American Schoolgirl Club

En hier is het allemaal mee begonnen in Juni 2010: zes maanden lang een fantastisch patroon van "The American Schoolgirlclub" van Kathleen Tracy. Allemaal geschreven vanuit het perspectief van de vroegere burgeroorlog in Amerika toen het land totaal op hol was en de mensen ook, allemaal voorzien van prachtige achtergrondinformatie en schitterend uitgevoerd.Graag wil ik jullie nog één keer meenemen naar een overzicht van alle zes quiltjes.

En daar is dit stapeltje het resultaat van, jullie zagen in een vorig logje "muis"al aan het vouwen.

Dit was het laatste patroontje wat we kregen, ik heb het gemaakt met hele oude en in mijn ogen lelijke stofjes, en laat het nou mijn mooiste quiltje zijn geworden. Nooit gooi ik meer een stofje weg!

Eerst maakte ik alleen maar topjes, omdat ik meende dat ik niet kon quilten, maar dat is toch te gek voor woorden?! dus dacht ik: "better finished than perfect" en zijn er vele avonden voor de buis doorgebracht met de ring op schoot.

En het moet gezegt: oefening baart kunst. Wat gaat zo,n quiltje dan meteen leven als je het doorquilt he? Het voelt zo anders aan.Zo lekker bobbelig.

De steekjes waren in het begin zeker niet perfect, en nog niet, ik doe maar wat, ik rijg maar wat, en ik doe ook veel zonder de ring,en zonder vingerhoed,maar uiteindelijk ben ik toch tevreden met het resultaat, en daar gaat het om. Deze mandjes vind ik ook een hele mooie.

Dit was een vriendschapsquiltje, gewoon makkelijk doorgequilt met schuine lijnen zoals Kathleen ook aanbeveelt.Misschien doe ik de rand ook nog eens, die heb ik hier niet gequilt.

Dit was ook weer erg leuk, met die applicaties. De verscheidenheid aan patroontjes was enorm, en ik zie vele dollquilts op websites, maar voor mij is de eenvoud en vooral de sfeer van Kathleen echt het mooiste. Ze legt het ook zo goed uit hoe je moet snijden etc. Hieronder zie je de Martha Washington star. Zij was de vrouw van Amerika,s eerste president, George Washington, en zeer bedreven in het naaldwerk. Zij was ook degenedie tijdens de Amerikaanse revolutie een naai en breicirkel opzette voor de gewonden van het front.

En dit was het eerste quiltje, daar waren mijn steken nog echt heel erg "rijgerig" en groot, maar goed, het is wel af, enne...geheimpje.....ik heb het niet helemaal alleen gedaan hoor, achter de schermen zat ZIJ ( klik) ook nog geduldig een steekje mee te prikken.........(lol)

Wat heb ik er een plezier in gehad, wat was het leuk als er weer een patroon in de bus viel, je sliep er s,nachts bijna niet van omdat je wel zo zou willen beginnen, zo leuk om die lapjes uit te zoeken. Maar goed, aan alles komt een eind, ook aan de goede dingen, en gelukkig heeft Kathleen net een nieuw boek uitgegeven, met weer heel veel leuks.Ik heb een gesigneerd exemplaar ontvangen, per ommegaande, en niet meer via de bookdeposito, ik heb mijn geld terug gehad.En ik kon het echt niet laten.......ik heb dit topje nog weer even gemaakt.......om af te kicken.....

Wat doe je nou met al die quiltjes vragen er wel eens mensen, nou, gewoon er van genieten, neerleggen, opvouwen, bekijken,nog eens opvouwen,een mooie bloemenvaas er op, een beertje er bij, ophangen en naar kijken.Ik heb helaas geen dochtertje die ik er een plezier mee kan doen.Kathleen (klik) begint weer een nieuwe club met deze patronen, dus mocht je geïnspireerd zijn, meld je aan.Iedereen een heel fijn weekend!Schijnt storm op komst te zijn........hier waait het al heel hard...( ik heb mijn beveiliging weg gehaald, 12 uur daarna had ik mijn eerste rare reactie al weer binnen, dus lieve mensen, hélaas, ik zet hem er weer op!)