Kleenex kerst

Ik beleef dit jaar een Kleenex kerst, dat is lang geleden dat het precies met kerst was, dus er is niet echt inspiratie voor een gezellig maandagmorgenblogje.En ik weet het hoor, er zijn ergere dingen.Véél ergere dingen, niet ouder worden dan zes jaar en misschien wel je laatste kerst vieren.......

We doen het er dus mee, en ondertussen kijk ik vanaf de bank naar onze privéserie  "Wildlife"in de eigen tuin............

Deze reeën zijn de dans om de kerstbout gelukkig ontlopen.....ze doen zich tegoed aan de laatste appeltjes 

We hebben er momenteel elke dag vijf in de tuin.

Het puttertje ofwel de distelvink.

Ook een ogenschijnlijk simpele merel heeft zijn schoonheid.

Nog iemand die gelukkig (nog) niet op een bord terecht is gekomen

Het "gekakel"van de groene specht op de grond.

En zijn kleinere, bonte soortgenoot die zich veelvuldiger laat zien.

En de mannen? die bakken en braden gewoon stoïcijns door, ze zijn bevorderd tot keukenbrigade en chef de cuisine en hebben de scepter in de keuken overgenomen , ze laten zich niet uit het veld de keuken slaan door een hoestende en proestende gevelde (M)Opperkok vanaf de bank.

En zo kom ik de dagen wel door en wacht ik het maar "rustig"af tot het weer beter gaat, ( en dat gaat het al weer een klein beetje) uitzieken heet dat, volgend jaar dus toch maar weer gewoon die griepprik halen.....:(

Fijne tweede kerstdag allemaal nog enne..... tot volgend jaar dan maar he?

Hartelijke groet, Jeannet

Kerstmis 2016

Rondom de kersttijd kijken veel mensen graag terug op het afgelopen jaar.Wat maakt kerstmis 2016 tot een andere kerst dan in 2015 en daarvoor? Dat is de vraag die mij wel eens bezig houd in deze tijd.

Natuurlijk de mensen die er niet meer zijn, dat staat met stip bovenaan,mensen die wel in je hart zitten, maar die niet meer lijfelijk aanwezig zijn.Je denkt dat de scherpe kantjes er vanaf zijn, en dat is ook vaak zo, maar met sommige dagen, dan merk je dat het toch wat tegenvalt, hoort allemaal bij het leven.

Er vallen mensen weg, en er komen niet heel veel mensen voor terug, althans niet met kerst. kerst is en blijft toch vaak een feest van (naaste) familie,

Met vrienden vier je oud en nieuw, maar geen kerst, dat is een familieaangelegenheid.herinneringen lijken in deze maand wel veel meer binnen te dringen dan anders.Of beleef je ze anders? Intenser.

Ik las laatst in de Libelle van een vrouw die zei, de decembermaand is een bevestiging van wat ik mis. Ik voel dan dat ik geen deel uitmaak van wat door de meeste mensen als normaal gezien wordt, alsof ik niet meedoe met het echte leven en dat doet pijn.

Dat trof me wel, dat ze dat zo zei, ze had geen kinderen, en haar man was op jonge leeftijd overleden. ik denk dat voor veel mensen de decembermaand gauw voorbij mag zijn, om allerlei redenen.

Je kan met ernstige ziekte te maken hebben, of met financiële armoe, wat me ook heel erg lijkt juist in deze tijd waarin alles om consumptie en commercie lijkt te draaien.

Laatst zag ik een stukje op TV over de ouderen in Moldavië, daar schrok ik van, je weet dat het er is, ik stuur altijd geld voor een voedselpakket, maar het zien, het werkelijk zien wat het inhoud om in die barre kou in zo,n sjofel onderkomen te leven en een uur te moeten lopen naar de gaarkeuken, daar wordt je stil van in je eigen warme comfortabele huis, met slechts één vraag, wat gaan we eten met kerst?

Ik weet het wel, je kan niet alle ellende van een ander tot je binnen laten komen, laat staan oplossen, maar het maakt mij wel vaak wat somber als ik dat om me heen zie gebeuren, veel weten maakt niet gelukkiger.Kranten, TV, social media, het komt wel binnen allemaal en dan moet je er wat mee.Dan voel ik me medeverantwoordelijk.

Het brengt je weer wel bij de realiteit van het gewone, en het gewone geeft ons al zoveel waar je niet vaak bij stilstaat tot er weer ergens iets gebeurd wat je dat laat in zien.En er gebeurd vaak ergens iets.

Ik probeer altijd het hele jaar door met het seizoen mee te bewegen, al heel mijn leven. In de lente voel ik me anders dan in de winter, je behoeften en vermogens verschillen per seizoen, als je je daarvan bewust wordt kun je je activiteiten en je leeftempo daar op laten aansluiten,

De natuur is voor mij een rijke levensbron waar ik graag uit put.Je kunt er in deze verwarrende, soms op hol geslagen wereld op vertrouwen dat gedurende de cyclus van een jaar alles aan bod komt, dat geeft een stuk rust.Die winterrust nodigt mij ook uit tot zelfreflectie.

Waar ben ik mee bezig? Hoe sta ik in het leven? wat zijn voor mij belangrijke waarden en normen, en leef ik ook daadwerkelijk naar die waarden? Hoe kan dat anders, beter? of niet.

De laatste jaren zie je een herwaardering voor echte, pure natuurlijke materialen, hout voor de kachel, wol voor sokken en truien, spinnen, zelf bakken en braden,eten zonder pakjes en zakjes,het zijn voor mij de waarden die ik belangrijk vind, het echte, pure, ambachtelijke, wat sobere sfeertje.

Dat is voor mij altijd al de rode draad in mijn leven geweest.Naast het creatieve, met mijn handen bezig zijn. Globalisering wordt weer meer lokalisering leert zoonlief op school.Wat dat betreft zijn kinderen, jongeren, ook reflecterend.

Het gaat voor mij niet om steeds meer en meer, maar om de verdieping, niet het leven in de breedte met veel zogenaamde vriendinnen of honderden ( of zelfs duizenden ! ) FB vrienden is belangrijk, maar de verdieping met de mensen die me na staan en waar je aan een half woord genoeg hebt, of zelfs helemaal geen woorden nodig hebt.En het lijkt een trent te zijn dat daar steeds meer mensen achter komen.

Wat ik het moeilijkste vind is om te blijven streven mijn eigen waarden en normen geen geweld aan te doen ondanks dat anderen die grenzen soms ver overschrijden, het zegt meer over die anderen, niet op reageren.....mezelf niet verlagen tot dat niveau.Dat is best een opgave.

Maar nu straks eerst kerst, kerst met mijn twee mannen.De jongeling hier in huis verheugt zich er al mateloos op, ook zonder een grote familie aan tafel is het voor hem gezellig, en dat is toch fijn om te horen voor "ons oudjes"..........

Ik wens jullie allemaal een hele fijne warme kerst, wat en waar en met wie het ook mag zijn, en denk eens na in een onbewaakt ogenblik tussen de kerstkalkoen en het spektakelstuk over wat voor jou je waarden zijn. Ik ben niet zo van het "zoenen", maar voor nu maak ik een uitzondering! ;) Voor jullie allemaal! ( als je hem wil ontvangen natuurlijk ;)

Hartelijke lieve en creatieve groet, Jeannet

Aanloop naar kerst

Sinterklaas is al weer voorbij gevlogen, de chocoladeletters zijn (bijna) op, en we stomen door naar kerst, nog maar twaalf dagen te gaan voor de eerste kerstdag, twaalf dagen.....nog eens tellen, ja, echt waar, twaalf dagen! jeetje.....

Het geeft me toch elk jaar weer een soort van onbestemd gevoel, zeker als ik de eerste kerstbomen zie arriveren, nou is dat al eind november, het wordt steeds gekker, maar zodra ik het groen van die bomen zie in de tuincentra,s dan gaat mijn hart sneller kloppen, ik raak er nerveus van.Het geeft me het idee dat ik straks geen keus meer heb, dat het geluk er van af hangt als ik die BOOM in huis heb,

Of nee, ik zeg het verkeerd, als die boom veilig en wel nog wéken onder de veranda staat, als tie er maar IS. Ik krijg altijd weer het gevoel dat ik me moet haasten met een boom kopen, dat ze weg vliegen, (dat doen ze dus ook ) want heel veel mensen hebben hem al met sinterklaas staan, zo gezellig......dat vind ik dus niet...., maar ik wil die boom wel vast hebben.Enfin, het is ook dit jaar wéér gelukt....Pffttttt, je zou er een neppert van nemen.

Het was best een druk weekje, een creatief druk weekje, knutselvriendin uit het dorp kwam een daagje om een primitieve sneeuwman te maken,

Bij mij wordt het een "snow woman", ze is nog lang niet klaar, jurkje, vestje, schortje,tasje, dasje, maar ze kijkt hier al wel olijk de wereld in.

De weefkring was op bezoek bij mij. Weven is na het spinnen ook weer in, het was zelfs afgelopen week even op TV bij omroep MAX, en geloof maar dat het dan Hip en hot is, jonge mensen weven weer, weefcollectief Fryslan heeft een ruimte waar honderden wevers bij aangesloten zijn. Hier kwam weer een prachtig bandje voorbij van vriendin Elsje, wow......zo mooi dun en gelijkmatig geweven, vakwerk.

We zijn tussen de bedrijven door de gang, entree, hoe noem je een ruimte waar wel zes deuren op uitkomen nou? enfin, daar waar je binnenkomt dus, dat vind ik toch wel een ruimte waarvan ik vind dat het er uitnodigend en sfeervol uit moet zien.

Verwarming is nu mooi afgetimmerd met een plankje erop waar ik eindeloos kan verieren met de vele verzamelingetjes, muur moest gladder gestukadoord worden, dat doet manlief , muren schilderen, en die deuren die ik vroegûh.....zelf verfde neemt hij nu ook maar voor zijn rekening.

Beetje lichter, zandkleurig, drie tinten, euh...doe ik dan zelf helemaal niets? jaaaaa, natuurlijk moet ik er een sjabloonrandje langs zetten, ik kan dat niet laten, dat vind ik zo leuk in huis, van die Engelse kneuterige randjes langs je plafond.Trapje op, trapje af.......Wel beter "voor een ieder"dat ik dan helemaal alleen in huis ben......Rieten koffertje is nog het oude trouwkoffertje van mijn grootmoeder

Afgelopen vrijdag nog even naar een superleuke wolwinkel geweest in poortugaal, en nee, helaas niet Portugal, zou wel leuk zijn, dacht ik altijd als kind, dat we daar vlak bij woonden.....de winkel is super, Lolox, met de meest verleidelijke wolletjes van de betere merken als rowan en een hele collectie van het fantastische Japanse merk Noro.

En zo kabbelt het leven verder op het steeds kaler en luchtiger wordende platteland, de laatste bladeren vliegen in rap tempo van de bomen,er was vriezend weer, en dat leverde overal hele mooie verstilde berijpte plaatjes op.

Vergrijzende rietstengels op een vijvertje vlak bij ons huis

Spectaculaire luchten die niet onder doen voor het groene noorderlicht in Noorwegen, nou ja, bij wijze van spreken dan he, want Noorwegen.....tja......

De kleine bonte specht is een gezellige vaste gast in de tuin die zich steeds af vraagt waarom ik nou zo,n moeite doe om een foto te maken als hij zit te eten.

Fijne week allemaal weer....enne.....geen stresszzz voor kerst mag ik hopen :) Zoonlief heeft beloofd dat de boom opgetuigt en al staat als ik straks thuis kom.Hij kan me geen groter plezier doen.Ik breng wat lekkers mee. Allebei blij.

Hartelijke creatieve groet, Jeannet

Inspiratie en handwerkblogje

Weten jullie het nog? Tijdje terug was ik naar Driebergen geweest, naar Trollenwol,

prachtige ambachtelijke schapenwol gekocht voor dit gratis patroontje van "mittens", ik heb het in het voorste gelegen zodat ik het maar vaak zag, want ik had weer koudwatervrees dat ik dat niet zou kunnen.

Na de sokken was er tijd voor wat nieuws, thumgusset.....o jaa, wat is dat ook al weer, dan krijg ik et al weer warm,nou, gewoon, duimspie heet dat dus in het Nederlands, zo duidelijk uitgelegd, kan niet anders zeggen, en dan in twee kleuren, vier naaldjes nr drie, het was eigenlijk zo gepiept, en ik ben er keitrots op!

Feit is wel dat ik niet ga voor vingerhandschoenen, de duim vond ik wel een dingetje....20 steken op vier naaldjes....je zal dan nog vier vingers moeten doen maal twee, maar wie weet....een mens is nooit uitgeleerd, zoveel weet ik onderhand wel.

Want o Jeetje, wat kwam ik nu weer tegen op het net....té leuk....little cotton rabin, jeetje, dus wel in het Engels, 14 pagina,s voor zo,n klein erwtje van 22 cm, ze heeft er ook nog allerlei truitjes bij, wauw.....wie zou daar nou niet spontaan "breidrang" van krijgen?Even op me laten inwerken......

Ik heb een paar weken geleden ook een rand aan de Hertfordshire gezet, na lang denken en puzzelen kwam ik tot de conclusie dat het geen BP zou worden, Broderie Perse voor de kenners, hoe mooi ook, daar niet van.Maar niet helemaal mijn ding.

Wat zou het dan wel kunnen worden?

Nou, de laatste rand werd voor mij de tussenrand met die lichte zigzagbaan, en in plaats van de BP rand, maak ik een sterrenrand er omheen.

Dit zijn van die leuke sterretjes om te maken, kan je zo leuk met kleur spelen. Voor de rust in de quilt, en de herhaling tav het middenstuk heb ik er voor gekozen om het middenblokje van elk sterretje van die zelfde stof te maken die ook in het middenstuk terug komt..

Dat komt straks helemaal goed, ik weet het zeker, er moet nog een rand omheen van blokjes, die heb ik al klaar, dat komt mooi tegen de lichte sterrenrand aan, eigenlijk schiet ik er al weer best mee op.

Leuke quilt om aan te werken, nog leuker om er je eigen quilt van te maken.En om het nou handwerkachtig te houden vandaag, ik heb al enkele jaren dit blad van Jeanne d, Arc Living in huis, met een foto van deze prachtige engel.Dat moet ik toch ook zelf kunnen denk ik dan elk jaar, maar ja, zal best wel, alleen waar vind ik het hoofdje....

Gelukkig bracht het WWW weer uitkomst, daar heb ik het gevonden, oud poppenhoofdje, even heen en weer gemaild met Floor, die weet daar natuurlijk best veel van als poppenverzamelaar.En ik heb het gekocht.Dat gaat dan nog vervolgt worden, het is ook zo al leuk om neer te zetten, maar zo,n oudachtige engel in kant, mmmmm.,

Als laatste een foto van onze " huistuindieren" ik was even bang dat ze door de steeds drukker wordende polder om ons heen teveel opgeschrikt werden, want dat is toch wel een feit, en dat ze niet meer in de tuin zouden komen,  maar gelukkig toch niet!Een hinde en haar twee jongen.

Ze vinden de appeltjes die er nog liggen te lekker.en anders de laatste peetjes wel die berijpt aan de bomen hangen.

Ik wens iedereen een gezellige creatieve week, het vriezende weer komt weer terug, heerlijk, heerlijk, met een winterzonnetje, eerst de ramen zemen natuurlijk om er optimaal van te kunnen genieten vanuit huis, dat heb ik gisteren al gedaan en voor wie sinterklaas viert, een fijne warme en gezellige dag!

Hartelijke creatieve groet, Jeannet