Quilting Jeannet


Dit blog gaat over het wel en wee van een plattelandsquiltster. Ik schrijf met enige zelfspot en humor over het "lieve leven"op een minilandgoed aan zee, en de rust en de ruimte die daar (nog) heerst, over het ambachtelijke leven, breien, spinnen, fietstochtjes,de natuur, en mijn héérlijke gezinnetje met twee mannen. Maar vooral over handwerken, creatief bezig zijn, en het perfecte van het imperfecte, het wabi sabigevoel. Met mijn blog en de foto,s wil ik de wereld een beetje mooier kleuren dan de dagelijkse werkelijkheid. Helemaal onderaan mijn blog staat een fotoselectie van een aantal van mijn gemaakte quilts.

maandag 11 januari 2016

Rare winter

Wat een rare maand januari tot nu toe in Nederland zeg, bovenin ijzelen ze helemaal weg en beleven ze winter, en hier in het westen regenen we weg, het is me een natte bende, niet mooi meer, wat wel mooi was, was de zonsopkomst van de week, maar ja.....het spreekwoord zegt het al he, ochtend rood, water in de sloot.( of was het avondrood? ) nou ja, nat was het.
En als je dan dit ziet......een dorp verderop, het Môlukkengehuchtje stadje ( met een eigen burgemeester) , niet te bevatten, eerste week van januari, je zou er haast paaseieren tussen gaan zoeken, ik kwam ze overigens niet tegen.
De Kauwtjes zijn al druk in de weer om te kijken waar ze hun nest kunnen maken, ze zijn nog steeds niet echt gewend aan de nieuwe schuur, sterker nog, ze houden er niet van, die ouwe schuur was véél handiger voor een slordig vies nest. We verschillen er van mening over.
De kippen hebben hebben hun eerste eitje weer gelegd! Een feestelijk begin van het nieuwe jaar. wat heerlijk, eerste eitje was voor de bakpuber, het zijn tenslotte zijn kippen.
Eieren uit de winkel,ik eet ze, tuurlijk wel, maar van je eigen kippen, veeeeel lekkerder, en helemaal nu ze speciaal voer krijgen.De molen in Oostvoorne maalt kippenvoer! Dat belooft wat, als ze er maar geen windeieren van gaan leggen ;) Hebben we dat weer.
Sinds afgelopen vrijdag ben ik officieel toegetreden tot het "gilde der invaliden"Ja, dat bestaat ook nog, ik heb mijn lidmaatschapskaart mogen ophalen op het gemeentehuis na eerst 200 euro te hebben afgerekend,maar daar heb ik dan ook een consult bij een alleraardigste keuringsarts voor gekregen want  je bent niet zomaar lid van dit gilde, minstens één horrorknie moet je er voor hebben.Dat was geen probleem, want laat ik er nu TWEE hebben! Tis tegen jullie gezegd natuurlijk best een beetje zuur en duur.
Maar, komt mijn vaste slogan weer die altijd uit komt, over dat nadeel en dat voordeel.........ik hoef niet meer nerveus te zijn of ik wel kan parkeren en kan lopen, zelfs Zierikzee ligt weer binnen loopbereik. Genieten dus van de kaart.Enne, op deze foto was ik pakweg vijftien jaar jonger hoor, die had ik gelukkig nog ergens in de la liggen, want zeg nou zelf, ook nog een ouwe taart op zo,n kaart........mwah..........er zijn grenzen.
En over een taart gesproken, de bakpuber heeft weer gebakken......een kersentaart van bladerdeeg met amandelmeel en rumessence, een onvervalst recept van die aardige culinaire Mieke waarvoor dank! en hij is was lekkerrrrrr...............receptje? met permissie van Mieke uiteraard, even mailen en ik stuur het op.
Wie speelt het als invalide klaar om in één avond een quilttop te maken, de volgend morgen doorquilten met de hand, binding eraan en klaar! Nou, ikke dus, en ook nog s,nachts naar bed geweest, of ik heb geslapen laat ik even in het midden, dat hoort bij een ander verhaal.Is het leuk of is het leuk?
Ik had de flying gees gemaakt op de Amerikaanse manier, twee rechthoeken waar je een hoekje van af snijd, die hou je dan over,en das toch een beetje "sund" van die hoekjes van die schattige stofjes.
Die heb ik dus meteen aan elkaar gezet en op maat gesneden, anders komt er weer niet van, zulke dingen moet je meteen doen.Blokjes van 1.5 inch vierkant gesneden, en voilla! zo heb je in de eerste week van het nieuwe jaar al een Affo! nou, wie doet me dat na ? ( de meisjes van de mandjesgroep :) )
Langzaam, heel erg langzaam, krijgt mijn weefshawlproject gestalte, de wol is er al een poosje, ik heb een ontwerp gemaakt, nu de schering "even"maken en op het getouwtje zetten, dan heb ik straks een hele mooie zachte wollen shawl.
Ik maak altijd elk jaar een boek van al de blogjes die ik schrijf, doe ik al járen, dat is voor mij zelf de lol van een weblog,ik heb er al zo,n zeven staan, dus dacht ik nu ook weer te doen, maar ja,Dat pakte anders uit........want ik heb teveel foto,s gemaakt voor één boek,
1000 foto,s is de limit, en ik heb er 1166! Dan moet ik twee boeken maken, en het ergste, twee keer kosten, die niet onaanzienlijk zijn, viel me dat even tegen! Ik had al mijn linkjes overal uitgehaald omdat ik dat niet mooi vind staan in het boek, heb ik dit weer.Nou, maar even over nadenken.De link van de mandjesBOM staat er weer hoor! Wat zal de nieuwe week ons weer brengen? Geniet er allemaal van.

maandag 4 januari 2016

Vrolijk 2016

Een vrolijk 2016, dat kreeg ik toegewenst door mijn zwemmaatje, nou, daar wordt je wel vanzelf vrolijk van, van chocolade. Ik wens het bij deze ook een ieder van harte toe.
Aan goede voornemens doe ik al lang niet meer, hoewel, één wil ik er delen met jullie, de maandagmorgen een beetje mooier maken dan de werkelijkheid soms is met mijn vaste blogje. Dank voor alle lieve en hartelijke reacties die ik afgelopen jaar heb mogen ontvangen via de mail of anderszins.Zeer gewaardeerd.
2016 zal vast het jaar worden van de homemade Happines, we willen met zijn allen iets moois maken, iets creëren met je handen, 
En geloof mij, als het in de libelle staat als trend voor 2016, nou, dan is het handwerk wel weer helemaal in, heerlijk toch? Worden we daar ook weer eens in gewaardeerd.
Het breien heeft een vaste plaats ingenomen in mijn leven, en het fair isle breien heeft mijn hart veroverd, Soms maak je leermomentjes mee waar je wat aan hebt, zo heb ik bv geleerd dat ik nooit ingebreide sokken op vier naaldjes ga breien........wel sokken, en ook op vier naalden,maar met één draad, dit worden een polsmofjes met een naadje erin, op twee naalden, tis niet anders.
Wat er ook net in de bus lag op de valreep van het nieuwe jaar, hier nieuwe boekje van Simone en Annelies, de randjes per week van 2015, toegegeven, ik ben er niet meer mee verder gegaan, half 2014 geloofde ik het wel, maar dat wil niet zeggen dat ik er nooit meer mee verder ga, ik vind het weer een bijzonder smaakvol uitgegeven boekje, voor ooit......
Voorlopig hou ik me maar bij quilten, dat gaat me beter af, de mandjesgroep is nu officieel gestart, we zouden aanvankelijk één blok per maand maken, maar ja, maar ja....op de FB groep waar we inmiddels al weer ruim 150 leden hebben, gingen ze helemaal los, "me too " :( maar goed, dat kan zo weer over zijn.
Ik zal elke derde woensdag van dit jaar een mandje plaatsen,Dit zijn de vulblokken die er ook tussen zitten. De mannen hier staan te trappelen om dit oude aftandse kastje weg te gooien bij het grof vuil, maar het is veels te leuk om er wat op te fotograferen, vintagestijl....En over vintage stijl gesproken, ik heb mezelf een prachtig boek van Nina Hartman cadeau gedaan
Dat had ik in september al in huis, mooi ingepakt laten liggen voor onder de kerstboom, en het was het wachten waard, geweldig! De perfecte imperfectie, afgebladderde stijl, poederachtige kleuren, heel mooi hoe ze het fotografeert en stylt.
Ik geloof niet dat ik het zelf zo zou kunnen, maar ik zwijmel wel weg van de foto,s, oud is mooi als het puur en echt oud is, een oud synthetisch doekje met een gat is lelijk, maar een oude versleten linnen theedoek is weer prachtig, van die dingen waar de tijd des tands overheen is gegaan en die op een mooie manier oud zijn geworden, je ziet het ook wel eens bij sommige oude mensen.
Of bij oude molens, liet ik een tijdhe terug een plaatje zien van de mooie molen in Rockanje, laat er nou een week erna een vrachtwagen tegen een wiek aanrijden! Hoe dat kon gebeuren is me nog een raadsel, maar het gebeurde.En nu is de molen gekortwiekt!Er is een stuk af, maar of de molenaar nou blij is met deze vorm van vintage en perfecte imperfectie, denk het niet eigenlijk.
Lezers van mijn blog zeggen vaak dat ik zo mooi woon, en dat kan ik niet ontkennen, maar het is ook wat je ziet om je heen, de kleine wereld is zeker zo mooi als de grote wereld, en als je dat kunt zien wonen we allemaal mooi, ook middenin de stad.
Overal komt de zon voor niets op en vliegen de vogels gratis voorbij, en of dat nou een heggenmus of een flamingo of een koolmees of een Turkse Tortel  is, dat maakt allemaal niet uit.
Het zien en ontdekken van de kleine dingen om je heen, en daar blij en enthousiast van kunnen worden, dat is een groot goed.
Er zijn mensen die veel hebben en het niet zien, en er zijn mensen die ogenschijnlijk weinig hebben, maar die wel een rijk gevuld leven hebben omdat ze eigenlijk veel bezitten door van het niets te kunnen genieten.En aan de andere kant, wie weet werkelijk wat de ander beweegt te doen zoals hij doet ?
Mooie woorden waar ik ook niet altijd aan voldoe, ontevredenheid ligt hier evenzeer op de loer, het is iets waar je vaak mee moet dealen, de buitenwereld schetst een ander beeld waar je ongewild in meegezogen wordt.Kranten lezen word je zelden blij van, teveel social media ook niet.Het gras bij de buren lijkt vaak groener, met de nadruk op lijkt. Goed voor je eigen grasmat zorgen, is het net zo groen ( of nog groener ;) )
We gaan het jaar weer beleven, en aan het eind zal ik jullie vertellen of het ons dat heeft gebracht waar we op hoopten.Fijne nieuwe week allemaal weer!