In de pedalen.....

Vorige week woensdag toen het weer één van die zeldzame mooie droge zomerdagen zou gaan worden ( boffen wij even op de wekelijkse vrije woensdag van manlief) zijn we er weer op uitgetrokken met de fiets. De camping stond vol en er waren geen reserveringen, dus dan kunnen we wel een daagje weg.Dit keer ging de reis naar de Hoekse Waard.

Met de Queen Jacqueline vaarden we van Hekelingen naar Nieuw Beyerland, het was een heerlijke dag met een strakblauwe hemel.Het eiland de Hoekse Waard kenmerkt zich door de verten en onmetelijke vergezichten waartussen dromerige uitgestorven dorpjes her en der in het landschap lijken te zijn opgenomen.

Onderweg passeerden we de molen van Phiersil, we dachten aan een bakkertje in het dorp, nou nee, dat moet je daar niet zoeken, het is een op en top Agrarisch gebeuren op het eiland en we werden wel gewaar hoe het koren werd gemaaid voor ons dagelijks brood.

Overal waar je keek zag je grote verten, landerijen, alsof wel alleen op de wereld waren.

Op de enkele boer dan die we aan het werk zagen.

Afgewisseld met grote stoere boerderijen met toepasselijke namen zoals Hoeve Bouwlust, de uitzichten waren zoals gezegd fenomenaal, maar dat was dus onder die strakblauwe hemel,ik vraag me af hoe dat is in de winter als de storm over datzelfde nu zo lieflijke landschap raast of als er een dikke laag sneeuw ligt.

Prachtige fietspaden onderaan schier oneindig lijkende dijken, zoonlief vroeg regelmatig, zijn we er al? Want we waren dit keer wel met een doel op pad gegaan.

En dat doel was de alpaca fokkerij van de Fam. v.d. Hoek in Numansdorp, dit keer dus niet op jacht naar lapjes, maar naar wol! Ik had er een alpacavachtje gekocht om te spinnen, zo enorm zacht die wol, maar dat kan ook haast niet anders als je die lieve beesten ziet.

Dit was een alpacaatje van één week oud, er waren in totaal wel 30 beesten op het bedrijf, wat we helemaal hebben gezien dankzij die aardige Familie, dat maakt het spinnen en dragen van zo,n vachtje nog weer eens extra leuk, als er zo,n gezellige herinnering aan kleeft.Natuurlijk werd de inwendige mens niet vergeten, dat is een voorwaarde voor mijn twee mannen om mee te gaan...Dat weten de trouwe lezers van mijn blog inmiddels wel.

Achter in Numansdorp is een allerleukst haventje waar vandaan je met een boot naar Willemstad en Oude Tonge kan varen, en pal daarvoor ligt restaurant het Schippershuis waar het heerlijk toeven was onder een parasol met uitzicht op dat haventje, en een lekkere dingen dat ze daar hebben.........Toen was de terugtocht een makkie, met een verkoelend briesje over al die dijken.

Terug in Nieuw Beyerland, kwamen we een kerk en een supermarkt tegen, een ijsje gegeten voor de verkoelende fontijn. Dat dorpje leek overigens ook wel uitgestorven. Nou was het ook wel erg warm ook natuurlijk om je zomaar op straat te begeven als je geen alpacavachtje nodig had......

Een laatste foto vanaf de Hekelingse kant van het water op het dorpje Nieuw Beyerland, we komen graag nog eens die kant op. Het was weer een heerlijke dag en we waren net voor de regen en het onweer (wat gelukkig mee viel) weer thuis op de Wilgenhoek.En om met de woorden van Daniel Lohus af te sluiten; Het was een práchtig mooie dag!