Vergane glorie......

Toen ik vorige week met het heerlijke weer door het Hollandse polderlandschap naar Brielle fietste,kreeg ik onderweg haast nog een "kus van een koe *U*....."

Ik was op weg om de nieuwste Quiltmania op te halen bij de Brielse Bruna, want ik wil de BOM van Yoko Saito compleet hebben voor "ooit", overigens wel slim van die Mania......zo kopen we hem allemaal zolang de BOM in staat, daar is over nagedacht.....  Onderweg kwam ik dit spektakel tegen.....zoekplaatje: wie weet welke locatie in Brielle dit is (geweest)

Vooruit, om jullie een beetje te helpen zet ik er nog een foto van op....Wat gebeurde er vroeger allemaal voor leuks achter deze geruite gordijntjes? Welke herinneringen liggen daar achter verscholen?

En nu moet het toch voor een heleboel oude quiltsters van het eerste uur wel duidelijk zijn: De enige echte oude Quiltnaald is geschiedenis! En nu echt definitief. Is het erg of niet? Natuurlijk hadden we er al lang afscheid van genomen, maar dit was gewoon even slikken.Héél veel stof...maar niet van het goeie soort....

Wat hebben veel quiltsters hier warme herinneringen aan. Ik durf zelfs wel te stellen dat de Quitlnaal het quilten in Nederland voor een groot deel op de kaart heeft gezet, ze waren vernieuwend, vooruitstrevend met hun verzendcatalogus, want ze begrepen ook toen al wel dat je niet even van het Groninger land naar het westen komt voor een lappie en toendertijd had nog niet iedereen een PC, laat staan dat je er mee om kon gaan. Nostalgie, vergane glorie, geschiedenis. In elk geval kan ik nu wel zeggen dat ik de allerlaatste quiltster ben die in de oude quiltnaald BINNEN is geweest!

In de tuin bloeit de blauwe regen,en die is me MOOI.......en hij geurt lekker, die heerlijke zoete bedwelmende geur, ongelofelijk zo goed als hij het dit jaar doet.

Ietsje minder is het dat hij (of zij) zich helemaal met de notenboom heeft verstrengeld, en of die liefde nou wederzijds is betwijfel ik een beetje, het ziet er vanuit de Blauwe regen wel erg knellend uit ten opzichte van de noot, en als dat maar niet ten koste van de noten gaat..........Dat heb je als je vast staat in de grond en je buur overschrijd jou grenzen....( heb je ook wel eens met mensen) dan kan je als boom geen stapje opzij doen.(als mens gelukkig wel.......)Ook al is het Pinksteren, de boeren gaan gewoon door, ooit geweten hoe het spruitje tot stand kwam? Nou, zo dus.....

In deze gele tent zitten mensen die één voor één de plantjes, die hieronder klaar staan, keurig netjes op rijtjes in de grond poten. En in de winter zitten de "spruitenplukkers"weer in dezelfde, maar dan verwarmde tent om de spruitjes voor jullie ( ? ) te plukken!

En is dit ook geen heerlijk plaatje? Bloemkool en minikomkommers uit eigen kas. Vorig jaar aten de rupsen de bloemkool op, en nu zijn wij aan de beurt. Helemaal blij mee.

En dan.....nog zes hele nachtjes slapen ....en het is zo ver, de Singertjesdag! leuk, leuk, leuk! Sieneke heeft het al lang in de gaten dat er wat staat te gebeuren, ze staat niet voor niets naast me en kijkt een beetje scheef over mijn schouder mee.....

Wat zal ze genieten van al die heerlijke zoemende en snorrende machientjes, als ze nog maar mee terug wil in de koffer.....Eigenlijk is het singertje ook vergane glorie met al de moderne computergestuurde naaimachines, maar dat vertel ik haar natuurlijk niet, stel je voor......Iedereen nog een gezellige tweede Pinksterdag, want aan ZON geen gebrek, enne.......

Nou ja, WE...zeg maar gewoon ZE, want ik niet hoor...Brrrrrr, de lucht alleen al.....doe mij maar asperges....of bloemkool of zoiets (klik).....Fijne week allemaal.

Singerdag en pincushion

De dag der dagen komt in zicht, 3 juni a.s. hebben we een meeting ontmoeting bij Bep op haar gezellige stekje met allemaal "Singer meisjes". ( Gert, heb jij er nog geen? )  Ik verheug me er erg op, als grote fan van dit machientje lijkt het me heel leuk om andere fans te ontmoeten. Het lijkt een ware hype te worden in Quiltend Nederland, HET singertje, ik zie ze overal verschijnen op blogs, zelfs een bekende verstokte handquiltster schijnt er voor gevallen te zijn....... Ik heb Bep beloofd dat ik een mand vol met quilts mee zal brengen om aan jullie te laten zien. Het zal vast een happening worden met een vervolg. Tot over een week!

Dit patroontje was ik meteen weg van toen ik het bij haar op de blog zag!Ik had het blogje pas per ongeluk te vroeg gepost, dus sommigen hebben het al gezien, ook bij haar was het te zien, daar komt ook het patroontje vandaan.Hoeveel speldenkussentjes kun je hebben als quiltster?

Maar dit is wel een hele speciale.Wat een idee, je moet er maar weer opkomen! Een speldenkussentje met een omslag waar je je naalden op kunt prikken, want inderdaad, we weten het allemaal wel, naalden kruipen IN het kussen en ben je altijd kwijt.

Ik wist niet hoe gauw ik de stofjes moest opzoeken, had er gelijk een ideetje bij, deze stof is zo vreselijk leuk, allemaal van die lieve printjes, en dat is dan wel meteen de reden dat ik er geen bloem op heb geappliceerd, zonde van het lieve printje.

En zo ziet het er dan van binnen uit, met de omslag voor de naalden, de spelden horen natuurlijk aan de andere kant, of beter gezegd, IN de andere kant.

Het was voor mij best nog even puzzelen hoe het nou eigenlijk precies in elkaar zat en ik heb het gedeeltelijk met de hand gemaakt, de stofjes maken het kussen, dit oud rode Jan Patek ruitstofje vind ik ook zo super!

En dan had ik weer wat geks van de week, of nou ja, wat is gek? niets menselijks is ons vreemd....Ik had ineens een opruimwoede, komt niet heel erg vaak voor, hoewel ik een enorme bewaarzucht heb.....dus eens in het jaar moet HET gebeuren, en dan gooi ik in de vaart der volkeren van alles weg waar ik later.....juist ja....jullie voelen hem al......

Deze loodzware koffer had ik ook meegegeven voor de rommelmarkt, tenslotte heb ik al twee naaimachines, wat voegt een derde nog toe aan het geluk in mijn leven ?Maar dan komt het....s,nachts....altijd s,nachts als je naar het toilet bent geweest, dan komen al die gedachten en overpeinzingen, althans bij mij.......oude naaimachine van mijn moeder, loodzwaar, maar ook: oerdegelijk, kan er zware stoffen mee naaien, dat gaat niet met de Pfaf en de singer, toch een beetje zonde, enfin, voordat ik het wist lag ik te malen in bed.......

Van slapen kwam niet veel meer, wat een SPIJT........en manlief maar rustig ronken naast me, van geen kwaad bewust...dus, ik heb de volgende morgen meteen in alle vroegte de rommelmarktcommissie gebeld met kloppend hart, en ja hoor....hij was er nog, er was nog geen verkoop geweest, en ik kon hem weer ophalen.....Pffftttttt, ik heb het altijd wel geweten, al dat ge-opruim is niets voor mij..........Duurt gelukkig nog een jaar voor het weer zover is....je zou er grijze haren van krijgen.....

Maar dat laatste schijnt ook al niet meer erg te zijn! Gelukkig maar, want ik kreeg toch echt het idee dat ik niet alleen bijkans de enige ben zonder mobieltje...maar ook zonder geverfd haar! Dat kom je nauwelijks meer tegen, bijna iedereen verft zich suf.....Zijn er onder jullie quiltsters die hun haar ook niet verven? Enige tegendraadsheid is mij niet vreemd, en nu is het dus zomaar weer HIP! ( Gert wist het al in 1964.....klik) maar ik ben wel een beetje jaloers op deze mooie grijze coupes van de foto.....Fijne Pinksteren allemaal, vier het fluitenkruidfeestje nog even mee, bij ons is het topdrukte op de camping, was het maar altijd Pinksteren.....als de zon schijnt tenminste.

Nee, heláás, vol, ehh VOL, nee, er is geen plaats meer, nee, ook niet in de eigen tuin, google earth? ehhh, dat is de wei van de buurman....De camping is VOL, want tja..... we hebben echt maar tien plaatsen voor passanten.Enne...mocht je je vervelen....crisisuitje, helemaal gratis....waar vind je dat nog tegenwoordig, op de Bos en Burchtfair in Oostvoorne, LEUK!!

Meimaand feestmaand!

Nederland viert feest,Het waren de afsluit woorden van mijn vorige logje.Nee, geen Koninginnedag, dat is al geweest, er is een ander feest te vieren.Het feest van de lente en het fluitenkruid en de bloesembomen, kijken feesten jullie ook even mee?

Overal waar je kijkt staat het witte kant met de zo bijzondere geur langs de sloten en bermen, iedere dag als ik zoonlief naar school breng verwonder ik me er weer over zóveel bloemetjes bij elkaar....

Ook de schapen onderweg feesten mee.....

Ik heb het fluitenkruid in de tuin staan, vroeger zou ik het een ramp gevonden hebben en het meteen hebben weg gehaald, het zullen de jaren wel zijn, want nu ben ik er blij mee, ik geniet er zelfs van.

Wat is het leven ( in elk geval voor mij) een stuk relaxter als je ook het onkruid in je tuin kan zien als mooi en gewoon bossen kan plukken voor op de vaas.Soms vind ik het gewoon jammer om er van te knippen....

Het vormt altijd zo,n mooie achtergrond voor mijn oude wasrek met een quilt er overheen.( kan die gelijk luchten, het is onze wintersprei)

Niet alleen het fluitenkruid bloeit uitbundig, ook de meidoorn is nu op zijn mooist, en wat hebben we er veel van staan langs de Voornse kuststrook.

Achter elke bocht is er opnieuw zo,n mooi uitzicht.Dit heet de schapendijk in Rockanje, schapen zie ik er eerlijk gezegd nooit, meidoorns des te meer.

Zelfs de wolken feesten en dansen mee vóór of achter een strakblauwe lucht. zooooo mooi....

Het is een feestje waar we allemaal aan mee kunnen doen, je krijgt er geen uitnodiging voor, je hoeft alleen maar de deur uit te lopen en naar buiten te gaan, het moet wel gek lopen als je dan niet heel snel iets van dit feestgevoel mee krijgt.

De appelboom doet zijn vreselijke best om een enorme hoeveelheid bloesempjes te produceren, als ik s,morgens uit mijn raam kijk naar beneden, na eerst geluisterd te hebben in bed naar het concert van de vogels s,morgens vroeg om half 5, ( ook zo bijzonder, nooit geoefend met elkaar, geen programma, gratis, en zo zuiver en mooi, nergens één valse noot....en alleen in Mei) zie ik duizenden bloemetjes in een tere roze witte tint, als dat allemaal appeltjes worden straks....

Ik kwam dit artikel tegen in het AD, het past helemaal bij dit feestje.Op het Meimaandfeestje is alles helemaal gratis en voor niets, voor iedereen die in Nederland woont en in het zadel of met de wandelschoenen aan om zich heen kijkt.

Kijk rond en verwonder je, over de nog steeds prachtige schoonheid van ons weliswaar veel te volle, maar toch nog o zo mooie landje, ik wens iedereen zijn eigen feestje toe in deze maand, het duurt nog een paar weken, dan is het over, niet dat er dan niets meer te feesten is, maar dat prille groen in zoveel schakeringen, dat intense geel en blauw, die overweldigende veelheid bloemen en bloesem, geuren en dat geweldige vogelgezang s,morgens,dat is toch echt aan de meimaand toebedacht!Vooruit, nog één foto.....

En dan stort ik me weer in het feestgedruis.........Mijn gevleugelde spreuk is al jaren; Het leven is een feest maar je moet zelf de slingers ophangen. Dat heeft deze maand de natuur al voor me gedaan.Iedereen nog een hele fijne (feest) week!

Prutsen met lapjes

Jaaaa, zullen jullie denken als je dat leest, prutsen met lapjes....dat doen we allemaal, daar zijn we allemaal druk mee, en het heeft nog een naam ook...Quilten! Niets nieuws onder de zon.

Nee, eigenlijk niet, dat is helemaal waar, maar ik ben met allerlei restjes oeverloos en vooral een beetje doelloos lapjes aan elkaar aan het naaien. Om te beginnen bij deze lapjes, allemaal resten van de Mid9t Century quilt, daar had ik er toen een ruime honderd teveel van gesneden......tja, en wat doe je daar dan mee? Blokjes maken maar, van 4 x 4 inch...voor ooit...iets.....

En dat geld ook voor deze lapjes, héél veel vierkantjes gesneden van 1.5 inch, met de hoop dat de enorme lapjesdoos leger werd, nee dus.......stapeltje groeit en groeit, wat wil ik er mee? eerlijk gezegd nog géén idee......

Met een paar lapjes eromheen worden de vierkantjes van 3 x 3 inch misschien blokken van 8 x 8 inch, maar wat ik er mee wil....dat bedoel ik nou, nog steeds geen idee.....

En sterretjes heb ik gemaakt, twaalf sterretjes waar ik al eerder over schreef, 4 x 4 inch,die zijn klaar, en gelukkig wist ik wel wat ik daar mee wilde....

De top van het quiltje is klaar, ver voordat de maand mei is afgelopen dus Tracy kan tevreden zijn ( en ik ook...) Nou ja, ik ben er niet zo tevreden over, soms zit het mee en soms zit het tegen, hierbij zat het tegen, vraag me niet waarom, dat heb je soms zo, ligt het aan mij? ligt het aan de "honger" van Pfaffie ( die mijn stof steeds weer opvrat.....) Ik weet het niet, feit is wel dat ik er hoofdpijn van kreeg.....

Uiteindelijk is het wel een beetje goed gekomen, een beetje quiltster laat zich natuurlijk niet kennen, enig doorzettingsvermogen is ons niet vreemd, toch ? De puntjes zijn niet helemaal mooi geworden en het lijkt een ietsje scheef te trekken, het is zo, ik doe het er mee.Het leven is ook niet perfect.

Ik moet gewoon beginnen aan mijn volgende rand van de Mrs. Vigor inplaats van doelloos lapjes aan elkaar te gaan zitten naaien waarvan ik niet weet wat ik er mee moet! Verder zit ik hier ook nog wel redelijk vaak, zeker met dat koude weer is het hier heerlijk voor de oude (reumatische) botten...

Het groeit er gestadig, of dat nou komt omdat ik de planten de grond uit kijk en ze extra vertroetel, of dat ik tegen ze praat,ze luisteren namelijk altijd zo geduldig zonder me steeds te onderbreken, zo heerlijk soms..... ik weet het niet, leuk is het wel en hopelijk straks ook nog lekker! Kijk de mini komkommertjes maar eens hun best doen.Ik kan er haast in bijten vanuit mijn stoel!

En eindelijk schijnt de zon,dat hebben we toch wel verdiend na al die kou en regen? Wij hebben Brabantse familie over, helemaal gezellig, en niet in de laatste plaats door de overheerlijke asperges en de rijstevlaai die ze meebrengen.

 Iedereen een fijn weekend! Nederland viert feest buiten, in de bermen en de bomen en overal, geniet er van !voor je het weet is het weer over.

Oude passie in een nieuw jassie

(Oeps....per ongeluk twee berichtjes geplaatst...snel één weg gehaald, foto,tje klopt alleen nu niet meer op ieders blog,sorry.....)
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan......alles van weleer komt weer een keer......35 jaar geleden heb ik leren spinnen tijdens mijn studententijd, ik was toen druk met gezond leven, biologisch dynamisch (vooral dat laatste...) , Antroposofie en self supporting in een tijd dat het nog niet zo  "HOT"was.

Een van deze mooie dames heeft haar jasje uitgetrokken voor mij!

Oude ambachten worden gemoderniseerd, in alle opzichten,we gaan nu voor biologisch naar de super want gemak dient de mens, ook als je biologisch en selfsupporting wilt leven, het ouderwetse biowinkeltje ergens achter op een erf waar je met klompen en geitenwollen sokken kwam is nagenoeg verdwenen ( nou ja, dat laatste weet ik zo net nog niet, zelfgebreide sokken zijn ook weer HOT ) en we krijgen de biotas thuis bezorgt en bestellen de gezonde producten met een muisklik via het internet.

Zo is het ook met oude ambachten als weven, spinnen en zeker ook quilten, alles is in een moderner jasje gestoken. Wat is er veel verandert tav het vroegere spinnen.Natuurlijk is de wol gelukkig nog van het schaap, maar nu ook meer en meer van andere dieren zoals de Alpaca bijvoorbeeld, die hier buurs weiland bevolken.

Ik ben in het bezit van twee spinnenwielen, een heel oudje van mijn moeder waar ze in de oorlog heel veel op gesponnen heeft, om wat bij te verdienen en een ietwat modernere variant van "Jan Lobs" voor de kenners, een echt "S,voorns" spinnewiel.

Zien jullie aan deze foto hoe het hout al is uitgesleten van het vele spinnen in de oorlog?

Vroeger werden de vachten ongewassen gesponnen nu wast "men"ze eerst vanwege viezigheid en gezondheidsgevaar, Q koorts en Smallenbergvirus. Daar schrok ik eerlijk gezegd wel even van! getsie! ik ben om te beginnen al helemaal niet vies van die vachten als echte plattelandert..., ik vind de geur van een ongewassen schapenvacht subliem! en nou dit weer! Ik weet niet of ik daar ook aan mee doe hoor, sommige nieuwerwetsigheden sla ik gewoon over.....

Wat gelukkig nooit verandert is de kick die je voelt als daar een schoon gewassen en fris ruikend strengetje hagelwitte wol hangt te drogen! mensen, wat een Kick was me dat weer, adembenemend, ik meen het echt, vele strengetjes hebben in het verleden het spinnenwiel verlaten, maar die kick om het zo te zien hangen......of  het zo opgerold te zien.....

En nou moet het niet gekker worden met me.......als je gaat spinnen, volgt natuurlijk onvermijdelijk het breien, ik ga dus ook nog aan de brei, als dat niet het ware landleven is!...........De volgende stap is het verven, want wat is er nou niet mooier dan ambachtelijke zelfgebreide, 100% wollen gekleurde en gesponnen sokken! Wie het weet mag het mij zeggen.

Wat ook vernieuwd is bij het spinnen, is de dubbeltrapper onder de spinnewielen, spon men vroeger met één been, nu is de trant om met twee voeten tegelijk te trappen, beter voor je rug en je knieën, dus daar oriënteer ik me momenteel op.Iedereen een hele fijne week, met veel zon, gisteren, nog wel op moederdag, kreeg ik een voorzichtig eerste lentegevoel qua temperatuur, op naar het hemelvaartweekend, de camping is helemaal volgeboekt,zal ik dan toch al die erwtensoep kunnen invriezen voor volgend jaar ? (lol)