Door de mand gevallen.......

Ja, ik beken het, ik ben door de mand gevallen, ik was het niet van plan, maar het ging gewoon vanzelf.....dat kan je op vele manieren uitleggen, ik ben niet figuurlijk gevallen ( al struikel ik over elke doperwt of broodkruimel...) maar  dit keer was het een letterlijk geval.

Ik was van de zomer al een keer gestruikeld over deze stofjes, die lagen wel zeer nadrukkelijk te roepen om iets mee te doen, dat wel...vooral die speciale groenige/blauwe  kleur intrigeerde me.

De herfstbloem uit de tuin bood uitkomst....Ja, Nee, Ja, Nee, Ja, Nee, zal ik wel....of zal ik gewoon maar niet...JA! Ik viel er als een blok voor!

Ik heb het boek al een hele tijd in huis en steeds als ik er in keek was het deze quilt waar ik weg van was, met al die zelfde verschillende mandjes.

En ik heb er nog nooit één gemaakt, een quilt dan wel te verstaan, zie ze wel steeds voorbij komen, maar liep er niet echt warm voor, tot ik dus dit boek in handen kreeg.....Daar moet je je eerst eens even helemaal in verdiepen, in die snijmaten in het Engels, in inches,niet per blok maar per 20 blokken beschreven, het leek allemaal vrij eenvoudig.....k had het een ietsje onderschat.....daar heb ik wel meer last van......Als je namelijk aan dit blokje een zijkant naait, limks en rechts, heb je dus afgeknotte puntjes.....ik had geen naadtoeslag over om een onverklaarbare reden.......( niet secuur genoeg geweest.....)

Nou ja, bovenstaande spreuk zette me wel weer op de beentjes, waar hebben we ik het over?Toch zat het me niet helemaal lekker, met nog 24 blokken te gaan.

Nog eens meten, uithalen, tekenen op de stof, weer meten, weer uithalen, stof was al gerekt op de schuine zijde,.....jakkes darrie......vind ik dit leuk en ga ik er mee door? Kan ik dat zeggen na één poging? doorzetten ........daarom is een hobby zo gezond, je leert er van doorzetten!

Gelukkig ben ik lid van de Libelle, ja echt......Of ze het wisten van de worsteling.....het draait allemaal om wilskracht volgens de Libelle, en als de Libelle het zegt, dan is het zo, toch?

Een kopje "Stress Weg" thee gehad bij de Quiltster ( waarom verkopen ze dit bij een quiltwinkel....gewetensvraag aan een ieder.....) hielp me stressloos door het tweede blok heen, Een mens zou gaan twijfelen aan zichzelf.Maar dit werd helemaal perfect, en het ging nog goed ook.Oefening baart kunst.

Perfectionistisch als ik ben heb ik het hele patroon eerst eens blok voor blok vertaald vanuit het Engels met de snijmaten voor één blok, wel zo handig, ook als je tussentijds stopt, kan je het zo weer oppakken, want ik heb niet alle blokken gelijk gesneden, ik werk blok..........

Voor blok ( ohhh....deze vind ik zo mooi van kleur.....) en ja....het hengseltje zit hier nog niet helemaal goed vast....dat doe ik s,avonds onder het journaal.

Voor blok,voor blok...oeps, zit hier het hengseltje niet precies in het midden......een kniesoor die daar op let.

Dit is echt superdebuperleuk, ik ben weer helemaal op stoom, was ik van de zomer te moe in mijn hoofd en met de camping om veel te doen, nu is het weer héérlijk om in de flow te raken van de stofjes, de combi,s bij elkaar zoeken per blok.Deze sfeer wil ik er in vangen, mauve, heide, zeegroen, bruinig, grijs,roze maar vooral stoffig en antiekerig.

Het wordt geen grote quilt, de blokken meten ruim 25 cm, ik maak er 25, dus een quiltje van 130 x 130 cm, helemaal goed voor de wand in mijn keuken. Ik naai ze op de machine en daar leent dit blok zich prima voor.

Wat ik wel doe is de puntjes afknotten met de cornertrimmer van Marti Mitchel, zo,n handig dingetje, dan heb je geen gedoe met die lange punten van de driehoekjes, dit past altijd als een puzzeltje.En ook de vierkantjes van twee driehoekjes maak ik als een blokje wat ik later op maat snij (zie tutorial )(klik) Ik hou zo van dit soort blokken, steeds hetzelfde blok cq patroon, maar toch ook weer elke keer anders door de spannende combi,s van stoffen, dat maakt dat je door wil, nog één........

En nog ééntje.........ze worden steeds mooier en makkelijker te maken en het smaakt naar meer.Hele oude stofjes zijn gecombineerd met bijvoorbeeld de allernieuwste van Di Ford, er veranderd qua kleur en uitstraling eigenlijk niet eens echt veel met iedere nieuwe collectie.

En zo was ik dus door de mand gevallen, want eigenlijk.....heel eigenlijk.....zou ik eerst nog wat meer quilts afmaken..........ach, dit is gewoon even een leuk tussendoortje wat zeker af komt.

Ik ben helemaal op stoom,  als ik nou maar op stoom blijf, en dat de stoom maar niet weer uit mijn oren komt, want naaimachine en ik zijn niet echt vriendjes, laten we zeggen, gewapende vrede......oliespuitje bij de hand, zoiets.......enfin, nu weet ik het van die thee.Bij deze had ik overigens niet genoeg stof voor het hengseltje, dan pas ik dus het Wabi Sabi principe toe.....de perfectie van het imperfecte........

En nog een laatste foto waar ik er inmiddels negen bij elkaar heb opgeprikt in willekeurige volgorde.Nog zestien te gaan, jippie! En dan zie ik dat ik bij één blokje eigenlijk wat te weinig contrast heb, geeft niet, daar moet je dus op letten, leerpuntje.

Het was een héérlijk herfstweekend, die frisse prikkelende kou, die ook weer niet echt koud is, dat heb je alleen in de herfst, niet de klamme warmte van de zomer, nee, dat prikkelende gevoel s,morgens vroeg, gevolgd door het goudgeel stovende herfstzonnetje. Mmmmm, het was dik genieten, veel gedaan met de mannen in de tuin, en ze beloven dit weer ook nog voor de rest van de week! Wat een bof na al die regen, geniet er allemaal van!