La Dolce far Niente......

Wat was het gisteren een heerlijke dag....toen ik s,morgens op stond bruiste ik al van energie over wat ik allemaal niet zou kunnen doen in de tuin, en op het terras, en in de moestuin, en eigenlijk overal.....overal was wel wat te doen.Het was zo,n gevoel van dat ik iedere minuut wilde benutten, jullie kennen het vast ook wel.

 je weet niet waar je het eerste zal beginnen, en toen dacht ik; ehhh, ZAL ik wel eigenlijk beginnen....... wie zegt er, behalve de krant, dat ik ergens moet beginnen? en heb ik wel zin om ergens aan te beginnen......

Nou nee, eigenlijk niet, ik heb de tuinstoel buiten gezet en mijn broodje gesmeerd, glaasje verse jus,twee tijdschriften er bij en ik heb me volledig overgegeven aan het "La Dolce far Niente gevoel" oftewel;het zalige nietsdoen.....

En ik heb genoten van de eerste warme zonnestralen, en het werkelijk prachtige gezang van het roodborstje, wat kunnen die mooi zingen zeg! Wat een geluid uit zo,n klein keeltje. Af en toe ergens op de verre achtergrond het geronk van een tractor.En soms, als ik tussen mijn wimpers door keek zag ik dit..... 

En ik zag deze winterse verzameling potten....die best een schrobbertje zouden kunnen gebruiken.

De violen heb ik al gekocht, die staan nog in hun potjes op de tuintafel, maar ik ben gewoon rustig blijven zitten waar ik zat, in de tuinstoel, in het heerlijke lentezonnetje.

Het zal allemaal waar zijn.....het werk zal er vast morgen ook nog zijn, en anders wel overmorgen, en ik dacht soezerig van de zon weer aan dit immer inspirerende boekwerkje.

Dit beeld in de tuin past helemaal in die stelling....de schoonheid van het imperfecte.

Het was een heerlijke middag waarin zelfs de tijdschriften maar amper van hun plaats kwamen, en wat ik er uit las sterkte me alleen maar in het zalige nietsdoen....Als Lao Tse het zegt dan zal het toch wel waar zijn?

Ik had  even genoeg aan de zon en het gezang van de vogels en om de woorden van Ronja de Roversdochter te citeren; Ik voelde de winter uit me weg stromen. Het kan nog zo,n mooie warme zomer worden, maar die allereerste lentedag, dat eerste kopje koffie buiten zonder jas, de eerste warme zonnestralen op je huid voelen,daar kan niets tegenop. Ik geloof dat het maar slechts één dag was en dat het vandaag weer over is, nou ja, die heb ik goed besteed vind ik zelf, enne....het smaakt naar meer. Allemaal weer een heel fijn weekend!