Koffie en koeien

Wat heeft het één met het ander te maken, nou helemaal niets hoor, de één houd van koeien en de ander van koffie en sommige mensen van allebei, of juist van allebei niet, hoewel ik me dus dat laatste niet helemaal kan voorstellen.Ik hou overigens alleen van koeien, en niet van koffie.

Ik mag s,avonds graag met zoonlief een rondje door de polders fietsen, op zo,n lekkere zomeravond, waar de wind is gaan liggen en je de geur van de tarwe ruikt als je er langs fietst, beetje lome avond zinderend van de stilte, het liefst als Nederland moet voetballen, dan is het zo heerlijk rustig......

We filosoferen over de "dingen des levens" en genieten van de vergezichten, of een verlaten nest van een waterhoentje.

Als we koeien tegenkomen, dan hang ik graag een beetje over het hek voor een praatje, niet dat ze wat terug zeggen, maar dat is nou juist de lol er van. Ze staren je aan met hun grote donkere mysterieuze ogen en je weet nooit wat ze denken.

Het mooiste is dat er steeds meer bij komen staan, want nieuwsgierig zijn ze wel, ze vellen geen oordeel over dat wat je zegt of denkt en het allerbelangrijkste, ze komen niet met een oplossing, daarin verschillen ze significant van mensen.

Want mensen die hebben altijd oplossingen, voor alles is een oplossing, als je kinderen niet eten, of als je zelf te veel eet, of iets anders hebt, mensen weten het altijd beter ( voor een ander) en dat is waarom ik zo graag met die koeien niet communiceer.Die liefde voor koeien zat er al vroeg in getuige deze foto van ondergetekende, hier was ik ruim twee jaar en altijd zat ik naast mijn vader in de wei als hij de koeien molk.Koeknuffelen.....nu helemaal hot, ik deed het vijftig jaar geleden al.

En dan nu die koffie......dat is ook een apart verhaal. Ik ben al jaren getrouwd met een Brabantse man, en het is een publiek geheim dat Brabanders veel koffie drinken, geen idee waarom, maar het is zo, en ik heb dus zo,n man.Je hebt koffie en koffie, en laatst sprak een vriendin uit den verre de legendarische woorden; het leven is te kort voor slechte koffie!

Dat was niet tegen dovemansoren gezegd, daar dacht manlief eens diep over na.......na een heel aantal senseo,s versleten te hebben ( wat wil je met ruim twintig kopjes op een dag.....) was tie toe aan wat anders.En wat voor anders..........de blauwe vlop was in de bus gevallen, meestal een veeg teken, maar soms ook een welkome geste, en ja hoor........

Het werd een supersonisch apparaat, wat door mij met enige scepsis en argwaan bekeken werd, ik weet het wel, daar snap ik niets van maar ik drink ook geen koffie,dus dat is geen probleem. Allemaal knopjes, maalt zelf, stoomt de melk,computertje erin, rare geluiden, of er een vliegtuig opstijgt....ik vertrouw het voor geen cent, want wat als al die elektronica het begeeft? Juist ja.........

Dan weet ik het wel, iemand die ruim 20 kopjes koffie drinkt kan niet zonder, dusse......wat kwam ik tegen op het feestboek! Een supersonische en vooral simpele molen uit grootmoeders tijd,maalt ook dezelfde bonen als de hypermoderne machine van manlief, goed, je moet aan het slingertje draaien, en water koken, en opgieten.Maar dan heb je ook wat.( en voor die prijs hoeft er geeneens een  blauwe vlop in de bus te vallen)

En ik weet het zeker, dat als de elektriciteit uitvalt, of de geweldige machine kuren heeft net in het weekend, dat wij dan, al dan niet bijgelicht met een zaklamp, gewoon de dingen rustig en zonder stressszzz kunnen afwachten achter een prima kopje koffie! Als dat geen geruststellend gevoel is!!

Tot slot nog een interieurfoto van een oude Franse fles die ik afgelopen weekend kocht op een fairtje, hele maal leuk met twee uienbollen en een stokje erin, meer heeft het niet nodig, less is more, in alle opzichten.Als ik uit het raam kijk is het al wéér quiltweer.....en hebben wij de kachel aan, komt de zomer nog wel terug?