Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

maandag 10 september 2018

Dankjewel allemaal!

Dank jullie allemaal hartelijk voor je stem op de molen, namens alle molenridders, broeders, zusters,MIOers, molenaars, oud jong en sappig, kortom, dank namens een ieder die molens een warm hart toedraagt! Het is zo leuk om zo veel respons te krijgen op iets wat je vraagt, met volle overtuiging, en niet voor jezelf, maar voor een ander, of nee, voor vele anderen, zo is het ook nog!Zoonlief was gewoon even een klein BNertje, de pers heeft er veel aandacht aan besteed.
Maar goed, het blijft voor hem een hobby, naast de studie, want sinds vorige week is hij ingelijfd van het platteland naar de grote stad, "Le jeune meunier" studeert Frans aan de Hogeschool Rotterdam. De studie, dat is héérlijk, maar de reis......dat is geen feestje, boemelbus die bij elk huisje stopt en dat een uur lang en dan die hele metro met beroerde stoeltjes en op elkaar gepakt zitten......tja, dat is het leven van een student op het platteland.....zijn we niet zo gewend.
Het is ook niet te geloven in wat voor uithoek wij wonen, 40 km van Rotterdam af en daar doen we dan twee uur over met het OV en ook met de auto of zelfs nog langer, met al de bruggen en tunnels en om het niet te hebben over parkeren...er zijn studenten die uit Zeeland, Rilland Bath en Vlissingen komen, veel en veel verder in kilometers dan Rockanje, maar die stappen daar in de trein en stappen nauwelijks een uur later op Centraal Station in Rotterdam uit.En een trein, daar hebben we hier dus nog noooooit van gehoord :(

Het leven begint zich langzamerhand weer te zetten naar het gewone, gewone, dat treft, want ik hou van gewoon. De eerste week was wel erg druk en hectisch, iedereen moet in het ritme van alledag komen en er waren veel afspraken overal en natuurlijk is ook de camping en het huisje er nog in de maand September, dat is eigenlijk allemaal wat teveel, maar goed, tis bijna 1 oktober., dan hangen we de vlag niet uit, maar halen we hem binnen!Ik heb mijn shawl af, net voor de echte herfst,
Het was een geweldig leuk project om aan te breien, mijn eerste grote driehoekshawl, en helemaal niet moeilijk, echt niet, meerderen en breien met slechts twee kleuren in een herhalend patroon. Het is een hele grote shawl geworden, bovenkant meet ruim 2 meter (!) en de lengte is 1 meter gemeten van rug naar punt.
En er zitten veel effen toeren ertussen, het lijkt moeilijker dan het in werkelijkheid is, dus wie er ook al lang over denkt, gewoon beginnen! Mijn witte wol is handgesponnen, dat vind ik dan weer wel een enorme meerwaarde! Bij deze een foto van de binnenkant.Elk steekje de draad meenemen he ;) 
Echte pure wol van een mooi schaap dat je hebt zien grazen, dat is toch de basis van het leven, daar kan ik ook enorm van genieten, dit is trouwens een brilschaap, staat hier vlak bij ergens in een weitje.

Voor mijn nieuwe project, een top down trui, heb ik dan ook 100 % wol besteld, Noorse wol, uit een klein fabriekje wat al vier generaties wol spint, ook weer zoiets, dat klinkt toch een stuk idyllischer dan te zeggen, de wol komt van de Zeeman......Brrrrr (ieder zijn ding hoor, laat dat duidelijk zijn, maar das niet het mijne)
Ik heb weer een paar "hang"sokken af, ik vind sokken breien nog steeds hartstikke leuk, maar dragen, dat is wat anders, die sokken zijn te dik in mijn schoenen, of ze zakken af, ik weet het allemaal niet, maar ik hang ze dus op, ik heb onverslijtbare hangsokken en zal eerdaags op zoek moeten naar een langere stok.
Ik was ook nog ergens jarig geweest, dat is op het Feestboek feestelijk gevierd!Ik ben heel goed in het mezelf cadeautjes geven.....dus heb wat geshopt in het welbekende Zeeuwse winkeltje! De nieuwe serie van Di Ford, niet alles wat hier te zien is heb ik nu geshopt hoor, maar het kleurde zo mooi bij elkaar in het oude houten bakje. Bijna zonde om te gebruiken.
De week was zo druk, dat de inspiratie en de rust ontbraken om iets te doen op handwerkgebied, dat heb je zo wel eens, tijd is een dingetje, maar rust is een ander dingetje, rust in je hoofd om de dingen met aandacht te doen, tis er even nog niet en komt weer wel.Tot die tijd maar even papieren inspiratie.Mooie plaatjes van een nog mooier wolletje wat er al jaren ligt.....
En nou ja, mooie plaatjes maken, ik hou er van, het leven wat mooier kleuren dan het is, en graag met de dagelijkse dingen, brocante bij de Hoeve in Goedereede, bij die gastvrije Marijke, en tja, deze pot staat nu bij mij!18e eeuws aardewerk.Niet perfect, en daar om zo mooi in zijn eenvoud.
En nog een mooie foto van de affe shawl.
Ik heb mezelf op de valreep toch nog de welbekende schop onder mijn achterste gegeven, PC uit gelaten, en gewoon knippen en snijden en naaien in deze stofjes.
Het resultaat laat ik volgende week zien, maar het komt uit dit boekje. Elke quiltdip wordt meteen in de kiem gesmoord na het bekijken van al die TE leuke kleine quiltjes van Kathleen Tracy. Ik ben fan, al vanaf het eerste uur boekje.
Okay, misschien voor sommigen tot vervelens toe....dan maar gauw afsluiten, maar nog één keer voor wie het gemist heeft, de molenridders, wie nog niet gestemd heeft, gráág.....vóór 1 oktober.
(klik op deze link) want het kan zomaar één stem zijn die het verschil maakt tussen winnen of niet ( al is elke stem goed voor een euro en ik gun het alle molens van Nederland ;)
Lieve mensen, een fijne week allemaal weer, met veel herfstige inspiratie, pompoenen, hop, herfstasters, paddenstoelen,het kan niet op en een héérlijke Hollandse temperatuur met fenomenale luchten, ik geniet er weer van!Van mij mag het drie weken zo nog duren, jammer dat de "vakantie" over is.

Hartelijke quiltgroet, Jeannet

19 opmerkingen:

  1. Gezellig je blog weer te lezen op de maandagochtend. Mooie shawl en prachtige vaas ! Fijne week.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Prachtige sjaal.En inderdaad leuke boekjes van Kathleen Tracy.
    Hier ook geen bus of tram of trein.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat heb je een prachtige shawl gebreid en succes voor je studerende zoon. Frans is zo'n mooie taal.


    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lekker je gezellige blog zitten lezen en genoten van al het moois dat je laat zien. Je shawl is een echte beauty!
    En dan de stofjes, die je laat zien....... Om te zoenen!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een prachtige shawl! Zo'n trui wil ik wel... (hoewel? Opvliegers...?!!) Ik hoop dat de molen nog een groot aantal extra stemmers krijgt! En ja, 'in een uithoek wonen' betekent altijd véél tijd nemen om ergens te komen... maar als mensen zeggen dat 'je in een uithoek woont' zeg ik tegenwoordig "weet jij nog niet dat de wereld rond is..??" (dat hoorde ik in een film, onthouden!) Ik hoop dat je zoon veel plezier in z'n studie heeft/houdt want je moet er wat voor over hebben dus... ik wens je een prachtige week met frisse ochtenden, mooie luchten, herfstige geuren en rust in de kop om leuke dingen te gaan doen!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Voor en nadelen om in een “ uithoek “ te wonen, heerlijke natuur maar lastig vervoer.
    Wil nog een keertje stemmen op de molens maar de Cookies gooien roet in het eten ,ik ben anti cookies dus helaas geen extra stem.

    Gr An

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Die sjaal.....geweldig....zo mooi is die zeg. En al die mooie foto's en je gezellig blogje maken het weer af..............liefs.Conny

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Die studenten uit Vlissingen wonen daar vast ook niet allemaal naast het station...
    En tja, er was ooit een stoomtram naar Oostvoorne/Hellevoetsluis. Heel vooruitstrevend aan het begin van de vorige eeuw...
    Het studentenleven gaat helaas niet over rozen. Ik herinner me ook onze studententijd: van Rotterdam naar Den Haag, dan was je ook 2 uur onderweg (enkele reis): want metro, trein, trein, tram en bus voordat je op de juiste locatie was.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Zo fijn en wel-verdiend, alle stemmen voor de molen en zijn vrijwilligers! Hopelijk vindt de jonge mio snel zijn weg in het best wel roerige studentenleven... als ik dat lees, van de reis alleen al, lijkt me dat een enorme opgave. Hier is een sneldienst en binnen een half uurtje is R'dam-centrum te bereiken, dus geen boemelbusje. Maar dat is bij jullie wel heel anders dus... Wat een adembenemend mooie shawl is het geworden, van die echte, heerlijke wol! Zelfs de binnenkant is perfect, en die lange bies... geweldig!
    Fijne week en groetjes van Ageeth.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een mooie sjaal!
    Tja, die uithoeken.... Toen ik in 1967 verkering kreeg met een jongen uit Zierikzee (hij woonde in Apeldoorn maar zijn ouders dus in Zierikzee) werkte ik in Utrecht. Na een weekend Zierikzee bracht zijn vader mij met de auto naar Oude Tonge, waar ik met bus, metro en trein verder reisde naar Utrecht. Ik mocht 1x per 2 weken te laat op mijn werk komen, het onderwijs. De kinderen zaten dan al het wekelijkse psalmversje over te schrijven van het bord onder toezicht van de directeur of een hoogsteklasser. Mijn ouders woonden in Wildervank. Mijn vader (of mijn vriend) bracht mij op maandag naar Assen zodat ik een heel vroege trein kon halen. Ik mocht namelijk niet op zondag reizen. Je moet er wat voor over hebben...
    Mijn vriend studeerde eerst in Dordrecht en toen was Schouwen Duiveland nog een eiland. Hij ging als 17jarige op kamers en kwam eens per 6 weken een weekend thuis. Ook toen hij in Apeldoorn ging studeren. Andere tijden. En nu woon ik in Nieuwegein, een half uur fietsen van het station en kan ik alle kanten uit. Je bent wat langer onderweg dan met de auto, maar ook dat moet je ervoor over hebben! ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een prachtige sjaal is dit geworden zeg!
    Een waar kunstwerk.
    En dan die lapjes...
    Kwijl, kwijl...
    Zet maar gauw de schaar erin ben benieuwd welk quiltje het gaat worden...

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een schitterende sjaal Jeannet. Verder genoten van je leuke blogje. Wat een reis voor je zoon. Eerder werkte de mijne in Rotterdam en daarvan herken ik het probleem, moeilijk bereikbaar als er geen trein in de buurt is.... Ik heb 2 emailadressen en kon zodoende 2 stemmen uitbrengen, nu duimen op een goede uitslag.
    Veel plezier met die mooie nieuwe stofjes, groetjes, Conny

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Allereerst wat een prachtsjaal. Zoiets staat ook nog op mijn verlanglijstje.
    En wat een uitdaging voor je zoon, zo lang onderweg. Het is zo herkenbaar, de lange reis. Gelukkig gaat er hier al wel een trein, anders had de rit naar Nijmegen nog langer geduurd. En niet alleen de kinderen moeten wennen, ook voor de ouders geldt dat. Maar dat komt vast goed.
    Hoop dat hij het in ieder geval naar zijn zin heeft in Rotterdam.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ah that fabric looks so pretty in the wooden tray! Must be hard to put to good use.:)

    BeantwoordenVerwijderen
  15. The knitted piece is beautiful. I no longer knit but never made anything like this when I did.
    Your pile of fabrics makes me want to come play with you. I like what I see.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen

Gezellig dat je langs komt en een reactie achterlaat! altijd zéér gewaardeerd! Ik vind reacties en interactie erg leuk, maar....anonieme reacties zonder naam worden verwijderd, alsmede berichten waarin reclame gemaakt wordt.

Er is helaas een gedoe met het plaatsen van reacties, mensen krijgen foutmeldingen, of kunnen helemaal niet plaatsen, en ik krijg wekelijks reacties van Piseth San die ik niet ken.....jammer.Ik kan er helaas niets aan doen, ik ontvang ook geen mails meer van jullie berichten, dus kan er ook niet meer op terug reageren :( computers........

Hartelijke Plattelandsgroet, Jeannet

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.