Eerbetoon aan Toosje

Vanavond hadden we een besloten begrafenis op het landgoed, we hebben onze oude kat laten inslapen, Toos was een vast onderdeel van ons leven, hij was ruim 21 jaar oud, dus een respectabele leeftijd voor een kat, net zo lang als wij hier al weer wonen. En je hoopt altijd dat een dier vanzelf dood gaat, maar katten zijn taai, en het werd voor hem en voor ons het laatste jaar toch wel een moeilijk verhaal,schildklierproblemen, dementie, sterke vermagering, er was nog van alles aan te sleutelen, tot opereren toe,maar ga je dat ook doen met een dier op zo,n hoge leeftijd? Wat is de meerwaarde ervan? Daar was de dierenarts het helemaal mee eens.

We hebben hem begraven in de tuin, naast Pekenya,de andere kat, hij heeft een mooi leven gehad, een hele leeftijd, dingen zijn zoals ze moeten gaan, dan moet ik denken aan de spreuk geschilderd op de muur in de kamer van zoonlief; Eb en vloed, Eb en vloed, zoals het is, zo is het goed.Naast verdriet, is er ook berusting, je verstand zegt dat het goed is zo, maar het gevoel er bij is toch anders als je hem dan zo ziet liggen op de tafel bij de dierenarts.

Hij heeft een mooi grafje gekregen met een beeldje en straks een koperen plaatje erop,een meditatieplekje in de tuin,en we zullen nog héél veel aan hem denken.