In de Herfst van het leven.......

Hoewel ik altijd dacht dat het leven ophield met 50 ben ik dan toch nu al zomaar en ook nog vanzelf 51 geworden, wel met een kunstknie, lopend met krukken en een rollator,......dat is anders wel een fors minpuntje......Van de week heb ik me toch mijn teen gestoten aan die rollator....neeeee, niet mooi meer.....ik begon er spontaan Russisch van te praten.......ik liep er natuurlijk weer veel te hard mee.....het scheelde maar een haartje of ik had het hele apparaat zo van boven naar beneden gegooid door het trapgat....manlief heb ik nog nooit zo snel de trap op zien komen.........resultaat is nu een donkerblauwe teen..........

Hier moet ik jullie even iets over vertellen....dit kreeg ik voor mijn verjaardag van Hanneke, en jullie kennen Hanneke niet, maar zij is mijn "knie"maatje....dat wil zeggen dat Hanneke, (die ook quilt maar geen blog heeft) half juni een nieuwe knie heeft gekregen, 2 maanden voor mij,en sindsdien is zij mijn allerbeste coach! ik kom gewoon niet uitgevraagd! kan ze al voetballen ? en springt ze al weer touwtje? hoeveel graden buigt de knie? staat haar knie ook in brand s,nachts? en hoeveel kilometer fietst ze al weer? en komt de lust in quilten toch écht weer terug? .......enfin, van dattum.....Hanneke beantwoord steeds geduldig al de vragen van deze stresskip.....en daarom kreeg ik dit vanmorgen van haar, dit schattige kussentje met een wel heel toepasselijke tekst voor mij.....hahahahaha

Verder wordt het niet alleen herft in mijn leven, maar ook herfst in de tuin, je merkt het aan alles.

Dit vind ik altijd één van de mooiste bloemen in het najaar, koninginnekruid, eupatorium, megahoog, wel twee meter, en altijd vol vlinders, zooooo mooi!

De kweepeer hangt voor het eerst dit jaar helemaal vol met kweeperen, je schijnt er van alles van te kunnen maken, jam, taart, gelei,ik heb me er nooit aan gewaagd, ze zijn bikkelhard maar ze ruiken wel lekker in een schaaltje in de keuken.

En de notenboom hangt ook helemaal vol, we hebben er nagenoeg ieder jaar kisten vol noten van, veel te veel voor ons alleen. We hebben hem 20 jaar geleden gehad van een oude buurman als klein boompje gekweekt uit een noot, en hij doet het me goed!

Zoonlief was er meteen voor in om voor mama,s verjaardag een Zeeuwse knopcake te bakken ( of ging het nou om het beslag ???) Vorig jaar werd ik 50, toen had ik al zo,n zere knievan de artrose dat ik het niet zag zitten om een feestje te houden, nu ben ik dan 51, met weer een zeer been, nu dan hopelijk om een positievere reden maar 3 x is scheepsrecht en volgend jaar, dan moet het toch onderdehand wel mogelijk zijn om een high tea in de tuin te houden?Er komen vandaag een paar vriendinnen, en we houden maar een gezamelijke oefendag.....

Winterberry lane

Ik heb een tijdje geleden gezegd dat ik eigenlijk nooit voor een compleet pakket ga, en liever zelf mijn stofjes uitzoek, dan ben ik nu toch een beetje van het paadje geraakt, want ik ben spontaan gevallen voor deze quilt!

Van Whimsical, Terry Degenkolb met de stofserie Winterberrie Lane, wég was (ben) ik er van! Die folk art stijl van haar spreekt me altijd weer erg aan. Besteld overzee bij haar, daar heb ik het patroon ook vandaan, maar of het ook ergens anders te koop is , geen idee.Het was ook nog zo,n bijzonder verhaal....laat ik nou ruim twee maanden hebben gewacht tot de "vlop"eindelijk in de bus viel ? ik dacht echt dat de quilt erin al gemaakt of minstens geknipt was door de douanebeambte ofzo.....het patroon zat er tenslotte bij in,maar dat was helaas niet zo, ik hoefde ook niet bij te betalen, dus waarom het nou zo lang geduurd heeft???

Mooie stoffen al helemaal in de stijl en in een panel verwerkt, deze stof komt om de rand.

Ik heb één FQ bundel gekocht overzee en bij Bep heb ik nog wat rode stofjes gekocht van de serie, daar is eventueel ook het panel nog te koop voor wie spontaan inspiratie krijgt

Dit is het panel wat er bij hoort en waar de quilt omheen gemaakt wordt, panel losknippen en dan het patroon volgen. Je kan er natuurlijk ook kleine quiltjes van maken.

Het wordt weer een redelijk grote, 160 x 2.00 meter.

En dit is natuurlijk eigenlijk de reden dat ik die hele quilt meteen zo mooi vond.....als dat niet op "beest" onder de kerstboom lijkt...... 

Al is het in theorie nog hartje zomer,je zou het toch werkelijk niet zeggen, normaal is bij ons op de camping augustus een TOP maand, en nu is het een SOP maand, als jullie begrijpen wat ik bedoel, mensen "soppen"over het terrein wat langzaam in een blubberboel veranderd..... Wat een hopeloos seizoen!Enfin, ik bekijk maar steeds het patroon, in en uit het zakje, ziet er toch wel weer ingewikkeld uit, alles in het engels, vrij beknopt. Want natúúrlijk zou ik het met december willen hebben liggen....nou ja, er komen nog wel meer decembers zullen we maar hopen, want dat gaat niet meer lukken als ik de eierwekker heb staan voor ieder half uur oefenen, en dan moet ik tussendoor ook nog eten, en naar het toilet, en mezelf wassen en aankleden, en hebben jullie enig idee wat een tijd het kost om met een rollator een tafel af te ruimen ?.......en dat voor iemand die normaliter om 7 uur al de ramen aan het zemen was bij wijze van spreken.......de wereld is ineens wel van een heel andere orde geworden, dus tja......de tijd vliegt, maar nu wel op een andere manier.Note: Ik ben op zoek naar een tweedehands dubbeltraps spinnenwiel, bv een Ashford,weet één van jullie er misschien ergens één te koop? de blog wordt door zoveel mensen gelezen.
 

Nostalgie

De krammen zijn vanmorgen uit het been gehaald, Brrrr, griezelig! en pijnlijk, ( die zak over mijn hoofd hielp er ook al niet tegen.....) maar goed, weer een mijlpaal(tje)
Het gaat wel wat beter, vorige week dacht ik nog dat Dr. Driessen per ongeluk 5 cm teveel van het been had afgehaald, het voelde ongelijk, en ik zag al visioenen van inkorten van mijn tweede been.....want aanplakken leek me geen optie.....maar tis allemaal een beetje op de plaats gezakt en nu lijken ze toch wel weer gelijk!
Laatst las ik in de Balance van de Libelle een stuk over het Paapje, ik weet niet hoe het bij jullie is, maar een aantal van jullie zal dit toch vast wel herkennen. Voor mij is, of beter was, Paapje een begrip!Die prachtige handgeverfde en gezeefdrukte stoffen in schitterende tinten, ik was er gek op! Op deze foto hieronder in het midden staat een afbeelding van onze gordijnen van de slaapkamer, juist ja, Paapje!

In 1930 begon het bedrijf als weverij, die later werd uitgebreid met een handzeefdrukkerij. De schitterende stoffen werden o.a. vaak gebruikt in interieurs van bekende architecten zoals Dudok en Oud, en de prints werden ontworpen door eigentijdse kunstenaars zoals Karel Appel, het waren vaak motieven uit de natuur.Deze broek heb ik "ooit"fervent gedragen......

Het was een bepaalde uitstraling, je hield er van of je vond het vreselijk, maar het was altijd bijzonder, en duur, vanwege het ambachtelijke proces,ik weet nog wel dat het voor mijn beurs indertijd peperduur was. Ik ben er een keer geweest in Twente, in Boekelo als ik het wel heb,voor een rondleiding, heel indrukwekkend, al die zeefdrukramen, dat hele proces en al die bevlogen vrouwen die er werkten.

Ik kocht meestal stof en naaide dan zelf iets er van, deze creaties zijn dus van eigen hand, deze lichtblauwe blousse heb ik altijd veel bewondering mee geoogst, oud roze linnen rokje eronder, helemaal toppie.

En deze bodywarmer is eigenlijk voor mij nog steeds actueel, ik draag hem weinig maar zou hem zo weer aan kunnen trekken, nog steeds mooi.Ik heb een enorme doos vol lapjes van het Paapje, en ik weet eigenlijk niet wat ik er mee moet, er zitten ook heel veel stoffen bij die ik niet mooi vind, te fel van kleur, ik hou meer van de bruinige en groenige aardetinten,soms denk ik om er een quilt  van te maken, maar is dat mooi met al die verschillende kleuren ? en wat voor patroon dan ?( iemand een idee ? ) en dan doe ik de doos maar weer dicht.

Deze blouse is van mijn moeder geweest, ze draagt hem niet meer,dit is een zijde van Paapje gecombineerd met een effen katoen, helemaal prachtig! althans, dat vind ik.

Dit is ook nog nog een lap zijde die nog ergens in de kast ligt om verwerkt te worden tot iets moois, ooit......ik heb er zachtgeel linnen bij.

Paapje is overgenomen door een jonge dynamische vrouw in 2009, zij probeert er een modern en toch ambachtelijk bedrijf van te maken voor de exclusieve klant. Klik maar op mijn collage, dan kun je het zien, leuk, leuk dat er nog zulke bevlogen mensen zijn met liefde voor het ambacht en de textiel die zoiets hebben overgenomen.

Iedereen een fijne week, ik stekker weer over het landgoed op mijn krukken, zal jullie verder niet meer steeds lastig vallen met mijn leven na de knie, de komende weken moet ik me van de orthopeed alleen met de knie bezig houden, eierwekker steeds op een half uur en oefenen! Ik wist dat ik naar een toporthopeed ging, en hij verwacht dan ook een topresultaat, ze gaan voor het hoogst haalbare ( dat zie je wel aan onze koningin met haar hakken....) quilten ( wat was dat ook al weer ???) is me toch nog wat te veel, jammer, komt ook weer wel!

Van een hartjesquilt en klosjes

Even bijpraten over de knieperikelen, want wat heb ik me de afgelopen week een pijn gehad!!! Dat was echt niet meer normaal, ze kwamen er achter dat ik idd wel heel weinig pijnmedicatie had (foutje.....)  je voelt je nog kleinzielig ook! Ze dachten zeker dat die stoere blozende  "appelboomligster" het zo wel redde.....en dan nog wat, jonge mensen ( maar ik reken mezelf tot de oude taarten) hebben meer pijn, waarom? geen idee, maar het schijnt wel zo te zijn volgens de orthopeed.Ik sprak iemand die een longkwab had laten verwijden ivm kanker, en een kijkoperatie in zijn knie had ondergaan, als hij qua pijn moest kiezen wist hij het wel......Nou, ik zal jullie zeggen, als ik die voorlichtingsfolder zou moeten schrijven leverd dat de zorg gegarandeerd een enorme besparing op, want dan zijn er de helft minder mensen die "even"een nieuwe knie gaan halen, wat ik je brom! En bij deze een hartverwarmende foto van alle lieve kaarten die ik heb gekregen, B*E*D*A*N*K*T!!!!! Ik sta er steeds nog van paf zoveel meeleven, van bekende en onbekende mensen, het voelt als een warm bad, je zou er spontaan een tweede knie van overwegen....* UH* .......nou ja, bij wijze van spreken dan he...............

Na mijn laatste uitstekend gelukte poging om een quilt machinaal door te quilten ben ik meteen nog een keer in die stapel gaan kijken....(ehhh, vóór de knie uiteraard he.....) en ja hoor, er lag er nog wel één van twee jaar geleden die er aan toe was! Trouwe lezers hebben hem vast wel eens gezien, maar voor veel mensen is hij nieuw, en voor iedereen is hij nieuw in de "affo staat"

Vaak vragen mensen zich af wat ze met een charmpakketje kunnen, dat had ik ook, en toen heb ik er 2 jaar geleden (!) deze quilt uiteindelijk van gemaakt, met toevoeging van een paar eigen stofjes, gewoon de vierkantjes aan elkaar naaien, eerst bij een aantal de hartjes erop appliqueren en je kan de quilt zo groot maken als je zelf wil, ik heb hier ook de rechte lijnen in de ditch gequilt ( nou ja, IN de ditch.....soms ook wel eens NAAST de ditch hoor....) maar dat mag de pret niet drukken, oefening baart kunst tenslotte.

De rand heb ik met behulp van een papieren malletje gedaan, steeds verleggen en spelden en er omheen naaien in ronde golven. Ik leer het nog eens........Het ging heel goed moet ik zeggen, tis een leuke quilt voor bv op tafel geworden, en nu ik toch bezig was met die Affo,s......ik vond er nog één ergens in een laatje.

Ver voordat de klosjesmanie toesloeg in blogland had ik dit schattige kleine klosjesquiltjes al eens gemaakt naar een patroontje van "schnibbels"die maakte je van een charmpakketje.Ooit eens gekocht bij de stitchcottage in Hellevoetsluis. Ook toen nooit af gekomen, wel met de hand doorgequilt overigens, maar nooit een binding aangezet, nu meteen gedaan, dit is maar een quiltje van 70 x 70 cm. Het lijkt wel de zomer van de echte Affo,s te gaan worden want vooruit, nu ik toch bezig ben.....ik heb er nog eentje in de maak!( de tekst even niet te letterlijk nemen met dit mooie zomerweer...)

Hier had ik de top wel van af, maar niet de achterkant, de binding en het doorquilten, en dat is ook weer uitstekend gelukt, mooie punten in de rand genaaid samen met pfaffie, ik heb tenslotte toch ook niet voor niets de workshop "Low Stress" quilten met de machine gedaan bij Karen Lipton?Je zet er een brede borduurvoet op zodat je goed ziet waar de naald heen gaat en de rest gaat vanzelf ( nou ja, bijna vanzelf dan...) Enfin, er is zomaar bijna weer een week voorbij, ik ben al een kleine twee weken begonnen aan de levensepisode "na de nieuwe knie....." Goed weekend allemaal!

Oude wijn in een nieuw vaatje

Opmerkzame lezers hebben hem al een paar weken links in mijn blogrol zien staan. Dit is een quiltje waarvan ik de top al in 2009 afrondde, wég was ik er van, niet te groot quiltje, 90 x 90 cm, maar zo sfeervol, de Ah,s en de Oh,s waren nooit van de lucht als ik het liet zien aan anderen, alleen......het bekende probleem.....wel opgeregen, niet doorgequilt......ik dacht het met de hand te gaan doen...ooit....En toen opeens, een paar weken geleden, toen ik het weer met het schaamrood op de kaken aan iemand had laten zien, kreeg ik het op mijn heupen en dacht: Dat moet het maar eens afgelopen zijn!

Ik heb diep adem gehaald en ben achter Pfaffie gaan zitten......tot drie tellen...me voorgenomen niet te mopperen als het niet lukte, maaar, voor niets zorgen gemaakt,ja hoor! Hoe het kwam weet ik niet meer, maar Pfaffie en ik "hadden een klik"!! Het ging zomaar als een trein, nóóit gedacht dat ik dat zou kunnen, ( daar heb ik helaas meer last van....) ik en de machines........en dat na ruim twee jaar op de welbekende stapel gelegen te hebben.....

Ik heb gewoon de lijnen gevolgt en moest wel heel veel afhechten met de hand, vanwege het middenstuk waar ik niet doorheen wilde,maar dat is niet erg, Pfaffie doet het sinds het bezoek aan de wonderdokter echt subliem! Nou gebied de eerlijkheid me wel te zeggen dat ik tegenwoordig een ietsje anders met haar om ga...ik zet bv de spoel er goed in, met de klok mee, sinds dat de wonderdokter het voor me heeft uitgetekend op een papiertje ( ! )  anders snap ik het nog niet, Pfaffie vind dit duidelijk prettiger, want zeg nou zelf, wij trekken toch ook geen broek of trui achterstevoren aan mag ik hopen!? Dat zit ook voor geen meter, en zo is het ook met de spoel. Deze Affo smaakt naar meer........wordt vervolgt.......Het patroontje hiervan staat op de gratis windhamsite (klik)

Mag ik iedereen vanuit de grond van mijn hart hartelijk bedanken voor de hartverwarmende reacties en opbeurenden woorden? ik had er niets van gezegd van tevoren omdat ik echt dacht dat ik van de operatietafel zou stappen vorige week maandag..........en zonder de ruggenprik had ik dat ook vast wel gedaan.......Het gaat redelijk met mij en de de knie, redelijk, meer kan ik er niet van maken, maar het is ook nog maar een week geleden, en de revalidatie duurt een jaar, dus tja....wat wil je dan......meteen kunnen lopen en fietsen en geen pijn meer.......gaat niet helemaal lukken ben ik bang..., ik ben als de dood dat ik de hoek van 95 niet haal met het buigen van de knie, dan wacht me een traktieapparaat voor een paar dagen in het ziekenhuis,en daar moet ik niet aan dénken.....Soms is het zo in het bio vakantieoord onder de quilt....

En dit is het geopereerde been, ziet er niet uit, helemaal knalroze geschilderd! speciaal voor de vrouwelijke patienten, mannen worden blauw geschilderd ( grapje), is over nagedacht......zulke dingen lees je nou nooit in voorlichtingsfolders. Mijn vriendin heeft samen met manlief het pleister thuis verwisseld. De verpleegster in het ziekenhuis zei opgewekt, zooooo, dat zie er goed uit! ik keek voorzichtig...., werd subiet onpasselijk! wat een enorme jaap!! en dan die krammen......ik lag gelijk weer met gestrekte oren achterover naar adem te happen, had ze het daar wel over mijn knie!? vandaar die zak aan de linkerkant op de foto, die doe ik eerst over mijn hoofd, gaatje erin voor een rietje......en dan hoor ik het wel als ze klaar zijn.....Ik neem hem ook mee als de hechtignen eruit moeten.....Je leert jezelf wel kennen voor zover ik dat nog niet wist, ik ben beslist géén held in dit soort dingen......Het leven is gauw bijzonder als je alleen maar onder de appelboom vertoeft en je verdiept in een spin die een vlieg vangt.Wat een pijnlijke aangelegenheid is me dit.Nee mensen, het valt me allemaal helemaal nog niet mee, ik ben niet alleen met quilten ongeduldig, dat is wel duidelijk.......Goeie week allemaal, de zon schijnt te komen vandaag!

Hello, I am Tess.......

Mag ik iedereen hartelijk bedanken voor de aardige en lieve reacties na het berichtje over Toosje? het viel allemaal niet zo mee, de eerste morgen zet je haast nog drie bakjes neer, zo automatisch....ook al weet je dat het goed is zo, zeker voor het beestje,ratio en gevoel gaan nooit zo goed samen........

Van de week klingelde de grote koperen bel aan ons huis, nou gebeurt dat wel meer, zeker als je een camping hebt, dus daar is niets vreemds aan, ik deed de de deur open...en keek...en keek naar beneden.....en mijn blik bleef steken bij iets groens......

Daar zag ik de mooiste en vreemdste en apartste schoenen die ik ooit gezien had, groen als het gras op de camping na al die regen.....met veters en hakken en punten......vooral die punten......onder een werkelijk geweldige rok.....dat leek niet helemaal op een kampeerster.....( ze zou blijven steken met die schoenen en struikelen in het gras dacht ik nog.....)

Vriendelijk stak ze haar mooie smalle hand uit met een prachtige armband, Hello, I am Tess.....om precies te zijn; Twinkel Toes Tess.....Is this the housse of quilting Jeannet ? Uhhh, ja, dat wel natuurlijk.....of course....enne....Be Welcome....

Aan haar hand had ze een smaakvolle tas die wel zelfgemaakt leek vol met allemaal quiltklosjes als ik het goed zag in mijn verbazing......

Om haar schouder hing ook al zo,n vreselijke leuke tas met een quilttijdschrift er in opgerold, het werd me wel snel duidelijk, dit was niet zomaar een dame, dit was echt een sjieke, aparte en mooie dame die ik onverwachts op bezoek kreeg!

En wat had ze een leuke ketting om! ik viel van de ene in de andere verbazing, dat prachtige rode haar, ik zou het zelf wel willen hebben, zo,n prachtige bos koperrode krullen, ademloos stond ik haar aan te kijken, haar kroontje, of was het een hoed? of ergens er tussenin......Gedurft was het anders wel....

Ze liep met al haar spullen naar binnen, alsof ze hier dagelijks over de vloer komt,op die bijzondere groene schoenen van haar,zelfs van achteren was ze nog mooi in haar fantastische jurk, en bij elke stap die ze deed klingelden er zachtjes belletjes aan haar jurk.

wat kan een mens toch een bijzondere ontmoetingen hebben, het was vreselijk gezellig met haar, we hebben het uitgebreid over quilten gehad,( en over haar fabuleuze bos rode krullen) voorlopig blijft ze logeren in de enige logeerkamer die we hebben, Twinkel Toes Tess.....wat een bijzondere vrouw.....

Eerbetoon aan Toosje

Vanavond hadden we een besloten begrafenis op het landgoed, we hebben onze oude kat laten inslapen, Toos was een vast onderdeel van ons leven, hij was ruim 21 jaar oud, dus een respectabele leeftijd voor een kat, net zo lang als wij hier al weer wonen. En je hoopt altijd dat een dier vanzelf dood gaat, maar katten zijn taai, en het werd voor hem en voor ons het laatste jaar toch wel een moeilijk verhaal,schildklierproblemen, dementie, sterke vermagering, er was nog van alles aan te sleutelen, tot opereren toe,maar ga je dat ook doen met een dier op zo,n hoge leeftijd? Wat is de meerwaarde ervan? Daar was de dierenarts het helemaal mee eens.

We hebben hem begraven in de tuin, naast Pekenya,de andere kat, hij heeft een mooi leven gehad, een hele leeftijd, dingen zijn zoals ze moeten gaan, dan moet ik denken aan de spreuk geschilderd op de muur in de kamer van zoonlief; Eb en vloed, Eb en vloed, zoals het is, zo is het goed.Naast verdriet, is er ook berusting, je verstand zegt dat het goed is zo, maar het gevoel er bij is toch anders als je hem dan zo ziet liggen op de tafel bij de dierenarts.

Hij heeft een mooi grafje gekregen met een beeldje en straks een koperen plaatje erop,een meditatieplekje in de tuin,en we zullen nog héél veel aan hem denken.

Knibbel knabbel knuisje.......

Wat zit er allemaal achter de deur van dit huisje......

Ehhhh, ga ik dit wel allemaal vertellen aan jullie? is dit niet veel te gek? was ik niet vorige week bij die vreselijk leuke ( maar wel voor zooi )Jan Huygen in de Ton geweest in Maassluis.....

Het verhaal heeft zoonlief blijkbaar geinspireerd, want toen ik dinsdagmiddag terug kwam van een quiltlesje door Els uit Zwartewaal ( daarover straks meer) trof ik dit aan.......zoonlief was alleen thuis die morgen en had zich bedacht dat de schuur ( één van de vele....) maar eens aan een opruiming toe was.......

En zeg nou zelf, dat heeft hij voorvarend aangepakt! alles, maar dan ook werkelijk álles, was uit het schuurtje gehaald en buiten uitgestald, aan mij de fijne ( oeps....eh...) klus om uit te zoeken wat er weg kan en bewaard moet worden.......ik kreeg het er erg warm van, en het was al zo warm afgelopen dinsdag...Ik weet dat ik een onmogelijke verzamelaar ben, voor ooit, een mandje hier, een vaasje daar, BEWAREN MAAR !!!

Maar nu iets over mijn bezoekje aan Els van Bobbin: ik kwam niet uit de quilt as you go methode voor de Mysterie BOM, hield te weinig stof over om het overslagje te kunnen maken, enfin, balen dus! Maar met Els hebben we naar een andere oplossing gezocht, er zijn gelukkig vele wegen die naar Rome leiden....ik naai hem aan de voorkant wel zo aan elkaar, maar aan de achterkant met een klein biesje en dat zoom je over, hartstikke handig!Ik heb nu vier blokken doorgequilt op de country manier en aan elkaar gezet.

En dan ziet de achterkant er zo uit, allemaal verschillende stoffen voor de achterkant, sommige pasten niet helemaal en heb ik een stuk aangezet, past helemaal bij de nonchalante uitstraling van deze quilt en dan samengevoegd met een biesje, ook leuk, ik gebruik de stoffen die er al in zitten en dan wordt het toch één geheel.. Ik ga hem haast nog leuk vinden.......ben nu aan de dame bezig met doorquilten.

Het viel me helemaal niet mee toen het karretje het erf af reed voor de rommelmarkt, want tja...die blauwe pot met deksel had ik gekocht om uien in te bewaren, alleen eten we hier niet zoveel uien....en die rumtopf maakten we vroeger altijd met vruchten en brandewijn.alleen drinken we hier geen alcohol, en dat moet er wel in, en die potten....wat je vandaag niet nodig hebt kan je morgen zomaar missen, en dat kastje...met een likje verf misschien toch weer leuk, maar de laatjes klemmen wel heel erg.....en die letterbak....zag ik er laatste niet allemaal naaispulletjes in ergens op een blog ?..........er waren wel veel tussenschotjes stuk.....en zo zag ik met spijt manlief dezelfde dag nog met een vaartje de spullen wegbrengen....hij kent me onderhand een beetje, enfin, iedere eerste van de maand is het rommelmarkt in die loods zal ik maar denken................

Fijn weekend alvast allemaal! het wordt saai, maar het lijkt aan de voorspellingen wel wéér quiltweer te worden.......