Ongeveer een jaar geleden, weten jullie het nog? had ik deze TOP af, mooie lente zomer quilt, uit de quiltmania, ontwerp van Lucy, ik was er meteen weg van.
En natuurlijk niet in de laatste plaats door de prachtige dubbele driehoekjesrand van mijn favoriete ruitstofje van westfalen!
Maar ja, ook het oude liedje kwam weer op, het werd weer angstvallig stil, want natuurlijk dacht ik dat ik zeeën van tijd ( en zin) had om die quilt "even"met de hand door te quilten, tja.....de praktijk was weerbarstiger, wéér weerbarstiger.
Ik kwam hem laatst weer tegen, als Top in de kast, en ik dacht, wow....zonde toch, echt zo,n mooie zomerquilt, leuk voor in het tuinhuis, daar ligt nog bijna niets, ik ga hem gewoon laten doorquilten, op de machine.Vond ik ook nog een mooi soort grafisch patroontje, wat heel goed terug komt in het lichtblauwe stofje aan de voorkant, hoe kon het zo mooi passen.
En jullie weten het, ik ben erg van de makkelijke.....ik kwam een stukje stof tekort van het lichtblauw, of nee, nog erger....ik was het kwijt, nou ja, ik ben van de oplossingsgerichte, dus ik naai er gewoon een naadje in, daar zit ik dus helemaal niet mee. Mijn quilts zijn al antiekerig voordat ze gebruikt zijn. Wabi Sabi ;) Tuurlijk kwam ik het stuk stof later weer tegen, een hele FQ.......
En zo is de quilt nu echt een heuse AFFO geworden! We kennen het allemaal, als je handwerkt, of het nou quilten of breien of borduren is, er zijn minstens twee momenten van grote euforie! De ene is als je iets af hebt, gewoon af, een top, een vest, een borduurwerk, en het andere moment van euforie dient zich aan als iets echt helemaal AF gewerkt is, ingelijst, gequilt, of bij een breiwerk in elkaar gezet, toch?
En daarom zijn hobby,s zo heerlijk, de momenten van euforie dienen zich te pas en te onpas aan, bij het vinden van het juiste wolletje wat je nog niet had, of een zoektocht naar een stofje waarvan je echt denkt niet zonder meer te kunnen.
Dat was dus bij mij het geval met dit stofje, van al de honderden stofjes in de kast moest en zou ik toch echt ergens deze rondjes voor gebruiken, en na een zoektocht via FB heeft een lieve quiltster me er weer aan geholpen, Pfftt, een mens zou van minder niet slapen...
Ik ben nog druk doende met de sterretjes, die maak ik eerst ietsje groter, en dan snij ik ze bij, ik vond het wel eens een leuk weetje wat je nou eigenlijk af snijd, of hoe snel je stofvoorraad slinkt, nou, niet dus, echt, na 60 sterretjes is de kast nog net zo vol als voor die 60 sterretjes die ik nu gemaakt heb.
Maar al deze afsnijdsels, wegen toch net zoveel als drie ( ! ) Fat Quarters. 120 gram afsnijdsels, dus er gaat toch nog wel iets uit die kast weg.
Het leven op het platteland blijft boeiend, een "buurbeest" het lijkt wel alsof hij een gebreide nek heeft dacht ik toen ik de foto zag.
Alles groeit en bloeit, is het niet door de zon, dan toch wel door de overvloedige regen waar we hier aan de kust momenteel patent op lijken te hebben, er is één appel aan de jonge boom gekomen dit jaar, de Jonagold, en we kijken er allemaal verlekkerd naar......wie zal hem oogsten? wij, de vogels, de ree die er naar kijkt? Ik laat het jullie weten.
De meteorologische zomer is reeds begonnen, papavers staan vol in knop en laten het spannend tot het laatste moment, in welke kleur ze zich zullen aandienen, en vanmorgen, was er deze prachtige bloem open, nog wat verfomfaaid, maar de kleur, zoooooo mooi!
Inmiddels zijn we er achter dat de Reegeit in de tuin dus helemaal niet drachtig is, het is gewoon een oude dame, die de rust opzoekt in onze tuin, ook wijs geworden met de jaren, het lijkt erop dat onze tuin verkozen wordt als rusthuis voor oude dames......
Zijn het geen twee oude damherten ( weten jullie nog....oude foto van twee jaar terug) dan is het wel een ouwe reegeit, om het over mezelf maar niet te hebben.......
De minikomkommertjes in de kas doen het heel goed, ze hangen vol, ik ben ook met de jaren wijzer geworden, die mannen eten hier niets dat groen is, of het moet pistache ijs zijn........dus ik heb nu gewoon kleine minikomkommers, voor één persoon, wel zo handig.
Nou, nog een laatste blik op mijn AFFO, ik ben er blij mee, de maat van een éénpersoonsquilt, helemaal goed.
O ja, en dat Betuws bakje, dat komt ook nog een keer, jeetje, het leven vliegt weer voorbij, het weer zou weer beter worden hoorde ik, hoewel "beter"voor de één, is niet per definitie "beter"voor de ander, hoe zeg ik dat weer mooi? Enfin, fijne week allemaal weer.;)
Hartelijke plattelandsgroet, Jeannet
.JPG)
.jpg)
