Voornse Fietstocht

Wat is het toch een heerlijk gevoel van vrijheid als je zomaar als de zon schijnt de boel de boel kan laten en de fiets kan pakken om er op uit te gaan, wat een luxe gevoel van vrijheid.

Het was zo mooi in het Voorns duin afgelopen week , overal bloeiden de sleutelbloemen in het wild in de duinen in grote getale.

Heerlijk om ze weer te zien, het geeft altijd zo,n rust en tevreden gevoel als je de dingen ziet die gewoon bij het voorjaar horen, ieder jaar weer opnieuw,het voelt een beetje gek als je ze niet hebt gezien, dat heb ik bv altijd met de holwortel.

De holwortel is een vrij zeldzame halfparasiet die groeit op de wortels van bomen, en hij staat aan de voet van de tennellaplas, je moet het weten, anders zie je hem over het hoofd, altijd weer met kloppend hart, .....is tie er nog? Ja...gelukkig.......

In de duinen is het al snel lekker als de zon schijnt, geen wind, heerlijk,manlief is altijd woensdag vrij, dus de uitgelezen dag voor zulke dingen, heerlijk rustig overal,en natuurlijk, manlief mee.....dat is naar restaurant "Aan Zee"

Ook zo,n helende beleving, het eten was er weer voortreffelijk, de eerste asperges van dit jaar gegeten, moet je normaal de asperges zoeken in de soep, nu moest je de soep tussen de asperges zoeken, héérlijk, man had rozemarijnbrood met gerookte kalkoenfilet met saus van roomkaas met tandori en zeekraal,die omschrijving alleen toch al?

We hoorden er het prachtige lied van de nachtegaal, zo mooi, zo ongelofelijk mooi,als je eenmaal de rollende zang van de nachtegaal (klik) hebt gehoord dan vergeet je dat nooit meer, zo zuiver, want ondanks dat ik mijn uiterste best doe om wat van het leven te maken is er onmiskenbaar ( en voor velen herkenbaar) het grote verdriet om het verlies van mijn moeder wat zich te pas en te onpas aandient. Deze kleine dingen doen dan zo goed, de zang van de nachtegaal, te weten dat wat er ook gebeurd, dit prachtige kleine vogeltje elk jaar weer uit Afrika naar hier komt, altijd en altijd en altijd!

Dit was ook heel bijzonder, ontmoeting in het duin met een reebokje, ademloos ben ik afgestapt, doodstil keek hij me aan, ik pakte mijn camera, drukte af, hij keek, bleef kijken, we keken elkaar aan, er zinderde wederzijds respect, ik ben weer opgestapt en weggefietst, tranen in mijn ogen, zo mooi ontroerend.

En van de week nog een keer,kwam er vanuit het niets uit het duin een pasgeboren reekalfje aan lopen, dat had ik nog nooit gezien, zo klein, het leek wel een hondje, klagelijk geluid roepend om zijn moeder, die mij vast had gezien en zich schuil hield. Wat zijn ze klein, en wat zijn ze mooi en weerloos...........hij wankelde zo op me af, tot ik bewoog, toen rende hij instinctief terug naar het duin.

Je moet natuurlijk wel je ogen en oren open houden voor wat er zich aandient en goed om je heen kijken wil je zulke ontmoetingen hebben, anders ga je er zo aan voorbij.Maar het Voorns duin is een geweldig gebied om te doorkruisen te voet of met de fiets.

De meivakantie begint vandaag, het wordt saai steeds hetzelfde riedeltje,al die P,s voor de nieuwe lezers, hier thuis is het altijd in de vakantie Poffertjes, Pizza, Pannenkoeken en Patat.......Er gaan volgens de krant drie miljoen Nederlanders op vakantie, waarvan 1.4 miljoen in eigen land, ik weet niet waar ze allemaal zitten,maar niet op onze camping, daar is het momenteel crisis!Waar gaan jullie allemaal heen? Fijne weken waar je ook moge zitten.