Er is dit weekend weer open dag bij Marijke van Hoeve Kortstaert in Goedereede, en dat is zo,n heerlijk uitje, het ritje er heen is al erg Zennnnnn, zo mooi daar onder die duinenrand van Goedereede met uitzicht op de stompe toren, of de tijd heeft stil gestaan.Onderweg passeer je een geweldig mooie oude monumentale boerderij.
Blijkbaar hebben ze hier vroeger zicht op zee gehad, en wie weet, nog wel vanuit dat bovenste raampje, wat een prachtige stee is me dit.Je zal toch wonen in zoiets?En als je de weg vervolgt kom je vanzelf bij Marijke, die dus ook helemaal niet verkeerd woont, daar onder aan die duinen in haar sfeervolle typisch Engelse optrekje.Prachtige stillevens sieren de tuin.Het was zo,n zonovergoten gouden herfstdag toen we er waren.
De Agacooker stond de keuken te verwarmen, en er was koffie en walnotentaart, natuurlijk zelfgebakken, want Marijke kookt ook nog eens heel goed, ze heeft de Kookschool Bally Maloe gedaan in Ierland, dat alleen al, dat was vroeger al zo,n verre sluimerende stille wens van mijzelf.
Zo,n prachtige warme sfeer weet zij in en om haar huis te scheppen, zo,n sfeer die als een warme jas om je heen sluit, waar je terug wilt komen, steeds maar weer.( als je niet van wit en grijs en strak houd natuurlijk)
Overal hangt het gevoel van het perfecte imperfecte, zo heerlijk om in te mijmeren.En te bedenken hoe je e.e.a. in je eigen huis zou kunnen toepassen, of om erachter te komen dat niet alles perfect hoeft te zijn om toch de juiste warme sfeer te hebben, nou wist ik dat al wel, maar het is altijd prettig als je er in bevestigd wordt.
Tenslotte willen we allemaal ergens bij horen....toch? mens eigen.Hoewel......als je tegen wil en dank en ondanks allerlei nare dingen bij iemand wil horen, om wat voor reden dan ook, dan weet ik niet of dat zo goed voelt, het is ook waardevol voor je zelfrespect om grenzen en principes te hebben en daar voor te blijven staan.
Mooie oude plavuizen op de vloer, die warme oranje terra uitstraling spreekt me altijd weer aan.
Er ging een schattig oud paté potje mee naar huis, niet voor paté, maar dit is ook leuk, hazelnotenpotje, hoeveel potjes en vazen en schalen kan een mens hebben? gelukkig veel, dat heb ik bij Marijke wel gezien.
We waren weer helemaal opgeladen na dit heerlijke bezoek, en we kijken al uit naar de volgende keer, zal vast wel ergens met kerst zijn.Het is een plek waar het altijd mooi is.
En mocht je nu na het lezen van dit stukje ook zomaar spontaan zin hebben om er heen te gaan, zou ik zeggen, doen! Want iedereen is er welkom, prachtige plek, mooie bijzondere brocante, fijne sfeer, lekkere taart,en een goudgeel herfstzonnetje.wat wil een mens nog meer? Goed nazomerweekend allemaal!