moeilijk te bevatten dat de dingen die wij in de kaart hebben gezet, "nooit meer" zullen zijn, dat er overal nu een laatste keer is geweest. Ik wil de mensen bedanken die de moeite hebben genomen om een lieve, mooie of ontroerende reactie op mijn blog te zetten, en ook diegenen die via privémail,telefoontjes en de kaartjes hun blijk van medeleven hebben getoond. Hartverwarmend en zéér gewaardeerd! Juist vanwege de al jarenlange zondagochtenden bij haar op de bank, waar ik hier vaak aan refereerde, vond ik dat ik het wel moest plaatsen op mijn blog.
Ik heb hier vaak gezegd dat de zondagochtend de ochtend bij uitstek was dat ik aan een quilt werkte, bij mijn moeder op de bank........dit is de laatste quilt waar ik bij haar aan gewerkt heb.De tumbling blocks, bij uitstek een quilt om op de bank aan te werken, allemaal blokjes met de hand gemaakt.Ik was er eigenlijk al twee jaar mee bezig en hij heeft een hele tijd in een la in de kast gelegen.
Toen ik hem weer uit de doos haalde was het gewoon een hartstikke mooie quilt die ik graag wilde afmaken.Ik had er ook ooit zo,n prachtige randstof van Moda voor gekocht, helemaal perfect in deze gloedvolle herfstkleuren.
En het grappige aan deze quilt is, dat het weer om een sterretjespatroon gaat. Door met de kleuren te spelen wordt het een Escher achtig blok, door het effect van het witte blokjes steeds bovenaan, maar als je goed kijkt zijn het steeds sterrenpunten van het zespuntige sterretje.Wat kan er dan toch veel met steeds hetzelfde malletje.
En dit is de rand eromheen.Het is niet zo,n groot quiltje en meet totaal ongeveer 130 x 120 cm.
Vorige week zondag had ik bij haar op de bank de top in elkaar gekregen, en s,middags heb ik meteen de randen er aan gezet, juist die randen was ik zo benieuwd naar. Tis er nog niet van gekomen om de verstekhoeken met de hand vast te zetten.Ik doe dat altijd met de hand, vind ik zo moeilijk om met de machine exact op de hoeken te krijgen.
En dit is dan de hele quilt. Ik vind hem zelf echt prachtig geworden. Veel van de stofjes zijn van de series van Jo Morton, dat blijft naast Judy Rothermel toch één van mijn favoriete stofontwerpsters.Het zal een quiltje worden met een speciaal tintje. 


vrijdag 23 november 2012

Verdriet.

Afgelopen maandag is mijn moeder overleden.
Vandaag gaan we haar begraven.

maandag 19 november 2012

Appeltaartentijd.....en zo meer....

Kennen jullie het boek nog? Volgens mij heeft half quiltend Nederland dit boek nu in zijn kast staan gezien de reacties die ik er toen op gekregen heb, en voor wie het nog niet heeft,die kan nu dus in de herkansing, hier schreef ik er over...
Doen al diegenen die het nu in de kast hebben er ook wat mee? Daar ben ik eigenlijk best benieuwd naar.Hier is het nog steeds een favoriet boek, de ene taart is nog niet lekkerder en leuker dan de andere en we zijn nog lang niet uitgebakken.
Zoonlief is hier van de bak, de woorden "zijdezachte roomvulling" deden hem het water in de mond lopen dus die moest het worden, Het was niet even één twee drie gebeurd,( hoewel die wel drie keer in de oven moest...)  maar dan heb je ook wat......
Vorige week was er weer zo,n zeldzaam mooie herfstdag, net als gisteren,op de grens met de winter waarin de herfst nog even vlamt,zo,n dag dat je hartstikke blij bent als je om kwart over 7 s,morgens op de fiets door de polders rijd en de zon zo veelbelovend ziet opkomen.Het opstaan gaat een stuk makkelijker na de verzetting van de klok eind oktober.
Een intens rood kleurde de hemel, een geweldig uitzicht strekte zich voor me uit, in combinatie met de frisse ochtendlucht, paardenmest, de dampen van de koeien in hun open stal, en de geur van de ontwakende aarde, is er iets mooiers voor te stellen om de dag mee te beginnen? dankbaar kan ik er om zijn dat ik er op dat moment deel van uitmaak.
De ochtendzon die speelt door de laatste gele bladeren van de leilinden,
Het vervellen van de berk in de tuin waardoor hij zijn prachtig witte winterse kleur weer terug krijgt.Juist in de winter zijn er weer andere dingen  die opvallen in de tuin  in de natuur, niet meer of minder dan in de zomer, maar anders.En daar hoort ook die appeltaart bij.
Het kan niemand ontgaan zijn, HIJ is weer in het land......( en in het huis)
Ik heb wel moeten lachten om een crisisgedicht.

Sint en Piet hebben zitten denken
Om dit jaar maar eens niets te schenken
Dus zing maar niet van een kapoentje
Want er komt toch niets in je schoentje

Nou is daar hier geen sprake van, getuige de klomp(jes) van zoon en man lief, het gedicht gold overigens wel voor mijn schoen.........Sinterklaas zal wel gedacht hebben....die mama zorgt wel voor haar eigen schoen ......en zo geschiedde het.
Passen ze goed bij de goudgele kleuren van de herfst of niet? Iedereen weer een goeie week, waarin weer maar vele steekjes geprikt mogen worden, doe ik ook hoor, tussen de bedrijven door, er nadert een herfstige affo........
Woensdag naar de regiodag van het gilde in Zierikzee, ben ik nog nooit geweest, benieuwd wat dat nou is, zijn er nog meer mensen die gaan? Er komen maar liefst 117 quiltsters heb ik me laten vertellen, zal dat een lange show en tell worden als iedereen twee werkstukken bij zich heeft..........

vrijdag 16 november 2012

Mijmeringen op de trap

Soms ben ik ook wel eens met een ander soort stof bezig, en dan bedoel ik momenteel het schuurstof van de trap.Al vijftien jaar hebben we een okergelige trap en hal, en dat moest maar eens veranderen, vonden we.
Het is nog geen sinecure om hier in het achterland de verf te kopen die je wilt, gelukkig bood het andere eiland, de overkant zoals we dat altijd zeggen, Goeree Overflakkee,uitkomst! Wij hebben heel ons huis al geverfd met deze prachtige Pure serie van flexa en dat bevalt uitermate goed.Wat is watergedragen verf dan toch een geweldige uitvinding! Na een paar uur is het droog en kan je de trap weer belopen, dat was vroeger wel anders, om en om de trede verven, en natuurlijk stapte je met je wollen sok een keer mis.....en dan die stank.......
Ik wilde graag een andere kleur, en manlief neemt de kwast ter hand....zo gaat het toch zeker overal wel mag ik hopen.....De trap is in een mooi zandkleurig grijs geschilderd, je hebt grijs naar het blauw, en grijs naar het geel, een heel verschil, wij hebben het naar het warmere geel gekozen, al zie je dat niet zo op de foto.
Het resultaat is helemaal super, en ik heb me toch een grandioos plannetje met die trap......daar komt een loper op, een echte "ouderwetsche" wollen ( Dol op Wol...) visgraat geweven loper........van vroegûh.....en dat doen ze in Nederland nergens meer. Half december komt tie, met de boot, vanuit Engeland,dus het verhaal wordt nog vervolgt.
Ik heb overigens zelf ook de kwast ter hand gehad en de muren gedaan.Ik hou zo van verven, je kan er zo goed bij nadenken, hierover bijvoorbeeld.....
Dit is een oud patroon uit de winkel bij Petra Prins, trouwe bezoekers aldaar herkennen hem vast, niets nieuws, behalve dat ik hem al jaren mooi vind, en blijf vinden, mijmer de mijmer........hij staat ook in haar boek.En die stofjes van Bep laatst, aangevuld met eigen stash...mijmer de mijmer.......dat zou toch zo maar kunnen ( opletten dat de kwast niet uit schiet......)
Meestal begin ik rond kerst met een nieuwe quilt, dat is een beetje een traditie, maar eerst nog even over nadenken, dat op zich is al heerlijk! al die mogelijkheden de revue laten passeren....ook van hetgeen nog afgemaakt moet worden....Het weekend komt de sint weer in het land!Tradities geven houvast in ons vaak overvolle roerige bestaan.
Zo heerlijk, die "ouderwetsche"moraliserende kaarten die je toch dat gevoel van nostalgie en warmte geven, je kan ze weer overal kopen tegenwoordig. Ik heb inmiddels een hele verzameling.
En dan ben ik ook nog (net) van die generatie van je schoen zetten bij de kolenkachel.....zo,n ronde als je hier ziet, ik kan het gevoel van toen zo weer oproepen,nog eentje dan...de rest heb ik in een kaartenrek opgehangen in de hal, dat wissel ik steeds met de seizoenen mee.
St. Michael heeft de aftrap gegeven in september voor het eerste feest, daarna St, Maarten, de adventtijd, Sinterklaas, en als hoogtepunt kerst, om het af te sluiten met drie koningen in januari. Héérlijke tijd weer! Zelfs als het leven even niet zo meezit, en dat hebben we hier soms ook wel.
 Dan toch kan een kaarsje op de schouw,het vlammenspel van de kachel,een lichtje in de donkere dagen, het leven zó verwarmen dat je er weer moed uit kan putten. Ik wens het iedereen toe. Fijn weekend allemaal!

maandag 12 november 2012

Rudolph the black nose reindeer....

Een tijdje terug had ik al van die leuke stofjes gekocht van Anni Downs voor kerst, nog niet wetend wat ik er eens mee zou gaan doen.
Maar dat was snel over toen ik de cover zag van dit tijdschrift! Quilt Country, met op de cover een dot van een quiltje met die zelfde stofjes.
In de haast om het blad te bestellen zag ik alleen de tekst van Quilt Country en dat kwam me erg Engels voor.......enfin, toen ik het kreeg bleek het om een Frans blad te gaan......goed, het patroontje was er uiteraard niet minder leuk om, maar ik had mij lang geleden al eens voorgenomen om geen Franse bladen meer te kopen, mijn Frans is namelijk abominabel slecht.
Nou, dat bleek wel toen ik het trachtte te ontcijferen, en laat het nou ook nog in cm zijn! Mijn grijze hersencellen zijn, evenals mijn naaimachine en mijn linialen , allemaal afgesteld op inches, cm vind ik een crime om mee te werken.En omrekenen....Mwah.....nooit zo succesvol geweest.
Eigenlijk begon het er al mee dat ik dacht, dat doe ik "even" tussendoor.....en als ik dat denk, weet ik uit ervaring dat ik dan het tijdschrift moet neerleggen, dichtgeklapt, en naar buiten moet gaan staren waar de vogeltjes aan de vetbollen hangen, Zennnnn, maar nee hoor......Wat doe ik ? Ik spring meteen op van mijn stoel en denk; Doennnnnnn.En daar zit hem nou vaak de kneep.......
Dan maar beginnen met Rudolf, daar hoef je geen Frans voor te kunnen ontcijferen. Maar weer zoiets.....nou heb ik een stofjesvoorraad waar de gemiddelde kleine quiltwinkel een puntje aan kan zuigen, maar, het middenblokje was van een lichtblauw streepje, en juist ja, dat had ik natuurlijk niet.....en hoe harder je zoekt, hoe minder je het vind, en hoe meer ik ga denken dat het quiltje alleen maar leuk kan worden met dat ene ontbrekende lichtblauwe stofje.......
Hoe komt een mens toch  aan zulke rare gedachtenkronkels? Nou quilt ik al zo lang, en weet ik het dan nog niet dat je ieder stofje gewoon kan vervangen en dat dat geen afbreuk doet aan het quiltje mits het in de goede stijl  past? Enfin, ik vond gelukkig toch nog een leuke vervanger.Maar toen die blokjes......die ogenschijnlijk zo doodsimpele blokjes.....
Helemaal schattig die blokjes, maar het lukte me toch echt niet om ze op de juiste maat te krijgen, niet in cm, niet omgerekend in inches, ik weet het niet wat ik allemaal verkeerd deed, maar het lukte niet......en het is ook niet gelukt....ik heb de blokjes klaar, maar de ene is soms wat smaller dan de andere.Ondertussen trok Rudolf rustig zijn kerstboom voort.Dat ging gelukkig uitstekend.
Ook loslaten die maten van die blokjes! Het gaat om het geheel, en zeg nou zelf, dat is toch wel weer "ernstig leuk"geworden, al is het dan met de "Franse slag gemaakt"..... Als ik het dan zo zie hangen ben ik helemaal tevreden....dus zou ik zeggen; doennnnnnnn
En ik heb meteen een heel leuk ontwerp voor mijn kerstkaart dit jaar!
Ik heb het blad en de bijbehorende stofjes bij Kwibbels besteld.Het quiltje meet ongeveer 43 x 43 in het vierkant.Iedereen weer een inspirerende herfstweek, schijnt zonnig en rustig weer te worden, heerlijk, genieten van de laatste vallende blaadjes.

vrijdag 9 november 2012

wolletje en géén colletje....

Het begint natuurlijk altijd hiermee, met een schaap, of twee, of meer...jullie weten het inmiddels, ik ben DOL op WOL!
Maar het spinnen van witte wol is me te saai, het moet met kleur worden,dus dat wordt vakkundig geverfd en gevlochten.
 Het is zo vreselijk leuk om de kleur op je klosje te zien verschijnen. Hier heb ik echt mijn stinkende best op gedaan om het zo dun mogelijk te spinnen, en dat is goed gelukt al zeg ik het zelf.
Die kleur wil ik dan wel behouden, en niet twijnen met een andere kleur  soms wel, maar soms ook niet, en dus is er het Navajo twijnen, nou had ik wel eens van Navajo indianen gehoord,.......maar dit is toch iets heel anders.....Van het vroegere spinnen weet ik dat je twijnde met twee, hooguit drie separate klossen, tot één draad,maar dit is twijnen van één klos, waarbij je drie draden in elkaar draait tot een prachtig rond draadje.Voor wie het ook wil zien; HIER is het filmpje.
Je krijgt me dan een werkelijk prachtig dun rond draadje! Geweldig vind ik het, kicken! eerlijk is eerlijk, het was is wel even oefenen, dat is altijd jammer, een mens ( ik dus....) wil meteen, direct, stante pede, het meest mooie resultaat.
Het is een heerlijk zacht merinowolletje om * flieft* op te worden, maar er mankeert zo hier en daar (helaas) nog wel wat aan, tis nog niet perfect.Er zitten her en der wat "flufjes"aan de draad.Oefening baart kunst, dus dat overkomt me straks niet meer.
Ik heb het op de bollenwinder tot een bol gedraaid en dan ziet het er toch wel erg mooi uit, die oneffenheden zitten in de binnenkant.En het breit me toch mooi op....
Naalden vier en een boordsteek, ik wilde er een shawltje van breien, maar daar gaan we weer.....het was te smal, gaandeweg kwam er een ander idee, het moet een col worden, dus tja.....oude verhaal bij breien,  uitgehaald en met een rondbreinaald opnieuw beginnen.Gelukkig raak ik van breien een beetje in de Flow.....
Want na het uithuilenhalen en opnieuw beginnen had ik hem "te wijd gebreid".....
Dus dat ga ik weer uithalen, en dan laat ik het eens even rusten,het werd dus een wolletje en helaas géén colletje....... nou ja....ook beter voor de pols, en de schouder, en de elleboog.....Quilten gaat me duidelijk beter af.....Kennen jullie dit boekje? Spiraalsokken, van Zeeman. Sokken intrigeren me ook al tijden, maar ja, dat lijkt me helemaal ingewikkeld als een shawltje al zo veel moeite oplevert.
Hoewel deze sokken met twee naalden of op een rondbreinaald gebreid worden, zonder poespas met hielen en tenen, past altijd om je benen.....( iemand ervaring?) Voor een bedrag van €0,99 kon ik het niet laten liggen, om van de naalden maar te zwijgen, wat een koopje! voor zo,n prijs kan je niet zonder zitten.Ik heb meteen alle maten die voorradig waren gekocht. Het wollige verhaal krijgt vast nog wel eens een vervolg!