De Shawl

Wie er niet van breien houd, moet dit blogje gauw overslaan, tis gewoon even een tussendoortje, over wol, schapenwol, mooie grijze pure aardse handgsponnen schapenwol, en een shawl, gewoon, voor mezelf, om later nog eens terug te kunnen lezen in mijn blogboek.

Het begon allemaal met een grijs texelaar schaap, een schaap waarvan ik de vacht met die vele grijze kleurschakeringen zooo mooi vond om een draadje van te spinnen.

Een mooi draadje, of eigenlijk zij het drie hele dunne draadjes, die ik bij elkaar heb getwijnd tot een hele hoeveelheid grijze wol, dat heeft best een poosje geduurd voordat het zo ver was, er is al een vest van gebreid, en toen was er nog best veel over, maar niet genoeg voor een trui.

Een paar weken geleden kwam er via een bijzondere en inspirerende vrouw een shawl voorbij, wow....prachtig, met die blaadjesrand in aujourpatroon, tjonge jonge....op naalden 4.5, tja, er werd gewikt en gewogen, kan ik dit ook tot een goed einde brengen ? De thuiswolwinkel werd overhoop gehaald,en de grijze texelaar werd uiteindelijk weer uit de mottenballen gehaald (dat is wel nodig met schapenwol)

Het is een model van top down, in het Engels, top down, dat zegt het al, je begint aan de bovenkant,want wat ik zeker niet meer ga doen ( maar zeg nooit nooit.....) is een ajourrand meebreien aan het begin van elke naald, laat maar, dan is elke naald weer een spannende onderneming of er niks mis gaat.Ajour en ik gaan niet zo samen.....maar tis zo mooi.....

Nu kon ik gewoon ribbels breien, heel veel ribbels, en dat kan je gedachteloos doen, naast de kachel, als zoonlief uit school komt en we samen de dag doornemen, en het kan ook nog als we ingewikkelde gesprekken hebben over studiekeuzes en andere levenszaken, want een ribbel is alleen maar insteken, omslaan, doorhalen en af laten gaan leerde ik vroeger op school al. Een Knit in het engels ( dat leerde ik dan weer niet) .

Daarna kwam de rand, dat was natuurlijk voor mij best een dingetje, maar er kwam ook support, op FB, van breivriendin uit het dorp, en natuurlijk van die leuke inspirerende vrouw, die hem ook aan het breien was, in prachtige grijze shetlandwol, heel mooi gelijkmatig.

Af en toe werd zoonlief als paspop ingezet, vond tie zooooo niet leuk, die kriebelwol in zijn nek. De grijze texelaar is een beetje woeste wol, onregelmatig gesponnen, maar zo puur, zo aards, zo helemaal echt vanaf de bodem van het leven, ik blijf dat héél bijzonder vinden...

Het viel niet altijd even mee, inmiddels was ik al tot over de 400 steken gemeerderd, de gesprekken met zoonlief behoefden soms even enige oppervlakkigheid en zeker geen moeilijke verhandelingen, die had ik al tenslotte al genoeg op de pennen staan......

Soms was het zelfs zo, dat het mis ging, dat ik er geen jota van begreep, .....die ingewikkelde Engelse  termen....iets in de trant van slip wyif,k1,yo,k1, yo,p2,ssk,k2tog,cdd, etc. en dat was dan het moment om eens even de wind door de haren te laten waaien, ipv stug doorgaan en er hoofdpijn van te krijgen....Dat hebben jullie in het vorige blogje kunnen lezen.

Ik heb ook zo af en toe wel ernstig getwijfeld of dit nou echt mooi werd, want het mooie kwam pas aan de onderkant, Top Down he. Maar de aanhouder wint, de shawl is af gekomen, ik heb er veel, heel veel van geleerd, al denk ik wel dat ik bij het volgende Engelse patroon weer met hetzelfde zit, oefening baart kunst en een vertaalblaadje ook, al staat daar lang niet alles op.

De shawl was zo aards en puur, en ook vanwege het model, was het dat ik er dit soort oud Hollandse beelden van vroeger tijden bij kreeg.

Een quilt is een quilt als hij is doorgequilt, en een shawl is pas een shawl als hij netjes is geblokt cq opgespannen en gedroogd en in dit geval op een quilt.Ik was er vroeg voor uit mijn bed gekomen om het resultaat te zien, zoooo benieuwd.....Wow, wat een verschil, zo mooi plat geworden.En die prachtige lichte strepen in de ronding, of ik het zelf had bedacht zo.

Prachtige puntje erin getrokken, ik had hem afgekant met een elastische steek, nooit van gehoord laat staan gedaan, even gezocht op het WWW, ik wil hem jullie niet onthouden, zo simpel als hij is, je breit twee steken samen, de steek die dan op de R naald staat, doe je terug op de linkernaald en je breit ze weer samen, etc. etc,

En dan is het zo mooi elastisch afgekant, dat je er bij het opspannen de puntjes zo onder in kan trekken en vast kan zetten.Eerst gewassen in de eucalan, toen gecentrifugeerd in een kussensloop, dan is hij al bijna droog.

En wat is nou het grote voordeel van deze wat woestige, aardse, onregelmatige wol? nou, als er eens een gaatje te groot, of te klein, of helemaal niet aanwezig is, dan valt dat gewoon helemaal niet op!

Helemaal fijn voor een Wabi Sabi breisters als ik ben ;) Zoals gezegd, ik heb er veel van geleerd, en het was best zo klaar, even tussendoor, met naalden 4.5 Dit was mijn "verhaal van de shawl" Volgende week weer een wat gevarieerder stukje.

Geniet vandaag allemaal van de verjaardag van de Koning en van de tompouchen die daar natuurlijk bij horen.enne...Pssttt....hebben jullie het ook gezien......

Koningin Maxima breit oranje sokken voor haar Willem!!

Hartelijk (brei) groetjes, Jeannet

Voorns duin

Speciaal voor de liefhebbers van mijn natuurblogjes....afgelopen woensdag begon de dag met een koud zonnetje, maar het was wel een zonnetje, en er was geen regen voorspeld, zoonlief was een dag vrij, herkansingen op school, dan vallen voor de rest van de leerlingen die dat niet nodig hebben de lessen maar uit, welja....daar zou ik een boek over kunnen schrijven....

Maar goed, daar ga ik het vandaag niet over hebben, onderwijs is zo langzamerhand net zo controversieel als godsdienst en politiek, dus ik hou het veilig bij de natuur, want daar houden we allemaal van, toch zeker?

We hebben s,morgens de fietsen van stal gehaald en zijn op weg gegaan, het is hier overal erg mooi om te fietsen, en zeker ook afwisselend, we kozen vanwege de frisse kou voor de binnenduinrand, dat scheelt een jas met de polders, prachtige velden vol look zonder look (Daslook) passeerden we, enne, lekker recept van een FB vriendin voor wie er zin in heeft. Pluk 120 gr daslook, voeg hierbij 5 tenen knoflook - 100 gr geroosterde pijnboompitten - 12 el parmezaanse kaas - zout - gemalen peper - olijfolie De ingrediënten pureren. Beetje bij beetje de olijfolie toevoegen en goed mengen!

en even een zoekplaatje......er gaat geen ree aan mijn oplettend oog voorbij, ze zijn in de verhaartijd en zien er wat frommelig en rommelig uit momenteel.

Nog steeds de stengelloze sleutelbloemen in het Voorns duingebied bij het bezoekerscentrum de Tenellaplas, dat blijft een heel mooi plekje om te fietsen en te wandelen.

Mooie doorkijkjes in het uitbottende groen, ik bedenk me altijd dat ik eigenlijk elke week een foto zou moeten maken van een zelfde plekje en dat dan het jaar rond te zien veranderen, lijkt me heel mooi, maar ja, daar komt het niet van.

Het allermooiste fietspad vind ik het pad dwars door het duingebied heen, het A.J Bootpad, zodra je het wildrooster gepasseerd bent dan wacht je een ademloze aanblik van prachtige verten, heuvelachtige duintjes, duinmeertjes  en wolkenluchten en als je geluk hebt de paarden en de runderen.

De rode populieren op de achtergrond, nu nog roodachtig van kleur in het voorjaar, je kan goed de maretakken zien die er in groeien.

Aan het eind van dit weergaloos mooie fietspad is er links restaurant Aan Zee, mijn favoriete stek, alleen deel ik dat nou jammer genoeg niet echt met de jongeling.

Die houd niet zo van salades met zeewier en duindoornbessen, noten en geitenkaas met zuurkool en andere bijzondere combinaties waar ik dol op ben, ik had het niet gezegd dat dit thuis mijn plannetje  al was, om het enthousiasme niet te temperen, want ze hebben er heus ook wel wat anders.

Heel veilige appeltaart maar dan wel weer hele erge lekkere, en okay, voor mij een stukje taart met veenbessen, het was er weer heerlijk zitten zo even buiten in het middagzonnetje uit de wind en toen we ook nog voor het eerst de nachtegaal weer hoorden zingen met zijn prachtige rollende zang, kon de dag niet meer stuk!

We vervolgden de tocht door de duinen, mooie vennetjes onderweg, het duinlandschap hield een belofte in voor over een maand, als de gele lissen overal bloeien in en om de duinmeertjes.

Het is hier een vochtig duinlandschap waar half waterminnende planten zich prima thuis voelen.Nu kwamen we overal de gele dotterbloemen tegen

Het blijft een geweldig mooi gebied met vele variaties,gelukkig is hier alles van Natuurmonumenten en van het Zuid Hollands landschap, dat geeft nog enige zekerheid voor zover dat in Nederland mogelijk is, dat de natuur beschermd wordt tegen bv windmolens en ander naars.

Het riet van de winter staat nog overal langs de vennetjes, het lichte groen komt er al doorheen, over een maand zie je het oude riet niet meer.Toch heeft dit beeld ook zijn charme.

Onderweg, langs de binnenduinrand, zag ik opeens deze boom liggen, wat een groeikracht, tegen de stroom in, liggend op de grond, en dan toch nog nieuwe scheuten maken, ik vond het wel een heel symbolisch beeld om over na te denken.

Want het ging net voor de fietstocht niet helemaal goed met mijn breiwerk, van wie had ik ook al weer gehoord dat breien erg leuk en ontspannend en zenn was.......

Na een heerlijke frisse fietstocht waarin we ook vaak afstappen voor een foto of voor het mooie landschap, en waar ook inmiddels de zon achter de wolken was schuil gegaan, was het bij de houtkachel weer goed om het breiwerk, tegen de stroom in, op te pakken en met hernieuwde energie de blaadjesrand verder te breien.

De shawl is inmiddels af, even een tussendoortje, even...., een goeie gedachte hierbij is dat niet het eindresultaat, maar de weg er naar toe tot de vreugde mag lijden leiden.Ik maak er van de week nog een apart shawlblogje over.Hier is de Meivakantie begonnen, allerlei plannen, zoals altijd, we gaan het beleven, of niet, en dan is het ook goed.

Hartelijke groet, tot volgende week! Jeannet

Paas en FEEST

Het was gisteren eerste Paasdag, en hier was het groot feest omdat zoonlief de respectabele leeftijd van 18 jaar heeft bereikt!Jeuhhh....eindelijk volwassen zou hij zelf zeggen....

Ik weet niet of dat op een enkele dag aankomt, of hij dat de 15e April ook al niet een beetje was, een beetje maar hoor, een klein beetje volwassen voor deze  "mams" die met weemoed kan terugdenken aan dat schattige kleine blonde  jongetje waar we paaseitjes mee zochten in de tuin in zijn pyjamaatje........

Ik kan mij nog zo de kinderlijke serieuze verwondering voor de geest halen als hij een eitje vond.

Tja, aan alles komt een eind, dus ook hieraan. Soms is hij op Pasen jarig, en nu hij 18 wordt, raapt hij geen eitjes meer in de tuin, ( en de kippen zijn weg) dus worden er nieuwe herinneringen gemaakt.

Nu geeft hij zijn eerste volwassen feestje....voor zijn Brabantse familie, die wonen niet naast de deur dus die zien we niet zo vaak en zeker niet in deze setting.Maar eerst een taart natuurlijk, met een foto, er zijn dingen die niet veranderen, ook niet als je 18 bent geworden....

En daarna een barbecue.....Tsss....hoe verzint tie het, mannen en het vlees....( hoewel, vlees.....vrouwvlees zit er nog niet aan hoor....) zijn er nou geen mannen die gewoon hun verjaardag willen vieren in een bootje op de rivier met een goedgevulde picknickmand? Als ik 60 word ga ik het zo doen, maar dat duurt nog wel even....

En nou was er helemaal niet zulk mooi barbecueweer voorspeld, maar dat mag de pret en de smaak niet drukken, want er is geen dag zo kwaad, of het zonnetje schijnt wel vroeg of laat, en zeker als je aan Zee woont.Dus zo was het ook nu.

Alles was perfect geregeld door A tot Z barbecue, en hoewel ik zelden reclame maak, wil ik het voor deze toppertjes wel doen.Mams zag namelijk de bui al hangen....barbecue...vlees.....alles inkopen, en wat, en hoeveel, en waar....schoonmaken...Nou, daar was deze geweldige oplossing voor, catering aan huis, alles, en dan bedoel ik ook echt álles, was van A tot Z geregeld!

Het vlees, de salades, sauzen, stokbrood, bestek,borden,En niet van die wegwerpborden, want dat zou ik al niets vinden, nee,gewoon porseleinen borden, tangen, opscheplepels, de barbecue zelf, en het allermooiste komt aan het eind....je hoeft niets af te wassen of schoon te maken, ze nemen het zo weer mee terug! Nou, toen was Mams ook "om " hoor....het was een super gezellig feestje!enne...hij heeft vanaf nu een dubbele nationaliteit! Met een echt Brabants paspoort.

18 jaar......ik zal het niet weer allemaal oprakelen hoe het leven van hem begonnen is, trouwe lezers zijn wel op de hoogte, gelukkig is het allemaal meer dan goed gekomen, het is een absoluut toppertje, een zoon die alles meer dan goed maakt van het gemis van de andere drie kinderen die ik nooit heb gekregen.

We fietsen samen na het eten weer wat af aan het eind van de dag over s,herens wegen en door de polders van Voorne. Zo leuk als je dezelfde interesse deelt.En toen was het natuurlijk ook nog Pasen, vind ik ook altijd een heerlijk feestje

Het geeft zo de komst van de lente aan, de dagen worden steeds langer, alles wordt in ijltempo groen, groener, groenst en ik vind het altijd weer heerlijk om mijn huis in lente cq paassfeer te brengen.

Met de jaren worden er steeds meer eieren verzameld en geknutseld, je kan overal echte uitgeblazen eieren kopen, wie die nou uitblaast, en waar die eitjes nou vandaan komen, zeker die al kwarteleitjes, daar verdiep ik me maar even niet in......

We drinken een glaasje limoncello uit het mooie trouwservies van mijn moeder, met die schattige geslepen glaasjes met vogeltjes.

We genieten ook nog dagelijks van de twee oude "Dames Dammie" in de tuin, ik kom er niet over uitgepraat, ze worden zo tam en eigen, dat ik denk dat ze straks voor de houtkachel liggen te herkauwen als te het koud is s,nachts, echt ongelofelijk, en als je ziet hoe lief ze voor elkaar zijn smelt je helemaal weg.

Je moet er niet aan denken dat er één eerder dood zou gaan, dat zou een ramp zijn voor de ander, ze zijn zo op elkaar ingespeeld, je ziet de één ook nooit zonder de ander, en als ik twee halve boterhammen naar ze gooi, zal de ander nooit de helft van de ene snel opeten, al staat hij er vlak bij,daar kunnen (sommige) mensen nog wat van leren.

Ik wens een ieder nog een hele fijne tweede Paasdag, en een gezellige week!

Hartelijke creatieve groet, Jeannet

Lentepret en lentewerk

Iedereen bedankt voor de leuke en enthousiaste reacties op mijn vorige blogje, de top is uit logeren in Groningen......daar wordt tie vakkundig doorgequilt met de hand #blijmee# dus die komt nog wel een keer terug.Als de zon schijnt  en de lente komt eraan, dan lijkt het wel alsof je overal werk ziet en niet meer weet waar je eerst moet beginnen, de paden en terrassen moeten nodig schoongemaakt worden, want wat je nu doet, heb je de hele zomer plezier van....

Dat dachten die twee mannen hier ook, we doen "mams"eens een pleziertje! ja hoor, een nieuwe kruiwagen, hoe verzinnen ze het weer, er was ook nog een roze........ Ik ben al blij als het allemaal redelijk schoon is na de winter op het minilandgoed, het is teveel om het perfect schoon te krijgen, goed is goed genoeg, de Wabi Sabi gedachte komt uitstekend van pas op zulke momenten.......

Er moet ook nog wel tijd over blijven om "rond en te omme" te fietsen en te genieten van het steeds in rap tempo veranderende lentelandschap, was dit fietspad vorige week nog kaal, nu zijn de bermen knalgeel van het koolzaad

En zien we onderweg gelukkig weer de oer-Hollandse vogels druk in de weer in het natuurgebiedje.Ik hou zo van het melancholieke geroep van de Kievit.

Of van de Bonte Piet, ofwel de scholekster, die wat meer lawaai maakt.

We komen onderweg schattige schaapjes tegen, bij het fietspad van het Quackgors tussen Rockanje en Hellevoetsluis.( fijn als mensen hun plastic flesjes en andere rotzooi overal neergooien.....)

Dit was altijd al een heel mooi fietspad, maar nu is het nog mooier geworden, want tussen de duinen en de binnenduinrand heeft natuurmonumenten een stuk duin weggehaald, waardoor je zo  de zee kunt zien in de verte, of nou ja, de zee, het is het Haringvliet, afgedamd door de Haringvlietdam.

Aan de andere kant van het fietspad de ganzen, het blijft een prachtig stukje, hoewel het wel steeds drukker wordt door de aanleg van vakantieparken en megagrote campings, en allerlei andere wilde plannen van creatieve ( ! ) geesten,maar dat schijnt de trend te zijn in overvol Nederland, of in elk geval het volle westen.Want het is hier blijkbaar weer te "gewoon "om van te kunnen genieten,

er moet o.a. een boulevard komen, of we daar nog reeën op zullen zien flaneren vraag ik me ernstig af......maar goed, patat en hamburgers zullen er vast te krijgen zijn, elk nadeel heeft zijn voordeel.....De beleving staat voorop, en wat verdien beleef je nou aan een schaap en een gans? Ik heb nog steeds het idee dat de Achterhoek en vooral het Noorden een stuk rustiger is.Er houden meer mensen van de Zee dan van de Hei ( die laatste hoor ik zelf dus bij......)

s,avonds als het nog wat frisjes is en de houtkachel weer lekker snort, wordt er gebreid, en is er weer een paar sokken van de pennen gekomen, gedurfde kleuren, best wel, maar zoonlief vind ze geweldig.Derde paar van het jaar, vierde paar staat op de pennetjes, maar dat gaat niet meer zo vlug

Er is concurrentie gekomen van een shawl, zomerproject, supermakkelijk patroon, alleen maar recht breien, ik had het zelf niet kunnen bedenken, met een geweldig effect! Staat gratis op ravelry, je kan het HIER (klik) vinden, en ook nog in het Nederlands voor wie spontaan zin krijgt.

Er werden nog steekjes geprikt, topje van het vingerhoedsquiltje is klaar, en dan begrijp ik echt niet waarom dat nou zo lang in dat doosje heeft gezeten, schattig klein quiltje, in een ver verleden hebben volgens mij best veel mensen dit toen gekocht als pakketje, en ligt het bij velen nog in een laatje of doosje, eruit halen zou ik zeggen, te leuk om te laten verstoffen.

Ik was al een tijdje op zoek naar zo,n grote echte oude Franse broodplank, voor een schappelijk prijsje,gevonden! het WWW is onuitputtelijk, tuuuuurlijk heb ik de plank wel eerst afgeschuurd met heet water en zout, laten drogen en toen met olijfolie ingesmeerd, want je weet tenslotte maar nooit wat er mee gebeurd is op het Franse platteland, en daar moet ik natuurlijk niet aan dénken als de hapjes er op liggen.

Ergens op datzelfde WWW kwam ik een oud aspergeschaaltje tegen, het nadeel van asperges vind ik altijd dat ze zo nat blijven op je bord.Het zou uit 1913 komen, nou, dat weet ik niet hoor, maar leuk en eenvoudig is het en daar gaat het om.

We hebben ze al een keer gegeten, het seizoen begint officieel a.s. dinsdag, deze zijn uit de kas, maar ze smaakten er niet minder om, het aspergeseizoen begint weer! tot en met 24 juni weet ik in elk geval wat ik één keer per week eet, das vast één zorg van de zeven dagen minder.O nee, ik vergeet de zaterdag.....patatdag.......oeps.....

De peren staan in volle bloei, de appels op springen, héérlijk!er hangt een geweldige bloesemgeur in de tuin, en dat er nog maar veel, héél veel van die mooie lentedagen mogen komen als gisteren, want wat was dat Genieten met een hoofdletter G.Het was zo,n dag waarop je denkt, ging hij maar nooit voorbij..........

En zo is er al weer een week voorbij, het leven gaat sneller als je ouder bent hoorde ik laatst, geen idee, maar dat het snel gaat weet ik wel, Tot volgende week, dan is het al weer tweede paasdag, duszzz, fijne Pasen dan maar allemaal he? ( en ook deze kipjes heb ik nog een stel van gemaakt met de welbekende papiertjes)

Hartelijke groet, Jeannet