Veel mensen vragen regelmatig hoe het nu met mijn knie ging, nououou......tis me nog lang niet alles hoor, 5 weken geleden precies vandaag en het valt me nog steeds enorm tegen, pijn en heel erg stijf allemaal,ik hou het maar een beetje bij zentangelen, kan gelukkig met een speciale stoel wel weer achter de PC. Hoera! maar verder kom ik mezelf erg tegen, tussen geduld en vertrouwen ligt ook een wereld, ik ben zó onzeker en ik heb zo weinig vertrouwen dat het nog goed komt ooit......maar ja, dat is de aard van het beestje, ik heb het ook bij quilts, ook daar ben ik altijd super onzeker over, is het wel mooi? passen de kleuren wel? zie ik geen afgeknot puntje...? en nu heb ik het dus bij de knie.
Meestal werk ik alleen in zwart wit, maar nu verbeeld het rood de pijn die ik steeds had (en heb!) aan de knie.Ze praten over een lange revalidatie etc, maar wat het echt inhoud weet je pas als het je zelf overkomt.Dat lijkt me ook als je bv je ouders verliest, je weet dat het een keer komt, om je heen zie je het bij vriendinnen gebeuren, je leeft mee, maar wat het werkelijk met iemand innerlijk doet weet je pas als het je zelf treft, en zelfs dan reageert en ervaart iedereen het anders.
Alleen al het zo met jezelf en je lijf bezig te zijn valt me zwaar, het moet allemaal uit jezelf komen, je moet het helemaal zelf doen, en ik barst van de schuldgevoelens als ik te weinig oefen, ( maar wat is te weinig?! ) en ben vreselijk onzeker of ik het wel goed doe allemaal en ik vraag de héle dag aan manlief of hij mee wil kijken en meten naar de buiging en de strekking van mijn knie, of het niet per ongeluk achteruit is gegaan......Hij is nog één week thuis en dan moet hij weer gaan werken, ohhhh, hoe moet het dan wel niet met mij zonder m,n coach !?
Ik heb volgens de fysio van het orthopedium een "high tech"prothese in de knie, dat is een topprothese, en daar zit een bepaald beleid achter over hoe je moet oefenen. ( maar welk beleid dan precies !? ) Het duurt langer, maar als het goed is heb je straks meer plezier van de prothese. Zij pretenderen dat ze altijd een stap voorlopen op andere ziekenhuizen, Máánden oefenen, en niet één vrije dag he! dat resulteert meteen in een stijve knie.
Het is allemaal leuk en aardig, maar ik weet niet of ik nou wel zo,n "toppertje"ben. Zit ik daar met mijn grijze haar en mijn platte Birckenstocks.......zo,n soort gevoel, kunnen jullie je het voorstellen? Enfin, ik heb A gezegd en zal nu ook B moeten zeggen. Op het moment is het nog zo dat ik blij ben als het s,avonds half 9 is en ik naar bed kan ( s,nachts hoef ik niet te oefenen....) en dat ik s.morgens als een berg tegen alwéér zo,n oefendag opzie.......
En om toch nog af te sluiten met een gezellig bericht; kijk eens wat een leuke koop ik gedaan heb op marktplaats? een oud houten doosje voor bruynzeel potloden, ik ben er helemaal wijs mee! Ik heb er mijn Karisma potloden in gedaan, mijn vriendin heeft het voor me opgehaald en ze kon niet begrijpen wat ik nou aan zo,n oud doosje vond.....gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde.
Ik ben meteen begonnen met een mandala, kijken of ik het nog wel kan......misschien voorlopig maar weer eens wat tekenen, daar hoef je niet zoveel voor te pakken steeds en kun je blijven zitten.( half uur, langer mag niet....) Maar eerst OEFENEN.......eerst de knie weer in het gareel.
ehhh, dit zal toch ook wel onder oefenen verstaan worden? wie niet handig (meer) is moet slim zijn.....noten rapen met een mandje bengelend aan de kruk.........
.JPG)
.jpg)
Ik kan best begrijpen dat je zo onzeker bent. Nazorg is toch wel heel belangrijk bij zoiets. Ik ben blij dat je een uitlaatklep hebt met tekenen. Mooi doosje heb je. Ik kan me niet in je verplaatsen en heb geen idee wat je doormaakt, maar wens je daarom toch dat het iedere dag wat vooruitgaat.
BeantwoordenVerwijderenKan me voorstellen dat je onzeker bent, en dat je bang bent dat je iets verkeerds doet, maar vertrouw op je intuïtie , dan komt alles goed.
BeantwoordenVerwijderenWat een schitterende tekeningen, heb ze zitten bestuderen, en ik kan me voorstellen dat dat een uitlaatklep voor je is!
Misschien kan je ze ooit eens borduren en in een quilt verwerken, met de naam de weg naar herstel!
Wat een schitterend doosje, ik begrijp 100% waarom je het wilt hebben!! ik heb ook veel met oude dingen!
Ik wens je heel veel stekte toe en doe het rustig aan
Een dikke knuf joke
Ach Jeannet, ik heb echt met je te doen. Vooral als je zo'n bezige bij bent als jij. Ooh ik zou ook uit m'n vel kunnen springen van boosheid, verdriet en onmacht. Kun je die nazorg niet wat afdwingen in het ziekenhuis? En hoe zit 't met de therapeut? Hij/zij moet je toch ook goed begeleiden. Ik wens je veel sterkte, kracht en doorzettingsvermogen toe. En wat die hooggehakte dames betreft, die komen ook nog wel een keer aan de beurt, moet je maar denken.
BeantwoordenVerwijderengroet Heleni
he jeannet wat naar allemaal en het wordt er niet beter op als de nazorg niet goed is, fijn dat je nog een beetje afleiding hebt met die schitterende tekeningen.Ik wens je heel veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes ada
Mooie zentangles en dat rood maakt ze wel anders, maar er zit nog veel rood in. Je tegenkomen in/met je eigen lijf is inderdaad een strijd. Maar minder vechten en meer (als bamboe) met de wind meegaan helpt.
BeantwoordenVerwijderenBij mijn fibermail is deze maand zentangles het thema dus ik ga me daaraan wagen. Tekenen werkt! groeten en veel geduld, Liesbeth
Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt, alleen maar amandelen geknipt, dus ik heb geen idee hoe het voelt, maar ik kan mij wel voorstellen dat het een heel pijnlijk proces is en dat je iedere morgen ertegenop zie, maar iedere dag is weer een stapje verder en weer iets verder naar die modieuze koninginne schoenen die je zo graag aan wilt en iedere dag ga je dus een stapje vooruit, al zul je het zelf misschien niet eens zo merken! Maar meis sterkte en maak je mooie tekeningen en geniet van al de leuke dingen die je wel kunt doen! Knuffel
BeantwoordenVerwijderenLida
Oh wat een mooie tekeningen heb je gemaakt, en die doos met potloden ja hoor ik snap het helemaal (lol) Heel veel sterkte met revalideren, fijne dag knuffel Else
BeantwoordenVerwijderenKan me voorstellen dat je erg onzeker bent, ik ken dat gevoel en wat pijn betreft, mensen denken er helemaal niet aan dat pijn energie vreet en dat je de hele dag moe bent, daar kan ik jammer genoeg over mee praten.
BeantwoordenVerwijderenHuil af en toe maar eens lekker en het komt echt wel goed, volgend jaar loop je weer als een hinde door huis en tuin.
Groetjes
Ines
Oefenen, oefenen en oefenen ... je knie heeft het nodig en je hebt er daarna alleen maar plezier van :-)
BeantwoordenVerwijderenJe tekeningen zijn weer prachtig en zo'n oud doosje is altijd leuk, ik zoek er ook altijd naar op rommelmarkten. heb je andere logjes ook weer allemaal gelezen en die BOM is echt ontzettend mooi !
Hoi Jeannet, ik heb natuurlijk makkelijk praten, maar je moet toch voor ogen houden dat het beter wordt, maar dat het een lange weg is waar veel geduld voor nodig is, vooruitgang zal ook niet per dag te zien/voelen zijn. Het zijn ook pas vijf weken van een heel jaar. Heb geduld en probeer positief te zijn. Waarschijnlijk zal ik in jouw geval op dezelfde manier reageren, dan zal ik er nog wel eens aan denken wat ik hier neer heb geschreven. Ik hoop dat je volgende zentangels steeds minder rood laten zien.
BeantwoordenVerwijderenMooie kist heb je gescoord, veel plezier ermee, groetjes
Kop op Jeannet, het zal best goed komen als je de opgegeven oefeningen doet, maar je bent niet een van de jongsten meer en dan gaat het langzamer. Geduld is een schone zaak. Maar jij maakt wel hele mooie tekeningen, ga je die nog verwerken in quilts? Met sommigen zou het kunnen. Groetjes van Joke
BeantwoordenVerwijderenWaarschijnlijk is het voor iemand die jou niet elke dag ziet duidelijker te zien dat je vooruit gaat. Maar omdat het zo langzaam gaat, zie je het zelf niet en ik kan me voorstellen dat je je daardoor behoorlijk moedeloos gaat voelen.
BeantwoordenVerwijderenEn dan nog dat sombere weer waar je ook niet echt vrolijk van wordt.
Je tekeningen zijn erg mooi!! En zo'n doos met potloden vind ik er heel verleidelijk uitzien hoor! Wanneer ik zoiets zie, krijg ik ook altijd gelijk zin om te tekenen haha.
Jammer dat je niet van borduren houdt... dat zou nu ook heel geschikt zijn om te doen denk ik.
Hou vol hoor... en zet 'm op!!!
Jeanette ik kan me je zorgen, angst,onzekerheid en al het andere heel goed begrijpen
BeantwoordenVerwijderenzo een beetje het gevoel als je voor het eerst je baby alleen gaat verzorgen (kraam weg man werken) zo dierbaar zo belangrijk en broos zo is het natuurlijk met je knie ook want op jou leeftijd heb je ze nog zo hard nodig je weet nu hoe het je beperkt en de angst van hoe gaat dat verder
Jammer dat het zo schort aan nazorg
maar vertrouw idd je eigen instinct
luister goed naar jezelf
en ga door met het van je af te tekenen want dat is een super therapie(doe zelf mandala, kan er alles in kwijt)
je zeltangels( kende ze voor jou blog niet) zijn prachtig, er licht heel veel emotie en pijn in aan de kleuren te proeven, en de mandala techniek heb je nog hoor!
en ervoor,tussendoor,en erna toch elke keer maar oefenen, oefenen en nog eens...
heel veel sterkte en succes met het voortzetten van je revalidatie!
freubelgroet, Elly
--------
BeantwoordenVerwijderenNa de vorige schrijfsters weet ik eigenlijk niet wat aan je te schrijven, alleen maar: sterkte en probeer tussen het oefenen door alleen leuke dingen te doen.
^ ^
O
<>
Heel herkenbaar, dat van doe ik het goed? Bevestiging vragen aan de fysio is het enige wat mij te binnen schiet, en vooral niet bij de pakken neer gaan zitten. Je hebt meer in je mars dan je denkt! Tuurlijk moe en op z'n tijd moedeloos, maar denk vooruit, denk over een half jaar, als het weer lente wordt en je weer alles kan doen zonder krukken. Oja, hele mooie zentangles, het lijkt wel op een stitchery.
BeantwoordenVerwijderenJammer dat je zo onzeker bent, maar ik kan het me wel voorstellen. Je wilt gewoon zo graag dat het snel vooruit gaat... Heel veel beterschap en sterkte! Je bent ondertussen wel lekker bezig met zentangle en mandala's. Prachtig!!!
BeantwoordenVerwijderenLieve Jeannet, ik weet niet precies wat een nieuwe knie inhoudt (gelukkig)
BeantwoordenVerwijderenen ook kan ik je pijn niet voelen, maar ik weet wel, dat het een lang en
waarschijnlijk eenzaam herstelproces
zal zijn. Zie het maar als een zwanger
schap: je verlangt heel erg naar je
kindje, maar het duurt vreselijk lang
voordat je het uiteindelijk in je armen hebt, maar dat was nodig om het
te laten groeien tot mensje. Je knie
heeft lang nodig om helemaal perfect
te gaan functioneren, en leg je daar
nou maar bij neer, al valt dat niet
mee.... Enne, als je wilt, kom ik
nog wel een keertje langs om je op
te beuren en te helpen met oefenen en dan zul je zien, eens komt de dag
dat jij op hoge hakken die kliniek
binnenwandelt!
Veel sterkte en hou vol! Groetjes
van Ageeth
Wat kan een herstel voor je gevoel lang duren. Heel veel sterkte !
BeantwoordenVerwijderenJij en je knie krijgen nog een lintje... voor bewezen geduld!!!Het geeft je wel inspiratie voor prachtige 'tekeningen'.
BeantwoordenVerwijderenNog even volhouden,
groetjes Anita
Over je zentangles, mandela's en quilts hoef je je geen zorgen te maken. Die zijn stuk voor stuk hartstikke mooi!!
BeantwoordenVerwijderenMaar als het je lijf betreft en de revalidatie voldoet niet aan de verwachtingen........ tja dan zou ik ook onzeker worden.
Blijf moed houden meis, zeker als ome dokter zegt dat het erbij hoort (een langere revalidatie).
Heel veel sterkte!!!
Prachtig die zentangels.
BeantwoordenVerwijderenVeel sterkte nog met de knie.
Hi Jeannet, jee wat een gedachten. Hoge hakken vs birkenstocks zou ik zeggen het je niet aan te trekken. Hoge hakken, zere ruggen en onzekere dames. Heb jij helemaal niet nodig! Vooral jezelf blijven en denk je nu werkelijk dat 'alle nieuwe knieen' altijd aan het oefenen zijn zoals jij? Ik betwijfel het. Hoe zou de koningin dit hebben opgelost?? Ook een lange adem zou je denken.
BeantwoordenVerwijderenVooral in jezelf blijven geloven. Denk eens hoe je knie was toen je net geopereerd was en hoe je nu bent! Het komt heus allemaal goed. Makkelijk praten voor mij, want hoewel ik wel versleten knieen heb, komt het woord protese toch echt niet in mijn woordenboek voor. Ageeth heeft echt een mooie vergelijking, alles heeft zijn tijd nodig. Jouw knie dus ook. In het ziekenhuis hebben ze niet voor niets gezegd dat het herstel een jaar in beslag zal gaan nemen. En die 12 maanden zijn nog lang niet voorbij.
Echtgenoot volgende week weer aan het werk, wie jou nu moet gaan coachen............. Er zit en weblog-land vol! Af en toe een noodsignaal voor een oppepper links of rechts.
En je gedachten verzetten met mandela's en zentangels. Overigens is het begrip zentangels nieuw voor mij. Maar als dat zwart-wit en rood, brrr. Nog een uurtje dan is het half negen en kun je lekker naar bed!
Alles is al gezegd, Jeannet, ik kan alleen maar zeggen, dat ik met je meeleef!
BeantwoordenVerwijderenOndertussen maak je wel heel mooie tekeningen... als dat rood niet je pijn betekende, zou ik zeggen, gebruik dat rood altijd, want het staat wel heel mooi. Je kunt het ook wel heel goed, zeg. Ik heb er geen idee van hoe je zoiets maakt, maar het is prachtig.
En eens zul je vast blij zijn met je nieuwe knie, dat weet ik zeker.
Het allerbeste, groetjes, Cisca
PS: en ook dat doosje is erg leuk, heerlijk, hè, als je zo kunt genieten van iets!
Je Zentangels zijn prachtig, net als je mandala.
BeantwoordenVerwijderenLekker rustig werkje tussen de oefeningen door.
Balen hè al dat oefenen!
Ik weet van een buurvrouw met een nieuwe knie, dat het heel lang duurt eer je alles weer kan. Daarna moet zij die andere nog laten doen. Hopelijk hoeft dat bij jou niet.
Wat een leuk oud doosje voor je potloden. Jammer dat ze niet meer te koop zijn in Nederland die Karisma's.
Groetjes,
Floor
Haal nou gewoon bij de blokker een helping hand voor een paar euro.....ideaal zo'n ding. En laat je niet gek maken hoor! Doe wat je zelf aankan en wat een ander er van zal vinden......lekker laten gaan. Maar schrik niet ikheb er bijna 10 jaar over gedaan om dit te beseffen hoor. En nog kan ik wel eens janken als iemand een opmerking maakt over bijv. mijn kleding!
BeantwoordenVerwijderenZorg er maar voor dat je voor jezelf eruit haalt wat erin zit.
Veel liefs van ons allemaal.
ps. je maakt schitterende quilt dus ga zo lekker door alsjeblieft.
Wat een mooi doosje met potloden en wat een mooie mandala. Ik zie nu dat tekenen je "op de been" houdt...gedulde Jeannet, en kop op! Denk aan de Koningin, die heeft ook zo hard moeten oefenen en die loopt weer op hakken!
BeantwoordenVerwijderenJeannet,
BeantwoordenVerwijderenHet moet inderdaad niet makkelijk zijn om gezond in het hoofd te zijn maar toch niet te kunnen doen wat je wil. Heb het meegemaakt met mijn longonsteking. Wel een heel ander soort pijn maar in mijn hoofd voelde ik me ook niet ziek en als ik iets wou doen kon ik gewoon niet van de pijn en de vermoeidheid.
En ja hoor dan denk je wel eens komt dit wel goed.
Maar blijven volhouden meisje, en probeer toch maar je roze bril op te zetten.
Wat een prachtdoosje. Ik begrijp je volkomen, ik ben ook zo bezeten door doosjes :-)
Sterkte,
Mireille
Wat een mooie zentangels heb je gemaakt en wat is dat toch ook heerlijk om te doen net als het mandala tekenen maar ja wat is er nu niet leuk voor zulke creatievelingen als wij. Ook fijn dat je je gevoel erin kwijt kunt tenminste dat vind ik altijd. Ik vind dat je het toch erg goed doet hoor houdt moed en zoals je daar staat met het mandje is zo herkenbaar voor mij als ik weer eens aan mijn knie was geopereerd want je stilzitten is niets voor mij. Nogmaals heel veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderenHet gaat vast helemaal goed komen met je knie Jeannet. Net als met je quilts, die maak je ook niet zo maar even in een wip! Daar is geduld en tijd voor nodig.....
BeantwoordenVerwijderenSterkte ermee, gelukkig heeft je creativiteit er niet onder te lijden! groetjes vanuit Amerika, Yvonne
Och Jeannet.. hihi! hier word ik dan weer direct vrolijk van ;o)
BeantwoordenVerwijderen'Fijn' om te lezen dat er op dit moment nog meer 'kreupelen der gezondheid' zijn.
Dank je wel voor je lieve reactie!
Dat valt niet mee Jeanet! Sterkte!
BeantwoordenVerwijderen