Van die kleine grote dingen

Van een aardige lezeres van mijn blog die ik een keer ergens ontmoet heb kreeg ik tot mijn grote verrassing op mijn verjaardag een tijdje geleden deze leuke kaart en daarbij ingesloten een pakketje van 36 stofjes van 2.5 inch. 

Dat vond ik zo leuk, daar wilde ik wat speciaals mee maken, niet dat het zomaar ergens in mijn kast zou verdwijnen voor ooit, maar een lieve herinnering.

En dat werd dit quiltje, een stitcherie met een randje van die mooie stofjes. Ik heb het gedaan op de manier van de doorgesneden ninepatch. Voor wie daar niet mee bekend is; je naait negen blokjes van dezelfde grootte aan elkaar en snijd ze dan precies op de het midden door zodat je vier blokjes krijgt. Van Balsemien heb ik deze onvervalste Drentse schapenvacht gehad.

En die kwamen ZIJ en ZIJ  saampjes brengen.......wat een teamwork!Als quiltsters knoop je daar natuurlijk gelijk een miniBEE aan vast.Nou ja..., het was dit keer wel een BBEE, oftwel, een BreiBEE, Joyce was bezig aan een Groninger deken en Anke aan iets moois rozigs, ik heb er geen foto van genomen, dus bij deze dan maar mijn eigenste shawl, voor de vierde keer op rij uitgehaald, nu lukt het me om in het midden een mooie meerdering te krijgen zonder verspringingen, met als hulpmiddel haarelastiekjes van het kruidvat.....al doende leert men....

.Je ziet overal de tekenen van de komende herfst, dat gaat ook gepaard met de prachtigste spinnenwebben.

Alleen jammer dat er bij die webben ook spinnen horen, nou ja, buiten is het niet erg, maar binnen hebben wij ook spinnen....Nou heb ik een heerlijk huis met heel veel hoekjes en holletjes, en dat vinden de spinnen blijkbaar ook.....elke keer als ik er één vang uit een hoekje is die plek de volgende dag ingenomen door een collega.....Het houd je wel van de straat.

De boeren waren van de week overal druk in de weer om de aardappels droog van het veld te krijgen en,het was dan ook wel heerlijk nazomerweer, en wat een luxe als je dan je eigen tijd kunt indelen en zomaar kunt genieten van dat wat zich op dat moment aandient.

Manlief is ook altijd vrij op woensdag, dus we hebben een fietstocht gemaakt langs de slikken van Hellevoetsluis, helemaal links zie je nog een verdwaald zeilbootje op het water,het was genieten met een hoofdletter G.En dat brengt me bij de een tekst die me deze week geraakt heeft:

 Pink Ribbon, en hun nieuwe blad over aandacht, ik had het al eerder laten zien, maar toen had ik het nog niet gelezen,zo geheel anders dan de eerder glossy, het staat bol van dit soort mooie teksten, ik lees sommige verhalen met tranen in mijn ogen, zo ontroerend, dus als je het nog niet hebt, kopen! echt doen, leg het naast je op de bank, blader er af en toe aandachtig in en bedenk wie JIJ extra aandacht zou willen geven. Goed weekend allemaal weer!