Zonovergoten daagje met zwart randje

Woensdag hebben we het nuttige met het aangename gecombineerd. Het aangename was de quilthoeve in Naaldwijk.

Het zag er op deze zonovergoten dag heerlijk koel en gezellig uit, en sfeervol, heel mooi die stylinghoekjes, ben ik ook wel dol op.Oud blauw geschildert tafeltje, Mmmm, helaas niet te koop.....

Ik had een bon gehad van twee lieve Belgische meisjes ( en één klein meisje) die van de zomer in onze vakantiewoning vertoefden, heel erg aardig! het is moeilijk kiezen tussen een collectie stoffen waar je je vingers bij aflikt, ik in elk geval wel, het is helemaal mijn stijltje qua stoffen ( dat houd wel in dat ik er veel al in de eigen kast heb.....) maar gelukkig nog niet alles. Deze kaarten vind ik ook zo mooi. En gelijk het najaarsblad van Jeanne D, Arc meegenomen.

Najaar, dat was het ook in de prachtige tuin van Op Hoden Pijl  (klik) in Schipluiden, ik heb er al eens eerder over geschreven, zoooo sfeervol!

Heerlijke biologische lunch aan van die oude doorleefde eikenhouten tafels, dat is daar ook wel helemaal mijn stijltje.

En toen kwam het zwarte randje.........de kniecontrole na zeven weken, en dat viel ongelofelijk tegen, zacht uitgedrukt! De knie is helemaal niet goed .....de buiging is ver onder de maat, de strekking is totaal niet voldoende, ik heb niet genoeg geoefend, niet goed genoeg,verkeerde oefeningen gedaan....Ik weet niet of het nog wel goed komt, ik hoop het maar....knieeën inzetten kunnen ze, met alle respect, maar de nazorg vind ik zwaar pet. Laat ik er verder maar over ophouden.......Er zal nog heel veel gefietst moeten worden om tot een acceptabel resultaat te komen, ik ben thuis maar meteen weer begonnen.......

Iedereen een fijn weekend! het wordt een geweldig nazomerweekend, Nederland volledig op drift volgens de ochtendkrant.

Voor ons het laatste drukke weekend op de camping, en dan.....RUST!! tenminste, als je het oefenen niet meetelt dan.........vier weken lang iedere dag, zeven dagen in de week ieder uur een kwartier, volgen jullie het nog?

Herfstimpressie

Wat was me dat een weekend voor heel Nederland zeg. ik geloof dat echt iedereen op drift was en ook nog dachten dat ze enige waren.......stomverbaasde uitroepen toen bleek dat de camping vol was, vol??? hoe kan dat nou? tja....wat ik zeg, iedereen die zich maar enigzins op wat voor manier kon voortbewegen per scooter, rollator, brommer,scootmobiel fiets and "what ever was " de hort op........Nou, wij dus niet, ik heb me nmaar op het ligbed vermaakt met de nieuwste quiltmania, wat een mooie projecten staan daar weer in zeg, Mmmmmmm......

En dan de herfstimpressie, jacobus heeft goed zijn best gedaan.......5 kratten walnoten en de boom is nog niet helemaal leeg, zo leuk dat noten rapen! Dat is momenteel het hoogtepunt van de dag van zowel man als zoonlief.Wie er dichtbij woont kan een zakje komen halen, ik stuur ze niet op.....

Enn....wat dachten jullie hervan? Is het herfstig of is het herfstig.....de allernieuwste stoffenserie van Moda, flanels met de uitstraling en de soepelheid van wolletjes, M*O*O*I, wat een prachtige gedekte kleuren, ik heb de hele serie overzee besteld, maar liefst 40 Fat Eights in de prachtigste, gloedvolste nazomerkleuren, wat kan daar allemaal niet van gemaakt worden? Gelukkig wordt het ieder jaar weer herfst, dus ik heb de tijd.

Dit is voor mij één van de mooiste  klimpanten, de wilde wingert, al kleurend naar de herfst, rondom de ronde tuinpoort ( het grijze draadje is van de beveiligingscamera,s...) Grapje....

Dit keer geen bolcrysant maar een bolaucupelia net ietsje anders, kweekt een vriendin op haar tuinderij, de pompoenen ook.

 Dan hangt hier nog een herfstig tweedlapje aan de appelboom, dat wordt nog vervolgt.

De stoere buurman heeft het laatste hooi van het land gehaald, nog één keer die heerlijke geur van vers gemaaid hooi opsnuiven,langzaamaan zie je dat er al geploegd wordt, het einde der oogsten nadert met rasse schreden.

en dan wil ik jullie als laatste nog hier op attenderen. Ik kreeg van de week dit prachtige boekje van Rieteke ( klik)  toegestuurd.Ik heb al eens eerder over Rieteke geschreven, zij maakt de prachtigste bijbelquilts, met zo,n bezieling, dat het soms wel lijkt of het bestierd is van hogerhand als je dat zo kan zeggen.En nu is er een boekje van, al even mooi en ontroerend, ik denk dat ik een hoop mensen die leven vanuit het geloof een plezier doe met deze link naar haar prachtige website!

Nou, iedereen nog genieten, de hele week is er gezegt dat het mooi weer blijft, voor ons de laatste campingweek alweer, de zomer is omgevlogen, nou ja, zomer....wat je je er bij voor moest stellen, ik geloof niet dat we ooit zo,n slechte zomer hebben meegemaakt waarin de houtkachel zo vaak brandde s,avonds. 1 oktober gaat de camping dicht en gaan wij ook weer van onze welverdiende rust genieten.Op naar de kerstboom!

At your service.....

Als iemand voor het eerst bij ons komt staan ze veelal paf van de enorm grote tuin die we hebben met alles er omheen. Wij vinden het ook heerlijk wonen, maar wij weten wat een megaklus het altijd is om alles goed te onderhouden op 10.000 meter grond, ( 10 voetbalvelden) en eerlijk gezegt breekt het ook wel eens op, met een fulltime baan van manlief, en een camping met 25 plaatsen ( en een vrouw met een nieuwe knie....) en dan zo,n groot terrein bijhouden, tis wel eens een beetje heel erg veel,en dan snakken we naar wat hulp......die overigens heel moeilijk te krijgen is.

Maaaaar, daar lijkt zomaar verandering in gekomen te zijn!Want opeens was daar vanuit het niets: Jacobus! Jacobus het vliegensvlugge en flexibele aapje die door haar (klik) gebreid is, zij weet ook als geen ander hoe hard wij hier soms snakken naar hulp.

Jacobus vliegt door de appelbomen heen.

En voor je het goed en wel weet heeft hij een hele kruiwagen vol geplukt.

Op zijn kop hangt hij in de notenboom.......

en hij oogst kratten vol noten voor ons voor van de winter.

De laatste bonen aan de staak zijn een eitje voor hem met zijn lange benen en armen....

En toen we dachten dat hij kwijt was geraakt in de grote tuin hing hij achterstevoren in een perenboom voor de laatste stoofpeertjes.

Af en toe zit hij even uit te rusten en te mijmeren en dan denken wij dat hij toch Jacoba (klik) een beetje mist......

En als hij echt s,avonds helemaal moe is, dan gaat hij uitgebreid liggen op dit heerlijke warme grijze kussen die ook er helemaal verguld mee is.

Op naar de volgende dag! Wat een geschenk uit de hemel is me die Jacobus!Dat hij nog maar lang bij ons mag blijven wonen, ik zal eens kijken of ik hem ook huishoudelijk werk kan leren, of zou alleen Jacoba dat doen? ehhhhh, Annemieke....ideetje ? We hebben hem het weekend maar vrij gegeven, kan hij "chillen"op de tuinbank.....

Iedereen een heel fijn nazomerweekend, schijnt mooi weer te worden, Erwin Krol had het nog niet uitgesproken op het nieuws gisteren of daar begon het al...ringeringering........heeft u nog een plaatsje voor het weekend op uw camping ? Ja hoor! geniet er allemaal van!

Over Hexagonnen en een vliegende kraai.....

Ik heb wel gelachen om al jullie reacties op de schoenen, het leeft blijkbaar wel onder vrouwen, en de meeste van jullie halen het gemiddelde van 39 paar bij lange na niet. De winnaar van mijn mooie Burleys is.......GEKE!! (geen blog) die hoef ik dus nog maar één keer af te stoffen.....Heel veel plezier er mee!!Mijn moeders gevleugelde uitspraak was vroeger altijd; "een vliegende kraai vangt altijd wat ", en laat ik nou die vliegende kraai eens zijn dit keer!

Hier begon het allemaal mee, met het leuke welbekende boekje van Kathleen Tracy, "the civil war sewing circle"wat heel veel mensen hebben en waar we allemaal wel alles uit willen maken zo leuk is het!Het één is nog niet leuker dan het andere, zo dacht ik dus ook toen ik dit hexagonnen quiltje zag. Ik was alleen voor het gemak even vergeten dat ik een vréselijke hekel had aan die hexagonnen! dat geprik tegen die kartonnetjes en al helemaal deze kleintjes van een 1/2 inch.

En dan komt het verhaal van de vliegende kraai om de hoek kijken.......want deze lieverd uit Brummen (Gerda,die helaas bij weblog zit....en die we allemaal zo missen...) bood mij spontaan een aantal "gonnetjes"aan! Als dat niet vreselijk aardig is.Ze wilde ze wel allemaal voor me maken, maar dat was mijn quilterseer toch te na hoor.

Ik heb er zelf ook nog acht in elkaar gezet, en voilla! het quiltje uit het boek van Kathy. Met de machine doorgequilt, binding eromheen en tis weer af om in het poppenbedje te leggen of ergens op te hangen.

Ik word zo natuurlijk wel een luie quiltster nu mijn relatie met Pfaffie zo innig is geworden, Pfaffie en ik, krijgen samen steeds meer schik.......( voor de duidelijkheid...het is vóór mijn knieoperatie gedaan hoor)

En over vliegende kraaien en hexagonnen gesproken....ik mocht ook dit schattige patroontje van de jarige BOBBIN ontvangen! Ohhhh, té leuk!! een helemaal grappig tasje waar ik al van alles had in bedacht, alleen nog "even "maken....

Maarre....tis weer een echte onvervalste BOBBIN......ik heb het al eerder gezegt....bedrieglijk eenvoudig...bedrieglijk ja, want jullie geloven het niet maar er moeten maar liefst 250!! ja , jullie lezen het goed, geen typefout, 250 van die ieniemini halve inch hexagonnetjes voor gemaakt worden......Errug.....zal ik er toch nog een keer aan moeten geloven.....Grrrrr....Ik ben vandaag na zes weken samen met manlief thuis te zijn geweest weer voor het eerst alleen thuis, tis wel even wennen......geen gekookt eitje en een glaasje sap vanmorgen....het harde leven is weer begonnen.....Ik ga eens proberen of ik al ramen kan zemen, want ik kan niet helemaal goed meer zien wat voor weer het is...........

schoenen en schaartjes

Iedereen ook bedankt voor de lieve en aardige en opbeurende woorden tav de knieperikelen, ik weet zelf ook wel dat ik meer moet relativeren, dat er duizenden dingen veel en veel erger zijn dan wat ik heb, en dat ik blij mag zijn dat deze mogelijkheid er is, ik probeer het ook wel zo, te zien maar tja...soms.....even niet......enne, wat kan je dan eigenlijk het beste doen in zo,n situatie......juist ja....
Schoenen en schaartjes, je kan er niet genoeg van hebben....dit bericht las ik van de week in de krant. Nou ben ik onmiddelijk gaan tellen en alle hoeken en gaten en kasten, maar gelukkig ( volgens manlief....) wijk ik enorm af van de gemiddelde vrouw!

Ik heb het maar meteen allemaal op de foto gezet ( leuk voor later...) en dan kom ik tot het respectabele aantal van slechts 16 paar! Nou ben ik natuurlijk keibenieuwd of jullie wel aan die gemiddelde norm van 39 paar voldoen, of zou er ook een quiltersnorm zijn? die kopen bv schaartjes en stofjes........en halen daar de statistieken mee omhoog. Ik zag wel dat Wolky de onbetwiste favoriet was in mijn verzameling, geven ze geen korting bij het tiende paar ofzo?

En hier heb ik ook iets speciaals......deze schoenen staan al jaren, en dan bedoel ik echt járen, mooi te zijn in de kast, ik stof ze regelmatig af,ik was er wég van in de winkel, je kent het wel, ze zaten al wel wat strak, maar ach, die loop je vast nog wel uit...........héél verkeerd uitganspunt bij iets wat strak zit.... het zijn halfhoge leren laarsjes van Burley, van binnen met leer gevoerd, alleen binnen een paar keer aangehad, en snel weer (zuchtend) uitgedaan.....de prijs staat er nog in ( durf ik hier geeneens te vertellen...) tis maat 40, helemaal leuk onder bv een strakke spijkerbroek.nu komt het, ik geef ze weg tegen de verzendkosten van €6.75!!! Wie mee wil doen even aangeven en ik verloot ze onder de liefhebbers.( stopt zondagavond) En dan hoop ik dat diegene er echt plezier van heeft en dat ik ze niet meer hoef af te stoffen.

Zelf vond ik dat er bij "slechts"16 paar schoenen best wel een paartje bij kon, dus.......gekocht bij de Wolkyshop, deze schattige leder gevoerde laarsjes die straks als ik weer goed kan lopen helemaal perfect om het zere been zitten, noem het maar "sportief"in plaats van elegant.....maar ja, een mens wordt ouder, en dan telt het comfort toch ook mee......en comfortabel zijn ze!

Toen kreeg ik van Liesbeth ook nog deze schattige schoen toegezonden! wat een mooitje, ik droom er van, als ik ooit toch eens op deze heerlijke hakjes door het leven mag dartelen........als ik 50 jaar getrouwd ben bv.....

En dan de schaartjes........na de japanse rage ben ik ongemerkt ( eh....wie niet) schaartjes gaan sparen, en voor het verjaardagsgeld van mijn moeder heb ik twee van deze echt oude schaartjes gekocht.

Dit is zo,n leuke smeedijzeren Japanse met een touwtje er aan, want scharen ben ik dus altijd kwijt, hoeveel ik er ook van heb...

En dit is mijn bescheiden verzameling andere kleine schaartje, Stacey Nash, Japanse schaartjes, oude schaartjes etc.

En nu ben ik heel benieuwd naar wie ik straks de schoenen op mag sturen, misschien wil wel helemaal niemand ze hebben en zet ik ze heel nostalgisch weer terug in de kast....voor ooit......

Zentangels

Veel mensen vragen regelmatig hoe het nu met mijn knie ging, nououou......tis me nog lang niet alles hoor, 5 weken geleden precies vandaag en het valt me nog steeds enorm tegen, pijn en heel erg stijf allemaal,ik hou het maar een beetje bij zentangelen, kan gelukkig met een speciale stoel wel weer achter de PC. Hoera! maar verder kom ik mezelf erg tegen, tussen geduld en vertrouwen ligt ook een wereld, ik ben zó onzeker en ik heb zo weinig vertrouwen dat het nog goed komt ooit......maar ja, dat is de aard van het beestje, ik heb het ook bij quilts, ook daar ben ik altijd super onzeker over, is het wel mooi? passen de kleuren wel? zie ik geen afgeknot puntje...? en nu heb ik het dus bij de knie.

Meestal werk ik alleen in zwart wit, maar nu verbeeld het rood de pijn die ik steeds had (en heb!) aan de knie.Ze praten over een lange revalidatie etc, maar wat het echt inhoud weet je pas als het je zelf overkomt.Dat lijkt me ook als je bv je ouders verliest, je weet dat het een keer komt, om je heen zie je het bij vriendinnen gebeuren, je leeft mee, maar wat het werkelijk met iemand innerlijk doet weet je pas als het je zelf treft, en zelfs dan reageert en ervaart iedereen het anders.

Alleen al het zo met jezelf en je lijf bezig te zijn valt me zwaar, het moet allemaal uit jezelf komen, je moet het helemaal zelf doen, en ik barst van de schuldgevoelens als ik te weinig oefen, ( maar wat is te weinig?! ) en ben vreselijk onzeker of ik het wel goed doe allemaal en ik vraag de héle dag aan manlief of hij mee wil kijken en meten naar de buiging en de strekking van mijn knie, of het niet per ongeluk achteruit is gegaan......Hij is nog één week thuis en dan moet hij weer gaan werken, ohhhh, hoe moet het dan wel niet met mij zonder m,n coach !?

Ik heb volgens de fysio van het orthopedium een "high tech"prothese in de knie, dat is een topprothese, en daar zit een bepaald beleid achter over hoe je moet oefenen. ( maar welk beleid dan precies !? ) Het duurt langer, maar als het goed is heb je straks meer plezier van de prothese. Zij pretenderen dat ze altijd een stap voorlopen op andere ziekenhuizen, Máánden oefenen, en niet één vrije dag he! dat resulteert meteen in een stijve knie.

Het is allemaal leuk en aardig, maar ik weet niet of ik nou wel zo,n "toppertje"ben. Zit ik daar met mijn grijze haar en mijn platte Birckenstocks.......zo,n soort gevoel, kunnen jullie je het voorstellen? Enfin, ik heb A gezegd en zal nu ook B moeten zeggen. Op het moment is het nog zo dat ik blij ben als het s,avonds half 9 is en ik naar bed kan ( s,nachts hoef ik niet te oefenen....) en dat ik s.morgens als een berg tegen alwéér zo,n oefendag opzie.......

En om toch nog af te sluiten met een gezellig bericht;  kijk eens wat een leuke koop ik gedaan heb op marktplaats? een oud houten doosje voor bruynzeel potloden, ik ben er helemaal wijs mee! Ik heb er mijn Karisma potloden in gedaan, mijn vriendin heeft het voor me opgehaald en ze kon niet begrijpen wat ik nou aan zo,n oud doosje vond.....gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde.

Ik ben meteen begonnen met een mandala, kijken of ik het nog wel kan......misschien voorlopig maar weer eens wat tekenen, daar hoef je niet zoveel voor te pakken steeds en kun je blijven zitten.( half uur, langer mag niet....) Maar eerst OEFENEN.......eerst de knie weer in het gareel.

ehhh, dit zal toch ook wel onder oefenen verstaan worden? wie niet handig (meer) is moet slim zijn.....noten rapen met een mandje bengelend aan de kruk.........