In de ban van de Kip! ( en de fiets)

Ik ben nog steeds in de ban van de kippen, zijn ze niet groot dan wel klein, kippen, het kunnen er niet genoeg zijn! Dit vond ik weer zo,n schattig quiltje. Het is alleen wel haast net zoveel werk als de grote kippenquilt al zou je het niet zeggen als je het formaat ziet.

Van deze strookjes moesten heel veel blokjes gemaakt worden voor de randen, maar dat maakte het nou net wel weer erg leuk, als die kleine blokjes van 1 x 1 inch.Foefje! je naait de stroken twee aan twee aan elkaar en dan snij je ze op 1.5 inch af, komt het altijd goed uit.

De kipjes moeten nog oogjes krijgen, hele kleine zwarte knoopjes, daar moet ik nog even naar op zoek.

En toen wat tie opeens af, helemaal vrolijk met al die kleurtjes en bloemetjes.

Onze eigen kipjes scharrelen ook nog steeds rond het huis, het witte kipje komt graag in de keuken kijken of "Beest"zijn bakje wel leeg heeft gegeten, want als ze ergens gek op is, dan is het wel katten eten....

Gelukkig verblijden ze ons ook steeds weer met lekkere verse eitjes! Of moet ik zeggen, het witte goud, of de gouden eieren? Ik lees namelijk in de krant dat de eieren dubbel zo duur moeten worden omdat de kippen diervriendelijker moeten worden gehouden, en dat brengt kosten en minder productie met zich mee.Nou, dan hebben wij ook eens een bof want deze prijsstijging gaat aan ons huisje voorbij, want wij hebben iedere dag een gratis ( nou ja....gratis....) ei!

En dan is hier het stoflapje ( zo noemt zoonlief mijn quilts oneerbiedig....stoflappen....) Is tie leuk of is tie leuk! Je kan maar verliefd zijn op je eigen kippetjes, toch?

Alleen......heel erg luxe probleem, want waar ga ik ze hangen!? Ik heb er al wat mee afgewandeld door het heerlijk huis.......*Zucht*.....Het weekend staat weer voor de deur,zaterdag is hier Kom in de Kas, en de koningin komt in Brielle...kan ik eindelijk die Koninklijke knie eens van dichtbij aanschouwen.......zondag 1 april feest in Brielle,de leuke dingen komen er weer allemaal aan, ik ben er helemaal klaar voor, want ik heb van de week een nieuwe elektrische fiets gekocht met versnellingen.

Ik had er al jaren één, maar zonder versnellingen, en dan moest ik als ik 20 km per uur fietste erg hard rond trappen met de julliewetenonderdehandwelknie......en dat werd moeizaam dus nu heb ik er één met acht versnellingen, en echt meisjes, G*E*W*E*L*D*I*G...........ik zoef met een vaartje in een rustig traptempo  over s, herents polderwegen! (túúrlijk, de knie blijft stijf, en pijnlijk, en beperkt,dat zal zo blijven ter informatie voor diegenen die er af en toe naar vragen) Maar deze fiets is het beste wat me in jaren is overkomen! Ik denk dat de fietsenmaker s,avonds met zijn vrouw aan tafel druk zit te rekenen wanneer hij met vroegpensioen kan, want die fietsen verkoopt hij als broodjes!Iedereen een goed weekend.

Tuinhuistijd!

Het was het weekend van het "tuinhuis", of nou ja, tuinhuis, dat staat er wel weer erg chique, het is eigenlijk gewoon een houten blokhut van 4 x 3 meter die ik ingericht heb als een soort tweede huisje, eigenlijk een klein minivakantiehuisje in eigen tuin. Met een camping kun je natuurlijk niet zo makkelijk weg in de mooiste tijd van het jaar, en dan is dit een leuke compensatie.

Het is altijd een klus om het weer spinnen(poep)vrij te maken na de winter, maar als het dan eenmaal zo ver is, dan zijn de druiven zoet, het heerlijke gevoel om in een fris wit/blauw huisje te stappen, niets te hoeven, want dat hoef ik daar niet, en alleen de vogels te horen zingen......Het is een feestje alleen met mezelf, en soms met J&J,die komen lunchen en eten.

Het was het eerste weekend druk op de camping, iedereen heeft de hele winter in de stad gebivakkeerd en is blij dat ze nu weer buiten in het groen kunnen vertoeven.

Wel altijd even wennen dat je weer andere mensen tegen kunt komen op het terrein.Of je nou een ree ziet lopen, of een kampeerder, toch een significant verschil....enne...we horen ineens van die grastrimmers...Ieeeiieeeee, zoiets....zijn we eerlijk gezegd ook niet zo gewend....

Maar hier zie ik nooit iemand, ik bescherm mijn plekje met veel verve, dit stuk van de tuin is alleen van ons en daar komen we nooit iemand tegen, ja, een fazant of een haas, de verrekijker staat dan ook altijd paraat. Dierbare dingen krijgen er ook een plekje.

Als je hier bent heb je niet het idee dat er ergens, achter, in de verte,nog heel veel mensen recreëren. 

Hier heerst alleen maar serene stilte, dat staat ook op deze kaart, Ssssttt.....beleefd verzocht...niet zingen, ( dat geld overigens niet voor de vogels) die zijn gevrijwaard van dit verzoek.

Beetje rommelen en steeds de dingen weer anders neerzetten, geïnspireerd door Jeanne d. Arc.Ik heb altijd de neiging om teveel neer te zetten, maar less is more......Deze collage kan toch zo in het blad met mijn eigen spullen?

Dit is echt mijn plekje in de zomer waar ik helemaal NIETS doe en hoef, even opladen en bijkomen van de hectiek van het leven, want die hebben wij ook wel hoor, voor anderen lijkt het bij ons altijd een oase van rust, ( het Gooise vrouwenleventje....) maar ook hier gaat het leven niet voorbij aan de schaduwzijde, zelfs niet als de zon uitbundig schijnt. Geniet er allemaal maar van, want voor je het weet trekken er donkere wolken over die ze niet hadden voorspeld......Je kijkt als buitenstaander altijd tegen de dingen aan, en vaak niet er achter......Niet dat dit er ook niet is,gelukkig wel!Maar het is het niet "alleen maar".Fijne week allemaal weer!

Poppenquiltje

Trouwe lezers van mijn blog weten zo onderdehand wel dat ik DOL ben op de poppenquiltjes van Kathleen Tracy, en soms moet ik er gewoon weer één maken, dan blader ik in één van haar boeken, en ver hoef je nooit te zoeken.....de één is nog niet leuker dan de andere.

Die hele sfeer die ze weet te treffen in haar boeken en met de foto,s. Ik dacht, dat kan ik ook een beetje, oude foto van mijn ouders opgezocht, mijn vader hier staand als klein jochie met klompjes aan , ruim 90 jaar geleden,en daarnaast een foto van mijn moeder van 85 die daar 4 jaar was en naast haar broer stond dat heb ik altijd zo,n mooi beeld gevonden, zo mooi passend in die sobere tijd, je ziet zo weinig mensen lachen op die foto,s van vroeger, ze hebben ook vaak van die zorgelijke lijnen in hun gezicht,ook in de boeken van Kathy zie je dat, het leven was lijden, en een serieuze zaak,een hard en sober leven, dat zie je zo goed in de foto,s terug.

Ik heb het quiltje met de hand doorgequilt met een orange peache patroontje.

O ja, voor ik het vergeet.....het patroontje komt uit het laatste boek van haar.

Heel erg leuk weer om te doen, ik heb inmiddels al een respectabele stapel poppenquiltjes.

Allemaal uit de boekjes van kathleen, en vorig jaar van de schoolgirl quiltjes club van haar.Ik gebruik ze voor allerlei dingen, als kleedjes op tafel bijvoorbeeld.

Hier op de eettafel nu in de paastijd.Deze vaas heb ik al 15 jaar, echt mooie dingen vervelen nooit.

Het is een leuk weekendprojectje, dus als iemand zich verveelt op een regenachtig  weekend.....pak het boek van Kathleen en voor je het weet heb je er ook één......of een stapel natuurlijk! want pas op he, het is echt verslavend....En voor de fanatieke haaksters onder ons heb ik me toch een leuk patroon gevonden voor gehaakte jasbeschermers op de website van Landleven (klik) staat de beschrijving!

Wat zijn er toch een leuke dingen in het leven voor de creatieve mens, ik ben benieuwd wie van jullie deze uitdaging aan gaat! en dan dit komende weekend:

Bij ons breekt het campingseizoen weer los, dat geeft altijd een hoop "reuring" het eerste weekend, de eerste vaste kampeerders staan zaterdagmorgen, weer of geen weer, om half 8 al voor de deur ( dan lig ik nog tussen de lakens hoor.....) en dan is het weer gedaan met de relatieve rust.Ik ga genieten van de zon en een paar nieuwe tijdschriften, in mijn lentefrisse tuinhuis,wat wil een mens nog meer? Fijn weekend allemaal!

Vier de lente!

Vier vandaag de lente!!!

De (Japanse) Wandeling

Van de blote voeten in de zon naar de wandelschoenen in de winter.Kennen jullie het programma van de wandelingop TV? Ik heb het een paar keer gezien, altijd weer bijzonder wat mensen dan te vertellen hebben over hun innerlijke zoektochten in het leven. Het lijkt wel of je in de natuur makkelijker praat over dat soort dingen.Ik heb een paar weken geleden ook de wandelschoenen weer eens opgediept en  afgestoft en gepast, en warempel, ze pasten nog.......Het zijn schoenen van het merk Lowa, echt fantastische wandelschoenen!

Wij wonen vlak bij het quakjeswater, (klik) dat is altijd mijn favoriete wandel gebied geweest, hoewel het de laatste jaren enigzins problematisch was heb ik er toch nog wel veel gelopen en het zweet brak me steeds uit als ik me bedacht dat ik dat niet meer zou kunnen lopen met die jeweetwelknie........dus ik dacht; huppekee...ervaring is de beste leermeester! Lopen jullie een stukje mee? niet te hard natuurlijk.....

Het lijkt alsof het grauw en grijs is in de winterkleuren,maar toch ervaar ik dat niet zo, er zijn zoveel verschillende kleurschakeringen te zien, het is in de winter anders, maar zeker niet minder mooi.De sobere kleuren en tinten deden me denken aan de Japanse stofjes in de kast.

Het ijs lag nog op de plassen toen ik er liep.

Het quakjeswater ligt in het Voornes Duingebied, en dat is weer bekend omdat er twee derde van alle planten in Nederland voorkomen, het is zeker in de lente en de zomer een enorm gevarieerd gebied, want al die verschillende planten trekken ook vogels en zoogdieren en reptielen aan

Vroeger schaatsen we hier altijd en als kinderen van een jaar of veertien hadden we een bootje en vaarden we over de plas ( wat overigens niet mocht van natuurmonumenten....), het is een redelijk grote plas en er broeden sinds een aantal jaren een kolonie lepelaars, de zeldzame witte reiger en aalscholvers. 

De lepelaars zijn het meest bijzonder, in de zomer zien we zo overscheren in de lucht, je ziet het heel goed aan het platte silhouet van die snavel.

Als je dit plaatje ziet is er toch gewoon veel kleur te zien ook in de winter.

Af en toe even rusten en mijmeren op een bankje, gelukkig zijn die er ook, het was heerlijk, ik was er alleen, dat ben je zelden in Nederland.Het was wel een inspirerende wandeling, zo,n mooie sobere aardetintenquilt, Mmmmmm,dus dan toch ook maar voor de bijl gaan voor de BOM van de maand van Yoko Saito in de quiltmania?of nog even wachten tot er meerdere blokken zijn te bewonderen. ( ik hou eerlijk gezegd niet zo erg van verrassingen...weet graag waar ik aan toe ben...)

Het kleurenpalet is zo mooi  Japans, zo natuurlijk en zo ZEN dat het wel verleidelijk is, als ik dan tijdens het maken van de quilt dat gevoel ook nog vast kan houden als het tegenzit met die bv die priegelraampjes...Hieronder een Japans tasje wat ik ooit eens maakte.

Als je er oog voor hebt en goed om je heen kijkt is er zoveel wat mooi is in de natuur en eigenlijk is er geen kleur die niet in de natuur voorkomt, hoe fel ook, dat heb ik wel geleerd uit de boeken van Tricia Guild..

In dit duingebied achter het hek grazen jaar rond koeien van natuurmonumenten, van die grote zwarte oerossen.

Altijd weer prachtig en imponerend om ze tegen te komen. Ik heb altijd de neiging om die ruige vachten even te aaien, of aan die natte neuzen te voelen..misschien toch maar beter van niet.....

En hier hield de wandeling op.........dat werd een beetje te gek voor de wandelschoenen, daar moeten laarzen aan te pas komen,dit is een stukje van de één van de oudste oerbossen van zuid west Europa, een elzenbroekbos, een moerassig en drassig laaggelegen gedeelte waar elzen en berken groeien.

Volgende keer maar weer een stukje verder.Ik raad het Voornes Duin en speciaal het quakjeswater echt iedereen aan die van de natuur houd, het is een uniek stukje Nederland, en niet alleen omdat ik er woon hoor. Fijne week allemaal, het schijnt weer lenteachtig te worden.......afwachten....( O ja, ik heb voor de liefhebbers het  boek de quiltclub van Jennifer Chiaverrini op mijn verkooppagina gezet rechtsboven op mijn blog)

La Dolce far Niente......

Wat was het gisteren een heerlijke dag....toen ik s,morgens op stond bruiste ik al van energie over wat ik allemaal niet zou kunnen doen in de tuin, en op het terras, en in de moestuin, en eigenlijk overal.....overal was wel wat te doen.Het was zo,n gevoel van dat ik iedere minuut wilde benutten, jullie kennen het vast ook wel.

 je weet niet waar je het eerste zal beginnen, en toen dacht ik; ehhh, ZAL ik wel eigenlijk beginnen....... wie zegt er, behalve de krant, dat ik ergens moet beginnen? en heb ik wel zin om ergens aan te beginnen......

Nou nee, eigenlijk niet, ik heb de tuinstoel buiten gezet en mijn broodje gesmeerd, glaasje verse jus,twee tijdschriften er bij en ik heb me volledig overgegeven aan het "La Dolce far Niente gevoel" oftewel;het zalige nietsdoen.....

En ik heb genoten van de eerste warme zonnestralen, en het werkelijk prachtige gezang van het roodborstje, wat kunnen die mooi zingen zeg! Wat een geluid uit zo,n klein keeltje. Af en toe ergens op de verre achtergrond het geronk van een tractor.En soms, als ik tussen mijn wimpers door keek zag ik dit..... 

En ik zag deze winterse verzameling potten....die best een schrobbertje zouden kunnen gebruiken.

De violen heb ik al gekocht, die staan nog in hun potjes op de tuintafel, maar ik ben gewoon rustig blijven zitten waar ik zat, in de tuinstoel, in het heerlijke lentezonnetje.

Het zal allemaal waar zijn.....het werk zal er vast morgen ook nog zijn, en anders wel overmorgen, en ik dacht soezerig van de zon weer aan dit immer inspirerende boekwerkje.

Dit beeld in de tuin past helemaal in die stelling....de schoonheid van het imperfecte.

Het was een heerlijke middag waarin zelfs de tijdschriften maar amper van hun plaats kwamen, en wat ik er uit las sterkte me alleen maar in het zalige nietsdoen....Als Lao Tse het zegt dan zal het toch wel waar zijn?

Ik had  even genoeg aan de zon en het gezang van de vogels en om de woorden van Ronja de Roversdochter te citeren; Ik voelde de winter uit me weg stromen. Het kan nog zo,n mooie warme zomer worden, maar die allereerste lentedag, dat eerste kopje koffie buiten zonder jas, de eerste warme zonnestralen op je huid voelen,daar kan niets tegenop. Ik geloof dat het maar slechts één dag was en dat het vandaag weer over is, nou ja, die heb ik goed besteed vind ik zelf, enne....het smaakt naar meer. Allemaal weer een heel fijn weekend!