Vergane glorie......

Toen ik vorige week met het heerlijke weer door het Hollandse polderlandschap naar Brielle fietste,kreeg ik onderweg haast nog een "kus van een koe *U*....."

Ik was op weg om de nieuwste Quiltmania op te halen bij de Brielse Bruna, want ik wil de BOM van Yoko Saito compleet hebben voor "ooit", overigens wel slim van die Mania......zo kopen we hem allemaal zolang de BOM in staat, daar is over nagedacht.....  Onderweg kwam ik dit spektakel tegen.....zoekplaatje: wie weet welke locatie in Brielle dit is (geweest)

Vooruit, om jullie een beetje te helpen zet ik er nog een foto van op....Wat gebeurde er vroeger allemaal voor leuks achter deze geruite gordijntjes? Welke herinneringen liggen daar achter verscholen?

En nu moet het toch voor een heleboel oude quiltsters van het eerste uur wel duidelijk zijn: De enige echte oude Quiltnaald is geschiedenis! En nu echt definitief. Is het erg of niet? Natuurlijk hadden we er al lang afscheid van genomen, maar dit was gewoon even slikken.Héél veel stof...maar niet van het goeie soort....

Wat hebben veel quiltsters hier warme herinneringen aan. Ik durf zelfs wel te stellen dat de Quitlnaal het quilten in Nederland voor een groot deel op de kaart heeft gezet, ze waren vernieuwend, vooruitstrevend met hun verzendcatalogus, want ze begrepen ook toen al wel dat je niet even van het Groninger land naar het westen komt voor een lappie en toendertijd had nog niet iedereen een PC, laat staan dat je er mee om kon gaan. Nostalgie, vergane glorie, geschiedenis. In elk geval kan ik nu wel zeggen dat ik de allerlaatste quiltster ben die in de oude quiltnaald BINNEN is geweest!

In de tuin bloeit de blauwe regen,en die is me MOOI.......en hij geurt lekker, die heerlijke zoete bedwelmende geur, ongelofelijk zo goed als hij het dit jaar doet.

Ietsje minder is het dat hij (of zij) zich helemaal met de notenboom heeft verstrengeld, en of die liefde nou wederzijds is betwijfel ik een beetje, het ziet er vanuit de Blauwe regen wel erg knellend uit ten opzichte van de noot, en als dat maar niet ten koste van de noten gaat..........Dat heb je als je vast staat in de grond en je buur overschrijd jou grenzen....( heb je ook wel eens met mensen) dan kan je als boom geen stapje opzij doen.(als mens gelukkig wel.......)Ook al is het Pinksteren, de boeren gaan gewoon door, ooit geweten hoe het spruitje tot stand kwam? Nou, zo dus.....

In deze gele tent zitten mensen die één voor één de plantjes, die hieronder klaar staan, keurig netjes op rijtjes in de grond poten. En in de winter zitten de "spruitenplukkers"weer in dezelfde, maar dan verwarmde tent om de spruitjes voor jullie ( ? ) te plukken!

En is dit ook geen heerlijk plaatje? Bloemkool en minikomkommers uit eigen kas. Vorig jaar aten de rupsen de bloemkool op, en nu zijn wij aan de beurt. Helemaal blij mee.

En dan.....nog zes hele nachtjes slapen ....en het is zo ver, de Singertjesdag! leuk, leuk, leuk! Sieneke heeft het al lang in de gaten dat er wat staat te gebeuren, ze staat niet voor niets naast me en kijkt een beetje scheef over mijn schouder mee.....

Wat zal ze genieten van al die heerlijke zoemende en snorrende machientjes, als ze nog maar mee terug wil in de koffer.....Eigenlijk is het singertje ook vergane glorie met al de moderne computergestuurde naaimachines, maar dat vertel ik haar natuurlijk niet, stel je voor......Iedereen nog een gezellige tweede Pinksterdag, want aan ZON geen gebrek, enne.......

Nou ja, WE...zeg maar gewoon ZE, want ik niet hoor...Brrrrrr, de lucht alleen al.....doe mij maar asperges....of bloemkool of zoiets (klik).....Fijne week allemaal.