Oma geworden........

Jullie weten vast nog wel dat ik een hele tijd geleden een stukje heb geschreven over onze mijn zwanen die achter op de camping zaten te broeden, ZIJ dan tenminste.Ze staat ook al een hele tijd op de cover van mijn blog, pontificaal in het midden.

Eerst had ze één groot  hagelwit ei gelegd....al snel gevolgd door een zevental andere eieren, die donkergrijsgroen van kleur werden.

Iedere dag breng ik een bezoekje aan ze, en ik geef ze een twee boterhammen, met één waren ze duidelijk niet tevreden, het gaat heel goed tussen ons......ik kan ze goed benaderen, maar af en toe laten ze me wel even merken dat ik weliswaar getolereerd wordt, vanwege die boterhammen natuurlijk, ik ben ook niet gek.....maar dat ik toch echt niet moet gaan denken dat ik nu één van hun ben.....dat respecteer ik uiteraard met gepaste afstand.........Anders zou er wel eens dit (klik) hahaha, kunnen gebeuren........

Soms is ze alleen op het nest, maar als HIJ mij in de smiezen krijgt, ( weer die boterham) komt hij met een vaart aanvliegen, en geloof me dat het een imposant gezicht is.....zo,n grote vogel klapwiekend door de lucht, het maakt een zoevend geluid, met zijn grote logge lijf maakt hij bepaald geen gracieuze landing in de wei..........Hij is ook een stuk groter dan zijn vrouwtje.

Ik vind haar zo mooi, zo vreselijk mooi, dit vind ik zo,n prachtige foto van haar,die zie je vaak op babyfoto,s met een kindje er tussen, en laat ze dat nou ook bij haar eigen kindjes doen, die zwemmen mee tussen moeders veren als ze moe zijn.

Bij deze foto zie je dat nog beter.

En toen opeens, na drie weken...toen was het zo ver....manlief kwam binnen zeggen dat ik OMA was geworden.....ik dacht nog, wat nou weer voor geks.....oma....Pffttt...zeker vanwege mijn grijze haar!

Wauw............deze waren het eerst uit het ei.

Wat zal ze er trots op zijn! En de vader ziet het ook allemaal aan en wijkt niet van haar zijde, het heeft twee dagen geduurd voordat alle eieren zijn uitgekomen.

Zeven prachtige kleine grijze zwaantjes zijn er uit het ei gekomen, wat vreselijk leuk en vertederend! Zie je er hier één tussen het dons op haar rug zitten?

Straks gaan ze weg, de wijde wereld in, dan zie ik ze niet meer voor het volgend voorjaar, en dan begint alles weer opnieuw, zoals altijd in de natuur.........Zwanen zijn heel trouw aan elkaar en aan hun broedplek, dus ze komen zeker terug.En ze blijven met hun jongen ook zeker een jaar bij elkaar. 

Ik ben klaar voor de "dag der dagen ", we reizen straks al af, maken er maar gelijk een leuk weekendje van met man en zoonlief, oppas voor de camping, de beesten en de tuin is geregeld! Sieneke zit al in haar koffertje en wacht geduldig de dingen af die komen gaan.Ik was gisteren aan het quilts verzamelen om mee te nemen, maar daar krijg je natuurlijk de kans niet eens toe........"Beest"laat ik overigens maar thuis, hij zou gewoon Beps Juultje opvreten.....Het lijkt me een heel gezellige dag worden zondag en ik verheug me er op om al die Singertjes te zien snorren.