Zonnige vorige week

Na al die tinten grijs die almaar grijzer werden in mijn beleving, was de handwerkbeurs een kleurrijk begin van wat een aardige zonnige week zou worden hier aan de kust.

De winterakonietjes deden hun uiterste best om hun blaadjes zo wijd mogelijk uit te spreiden om zoveel mogelijk zon te vangen, zo ,n dankbaar bloemetje, verspreid zich vanzelf en wat fijn dat ze er zijn in de late winter als je zo,n behoefte hebt aan kleur.

De elzenkatjes zie je al overal bloeien, het is heerlijk op de fiets, en je merkt het s,morgens ook als de roodborst als eerste zijn vroege ochtendzang laat horen, dan wil je niet meer in bed blijven liggen, de dag voelt als een belofte.....Lekker op de fiets even naar de bakker om vers brood te halen, helemaal geen straf.......je komt onderweg van alles moois tegen.Gelijk maar even een ommetje langs het natuurgebied vlak bij het huis, als je toch in het zadel zit.

Een alleen zwemmende jonge zwaan helemaal klaar voor een ontmoeting met een gezellige wederhelft om daar de rest van zijn leven mee door te brengen.

Ik krijg op handwerkgebied ook meteen de voorjaarskriebels en de bruine wol verdwijnt weer even naar de achtergrond, met deze sokken wil je toch straks lekker aan een bakje bruin zitten met je voeten in het zonnetje?Ik kan wel een sokkenwinkeltje beginnen, dit ziet er toch wel heel professioneel uit, niet? want ja, het is nog steeds zo dat ik het zonde vind om mijn eigen gebreide sokken te dragen waar ik zo op geploeterd heb, dus misschien maar een doosje vol mooie sokken straks.

Weilanden vol met ganzen, daar heb ik de juiste camera eigenlijk niet voor, ik broed op een andere, maar ja, een camera is één, weer van alles uitvogelen over hoe of wat is een tweede, daar hou ik nooit zo van......

Late winter is ook de toverhazelaar, wat hou ik van die struik! ik zal vast in herhaling vallen, ik zeg het elk jaar, de toverhazelaar.......die geur, die uitstraling van bloemetjes, grandioos, en eindelijk is hij zo groot dat ik er van kan knippen, zij het met moeite.

Die meiden heb ik ook maar lekker los buiten laten lopen in de tuin, feestje voor ze, de eierleg is helaas gestaakt, ik hoop dat het nog komt, maar ik krijg het donkerbruine vermoeden dat ze ze zelf opeten.....is me dat wat......en leer ze dat maar af.........We hebben er overigens hier weer een kostgangster bij.......een verdwaalde kalkoen is in de herberg neergestreken, Zij loopt vrolijk met de kippen mee, en dat is best even wennen voor ze, hij is maar liefst vijf keer zo groot en best imponerend.

Mijn twee mannen in huis zaten er ook al verlekkerd naar te kijken, dat "mams"ze maar vooral goed voert,  en bedachten dat ze in elk geval tot kerst mag blijven......ja ja.........

Van een lieve vriendin, H uit H, kreeg ik al vast dit lenteborduurtje om in de grijze tijd steeds naar te kijken, viooltjes zijn gekocht en geplant buiten, die kunnen nog wel een nachtvorstje hebben gelukkig.

Op het eigen " landgoed "is het in elk geval helemaal lenteachtig!

En ik weet het, één roodborst geeft nog geen lente, maar dan, als ik dit weer zie en ruik, die geur van verse open geploegde aarde, dan weet ik het zeker! De lente komt er aan!! Hier is het nu vakantie, zoonlief was er weer helemaal aan toe!We gaan maar een crea(kook)weekje houden hebben we bedacht.

Handwerkbeurs

Het zal weinig creatievelingen ontgaan zijn, de handwerkbeurs in Zwolle, DE handwerkbeurs kan je wel zeggen, de beurs der beurzen waar het allemaal draait om creativiteit,Ik was er nog nooit geweest, best ver vanuit het westen naar het noorden, maar vooruit, dit jaar samen met vriendin de stoute schoenen rollator aangetrokken en we zijn gegaan.

Daar hebben we geen spijt van gehad, wat was het leuk, en wat was er ongelofelijk veel te zien, zelfs nog op zondag!Op FB had ik er al van alles over gelezen, ook over het Zwollenaartje.......héérlijk.....

En over het plezier van de beurs zelf, er was veel, heel veel, en een gevarieerd aanbod, dus niet alleen maar quiltstofjes, maar ook veel wol.Hier ging mijn hart haast van op hol.......Rowan Feltedtweed......planken vol.......wow......

Leuke dingetjes gekocht, hebbedingetjes, en wat ik ook graag wilde hebben is het patroontje van deze sokjes, zal vast supersimpel zijn, maar wel fijn met een patroontje er bij, voor poppen en beren, ik ga het proberen!

Tuuuurlijk even shoppen bij de Belgische Arne en Carlos, namelijk Bart en Francis.......mooi materiaal, bayardine, alleen de naam al brengt me in vervoering, tis een soort kunstvezel die je kan spinnen.

Ik weet niet of het aan mij lag, omdat mijn oog momenteel ook gefocust is op wolletjes, maar ik vond het wel een wollige beurs, een wolhalla voor wolliefhebbers,prima hoor, zag je jaren geleden nog weinig wol, nu wordt je overspoeld met de mooiste soorten en kwaliteiten wol.En veel van die mooie handgeverfde wolletjes.

Je staat met open mond bij de meest schitterende creaties te kijken, zou ik dat ook nog eens kunnen? geen idee, nu even niet, ik was bijna gezwicht voor een pakket van een ajourshawl van handgeverfd garen, gelukkig niet gedaan, want als je bij ajourbreiwerk een steek laat vallen, nou, dan zeg je geen jodelahitie........en ik laat nogal eens een steekje ( of twee) vallen......

Je komt allerlei bekenden tegen, een erg leuke ontmoeting vond ik toch wel met Truus uit Drenthe! Vast bekend bij velen van ons bloggers, Truus is een trouwe bloglezer die vaak reageert met de ondertiteling; Truus uit Drenthe.....en nu heb ik haar in levende lijve gezien, zo leuk! voortaan hoort er een gezicht bij die naam voor mij.

En Liesbeth kwam ik tegen van haar blog kleurrijk leven, leuk, ze werkt als regiovertegenwoordigster van het Gilde, Liesbeth en ik hebben vroegûh.....in een ver verleden, op dezelfde revolutionaire school gezeten in Driebergen, dat schept een band.

Viltwerk, er was gewoon een grote variatie aan mooi creatief werk te zien, en wat heb ik zelf allemaal gekocht? tja, beetje van dit en een beetje van dat.......deze stempel vond ik heel erg mooi, voor de "heb", of om een keer textiel te bedrukken, dat kan zomaar verkeren.

En verder wat wolletjes en bolletjes en stofjes en patroontjes, het lukt mij niet om met lege handen weg te gaan bij een beurs, daar rijden we natuurlijk ook geen ruim 200 km voor.....

Die Karel en Suusje.......jeetje wat leuk waren ze,ieniemini......zo klein, gebreid op naalden twee.....met een schoppelbol.......ik kon ze niet laten liggen, muizen.....ze blijven leuk, ik heb er een zwak voor.

Diegenen die ook geweest zijn kunnen het vast beamen, het was een superleuke beurs, de catering was prima verzorgd, vonden wij dan, die Zwollenaartjes waren heerlijk, en de zelfgemaakte mosterdsoep met een sandwich, helemaal prima.Want een beurs met een slechte catering met een klef broodje, dat willen wij vrouwen toch helemaal niet als we een daagje uit zijn?Fijne week allemaal weer!

Apple corns

Ik heb vorige week een crea weekje gehad, daar is dit nog een verslagje van. Een hele tijd geleden bedacht ik me namelijk dat ik iets met apple corns wilde doen, en zoals zo vaak werken zulke ideeën aanstekelijk dus Elvire van de Ufo,s vond het ook een strak plan.

Ik ben toen een keer wezen tekenen en knippen bij haar op een ochtend, dan schiet het tenminste een beetje op, want hoe gaat dat, doosje open, doosje dicht, doosje in de kast,doosje uit het zicht.........En dan dreigt zo,n project toch een beetje te verzanden, dus toen ik pas het doosje weer in het zicht zag, heb ik even een afspraak gemaakt om weer te komen tekenen en knippen en ook Elvire diepte haar doosje weer op.

Ik heb mezelf een project gesteld van 340 applecorns van zestig verschillende stoffen in rood en blauwtinten en zes corns per stofje. Op een ochtend teken en knip ik er zo,n 60.Toen ik daar achter de strijkplank stond viel mijn oog opeens op dit servies, huh....dat lapje stond ik toch net te strijken voor in de corns???

Inderdaad, blijkt er dus ook een servies van te zijn! is dat grappig, ik ga het niet kopen, niet sparen, ik hou mij bij het Butterfly gebeuren, want inmiddels ben ik in het blijde bezit van een Butterfly botervloot! een collectors item.

Dit soort botervloten vind ik altijd erg leuk, want behalve boter kun je ze ook goed gebruiken voor bloemstukjes of bolletjes.Kan trouwens ook heel goed met van die oude juskommen.

Het is genieten van de bolletjes in huis, ik kan er niet genoeg hebben, gelukkig heb ik overal hoekjes en holletjes waar ze kunnen staan, ik wil lente, en wel nu meteen als het even kan.

Ik heb het nooit zo sterk gehad, want ik hou eigenlijk wel van elk seizoen,maar nu wil ik lente, deze sombere verregende grijze winter wil ik niet meer, en ik geloof dat er voor de komende week weer vijftig tinten grijs zijn voorspeld zijn......Het is zo nat op ons terrein, je moet overal je kaplaarzen aan.

Lente, als het dan meteorologisch nog niet zo ver is, dan toch wel met deze stofjes.Ik heb er gelijk een paar verknipt in de applecorns, zo bijzonder altijd....kasten vol stof en toch is het net alsof de schaar alleen maar in een nieuw stofje wil knippen.

Lente......ik heb nog een vestje gebreid voor haas, alsof ik daar de lente eerder mee in huis haal, leuk patroontje is dit toch en vrij eenvoudig, haas is er blij mee.Ze zit in februari al te wachten tot het eindelijk Pasen is, wel met haar vest aan, tis tenslotte nog steeds winter.

Dan heb ik hier nog iets wat ik NIET ga doen, de deken, ik dacht een deken te gaan breien van pinwheels, leuk en aardig, privéles gehad bij "Ellis op de bank" maar soms valt er ook wel eens iets tegen, wat een gedraai met die naalden is me dat zeg.....ik broed op een ander breiproject.

Van de week kreeg ik van een quiltvriendin uit het zuiden met een zachte G een schattig vlopje in de bus!een kaarsgedicht...En laat het nou ook nog net volle maan zijn, de maan scheen door mijn raam en ik heb aandachtig geluisterd, wat hij heeft gefluisterd.......

Sommige dingen hou je voor jezelf, de fluisteringen van die maan bijvoorbeeld, sommige dingen zijn te privé om op een blog te zetten, of te delen met anderen,die stop je in een doosje, in je gedachten, en soms, even, maak je dat doosje open en laat je je gedachten eruit lopen, je doet het doosje dicht en trekt weer je dagelijkse gezicht, zoiets............herkenbaar?

Weven

Zoals ik in mijn vorige post al zei, ik heb ooit in een grijs verleden geweven, en nu heb ik al weer een tijdje een weefgetouwtje in huis, even opfriscursus bloglezen.........dat was voor zoonlief, die er twee lappen op heeft geweven en toen niet meer.........mooi zijn ze wel geworden maar "mams" moet mag er leuke etuitjes van maken....jaja, dat wel natuurlijk.....

Maar goed,daardoor ben ik toen wel weer lid geworden van de weefkring Voorne Putten die nog steeds bestaat, zij het in afgeslankte vorm, en dan bedoel ik de hoeveelheid personen, niet de omvang van de overige dames waaronder ik zelf.

Misschien denken jullie dat alleen quiltsters genieten van eigengebakken taart en chocolaatjes en wat dies meer zei, dat is dus niet zo, crea bea,s zijn volgens mij altijd "best aan de maat" en daar zal het gezegde van "dikke mensen zijn gezellig"wel vandaan komen.Laten we het daar op houden, dat klinkt toch hartstikke positief!

Afgeslankte vorm of niet, het is altijd weer prachtig om te zien waar iedereen mee bezig is, want natuurlijk is het een crea bea club. Ons oudste lid is volgens mij een eind in de 80, zo grappig, want vroeger, 30 jaar geleden, was ze net zo oud als ik nu en was ik half 20 en hebben we wat creatieve lol met elkaar gehad. En wat is daar nou zo grappig aan, nou,in mijn beleving ben ik nog steeds half 20 en is zij iets in de 50 als we met elkaar in gesprek zijn. Creatieve mensen lijken wel leeftijdsloos te zijn.De werkelijkheid ligt anders, maar in mijn hoofd zit echt nog dat beeld als we het over "vroeger" hebben.

Dit zijn gewoon zomaar wat mooie dingen die voorbij kwamen, natuurlijk hangen er in het huis van de gastvrouw al allerlei weefsels die de moeite waard zijn. Dit was een plaid die geweven is van uitgetrokken wol,want creatieve mensen gooien nooit iets weg, nou ja, bijna nooit.

He thema waar we nu aan werken is bandweven, ook ooit gedaan natuurlijk, en jullie geloven het of niet, maar het is me ineens populair! Hele groepen verrijzen er op het FB van mensen die (weer) gaan bandweven, zo leuk om te zien, ik heb de mijne dus ook weer opgezet.

Er kwam een heel erg leuk boekje voorbij waar een weefseltje was opgeplakt, boekje is van papier wat eerst is geschilderd en later in vorm gesneden, ik zag het al met spreuken en gedichten van binnen, dit gaan we van de zomer een keer met elkaar maken op een "doe dag".

De gastvrouw zelf was met een prachtig weefsel bezig met iriserende kleuren, heel dun, heel mooi, en inderdaad, als je goed keek naar het weefsel zag je de kleuren gewoon veranderen voor je ogen,

Prachtig weefsel, 12 draadjes op een cm, heel werk om in te rijgen, maar als het dan eenmaal zo ver is, kan je ook gelijk zeven shawls of zoiets achter elkaar weven, en allemaal anders doordat je het inslagmateriaal steeds veranderd.

Dat herinnert mij weer aan de shawl die ik van vriendin Elsje heb gekregen, ook met iriserende kleuren, mooi, heel mooi en dierbaar cadeau, zo koop je ze niet in de winkel.

Een oud ambacht wordt nieuw leven ingeblazen, want ook het weven mag zich gelukkig, net als het spinnen en breien, weer verheugen in toenemende belangstelling van jong en oud.Fijn weekend allemaal!

Simpele shawl

Of simply life, daar moest ik aan denken toen ik dit mooie gedichtje weer las van J.C. Bloem.
Ik heb van het leven niets verwacht,
"t Geluk is nu eenmaal niet te achterhalen.
Wat geeft het? In de koude voorjaarsnacht
Zingen onsterfelijk de nachtegalen.

Mooi verwoord vind ik dat, en zo waar in een wereld, en een mogelijkhedenmaatschappij, waar hoge verwachtingen worden gecreëerd en eisen gesteld,

Er heerst soms in het leven een illusie dat we alles onder controle (moeten) hebben en dat alles maakbaar is in het leven,als je maar hard genoeg je best doet.

Dat het werkelijke leven toch een ietsje anders in elkaar steekt daar lees en vooral, daar hóór je minder over.Je voelt je bijna schuldig als je niet succesvol, snel, rijk, mooi, jong en gezond bent, alsof je niet hard genoeg je best hebt gedaan.

Er zijn best een aantal dingen maakbaar , dat weten wij handwerkers maar al te goed, maar ook veel niet en daar heb ook je mee te dealen. Less is more.Het gaat niet om groot, groter, grootst, en meer, nog meer en nog veel meer.Daar is deze shawl weer een absoluut voorbeeld van, de simpelheid en de eenvoud ten top, maar M*O*O*I, van een werkelijk geweldig garen wat niets meer nodig heeft.

 Ik heb vroeger geweven op een megagroot weefgetouw met 16 schachten, heel dun, prachtige patronen, damasten tafelkleden en servetten.Tuurlijk is het mooi, en een uitdaging aangaan is ook niets mis mee, maar waar eindigt de uitdaging? Wanneer ben je tevreden, met het leven, met jezelf, met wat je hebt bereikt, ook in het creatieve leven. Waarom houden we massaal zo van die imperfecte simpele antieke quilts?

Ik kan net zo goed genieten van een zeer simpele linnenbinding op twee schachten,die eenvoudige linnenbinding van één draad op en één draad neer gecombineerd met een natuurlijk kleurenpalet van een wolletje van de schapen van de Shetlandeilanden.

Deze shawl is gebreid van drie bollen Noro wol, Silk Garden.Prachtig ingetogen en ook uitbundig Japans garen, een mengsel van wol, zijde en linnen,dat kunnen die Japanners wel, is het niet met quiltstofjes dan wel met garen,zo simpel, recht en averecht breien en het effect is er.Als je er eenmaal aan begint met die vrolijke kleurtjes wil je er steeds aan verder.Ideaal patroon voor een beginnende breister.

Het patroon is heel eenvoudig, kan iedereen zo aan beginnen,zet 50 steken op nld. 4.5 of 5 en brei met de heengaande rechte naald de tweede en derde steek samen en meerder een steek bij de voorlaatste steek,gewoon averecht terugbreien. Dan krijg je een scheve shawl die niet omkrult. Idee is van Jeanet uit  Arnemuiden.

Ik brei eigenlijk alleen s,avonds, als ik het nieuws van acht uur hoor, nou ja, dan zijn deze vrolijke kleuren een aardige tegenhang want bij al dat sombere nieuws en al die narigheid die voorbij komen denk ik wel eens, waarom luister ik hier nog naar? Ik kan er uiteindelijk toch niets aan doen en wat voegt al dat weten toe aan mijn eigen leven? Kan beter een CD van Enya opzetten.

Als je diep nadenkt,waar word je dan echt blij van? van bergen geld, verre reizen, hordes "vienden" op de sociale media ? Is het niet gewoon de eerste prachtige zang van het roodborstje in het voorjaar ?  (foto is van Renee Posthuma, zij maakt zulke mooie natuurfoto,s ongelofelijk, daar wordt ik ook zo blij van.)

Of die eerste voorjaarsbloemetjes die je ziet opkomen, een mooie zonsopkomst in combi met een strakblauwe hemel? Het lekker eten van een goed bereide maaltijd. een goed gesprek met een vriendin of je partner.Het leven omvat niet zoveel meer en we zijn niet zo belangrijk als we zelf soms denken.

Ik heb mijn shawl inmiddels af, en wat is het een grappig ding geworden, de uiteinden zijn aan elkaar genaaid en je slaat hem twee keer om je nek als een col.Het is een hartstikke leuk tussendoortje, in een week klaar, alleen s,avonds breien, en door de kleuren en het materiaal ook prima voor het komende voorjaar, toch, mag ik hopen?

Dat was weer een blog met een portie filosofie van de eenvoud, je hoeft het er helemaal niet mee eens te zijn hoor, leven en laten leven, zoveel mensen, zoveel wensen, oftewel; iedereen doet het goed zoals hij/zij denkt dat het moet.Het staat alleen wel dicht bij mij.Fijne week allemaal weer!