Dutch Design, offe....ootjes goed.....

Allemaal heel erg bedankt voor de lieve en ontroerende reacties op mijn keuken, dat was met recht een "kijkje in andermans keuken" Ik vond het zo leuk om te lezen dat het lepelrek echt iets uit die tijd was en dat ik niet de enige ben die het herkent en gebruikt.Om nog even in de keukensferen te blijven,Ik heb hier een heerlijk stapeltje oer Hollandse theedoeken en andere weefsels.Nou, zullen jullie denken, die hebben we allemaal in de kast liggen.

Ja, dat zal zeker waar zijn, ware het niet dat dit stapeltje helemaal handgeweven is door ondergetekende.Van de week bestelde ik deze prachtige handgeweven keukendoek van cottoline bij Marion. (klik)

Gewoon omdat ik haar een erg leuke vrouw vind, ik heb haar "in het echie"ontmoet op de Landelijke Spindag vorig jaar en dat klikte heel leuk. Marion weeft allerlei moois wat ze op Etsy verkoopt. Het geeft mij een fijn gevoel om je te omhullen met spullen die met liefde gemaakt of gebruikt zijn.Dat geld ook voor dit vaatdoekje rechts.

Dat is geweven door iemand van de instelling voor verstandelijk gehandicapten Orion in Rotterdam. Heel bijzonder. Maar dat bracht me op de gedachte dat ik vroegûh zelf ook geweven heb, en hoe........ allerlei moois kwam er van het getouw wat nu keurig in dozen ligt omdat ik het zonde vind om het te gebruiken.....

Deze schitterende linnen theedoek in blokpatroon bijvoorbeeld. Ik weefde toen al heel erg dun, minimaal 22 draden op een cm, liefst nog dunner.Dat is ongeveer net zo dun als een klos Yli garen waar je mee door quilt.

Deze heb ik ook geweven, helemaal van katoen, 50 cm breed, wat een werk......het meeste werk is het opzetten van zo,n getouw, want 22 draden maal 50 cm is 1100 draden die je allemaal één voor één door een hevel moet rijgen.Maar dat voelde voor mij wel als heel meditatief, je kan er zo heerlijk je gedachten bij laten gaan.

Dit zijn er twee met een paar kleurtjes erin geweven. En hier onder heb ik drie wat grovere cottoline theedoeken geweven, dat is ongeveer 12 draden op een cm, dus dat scheelt behoorlijk.

Het is toch eigenlijk te gek dat dit moois allemaal zomaar boven op zolder in een doos ligt te leggen !? Zo kom je inderdaad nooit van je spullen af.

Dit kwam ik ook nog tegen, vier prachtige soepele superdunne placemats met een linnen ingeweven randje.

Dat staat toch helemaal prachtig en stijlvol op de keukentafel?

Wat zonde toch eigenlijk dat het zo maar ligt, en toch.....ik weet het nu al dat het me niet meevalt om het te gaan gebruiken, een vriendin van vroeger zei het laatst ook tegen me, gewoon DOEN, wie kijkt er later nog naar "Ootjes Goed "om? En ze heeft wel gelijk natuurlijk.

Hier nog zo,n mooie, wat felle kleuren voor mijn doen, maar dit was dan ook een gezamenlijk project.Hadden we met een paar mensen één schering opgezet en iedereen weefde zijn eigen patroon in de keukendoek.Nou ja, je zou haast weer gaan weven, ware het niet dat ik alles heb weg gedaan. Ik krijg het getouw van een oude kennis uit Rockanje als ze niet meer weeft, maar misschien ben ik dan inmiddels ook te oud daarvoor geworden. Één ding is me wel duidelijk,een mens  hoeft zich nooit te vervelen met zulke leuke hobbys in wat voor vorm dan ook.Ik ga het NIET over het weer hebben............