Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

woensdag 5 januari 2011

a love story

Iedereen bedankt voor de opbeurende woorden over het "puntjesvirus"het scheelt wel een hoop dat ik niet de enige ben.....soms denk je als je alles bij een ander ziet dat dat maar moeiteloos gaat overal, niet dus:maar oefening baart kunst, op de blokken van de eerste rand staan de puntjes op de i.......zonder veel uithalen.....
Hoe groot kan de liefde zijn.......heel de winter geniet ik al van een heerlijke romance hier vooraan in de sloot. Ik weet niet of jullie het weten, maar zwanen zijn één van de meest trouwe partners in de dierenwereld, ze kiezen de partner met zorg en blijven daar doorgaans het hele leven bij, altijd, twee aan twee, daarom is het ook zo,n drama als er één van de twee overlijd. Wij hebben hier weer iets bijzonders..........
Deze prachtige zwarte zwaan is geadopteerd door de twee witte zwanen, ze hebben dus een driehoeksverhouding. Altijd zijn ze met z,n drieen. We hebben heel veel koppels zwanen hier voor in de sloot, maar echt koppels, en deze drie zijn al ruim een half jaar bij elkaar, het is zo aandoenlijk hoe ze elkaar beschermen. Ik weet niet wie wie is, wie het mannetje is en het vrouwtje en ik ben ook erg benieuwd hoe dat straks gaat met broeden, het vrouwtje broed doorgaans de eieren uit. Ik vind zwanen zo aandoenlijk, als ze hun kop buigen en je bijna verlegen aankijken, zo mooi, zo vertederend.Mijn geboortetegeltje bestaat uit een zwaan met een kindje op zijn rug, misschien komt mijn liefde voor zwanen daar vandaan.

En hoe goed kan het quiltjaar beginnen! vanmorgen bracht de post een pakje, een pakje ? huh, niets besteld, zou mijn hart van Katriens swap dan al aangekomen zijn ???nee dus, zit er een speldenkussen in van Petra ( Guusje)! wat ontzettend leuk, zomaar, omdat ik haar er één had gestuurd vanwege mijn "swap met garantie"en toen kwam haar kussentje alsnog en had ze er twee en heeft ze er één voor mij gemaakt.

En toen had ik ook nog een give away gewonnen uit Amerika, van Taryn, een prachtig wolletjes pakket incl. patroon en materiaal van Lori Smith zoiets verzin je toch niet!Ik ben er helemaal sprakeloos van.......kan ik dat maken !? er zitten zo te zien geen puntjes aan.....ieder blokje is 6 inch, ong. 15 cm vierkant.

Verder ben ik begonnen met het snijden en maken van de blokjes voor het nieuwste quiltje van Kathy van de schoolgirlclub. Het is een signature quiltje, in de lichte blokjes kan je een naam inzetten, vroeger gaven de kolonisten elkaar zo,n quiltje, het kwam niet zelden voor dat ze elkaar nooit meer zagen en het quiltje de enige herinnering werd aan een dierbare vriendin.Ik maak ook eerst alles af waar ik aan bezig was het afgelopen jaar, volgens mij ben ik niet de enige quiltster met dit voornemen zo te lezen her en der, voor mij geld dat vooral voor het doorquilten.

Dit quiltje, de friendshipstar uit het boek van Prairy Children and Their Quilts van Kathleen Tracy, ligt klaar om doorgequilt te worden als "beest"het tenminste af wil staan.......

Iedereen nog een fijne en inspirerende week!

zondag 2 januari 2011

Het puntjesvirus

Ik begin het nieuwe jaar met mijn nieuwe project, de mid19tcentury. ( hele foto staat links op mijn blog)Ik zoek zelf de kleuren bij elkaar want ik vind het origineel te oranje. Dit is het resultaat van de kerstvakantie, het middengedeelte is helemaal klaar, helemaal perfect, puntjes keurig op elkaar,meet ong. 70 cm in het vierkant, dus best groot al, maar om zover te komen..........daar ging weer wel het e.e.a. aan vooraf........

Het venijn zat in de ohiosterren,of het nou aan mijn bril lag of weet ik het waaraan.....ik presteerde het om iedere ster minimaal drie keer te maken, en allemaal met de hand he...gelukkig heb ik een redelijk tempo..... Hoe presteer je zoiets: ik naaide steeds de puntjes niet goed aan het blok, dat zie je hieronder, het linkerblok,zo zagen ze er steeds uit, en zeg me nou niet dat ik ze eerst moet uitleggen, dat had ik ook gedaan, maar desalniettemin deed ik het nog verkeerd, dus uithalen, en je gelooft het niet maar de volgende keer gewoon weer verkeerd.....kwam ik de volgende morgen op.....brilletje nog eens goed tegen de neus geduwd....Pffttttt. En dan was er nog het snijden van de zandloperblokjes, die moesten op maat gesneden worden na het in elkaar naaien,.....2.5 x 2.5, ehhh, dat ging wel, maarre.....tis de bedoeling dat je het vanuit het midden meet anders komt het een beetje scheef uit.......snappen jullie hoe ik aan de minimaal drie keer kom.......en als klap op de vuurpijl te kleine blokken door bv aan de binnenkant van de inchnaad te naaien, dus wéér overdoen.....6 x 6 ipv 6.5 x 6.5 enfin, je komt zo wel van je stof af.

Echt, ik heb serieus gedacht om het quilten te laten voor wat het is, en een heel andere hobby te kiezen.Als ik het niet kan, moet ik dat maar accepteren, halve puntjes zijn niet aan mij besteed, zoon en manlief riepen vertwijfeld dat ik het misschien bij poppenmaken moest houden....of mandalatekenen,dat lukt wel altijd, ook errug opbeurend......Gelukkig was Franny net hier die ochtend, ( zij woont vlak bij mij) toen ik zwaar in de quiltmineur zat, en die pepte me ook weer wat op.........
Toen kwam ik ook nog in de krant dit artikel tegen, en dat werkte wel eningzins relativerend, hoewel ik er vast in geloof dat iedere quilter behept is met het "puntjesvirus", wie wil er nou afgeknotte puntjes!? niemand toch ? Dus toch nog een voornemen voor het nieuwe jaar, het Wabi Sabiboek weer eens afstoffen en lezen......( niet perfect en toch gelukkig....)

Enfin, het leed is weer geleden, ik geloof weer ( een beetje) in mezelf, het middenstuk is klaar, en argwanend vraag ik regelmatig aan manlief of het blok is zoals het moet zijn......Nu komt er een rand met 12 ohiosterren en 8 andere tussenblokken, hier gesneden liggen.Ook nog een puntjesrand, voor de oplettende quiltsters,maar jullie begrijpen dat ik daar eerst moed voor moet verzamelen.......eerst dat boek weer eens goed doorlezen....

Dit wil ik jullie ook niet onthouden, de nieuwe Flow, met een leuk zelf in elkaar te zetten kalendertje waarop iedere dag een Flowmomentje staat, het hangt op in mijn auto, even 175 kaartje scheuren en vouwen, maar dan heb je ook wat.. Ik ga dit jaar een aantal projecten afmaken waaraan ik begonnen was, o.a. het doorquilten van de poppenquiltjes van Kathy, en daarna de POP,s.....en de tumblingblocks die overigens ook heel mooi in een stervorm gelegt kunnen worden, de Pennock Album van sashings voorzien, ik wil de Dalarna van Mariet Soethout nog eens maken,werk genoeg! maar goed,ik ben "nog maar"50......