Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

maandag 2 mei 2016

Tulpentoer aan Zee

Als je niet van tulpen en van kleur houd moet je dit berichtje zeker niet lezen.Ik had het beloofd, een heel kleurrijk blogje over een wel heel Hollands product! de Tulp.Vlak bij hier, net over de Haringvlietdam links, Oostflakkee,daar kun je het beleven.
Wat een ongelofelijke, overweldigende kleurenpracht hebben we daar gezien.Hier met mijn tulpenbollenpuber!Ik had er speciaal mijn roze jasje van de ANWB voor aangetrokken.
Ik heb er dit keer niet veel woorden bij, wel veel mooie foto,s.
Het is elke keer weer ongelofelijk om te zien dat er zulke felle intense kleuren voorkomen in de natuur, die doorgaans toch wat aan de sobere kant lijkt, een heel contrast met de lange dijken van populieren.Op en top Marsman. En ook erg mooi nu met het prille roestbruin tegen een staalblauwe lucht, die laatste miste ik hier een beetje.
Maar dit.....dit overtreft alles, velden vol tulpen, de ene nog mooier en kleurrijker dan de andere.
Dit vind ik zelf een hele mooie foto, het hek, de boom in pril groen uitbottend, en daarachter die onmetelijke kleurenexplosie van de tulpen.
Als de zon er op scheen was het net een neonreclame. Je moet er wel zijn met het zonnetje, hoewel dat heel moeilijk fotograferen is, je ziet niets op je schermpje, ik heb maar gewoon wat geklikt op goed geluk.
Dat zo.n ogenschijnlijk simpel bloemetje zoiets groots teweeg kan brengen.
Intens geel wisselde zich af met diep donker koraalrood.
Prachtig eiland zo in de zon in de auto, tussen de felle hagelbuien door, maar dat zie je niet op de foto,s.
Fantastische combi in quiltwerk, breiwerk, ja, waar niet in? Pure inspiratie op 10 km van huis.
We passeerden de voor Goeree zo kenmerkende straatnamenbordjes, ergens in de berm geplaatst, moet je wel zorgen dat het gras niet te hoog komt te staan natuurlijk.Je bent in eerste instantie geneigd om naar boven te kijken.
Eindeloze verten van velden vol van tulpen, in alle kleurschakeringen, het was een geweldige beleving. Ik moet bekennen dat ik op Oostflakkee niet zo vaak kom, we gaan altijd meer de kant van Ouddorp uit, op doorreis naar Zeeland bijvoorbeeld.
Helaas is Oostflakkee ook wel synoniem voor windmolens, want wijds staat ook voor wind....discutabele discussie, ik zeg er maar niets over, maar ik vind ze ook niets.......zelfs niet met bollenvelden ervoor.
Ik zie liever dit. Het was fenomenaal, het eiland doortrokken van al die zinderende kleurenpracht van de tulp, onder die prachtige Hollandse luchten.
Okay, nog één laatste tulpenfoto die ik zelf héél erg mooi vind, op de dijk naar Herkingen, allemaal smalle rijtjes tulpenkleuren aaneengeregen tot een schitterend palet.Was er eigenlijk nog ander nieuws?
Ja, om het maar heel Hollands te houden, manlief was gisteren jarig,zijn we pannenkoeken wezen eten bij onze geliefde stek bij de molen van Haamstede.Als de molenaar in de wieken moet klimmen om bovenin de kap wat te beredderen, neemt tie tegenwoordig de fiets mee.......
En dan was er gelijk een reisje naar een Zeeuws meisje........ofwel naar het leukste winkeltje van Zeeland wat door steeds meer quiltsterren ( BQ,s) Bekende Quiltsters, uit de randstad en ver daarbuiten wordt ontdekt! Dat is wel logisch ook, want de keuze is reuze en vurrukkuluk! Gelukkig heeft ze ook een superwebwinkel ;)
Dat groenige stofje rechtsonder was helemaal opgesneden hier, en sommige stofjes wil je gewoon niet op hebben, ik had de laatste FQ, boffen!Het is ook nog steeds Meivakantie.....meivakantie 2016......behoeft het meer dan deze constatering?
We gaan de tweede week meivakantie in, en ze beloven dat het weer beter word, we doen het met wat ons toevalt, en geloof me, er zijn (veel) ergere dingen dan je druk te maken over het weer.Het komt zoals het komt en niet anders. Al is het natuurlijk wel zo dat een zonnetje hoe dan ook het leven anders kleurt.Fijne week allemaal nog!

maandag 25 april 2016

Happy met een scrappie in de lentezon.

Is er in dit jaargetijden wel wat anders om over te schrijven dan over de weergaloos mooie lente die overal zichtbaar wordt? Is er een jaargetijde waar het groen groener is, het blauw blauwer en het geel zo intens?
Nee, ik heb niet dat idee, alle jaargetijden zijn mooi, de natuur blijft een wonder, maar de lente....dat is toch wel zo,n seizoen waarin zoveel gebeurd en met zo,n snelheid dat het soms amper bij te benen is
Vorige week maakte ik een foto van de jonge vogels, twee weken geleden van de eitjes, en nu, ze staan op punt van uitvliegen, dus dat in mei alle vogels een ei leggen is ook niet meer waar.Of beginnen ze gewoon opnieuw?
Je zou wel nooit meer naar binnen willen in de lente om vooral niets te missen, koeien zijn weer in de wei, dat worden ook evenementen, lees belevingen, voor de boeren, burgers en buitenlui van gemaakt, dansende koeien uit de stal.
Prachtige boerderijen her en der in de polders waar het voor die koeien goed toeven is mag ik hopen.Want van de week las ik van die nare dingen in de krant, in Brabant en in de Achterhoek honderden varkens en koeien dood in hun stal, verwaarloosd, dat kun je je toch niet voorstellen zoiets, dat iemand dat laat gebeuren in een geciviliseerd land als Nederland.
Ik heb de eerste jonge ganzen gespot, of boeren daar blij mee zijn laat ik even in het midden, moeilijke discussie, schattig zijn ze in elk geval wel,toch?
En dat is wat ik bedoel met het intense groen en blauw.En wie nou heeeeel goed kijkt, echt heel goed, ziet rechts achterin de foto een ree staan, als een stipje op de foto.
Zoonlief en ik fietsen s,avonds in alle stilte en rust een klein rondje door de polder om reeën te spotten, die zien we dus ook elke dag, tot wel tien tegelijk.
Zit ik ook nog wel eens binnen? ja hoor, liever niet, maar soms toch wel, als het koud is, en dat is het nu,schattig kaartje kreeg deze crea mama van de week van iemand, kleurde heel mooi bij mijn laatst gemaakte blokje.
Want ja, de blokjesstapel vordert nog steeds, ik naai gewoon door, elke dag een blokje is nog steeds het streven,en dat is goed om te doen.Gewoon voor de voet weg de strookjes aan elkaar zetten en lekker niet te veel over nadenken, komt altijd goed! Happy met een scrappie.
Ik zit inmiddels op 55 blokjes, nog een aantal te gaan voor een grote quilt, en al naaiende bedacht ik me dat dit de rand gaat worden, dus ook nog 38 van deze puntblokken maken.Waar ik de tijd vandaan haal wordt me wel eens gevraagd, is niet zo moeilijk te beantwoorden hoor....
Ehhhh.....een half uurtje? nou, ik kan helemaal zonder! het "beest"ligt meer op apegapen dan dat tie in gebruik is, en als ik dat van sommige mensen hoor...Brrrr....die zitten de hele dag met dat ding in hun hand verkleefd om vooral maar niets te hoeven missen van wat een ander doet........,
Dat kan natuurlijk, ieder zijn plezier, ik heb een naald of een draad tussen mijn vingers.En het aller, allerliefst heb ik mijn fietsstuur tussen mijn vingers! zeker in de lente, want dat het feestelijk is buiten, dat hoef ik toch zeker niet meer te vertellen?
Ook puur lente; Gisteren op Goeree Overflakkee, de keukenhof aan de kust zonder Japanners en Chinezen, ga ik de volgende keer een heel blogje over schrijven. Zooooo overweldigend mooi.
We hebben ze de afgelopen week weer voor het eerst gegeten, het witte goud......héérlijk! Wat kunnen zoonlief en ik daar samen van genieten, manlief, die notabene uit aspergeland komt, griezelt er van, maar wij vinden dit helemaal toppie! Vanaf vandaag is hier de meivakantie begonnen, geniet er allemaal van, en woensdag een fijne Koningsdag, de koudste in 25 jaar is er voorspeld.We gaan het beleven.